Shteti përballë mafies

[gabriel]

E lexova shkrimin e Lubonjes dje dhe shqetesimi i tij ishte mese i drejte.

Ai ka idene pak-a-shume qe liderat qofshin edhe kryetaret e partive te medha te mos dalin vetem ne debat pasi ashtu sic ka ndodhur shpesh ne 80% te pyetjeve ata i devijojne pergjigjes se duhur, pasi nuk kane perballe dike qe ti kundershtoje.
Gazetari nuk mundet edhe te beje pyetje edhe te beje debat me te ftuarin e tij.

Ndersa pergjigjja e Fevziut kalon sa nga Toni Bler dhe Xhorxh Bushi, aq dhe ke shfajesimi qe nuk ka qene pionier i dalluar.
Kur flasim per realitetin shqiptar duhet te kemi parasysh vetem ket cop realitet qe na rrethon, vetem keto cop media qe c'do dite, c'do nate,ne c'do orar masakrojne diten tone duke na nxjerre para fytyres politiken, a thua se ky eshte sektori me i perparuar ne shqiperi.
Fevziu nese kerkon krahasime me mediat e huaja duhet te tregoje edhe perafersine e mediave shqiptare me to. Ndersa per mendimin tim, justifikimi i disa-hershem i Fevziut me faktin qe nuk eshte pionier kerkon te perligji mekatet e mediave shiptare ne raport me profesionalizmin e gazetarise dhe detyrimin qe kane perpara opinionit shqiptar dhe taksapaguesve te cilet gjithnje e me shume i shikojne mediat si dicka e dale mode pikerisht per ekzagjerimin e tyre ne rreklamen e shemtuar qe i bejne politikes...

[autori]

Nevoje komunikimi apo imponim imazhi
E Merkure, 16 Shkurt 2005
Nga Fatos Lubonja

(Leter drejtuesit te emisionit "Opinion" dhe drejtorit te "Korrieri"-t, Blendi Fevziu)

Zoti Fevziu,

Ndoqa me vemendje emisionin tuaj te fundit ku kishit te ftuar Kryeministrin Nano. Meqenese mesova, rastesisht, ne redaksine e "Klan"-it se te enjten date 17 shkurt ne "Opinion"-in e rradhes keni te ftuar Berishen, me lejoni te bej dy-tre komente e sugjerime lidhur me emisioni qe pashe dhe ate qe pres te shikoj.

Se pari, dua te ve ne dukje se, sipas meje, eshte bere tashme nje zakon i keq, qe figura te tilla si Kryeministri apo kryetari i opozites apo tere ata qe aspirojne te behen te tille, dalin te vetem ne skene, a thua se dalja vetem eshte nje status i vecante qe keta kane apo qe e fitojne perpara medias. Dmth, pershtypja ime eshte se keta kane imponuar rregullin, qe ose dalin vetem ose nuk dalin fare dhe se kjo nuk ka te beje ashtu dhe aq me llojin e intervistes - sepse nuk e perjashtoj se ka intervista qe mund te behen edhe vetem - por me nje demonstrim distance pushteti, pra, ku dalja ne ekran shihet me shume si instrument ushtrimi dhe rritjeje pushteti, qofte edhe nepermjet shpeshtesise se shfaqjes se imazhit te tyre, sesa si nevoje per te sqaruar apo debatuar me opinionin. Nepermjet kesaj skenografie, sikur imponohet ideja se nuk ekziston asnje kunderpart i denje per te dale perballe apo krahas ketyre lidereve e se ata, vetem mund te flasin e ligjerojne e jo te degjojne e aq me pak te kundershtohen. Dashje pa dashje kjo i sherben kultit te ketyre personave dhe, sipas meje, jep nje mesazh aspak demokratik, perkundrazi mjaft frustrues, per frymen demokratike e te dialogut qe kemi aq shume nevoje te ndertojme ne shoqerine tone e, ne keto kontekst, edhe persa i perket raportit te politikaneve me gazetaret. Sikur keta te donin vertet te debatonin e t'u jepnin pergjigje ceshtjeve qe shqetesojne opinionin, gjeja e pare qe do te duhej te benin do te ishte shfaqja e gatishmerise per te treguar se jane ne gjendje te qendrojne si te pare mes te barabarteve ne nje tryeze debati e keshtu do te perconin edhe nje mesazh demokratik. E, nese keta nuk duan ta bejne kete, atehere mendoj se eshte detyre e medias, e juaja ne rastin ne fjale, ta percoje kete mesazh demokratik, duke u imponuar atyre nje format me demokratik dhe njeheresh me te denje edhe per vete median.

Se dyti, gjithe ne kontekstin e kesaj filozofie te trajtimit te daljes ne media, jo si nevoje komunikimi, por si imponim imazhi dhe autoriteti, rendom ne intervistime te tilla vihet re shmangia nga thellimi i nje teme te caktuar dhe, perkundrazi, trajtimi i gjithfare temash qe mbeten, kesisoj, te gjitha ne cekesine ku kane qene. Do te kishte qene shume me mire, sipas meje, qe Kryeministri te vinte te fliste per nje teme te caktuar - le te themi: ka apo nuk ka projekt Partia Socialiste; ka apo nuk ka konflikte interesash midis biznesmenit dhe politikanit ne lidershipin e PS-se; eshte e majte apo e djathte PS-ja; si e shikon kjo parti privatizimin e publikes, apo edhe me ngushte: pse Nano don te shkaterroje perfundimisht Vloren me ate TEC-in e tmerrshem qe kerkon te ndertoje - e aty Kryeministri te kishte perbri njeriun e vet qe mbulon si te thuash me nga afer me funksionin qe ka temen ne fjale, kurse perballe tyre te kishte dy-tre gazetare apo opinioniste apo eksperte qe kane shprehur lidhur temen e zgjedhur ide te kunderta nga ato te Kryeministrit.

