Mitet e thyer(henri)

[macia_blu]

Mitet e thyer
--------------------------------------------------------------------------------
Isha ulur ne vendin e pare kete rradhe, pa e pare fare te arsyeshme te "vija ne dukje" se me zinte makina. Nuk dukej se Atij i pelqente shume ky kameramani qe sapo kish ardhur me gjithe te birin qe i shembellente deri ne kocke nje shtrengimi te sforcuar per jashteqitje, ndaj dhe nuk i kishte bere "nderet e duhura" per t'i ofruar vendin e pare. Norm sapo kish mberritur nga Montreali; mezi priste te shtinte duart ne negativin e filmit qe kish xhiruar gjate 5 vjeteve te fundit, i gjithi i luajtur ne veri, me vendasit indiane e netet e tyre polare. Teksa llomotiste se çdo gje ne film ishte e paegzagjeruar qe nga therrja e asaj fokës me dhëmbë gjigande, deri tek goditjet e dy aktorëve kryesorë ne tëmtha per te vendosur kush do martohej me çupëzën e fshatit, Norm rrinte rrinte e permendte se kishte vite pa shkelur në qytetin tonë.
-Ai frenoi rëndshëm per te shmangur përplasjen mbi xham te nje mase te zezë në fluturim qe krra krra-isi piskatshëm duke u ankuar që i kishin zënë korridorin ajror te fluturimit.
Vetëm ateherë vura rè morinë e korbave qe fluturonin te gjithe ne nje drejtim. Deri në atë çast, errësimin e ajrit perreth meje e kisha justifikuar pjeserisht me xhamat pakëz me ngjyre te makines dhe faktin qe ne kete pjese te qytetit shkoja shume rrallë. Seç kishte nje shije metalike perjashte - te ftohte dhe çuditerisht te heshtur. E si për ta shtuar më shumë dryshmerine rrethuese, Ai po i tregonte Norm se kish vite qe gjithe korbat e qytetit fluturonin çdo mbasdite rreth orës pesë per t'u mbledhur ne nje lugine afer vendit qe sapo po linim pas. Djali i vogel po kerkonte pse-të; Norm filloi t'i shpjegoje se ca gjera jane me te thjeshta nga sa i kujtojme, se Mitet duhen pranuar ashtu siç jane - pa u munduar t'u gjenden rrenjet e shkaku - pa te cilat ne si qenie e kemi te veshtire t'i njohim apo pranojme.
-Korbat vazhdonin te vinin nga te gjitha anet, ndersa mundohesha me veshtrim te bashkoja drejtimet e tyre ne ate pike te vetme - luginen qe ne imagjinaten time kish veshur nje petk të zi, prej puplash shkelqyese e butesie zogjsh. Qielli, po binte dhe ai mbi lugine, i parakenaqur per ate dyshek te rehatshem me erën dehëse te përçit, aq te njohur per Qiellin sa kakerdhite e petëzuara nga pesha e Bariut Malkë sa here hidhte gunën mbi toke e ia kepuste gjumit...
...Më vone, duke kerkuar dhe une pse-te e mia, mesova se lugina dikur kish qene pika e grumbullimit te plehrave te qytetit per vite me rradhe, derisa banoret e rinj qe u shtuan pas luftes, punuan vullnetarisht qe t'i digjnin te gjitha plehrat njehere e mirë, duke varrosur perfundimisht begatine qe kish mbajtur korbat e qytetit gjalle...

Edited lulka

[liliella]

mjaft se me plase!

i shijoja ne fshehtesi , ngopesha ne riperteritjen e fjaleve , kullotja syte ne ate atmosfere te abandonuar dhe askush nuk mi degjonte klithjet . ekoja perseri tek une perplasej dhe me jepte ca kurajo . tani degjoj vetem ca mjaullima te cjerrta .
afrohu dhe pak se po fillon te qartesohet tingulli. PING