Atomet flasin

[ORIONI]

Edhe atomet flasin.

Edhe shartimi i pemëve na bën të përfitojmë lloje të reja, të njëjtën gjendje e vëmë re edhe te kafshët, ku përveç racave të pastra shfaqen edhe të tjera të ngjashme me to. Nëse këto quhen evolucion, të gjitha këto janë të vërteta e të mundshme dhe dukuri që vazhdojnë të ndodhin edhe sot e kësaj dite. Por nga ana tjetër është e pamundur të shfaqet dhe të formohet një bimë, kafshë apo lëndë e paparë, e paditur apo e pagjendur ndonjëherë më parë në rruzullin tokësor, sepse ai që krijoi atomin, ngjalën apo balenën, luanin dhe macen, gurin dhe njeriun i ka krijuar ashtu siç janë.
A s’është kështu edhe fara? Një i pasur që shkon për punë tregtare në Itali dëshiron që makinën ta bëjë si çantë, ta marrë me vete e kudo që të shkojë ta hapë, t’i hipë dhe të shëtisë me të. Që prej 20 shekujsh qytetërimi asnjë makinë s’është presuar dhe sjellë në formën e valixhes apo çantës, edhe nëse janë bërë të tilla, janë presuar për të mos u hapur më. Por bërthamat dhe forcat a s’janë forma e presuar e bimëve? Madje një presim i tillë të cilin, ndërkohë që i pasuri makinën s’mund ta presojë e ta mbajë me vete si çantë, nëse dëshiron ai mund ta vendosë dhe ta mbajë në xhep pemën e kajsisë. Pastaj ta mbjellë atë në Itali dhe pas 5 vitesh të hajë frute nga ajo. Në këtë mënyrë ky i pasur shijon kënaqësinë e të mbajturit në xhep pemën e madhe të kajsisë e të thotë: “Unë këtë pemë e mbajta në xhep dhe e solla në Itali”.
Ky i pasur ka të drejtë të lavdërohet me këtë, por nëse njeriu s’e njeh mjeshtrin që e zvogëlon gjithë atë punë të madhe të kajsisë në një bërthamë të vogël, s’mund të thuhet se mendon njerëzisht, sepse këndvështrimi i njeriut ndaj bërthamës së kajsisë, ndryshon nga ai i sorrës ndaj saj.
Ai që ka futur në një bërthamë të vogël gjithë atë pemë të madhe të fikut, është po ai i cili bën të mundur nxënien e zogut të strucit në një kokërr vezë me gjithë këmbët, zorrët, puplat dhe ngjyrat bashkë.
Në këtë mënyrë Krijuesi i farave dhe i bërthamave ashtu si atomet apo planetet, edhe njerëzit e kafshët i ka krijuar me të gjithë llojet e tyre. Ai që ka sjellë në këtë botë njeriun ka përgatitur që më parë të gjitha nevojat e tij, kështu që njeriu e ka gjetur të gatshme botën në të cilën do të jetojë.
Në këtë përgatitje mund të jetë ndjekur kjo rradhë: Fillimisht është krijuar boshlleku i galaktikës, më pas atomet, nga bashkimi i tyre molekulat e për rrjedhojë janë formuar edhe trupat. Më vonë me kalimin e kohës dhe formimin e dy hidrogjeneve, formohet uji, por kjo s’mund të themi se është rastësi, pasi një pjesë e hidrogjenit dhe e oksigjenit bëhet ujë, ndërsa një pjesë tjetër kthehet në atmosferë. Qëniet e pandërgjegjshme s’mund të veprojnë sipas nevojave të qenieve të tjera, domethënë se këto dy elemente s’mund të mendojnë se “një pjesë e jona të bëhet ujë, e të vrapojmë në ndihmë të bimëve, kafshëve, njerëzve; ndërsa ata që mbeten prej nesh të formojë atmosferën në mënyrë që gjallesat të jetojnë...” Meqë elemente të tilla s’mund të kenë kësilloj mendimesh, ai që përcakton sasinë e ujit udhëheq dhe komandon oksigjenin dhe hidrogjenin, i vë dhe vazhdon t’i vërë ato në punë si nëpunës nën urdhërat e tij.
Duke filluar studimin e shkencave si fizikë, biologji, kimi dhe gjeografi, në temën e krijimit të boshllekut të gjithësisë të fillosh duke thënë vendosjen në këtë boshllek të asaj që ne e quajmë galaktikë, ka rëndësi vetëm në aspektin e të shprehurit të së vërtetës. Më pas fillimi i mësimit të kimisë nga mësuesi me thënien se atomet dhe formulat janë krijesa, është njëlloj si dhe fillimi i mësimit të gjeometrisë me thënien e aksiomave dhe vërtetimeve të cilat janë të arsyetueshme, sepse natyra është një vepër artistike, s’mund të jetë një artist; është një libër, s’mund të jetë një shkrimtar; është një qëndisje, s’mund të jetë një piktor!
Mjeshtrit që bëjnë tubacione hekuri, le t’i shohin me kujdes kërcejtë e kallinjve, kanalet që kalojnë ndër flakë dhe këto mjeshtra ta dinë artizanatin e vërtetë të natyrës dhe ta vlerësojnë atë.
Autorët e librave duhet ta dinë se kush s’di përbërjen e rrënjëve s’bën dot një rrënjë; një që s’merr vesh nga rrezet ultraviolet, s’mund të komandojë të tilla gjëra; kush s’mund të urdhërojë llavën që ndodhet në pjesët qendrore të tokës, s’mund ta sjellë atë në këtë botë; ai që se krijon dot një mikrob, se bën dot një njeri; kush s’vë dot në rregull një oqean s’mund të ujdisë dot as syrin e një peshku.
Ej ti piktor! Pa shiko lulet shumëngjyrëshe, faqen e dheut ngjyra-ngjyra, forma-forma, me plot aroma! A i përket tjetër kujt përveç njeriut të njohë dhe të dijë rregulluesin e tyre e pastaj t’i besojë Atij?
Ej ti nivelues! Pa shiko me kujdes kockat e nyjeve te kafshët. A e kupton se për t’i bërë ato lind nevoja e një kallëpi dhe thua vallë a mendon ti ta kërkosh atë kallëp në të cilin bëhen kockat e këmbëve? Nëse nuk e gjen dot të fshehtën e të qenurit Një të Krijuesit të tyre, kërkoje në ngjashmërinë e të gjithëve me njëri-tjetrin!...
Ej ti kërkues që studion flokët e dëborës! Pasi t’i kesh vëzhguar tek formohen një e nga një, një numër i pafund flokësh dëbore, atëherë do të kuptosh se sikurse toka edhe qiejt janë plotësisht të sistemuar dhe do të përulesh në sexhde përpara udhëheqësit të gjithësisë, i cili ka vënë rregull në këto dukuri të ndërthurura.
Arti i njeriut shërben për të kuptuar artin e Krijuesit. Njohuritë dhe dituritë tona janë për të ditur dijedhënësin tonë, krijuesin e trurit tonë.
Kush rregullon shtëpitë, duhet të njohë dhe të dijë rregulluesin e gjithësisë dhe për këtë le të kthehemi miliarda vite përpara, e të shohim se si ka qenë jeta në natyrë dhe të përpiqemi ta shqyrtojmë atë

[benseven11]

Thua qe ne fillim u krijua boshlleku pastaj atomet....galaktikat etj.
Si u krijua boshlleku????