Ne emisionin e fundit personalisht kam bindjen se 80% e pergjigjeve qe dha Nano ishin shmangie nga e verteta qe kerkonte pyetja. Dhe kjo e vertete, sipas meje, do te mund t'i servirej shume me mire publikut sikur perballe Nanos apo ne lidhje direkte me emisionin te kishte debatues me te. Sepse ju, si intervistues, nuk mund te beni njeheresh edhe njeriun qe shtron pyetjet, qofshin edhe agresive sic qene disa syresh, edhe debatuesin. Prandaj ashtu si u zhvillua emisioni, e vetmja gje e re qe mesoi publiku nga intervista e gjate e Nanos qene disa batuta si ajo qe Fatos Lubonja dhe Mustafa Nano jane kunder Kryeministrit dhe politikave te tij, pasi kane problem se emri i njerit dhe mbiemri i tjetrit bejne Fatos Nano. Ndersa, sikur te shtrohej si teme e emisionit pyetja: A eshte qelbur nga koka Partia Socialiste apo nga bishti, e te ishin ftuar Fatos Nano e ndonje udheheqes tjeter i PS-se, duke pasur perballe apo edhe ne lidhje direkte dy-tre gazetare qe mbrojne tezen e qelbjes nga koka, nga bishti apo nga te dyja anet them se publiku do te sqarohej shume me mire per kete ceshtje qe me duket po aq me rendesi sa edhe ato qe permenda me siper.

Ju mund te thoni se eshte detyre e shtypit te marre te nesermen ne analize intervisten e te debatoje me Nanon ne distance, duke i thene edhe te vertetat qe fshehu ne emision. Por duhet te keni parasysh, se ne krahasim me fuqine e emisionit televiziv cdo fjale e shkruar do te ishte shume here me e zbehte ne impakt tek publiku i gjere. Prandaj ngulmoj se debati aty ne vend, madje me kohe te barabarte foljeje per secilin debatues, dhe mbi nje ose maksimumi dy-tre tema te caktuara do te ishte shume me kthjellues e thellues. Mungesa e debatit, sipas meje, eshte aresye qe nder emisionet "Opinion" qe keni bere ato me lidere te intervisuar vetem si Nano dhe Berisha kane qene nga emisionet me te merzitshme dhe ku nuk ka triumfuar e verteta, por manipulimi i saj.

Zoti Fevziu,

Ne kontekstin e sa thashe me siper, lidhur me emisionin qe keni ndermend te beni diten e enjte, me lejoni t'ju sugjeroj si ju, edhe vete Berishes, se do te ishte shume me me interes per publikun qe Berisha te vihej perballe nje ceshtjeje te caktuar: nga ato qe preokupoje me shume publikun ne momentin e tanishem, si psh: a ka reflektuar vertet PD-ja per pergjegjesite qe ka per 97-ten apo jo; a mundet KOP-i te sjelle dicka te re ne PD apo jo; a duhet apo nuk duhet te jete Berisha Kryeminister; cfare ka ndermend te beje PD-ja po te vije ne pushtet lidhur me privatizimet e publikes, a do te ndaloje diku ky proces sa grabites ekonomikisht, aq edhe degradues moralisht per shoqerine apo PD do te na privatizoje edhe ajrin, nese socialistet nuk i lene gje tjeter per te privatizuar - dhe perballe te kishte njerez qe jane kritike ndaj ideve qe ka shprehur PD-ja apa Berisha lidhur me temen e zgjedhur, - e jo t'i beheshin atij nje varg pyetjesh, pergjigjen e te cilave tashme e dime, sepse Berishes i eshte dhene rasti vazhdimisht per te folur.

Tek e fundit, zoti Fevziu, desha te them se nje emision ku thirret nje lider, sipas meje nuk duhet te jete nje rast me shume per te imponuar a pastruar imazhin e ketij lideri, por nje mundesi qe i jepet sa atij, aq edhe opinionit public, per te komunikuar, per t'u informuar ndersjelltazi e per te thelluar njohjen e nje apo disa ceshtjeve te caktuara qe na interesojne te gjitheve. E po qe keshtu, atehere do te jete edhe nje hap perpara ne kulturen demokratike.

Me respekt,

Fatos Lubonja

[autori]

artikulli i Xhelal LLonçarit, arkitektit nga Prishtina


Tirana dhe debati per arkitekturen!
E Merkure, 09 Shkurt 2005
Nga Xhelal LLONCARI*

Pasi lexova shkrimin e Maks Velos, edhe pse me heret e kisha lexuar shkrimin e Fatos Lubonjes, "Intelektualet dhe pushteti" por vetem tani nuk munda t'i beja balle heshtjes sime. Duke mos dashur te merrem me raportet e tyre individuale, te cilat gjithesesei, nuk mbesin pa ndikim tek lexuesi, do te ndalem ne ate qe me shtyu te shkruaj, projekti i qendres se Tiranes.

Por parasegjithash disa fjale per qendrimet parimore te Maks Velos ndaj kritikave mbi nje objekt arkitektonik ose ansambel urbanistik. Velo thote: "Lubonja nuk eshte as urbanist dhe as arkitekt", nga kjo del se ne shoqerine shqiptare askush nuk na paska te drejte te kritikoje e as te shfaqe nje mendim per urbanistiken ose arkitekturen, a thua se qytetet ngrihen per te kenaqur vetem arkitektet dhe urbanistet ? Kurse harron ate qe shkruan ne fillim te artikullit mbi historine; nga ketu del se Velo qenka edhe historian (me diplome, mbasi ate e ka kriter per vleresimin e drejtuesit te kritikes).

