Çfarë është demokracia?

[Cindy_NYC]

Une nuk arrita ti lexoj te gjitha kto postime
por po i pergjigjem vetem titullit te temes

Per mua Demokracia eshte the messaga of hope and a shining path to the future..
Kultura e njeriut ska te bej me fare me democracin e vendit....

[StormAngel]

Kultura e njeriut ska te bej me fare me democracin e vendit....

Ik mos na thuaj!? Me te vertete kjo?
E po per cka atehere i nevojitet nje njeriu kultura moj brek grisur? Kot ta mbaj ashtu sa per qejf te vet?

p.s: qepja vetes breket, se krijon nje nocion anti demokratik ktu, dhe qe nuk ka te bej fare me kulturen. ose te pakten une mendoj kshu. lol

[Dito]

Demokracia!!! ku eshte ajo ne menyre perfekte? sepse askundi nuk egziston ashtu si dhe Komunizmi. Pra Utopi.

Dito.

[antares]

Demokracia eshte kuvendimi dhe votimi i dy ujqve dhe nje qingji per ceshtjen se c'fare do te hane per dreke!

[Davius]

Demokracia eshte Anarki.

[niku-nyc]

Demokracia eshte gjeja me precioze ne komunitet dhe ne jete.

Pa demokraci ska liri, pa liri ska demokraci.

[Iliriani]

Demokracia nuk bëhet më xhihad


Sadik Bejko

1. Revolucionet e së majtës
Të majtët shqiptarë do të mbahen mend për dy revolucione. Për atë që bënë mbas vitit 1944 dhe për atë që bënë pas vitit 1997. Të duken sikur janë larg e larg dhe fare të ndryshëm a pa një pikëtakimi midis tyre këto dy revolucione. Por nuk janë dhe kaq larg as kaq të papajtueshëm sa ngjajnë në plan të parë. Pas vitit 1944, si fitimtarë për një botë të re, ata bënë atë revolucion që mëtonte se do të ndryshonte shumë gjëra mbi tokë, deri dhe vetë natyrën e njeriut e të shoqërisë. Por koha provoi të kundërtën. Dhe jo vetëm për të majtët shqiptarë. Për të gjithë komunistët nga qenë e nga nuk qenë. Ndaj për këtë nuk kemi përse ta zgjatim. Le të vëmë më mirë një pikë.
2. Të abuzosh hapur me shtetin
Më 1997-ën ata erdhën prapë në pushtet si fitimtarë dhe si shpëtimtarë. Por këtë radhë kishin nxjerrë mend. Bënë një revolucion në të kundërtën e të parit. Bënë një shoqëri dhe një shtet me vidh të vjedhim. Dhe këtu duket se të dy revolucionet e tyre takohen. Tek antikrishti. Te mungesa e çdo përgjegjësie morale dhe juridike. Ndaj sot ata na dalin që të gjithë me nga një dosje dhe për këtë nuk ka asnjë njeri që dyshon. Sepse edhe vetë kur ishin në krye, as që e çanin kokën se çdo të ndodhte, pasi ta linin pushtetin. E kush është bërë ndonjëherë përgjegjës në Shqipëri për gjëra të tilla si vjedhja, përlarja e çdo gjëje publike që të del përpara kur je në pushtet? Që kurse ka ekzistuar ky shtet shqiptar, a ka qenë ndonjëherë dikush që u bë përgjegjës për zullumet që ka bërë kur ishte në pushtet? Asnjeri. Këtu si në bimësinë sipër një moçali fleta mbulon fletën dhe moçali poshtë qelbet në kalbësirë. Socialistët tanë këtë e dinin. Gjatë tetë vjetëve që shkuan, ata ishin shpërfillës gjer në arrogancë. Ata e çuan deri në ekstrem shpërfilljen jo vetëm për ligjin, por edhe për ato që quhen cipë, turp publik, etiketë. Ata ashiqare donin që të ishin ata që ishin. Nuk donin ta fshihnin veten. Fyenin dhe përbaltnin gjer çdo rregull të vockël të mirësjelljes. Edhe nëse në Shqipëri ndodhte ndonjë katastrofë, ata ua kthenin shpinën hapur dhe pa asnjë fije respekt fatkeqve. Shkonin në qejf të tyre. Argëtoheshin në ndonjë buzuk a në ndonjë plazh të Dubait.

3. Revolucioni etik i të djathtëve
Tani ka ardhur një qeveri që ka shpallur një revolucion etik. Dhe meqë po bën të kundërtën e paraardhësve, po vë etikën në plan të parë, ajo ca si shpesh nuk po e përfill, me sa duket, të drejtën, ndarjen e pushteteve. Ka apo nuk ka motivim për një gjë të tillë, natyra revolucionare e veprimeve të saj nuk do t’ia dijë. Revolucionet janë të tillë që duan të përmbysin një situatë, për ta zëvendësuar atë me një tjetër. Dhe në revolucion do të bësh si në revolucion, ca skrupuj do t’i shpërfillësh. Mua këtë tagër më kanë dhënë ata që votuan për përmbysjen, thotë revolucionari. Dhe ne shqiptarët i kemi për zemër revolucionet. Nuk bëjmë dot pa to.