Ne vazhdim te artikullit Velo shpalos qendrimet e tij rreth urbanistikes se Tiranes, me cka pajtohem plotesisht. Flet per kaosin e krijuar me koshience, gje qe nuk mohohet. E pershkruan shume bukur ate gjendje dhe flet haptas per legalizimet dhe pasurimin e pushtetit si dhe per kulmimin e tyre asokohe me PIRAMIDAT.

Duke marre parasysh profesionin e Maks Velos me padurim prisja shpjegimet profesionale mbi ate rrokaqiell te perfolur. Por ja se Maks Velo gjithnje i mbahet nje kursi abstrakt dhe me pak shpjegues dhe teresishte te paargumentuar, se shkrimi i Lubonjes, qe ne fakt kujtoi se nuk mori dot pergjegjje.

Pas fyerjeve qe i ben Lubonjes, njeriu mbrohet me to kur i mungojne argumentet, Velo provon te argumentoje mbytjen e Sheshit "Skenderbej". Argumentet i gjen duke justifikuar shkaterrimet e mehershme te indit urbanistik te Tiranes, nga ana e arkitekteve italiane dhe me vone nga pushteti komunist. (sdo te merrem me ceshtje hipotetike se a ka kontribuar prishja e Pazarit ne ngritjen e shkalles se qytetrimit?).

Argumentin tjeter qe shfaq Maks Velo konsiston ne ate se "lartesia eshte sfida e vazhdueshme e njeriut (ketu nuk e kam te qarte pse Velo nuk thote e arkitekteve- pasi qe njerezit qe nuk kane diploma te arkitektit ose urbanistit, nuk merren me keso gjerash?!) dhe merr dy shembuj nga historia e arkitektures: Kullen e Babilonit dhe Qendres Boterore te Tregetise se Nju Jorkut. Cuditerisht keto kulla nuk ekzistojne me. Pare nga prizmi i zhvillimit historik te njerezimit, dolen si te paqendrueshme.

E para, mbase edhe nuk perfundoi kurre se ndertuari, kurse e dyta nuk i beri balle vetemashtrimit. Ketu me duhet te spjegoj se nuk e miratoj kurresesi aktin barbar te shembjes se dy kullave binjake te Qendres Boterore te Tregtesise, por dua te them se arkitektura ka ndikim te madh ne formesimin e mendesise se njerezve, ku bejne pjese edhe arkitektet. Vrapimi i arkitekteve, ne menyre frustrative dhe ngazelluese pas arritjeve teknologjike, qe jo gjithmone paraqesin vlera, inicon te njerezit ide po aq frustrative dhe morbide cfare i kemi pare me 11 shtator te 2001 ne Nju Jork.

Eshte e vertete se lartesia eshte dhe ka qene sfide per njeriun. Nese i hedhim nje veshtrim te shkurter historik mbi veprat qe synojne lartesite, do te shohim se ato parasegjithash jane rezultat i besimit te njerezve tek Zoti; synimi qe tempujt te afrohen sa me shume prane Tij, dhe tek objektet inxhinjerike me vlere utilitare me rendesi jetike si viaduktet, akuaduktet, urat etj, kurse sot ato jane prezente ne trajten e te keqes se domosdoshme. Deri vone ne qytete eshte ruajtur dhe respektuar hierarkia e lartesive, as pallatet mbreterore nuk kane qene me te larta se pirgjet e kishave dhe tani, kjo varet nga vete respekti dhe aftesia e valorizimit te se kaluares. (sa per ilustrim ju kujtoi diskutimet e vrullshme per ngritjen e nje xhamie ne Rome, ku pushteti nuk ka lejuar qe maja e minares te jete me e larte se pika me kulmore e Vatikanit- pra njerezit kujdesen per kultivimin dhe respektimin e vlerave historike qofshin ato materiale ose psikohistorike).

Sikurse qe me duken te paqendrueshme veprimet ne shesh nga periudha italijane ose komuniste- por qe tashme kane fituar nje legjitimitet historik nga te cilat duhet nxjerre mesim.

Kujtoi se ngritja e nje rrokaqielli, sic e quan butesisht Fatos Lubonja qikllop, eshte teresishte i papranueshem dhe tersishte anakronik.

Sepse sheshet njesoi si objektet arkitektonike bejne pjese ne indin urbanistik qe duhet trajtuar, kultivuar dhe ruajtur si vlere.

Sepse vlerat kinestetike te pajsazhit urbanistik jane me rendesi te posacme ne aspektin e perceptimit dhe perjetimit te nje qyteti.

Sepse vizurat ose e drejta ne shikim, qofshin ato edhe ne ose nga hapesirat publike jane e drejte e patjetersueshme e njeriut dhe ne vehte paraqesin nje nder kualitetet me te qendrueshme te nje indi per me teper te nje fokusi urbanistik sic eshte Sheshi "Skenderbej".

Sepse njerezit raportin e madhesive te hapesirave i masin me madhesin e vet dhe me syrin e tyre, ky raport me ngritjen e rrokaqiellit mu ne shesh do te disbalanconte teresishte harmonine e raporteve ekzistuese ne aspektin e minimizimit te vlerave te tij.

Sepse ngritja e nje rrokaqielli 22 katesh nuk paraqet kurrfare sfide, tekniko- teknoligjike, e edhe me pak te arritur ne lemin e arkitektures e as te urbanizmit.

Sepse ngritja e nje rrokaqielli te tille e sfidon vetem vlerat e sheshit dhe qytetaret.

Sepse mendesija e te berit metropole me rrokaqiej te ngritur mu ne zemer te qytetit, eshte lathitje.

Sepse objektet e tilla jane po aq produkt i semundjeve sociopatologjike sa edhe ndertimet e egra ne periferi te Tiranes.

Sepse rrokaqielli i tille nuk e cliron shoqerine shqiptare nga kulti i personaliteti te quajtur Enver, me nguljen i nje objekti mu mbi "koken" ku qendronte ai e as me tejkalimin e lartesise se hotelit 15 katesh te ngritur ne kohen e tij.

Sepse eshte falso "shkelqimi" i nje objekti ne vitrinen e nje qyteti kur ne magazinat e po te njejtes kemi ate qe e din mire Maks Velo dhe te gjithe ne, meqe ra fjala e din edhe autoret e huaj te projektit te rrokaqiellit dhe se frika e Maks Velos se cka do te mendonin ata per ne, po te perkthehej shkrimi i Lubonjes, jam i sigurte se do ta ngrisnin per shume shkalle me larte mendimin per ne, se ai te cilin e kane tash, edhe pasi e kane fituar konkursin.

Sepse ligjshmeria e nje pushteti, qe pretendon te jete demokratik, nuk reflekton vetem me nje cope leter te quajtur LEJE PER NDERTIM.

Sepse ...

Ne fund a s'eshte ideja e ngritjes se nje rrokaqielli me ate lartesi dhe mu ne ate vend nga koha e PIRAMIDAVE? Si ngushellim z Velo, per Ju, per mua dhe per te gjithe ne le te jete premisa se arkitektet punojne gjithmone vetem aq sa iu lejone pushteti. E di, pothuajse jam i sigurte, se me 28 Nentor te vitit 2012 (njeqinde vjetori i pavaresise, qofte edhe si produkt i shkermoqjes se Perandorise- sic e konsideroni Ju), nen stojat e Teatrit te Operas dhe Baletit, ose gjetke, mund te jem duke pire kafe dhe duke kujtuar endrren time per ngritjen e nje objekti ose kompleksi kulturor te quajtur SHEKULLI.

* Arkitekt, Prishtine

[dodoni]

Falemnderit autori që e solle shkrimin e arkitektit Xhelal Llonçari nga Prishtina ndaj të cilit erdhi edhe reagimi naiv i "intelektualit" Fatos Lubonja.
E futa epitetin intelektual në thonjëza sepse një intelektual i mirëfilltë nuk bën reagime të tilla duke keqinterpretuar, duke u munduar të krijoj përçarje krahinore mes bashkëkombasve të tij, duke nënçmuar dialektet mijëvjeçare të kombit të tij (për të cilat mbi 99% e gjuhëtarëve thonë se janë pasuri e gjuhës dhe e kombit tonë), dhe pastaj edhe duke nënçmuar krahina dhe treva të tëra të kombit të tij.

Fatos Lubonja, së pari keqinterpreton shkrimin e arkitektit Xhelal Llonçari për të krijuar ndjenja anti-shqiptarëve të Dardanisë në Tiranë duke manipuluar opinionin tiranas lidhur me përmbajtjen e shkrimit të pabotuar të arkitektit Xhelal Llonçari. Ai e interpreton këtë shkrim, para opinionit tiranas që nuk e kishte mundësinë ta lexonte këtë shkrim, si një "nënçmim" që sipas tij është duke i bëhet elitës tiranse, gjë që nuk është e vërtetë aspak, po ta lexosh mirë shkrimin e tij. Ai e interpreton këtë shkrim, para opinionit tiranas që nuk e kishte mundësinë ta lexonte këtë shkrim, si një shkrim anti-amerikan, kur jo vetëm që nuk kishte aspak ndjenja antiamerikane në të, por kishte solidarizim të plotë me ta.

Së dyti, Fatos Lubonja krijon një grindje të paqenë midis elitave tiranse dhe prishtinse që pastaj të bëj të mundur përçarjen ndërshqiptare dhe bëhet pjesë e kësaj lufte imagjinare të tij, të elitës tiranse kundër asaj prishtinse. Kjo shihet fare qartë në gjithë shkrimin e tij.

Së treti, Fatos Lubonja duke shfrytëzuar ndryshimet dialektikore kërkon të krijoj përçarje ndërshqiptare dhe nënçmon krahina dhe treva të tëra shqiptarësh që e flasin shqipen e tyre në atë mënyrë me mijëra vjet. Si shpjegim edhe për punën e dialekteve, unë kam qenë në pothuajse çdo trevë shqiptare, dhe në pothuajse asnjërën prej tyre nuk flitet gjuha e njësuar apo letrare shqipe.

Së katërti, Fatos Lubonja duke shfrytëzuar ndryshimet dialektikore dhe faktin që dialekti i kësaj treve shqiptare (treva më patriotike shqiptare gjatë gjithë historisë shqiptare) nuk është marrë aspak për bazë kur është bërë njësimi i gjuhës letrare nga komunistat shqiptarë, dhe për rrjedhojë edhe qëndron më larg kësaj gjuhe të njësuar letrare, mundohet të nënçmoj edhe shkencën shqiptare të kësaj treve shqiptare. Kjo ishte edhe e vetmja mënyrë e mundshme e tij për ta luftuar këtë trevë shqiptare, sepse shkencërisht nuk ia mbante për vet nivelin e ulët profesional të tij për çështjen që po debatohej.

Së pesti, Fatos Lubonja në vend që të jetë mirënjohës për mundimin dhe kohën e harxhuar të arkitektit prishtinas për të ndihmuar në problemet urbanistike të Tiranës, në kohën kur Prishtina përballet në mos me më shumë, atëherë me poaq probleme urbanistike sa edhe Tirana, ai sulmon me naivitetin e një fëmije dhe me ndjenja të errëta xhelozie destruktive.