4. A i mjafton vetvetja shtetit të shqiptarëve
Një shtet që nuk ndjek dot rrugën e normalitetit, duket se atij nuk i mjafton vetvetja. Është në kërkim të vetvetes. Po, kur do të vijë ajo ditë që ne shqiptarët do t’i mjaftonim vetvetes? Së paku njëherë në gjithë historinë tonë. Mos ndjekim vetëm modele revolucionare, kauza të të tjerëve, modele që na imponohen së jashtmi.
Njerëz si unë dikur jetuan me një ëndërr: komunizmin dhe kampin socialist. Dhe për këtë na u desh të jetojmë përherë në revolucion. Tani, mbas gjashtëdhjetë vjetësh duhet të jetoj me një ëndërr tjetër: demokracinë dhe Evropën. Dhe të pranoj nga një revolucion apo antirevolucion, sa herë ndërrohet pushteti në këtë vend. A nuk është si shumë për një të moshës sime që të ndjekë dy ëndrra gjatë një jete që dosido është vetëm një jetë? Të ndjekë ëndrra? Që vallë a realizohen. Se njëra u thërrmua dhe tjetra po ëndërr dhe vetëm ëndërr, ende e tillë është. Ku i dihet vallë a realizohet. Kur do të jetoj pa revolucione dhe pa ëndrra? Të jetoj në një realitet konkret dhe normal, brenda vetes sime dhe jo jashtë vetes, atje në ëndrra. Pra, a do t’i mjaftoj unë një herë vetvetes? Po dhe ky shtet shqiptar a do t’i mjaftojë ndonjëherë vetvetes? Vallë, kështu do të varet pas mjegullës së ëndrrave dhe të revolucioneve, pa zbritur një herë me këmbët në tokë? Dy breza njerëzorë ikën me të tilla përralla.

5. Logjika e luftërave të shenjta
Gjithmonë revolucionet shoqërohen me tension, me turbulli, me mjegulla. Shoqëria e revolucionit është e ndarë në dy palë: në të mirë dhe të këqij. Dhe sipas logjikës së manikeizmit, e mira është në luftë të pakompromis, të tolerancës zero, siç thuhet sot, me të keqen. Fakt është se ata që prodhojnë kauza etike, jo kauza të mbështetura në logjikën e ftohtë të institucionit dhe të së drejtës, nuk është se janë vetvetiu të shenjtë. Nuk ka ndonjë garanci për një gjë të tillë. Të shenjtët janë në qiell. Atje lart. Vetëm politikanët tanë, pas një agjërimi në opozitë, na paraqiten si të tillë në tokë. A nuk e bënë po këtë dhe socialistët më 1997-ën?
Dhe përse gjithmonë një kauzë do errësimin e tensionimin, tronditjen e logjikës së shtetit? Jo vetëm kaq. Tërbimi fanatik i njërit nga blloqet, të ndara tashmë në të mirë e të këqij, është gati të prodhojë kamikazë që të hedhin në erë tjetrin. E gjitha kjo mban erë të keqe. Demokracia nuk bëhet me xhihad. Nuk do ndonjë luftë të shenjtë.

6. Ta çlirojmë shtetin nga mitologjia
Njeriu i vogël tej atyre që duan xhihadin a kryqëzatën, ka shumë probleme të mëdha, në vogëlsinë e tij të përditshme të të jetuarit. Ka probleme ekzistenciale që nuk duan t’ia dinë për shenjtërinë apo antishenjtërinë e të mëdhenjve. Të shenjtë, brenda rrafshit të tokësores, janë njerëzit. Jo kauzat. Të shenjtë janë ata që i duam me shpirt në këtë çast, tani dhe në jetë të jetëve. Këtu ndodh e çara e madhe. Politika është në qiell, në kauza dhe shoqëria është në baltën që lënë pas përleshjet politike për kauza të shterpëta. Politika nuk i tërheq dot për një kohë të gjatë dhe që të gjithë njerëzit në kauza a në xhihade të tilla. Se të vegjlit kanë interesa më themelore: duan punë, bukë, dashuri, ilaçe, argëtime. Të mëdhenjtë meqë nuk i plotësojnë dot këto, prodhojnë kauza të mëdha, për të cilat duhet të bëhemi fli ne poshtë dhe jo ata atje sipër. Se ata sipër, ata që hyjnë në shtet, cilëtdo qofshin dhe kurdoherë qofshin, pavarësisht ç’kauza kanë mbrojtur, nuk kanë dalë pa para e pasuri. Biznesi i politikës ka qenë dhe mbetet me leverdi për ata sipër.
Kështu arratisja në etikë, në revolucion na ka lënë në zall. Pa të sotme, pa jetë të gjallë. Dhe koha ikën. Ne ikim, vitet rrjedhin.
Ndaj pyesim: shteti shqiptar do t’i mjaftojë ndonjëherë vetvetes, që të jetë i mjaftueshëm edhe për ne qytetarët e tij? Boll më me ëndrra, me kauza. Me engjëj dhe diaj. Ta çlirojmë shtetin nga mitologjia. Shteti nuk është Zoti. Është shpikur nga tokësorët, për të vepruar sipas një logjike tokësore.




24/04/2006
KATEGORIA: Analiza

[bajko]

demokracia... lloji me i prishur i qeverisjes...

[BlackEagle]

Demokracia eshte sistem i bazuar ne LIGJE
E ndersa ne shqiperi, Demokracia eshte e bazuar ne rryshfete, ne miqesi, ne vjedhje.

[Atheist]

Demokracia eshte sistemi ku "te gjithe" (pa dallim aftesie logjikuese, vendimmarrese e perzgjedhese) votojne. Per 4 vjet cdo gje tjeter do te varet nga kjo.