Kështu që, urojmë që Fatos Lubonja, dhe kushdo tjetër sikur ai (edhe pse të paktë në numër), të reflektoj sa më parë, të bëhet intelektual i mirëfilltë dhe të mos përsëris gabime të tilla. Kjo vlen edhe për Korrierin.


Tung

[manoklla]

Po rri o dodon se nuk e ke ti kapacitetin per te debatuar me Fatos Lubonjen. Secili duhet ti dije mire limitet e vetvetes qe ja ka dhene zoti. Dhe dicka tjeter. Shqipja e njesuar flitet ne gjithe Shqiperine. Nuk e di ne cfare visesh paske qene ti qe nuk u flitka. Vetem nese vise ti quan ca katunde andej bjeshket me nje 500 banore qe asnje Shqiptar nga Tirana si merr vesh.

[RTP]

Me pelqejn ti lexoj kritikat e Fatos Lubonjes!
I drejte,i kjarte dhe direkt!

(sikur ta nderronte emrin ,do te behej me komplet)

[RTP]

Edhe dicka:
Bete mire qe e sollet shkrimin e arkitektit Xhelal Llonqari!
Nuk e kuptoj nje gje:Ne shkrimin e siperm kuptova se Xh.Llonqari i replikon Maks Velos(apo jo?)dhe askund nuk hasa ne ndonje rresht ku ofendon Fatosin apo flet dicka per te keq ne ate drejtim!
Kritikat,besoj une, si te njenit-ashtu edhe tjetrit, jane me vend,por disi si te ngacmume padashje.
Mirepo as ketu nuk shoh dicka te keqe derisa nuk qohet kaq pluhun rreth dickaje qe duket se me shume imagjinohet dhe ekzagjerohet,apo....jam koktul e nuk i kuptoj!?

Une e njoh Xhelal Llonqarin personalisht,eshte i drejte dhe korrekt.
Gjithashtu Fatosin e lexoj me endje,me pelqen edhe ai.

Çfar te keqe ka ketu qe mendimet ,kritikat ...sugjerimet rreth urbanizmit te Tiranes ti bashkojne shqiptaret e ti shkembejn njeri me tjetrin?Une ketu shoh vetem ngritje ,dashuni dhe respekt qe i veqejne vetvtes si shqiptare dhe deshirojne nje te ardhme te mire e te bukur.

Nuk e kuptoj si ashte e mundur ta devijojne biseden deri te `elita tiranase dhe prishtinase`apo ajo tjetra edhe me e quditshme: `perqamje ne mes shqiptareve`................?!

Kjo nuk me pelqen aspak.Eshte ligesi,kompleks dhe mendjemadhesi e budallaft!

Respekt
rtp-ja

[RTP]

Kam pas goxha respekt per shkrimet e z.Lubonja,deri me sot.
Mirepo,si gjithhere,njeriu bindet pak me vonese e kupton se nuk duhet shpejtuar me bindjet/gjykime.



Lexova kritiken e ti dhe nuk verejta asgje te jashtzakonshme e frustruse qe te nxiste z.Lubonjen te nxjerr flake.
Nga ky artikull te arkitektit nga Prishtina,Xhelall Llonqarit,une kuptova nje gje:
Nje arkitekt SHQITAR nxjerr ne pahj mendimin e ti rreth urbanizmit .
Z.Llonqari dha mendimin e ti(shume profesional)rreth kulles se ngritur ne sheshin `Skenderbe`.
Ka dicka te keqe ketu?
A nuk jane kritikat profesionale me vlere dhe te mirseardhuna per cdo lami e hap qe nderrmiret ne boten virituale?
Pse gjithe ky tym te ngritet?

Ndoshta juve `u preku` pse zoteri Llonqari `"u doli krah"prane Velos!?
Andaj u ndiet shume i vogel,i vogel,ivogel..................dhe pyetet vehten:Pse t`me dal krah nje arkitekt i Prishtines?!
Kjo ju dhemb shume.se ju e ndieni vetem shume te madhe,te bukur,shume te menqun...dhe superior!
Ju,lartmadhni,,nuk keni nevoj tu del dikush krah...
Askuuuuuuuuuuush!
hmmm.si duket ia qellova.
Ketu qendron problemi!

(Kjo `rremuje`e Lubonjes sikur me bind me shume e me shume ne multi kompleket e moderuara.
Besoj, zoteria ka nevoje per ndihme.)

-------------------------------------------



Zoteri Lubonja


Merni pak syzet dhe nje gote uje me dy kokrra sheqer
e lexoni se cfar keni thene,
e mandej...skuquni e skuquni...


Nga replika e bere nga z.Llonqari une nuk verejta se:

-.Ai beri te pakten nje shembull krahasimi se cili " fshat eshte me i qyteteruar,ai i Prishtines apo i Tiranes"
-.Ai nuk preki sedren tuaj askund,vetem sa iu doli krah ne mendime qe kishit dhene ju duke i ngrit ato ne nivel edhe me te larte!

-.Pse ju z.Lubonja kapeni dhe i ofendoni kosovaret se nuk e flasin gjuhen bukur?
Me habit si shkeputeni prej kulles 22 -kateshe e zbritni te doreshkrimi shqip-shqip,se kush flet me bukur,kosovari apo shqiptari i Shqiperis?!
Une nuk gjej nje te vetmin kuptimin ketu.
Dhe,mos te harroj e tua them edhe nje gje:Sikur ti z.Lubonje te shkolloheshe ne gjuhen serbokroate,e ta kishe si gjuhe zyrtare po kete gjuhe,ateher do deshiroja te te ndegjoja se si zoteria juaj do shkelqente neper repertuarin e alfabetit shqiptar!
Po,nejse.
Vazhdoj:
-.Si merrni guxim,j
ku e merrni kete guxim ,zoteri Lubonja t`a akuzoni z.Llonqarin se `paska shpreh gezim per shkaterrimin e binjakeve ne NY"?
Ju, z.Lubonja, keni vertet probleme,o ne te lexuar o ne te kuptuar.

Ju sugjeroj,para se te rrehni gjyks se ju dhe gazeta `Shekulli`paskeni shpetuar nderin e nje kosovari para SHBA-s,me pare te merrni (si detyre shtepije)e ta lexoni 55 here repliken e z.Llonqarit para dhe pas buke.deri sa te merrni hovin tjeter me shkretu dicka.

5.Si keni te drejte ta akuzoni,ta perulni,ta perqeshni dhe ofendoni nje shqiptar (nga cfardo vendi cofte)pse jep nje kritike lidhur me urbanizmin e kryeqytetit te shqiptareve te gjithe botes???
Kush jeni ju,Fatos Lubonja te flisni ne emer te Tiranes???
Ju nuk jeni as arkitekt,as urbanist ....ju nuk keni njohuni ti ktheheni replikes se z.Llonqarit me fakte,anda edhe i ktheheni me shqelma.

6.Ju shkoni deri ne at pike sa enderroni se do vie dita Viena e Roma ta kopijojne qytetin e Tiranes me ngjyrat e Edi Rames!!!
WOW!
Kjo eshte e forta e keti viti 2005.



7.Fatos Lubonja thot:" Me sa di unë, madje, pronari i Shekullit është goxha kompetent në arkitekturë se merret edhe me ndërtime, plus që e ka mik për kokë Kryetarin e
Bashkisë, ......"!!
Ku merr inteligjencen nje INTELEKTUAL si ju, ta arsyetoj mos botimin e artikullit tuj thane:"pronari ka MIK kryetarin e bashkis"! ! !

-Kjo miqesi sipas jush,po ia rritka reputacionin keti pronari gazetash?
-Kjo "miqesi"po i beka nder Tiranes dhe urbanizmit te saj?
-Kjo fjale flet shume o z.Lubonja ,flet e tregon se ne cfar kategorie ka mbulu `flama`intelektin tuej dhe te gazetes Shekulli.

Turp te lexosh te tilla banalitete nga nje intelektual !

Ma merr mendja se z.Llonqari nuk ka nevoj tu kthej me replike
Besoj se ai qe e ka lexuar repliken tuaj o me i madhi Lobonje,ai e ka kuptuar kush jeni.

[Brari]

RTP


nuk i ka dale kunder lubonja lloncarit.. perkundrazi eshte ne nje linje lloncari me lubonjen ne lidhje me qikllopet qe ka gritur e ngre mafia ne qender te tiranes..

Prandaj le ti gjejme dhe nji her shkrimin e lloncarit dhe te lubonjes e ti shikojme..

Fushata e Lubonjes per te mbrojtur tiranen nga betoni qikllopik eshte e drejte dhe e keqja eshte se tos lubonja ne kte pike eshte i vetmuar...dhe vetem Lloncari eshte solidarizuar me te..
Kurse maks velua i lepin b.olet edvin rames ne kte ceshtje..

lexoje lloncarin e pastaj tosin e flasim perseri..

Ne lidhje me nen temat e Shkrimit te tosit..jo e folura e jo eshte a nuk eshte tirana e prishtina fshat a qytet eshte dicka pa rendesi ne kte rast..

cdo te mire..

[Brari]

korrieri

--

Virtyti politik i demokracise dhe fushata

E Diele, 20 Mars 2005

Nga Fatos Lubonja

"Virtyti politik i demokracise - thote Montesquieu - konsiston ne heqjen dore nga vetvetja; ne venien ne menyre te vazhdueshme te interesit publik perpara interesit vetiak, cka eshte pune mjaft e lodhshme per tu perballuar."

Nese do te donim te trajtonim moralin politik shqiptar te periudhes pas komunizmit (s'po kaloj me perpara) nuk mund te kete parim moral qe do ta zberthente ate me mire sesa ky parim i Montesquieu mbi virtytin politik. Me duket e tepert te perseris te sterperserituren se, pare nen prizmin e ketij virtyti, klasa jone politike do te karakterizohej nga ai qe Montesquieu mund ta quante "antivirtyt" dmth nga venia ne menyre te vazhdueshme e interesit vetiak mbi interesin publik, nga "lodhja" per te gjetur rruge se si te grabitet publikja, nga "durimi", per te perballuar cdo lloj akuze publike per vjedhje, korrupsion moral e material, servilizem e hipokrizi ne emer te interesit "te larte" vetiak. E nuk ka dyshim, po ashtu, se mungesa e ketij virtyti tek politikanet eshte tregues i mungeses se tij ne shoqeri.

Pasi thua kete mbetesh i mberthyer nga heshtja dhe pafuqia, sepse e ke te veshtire te gjesh ndonje ide se si do te mund te futej ky virtyt ne etiken politike shqiptare. E, duke mbetur deri ketu, rrezikon te te pergjigjet ndonje "intelektual" (nga te shumtit sot ne Shqiperi) e te te thote: Pse shkruan, atehere? Hesht, dhe merru me punet e tua, mos fut hundet ne punet e te tjereve!

Mirepo, nderkaq, demi qe sjell mungesa e ketij virtyti ka qene dhe eshte aq i madh, saqe, nese ka sfide sot shoqeria shqiptare per te perballuar, eshte pikerisht sfida e gjetjes se rrugeve per te implementuar kete virtyt ne shoqerine shqiptare Duke perfshire edhe intelektualet, madje, sepse nje tjeter freng, Sartri, ate qe thote Montesquieu per politikanin brenda nesh e thote per intelektualin brenda nesh kur cileson si intelektual bash ate qe "fut hundet" ne punet e te tjereve - dmth. ne punet publike. Aq me e ndjere behet kjo sfide ne fushatat elektorale, kur politikanet kane filluar te perzgjedhin mes vetes kandidatet per deputete ne parlament dhe intelektualet jane angazhuar tu japin atyre ide dhe mbeshtetje aktive. Prandaj them se, ndonse nuk gjejme dot nje recete sherimi te menjehershem, nuk duhet te reshtim se foluri per nevojen e gjetjes se rrugeve per te implementuar kete virtyt politik ashtu sikurse te denoncojme edhe antivirtytin qe na ka pllakosur. Mendoj se fushatat zgjedhore jane ato kur shoqeria eshte me aktive dhe me e hapur se kurre per te menduar per kete virtyt e per ta implementuar ate.

Mund te thuhet se, paradoksalisht, ndonese virtyti i predikuar nga Montesquieu qysh para afro tre shekujsh eshte aq i njohur dhe jo vetem, por edhe aq i praktikuar ne boten ku aspirojme te hyjme, ne kete nahine tone duket si nje gjesend qe jo vetem e shohim te na qendroje perballe i paarritshem, pa pasur asnje lloj ideje se si t'i afrohemi, por edhe qe na largohet perdite. Madje kete paradoks e kemi shume te gjalle edhe ne kete fushate sepse, nderkohe qe lufta politike behet kryesisht duke tentuar te preken kordat qe e bejne njeriun te revoltohet ndaj vjedhjes, bashkepunimit mafjoz, abuzimit me pushtetin, me ane tjeter menyra se si behet kjo na ben te ndjehemi te zhytur ne nje batak ku hajdutet bertasin ne emer te virtytit te Montesquieu kapeni hajdutin, vrasesit kapeni vrasesin, mashtruesit kapeni mashtruesin, spiunet kapeni spiunin pa e kuptuar as vete pse e bejne kete, kujt ia drejtojne ato klithma, voten e cilit hajdut, vrases, mashtrues apo spiun kerkojne te terheqin. E ne krye te kesaj zullumhanie duket se qendron gazeta e partise ne pushtet e cila (parti) nuk ka cudi qe te dale ne fushte elektorale me slloganin: "Kujtoni sa vrazhde ju vodhi Berisha dhe Meta. Ne ju vjedhim me shpejt, me larg me lart."

E prap, megjithate virtyti politik i Montesquieu qendron si nje yull polar i politikes. E prap, tani qe jemi ne prag te zgjedhjeve e po perzgjidhen kandidatet per deputete ai duket se ndrit edhe me fort. Aq me teper qe shtypi po na risjell ne kujtese (per fat te keq fale shtypit dhe drejtesise greke dhe jo atyre tona) tragjedine ku na coi antivirtyri i venies se interesit publik nen thundren e interesit vetiak, mashtrimin piramidal, duke na treguar njekehesisht se politika ka mbetur ne dore te po atyre mashtruesve.

Prandaj ndoshta eshte koha per te folur e rifolur per virtytin politik te demokracise qe na thote te vendosim intgeresin publik mbi interesin vetiak.

Ka pasur nje ide ne fillim te te ashtuquajturit tranzicion kur thuhej se ne fillim do te vjedhin ca keta politikanet tane, por pastaj, pasi ta mbushin barkun e uritur dhe xhepin e zbrazet, do te fillojne te mendojne per te tjeret. Kam pershtypjen se sot kjo ide eshte pergenjeshtruar. Sot njerezit jane ndergjegjesuar se te mendosh keshtu eshte njelloj sikur te mendosh se bulimia mund te sherohet duke ngrene. Ajo ne fakt sherohet me te tjera metoda qe nga dietat e deri tek psikoterapia.

Aq me e pangjashme eshte provuar ideja se do te lindin, ashtu si rastesisht, njerez idealiste qe do te mendojne per te tjeret. Koha tregoi se keta, edhe nese ka patur, i "hengren" bishat e egra qe mund te mbijetojne ne xhunglen tone, o i bene te ikin nga syte kembet. E zorr se mund te linde ndonje gje ne nje vend ku s'ka fare te kesaj gjeje.

Nje pjese njerezish kane pasur shprese tek ringjallja e fese dhe e njeriut te edukuar prej saj me principet morale si ata "mos ndero zotat e rrejshem", "mos vraj", "mos vidh", "duaje tjetrin si veten tende", "buka harram nuk behet hallall" etj.. Sipas meje edhe ky burim deri me sot nuk ka dhene rezultat dhe nuk dihet a do te jape edhe per ndonje brez..

Ka qe kane shpresuar tek rinia meqe rinia, thuhet, eshte me idealiste, me e gatshme per te sakrifikuar per te tjeret, me e ndjeshme ndaj padrejtesise. Citohet edhe Curcilli te kete thene se ne moshen 20 vjec duhet te jesh komunist duke nenkuptuar pikerisht keto veti te rinise. Por te rinjte tane, perkundrazi, predikojne Curcillin 60 vjecar, liberizmin e eger, privatizimin ekstrem, rritjen e cmimit te shitjes se vetes, "modelin amerikan" sikurse e quajne ata. Asgje nuk duket se po na del edhe prej tyre e aq me pak kerkesa per tua bere harram buken atyre qe nuk e kane hallall.

Kush nuk beson ne keto "idealizma" i ka mshuar ligjit, ose me sakte nevojes se shtrengimit ligjor, duke thene se ai eshte vendosur pikerisht sepse njerezit nuk mendohet te jene te virtytshem, perkundrazi bisha per njeri tjetrin. Por edhe ligji tek ne ka rezultuar nje vide qe me shume ka ecur ne boshllek, sepse e spanuar qe ne hapin e pare.

Te them te drejten, duke e bredhur mendjen per te gjetur ndonje burim ne shoqerine tone ku do te mund t'i hidhte rrenjet e te rritej virtyti politik i Montesquieu, veshtire te mos mbetesh me gisht ne goje.

Megjithate them se prap nuk duhet hequr dore. Psh., Montesquieu me duket se na e jep nje celes se nga do te mund t'ia nisnim. Ai e quan virtytin politik te venies se publikes mbi vetiaken si virtyt te demokracise. E theksoj, te demokracise. Pra politikani qe nuk e ka kete virtyt mund te jete politikan, por nuk mund te punoje per demokracine. Ai mund te punoje per autokraci, per oligarki per kleptokraci per mediakraci e per te gjitha keto se bashku, por jo per demokraci sic ka ndodhur e po ndodh tek ne.

Ndoshta ketu duhet te kapemi. Duhet te fillojme, pra, nga ndergjegjesimi se pa virtytin politik te demokracise nuk mund te kemi as demokraci dhe as liri. Na duhet nje kthim tek endrra e viteve 90 "liri - demokraci" e rimarre me nje tjeter vetedije, me nje tjeter eksperience, me tjeter thellesi, me nje tjeter pergjegjesi. Duhet te marrim pergjegjesite e lirise qe na u dhurua me 1991 pa e ditur se ajo do te thoshte edhe pergjegjesi, pa e ditur se demokracia eshte nej sfide permanente. Sepse keto vite tashme na e kane mesuar se nuk mund te jemi te lire jo vetem ne nje regjim diktatorial, por edhe ne nje regjim autokratik, kleptokratik, oligarkik, midiakratik Dhe te kesh liri dhe demokraci ka nje kuptim shume te thjeshte: do te thote te kesh respekt per veten, do te thote te kesh dinjitet. Ka regjime qe mund te te sigurojne me shume siguri jete; ka regjime qe mund te te sigurojne edhe me shume pasuri, madje. Por shpesh cmimi i ketyre eshte mungesa e dinjitetit, e respektit per veten ose mungesa e respektit per te tjeret cka, ne thelb, eshte e njejta gje e cka me duket se eshte gjeja qe e ndjene te gjithe sot ne shoqerine tone, te pasur e te varfer. Vetem demokracia e ngritur mbi virtytin politik te venies se interesit publik mbi interesin vetiak de e konceptuar si sfide permanente, u siguron te gjitheve dinjitet dhe respekt.

Sipas mitologjise greke te Protagores, Zeusi, pa se njerezve, edhe pasi Prometeu u dha aftesite per te jetuar mire, perseri u mungonte euboulía, dmth mencuria per te marre vendime ne te mire te te gjitheve, sepse, sapo mblidheshin fillonin e grindeshin me njeri tjetrin dhe shperndaheshin. Atehere i shqetesuar nga zhdukja e fares sone, thirri Ermesin dhe e porositi tu jepte njerezve respekt dhe drejtesi, te cilat do tu krijonin mundesine te ndertonin bashkjetesen ne paqe me njeri tjetrin. Ermesi e pyeti ne c'menyre tua shperndante njerezve drejtesine dhe respektin; "a tua shperndaj - i tha - ashtu sic kam shperndare artet e tjera, dmth qe nje njeri posedon artin e mjekesise dhe ai mund te kuroje shume te tjere qe nuk e kane kete art; apo tua shperndaj te gjitheve?" "Te gjitheve - iu pergjegj Zeusi, - sepse nuk do te mund te ndertoheshin qytetet sikur respekti dhe drejtesia tu jepeshin vetem disave. Madje ver si ligj qe kush nuk pranon drejtesi dhe respekt te denohet me vdekje, sikur te kete koleren".

Keto qe thashe shumekujt mund t'i ngjajne me leksionet qe jepeshin ne fillim te viteve 90 per demokracine. Vecanerisht duke patur parasysh ethen e fushates se ketyre zgjedhjeve ku mbizoterojne kalkulimet se cfare biznesmenesh e cfare intelektualesh e cfare kombinacioni partish e cfare harte zgjedhore do te favorizonte fitoren e njeres apo tjetres pale politike. Por them se kemi nevoje per ato leksione, t'i rilexojme edhe nje here ne driten e pervojes se ketyre vjeteve. Dhe jam i bindur se sikur fushata te kishte ca me pak kalkulime dhe premtime materiale, madje dhe ca me pak akuza te ndersjellta per vjedhje e vrasje dhe ca me shume refleksion mbi humbjen e dinjitetit dhe respektit ne kete demokraci te deshtuar qe po jetojme, njerezit do te beheshin me te ndjeshem ndaj politikes. Dhe kam bindjen se do te votonin per ata qe me sinqeritetin e ketij refleksioni do t'i bindnin se do te punonin per me shume respekt dhe dinjitet, pasi mendoj se, tek e fundit, deshtimi i demokracise dhe lirise se enderruar ne 90-ten qendron mu tek mosarritja e respektit dhe dinjitetit qe pandehem se fituam. E ky nuk mund te arrihet pa kultivimin e virtytit politik per te cilin flet Montesquieu.