kam dhjete minuta kohe,
per te thene te verteten
me te madhe
qe i kam thene vetes ndonjehere,
deri sa internet kafeja te mbyllet.
nuk e di as nga tia filloj,
nuk e di as cfare e verteta eshte
eshte thjesht deshira per te qene
ketu,
ku jam,
duke ardhur verdalle vetes
si nje planet i mohuar zjarrit,
qe rris jete.
e ne te njejten kohe zjarr,
dele e shkuar ne hell,
per qef tim,
aq pak jam.
e kjo nuk eshte e verteta.
e verteta eshte se une nuk e njoh te verteten
e verteta jam vete,
me sy te bufatur nga gjumi i pasdites,
nga erresira e qiririt te bezdisshem por nostalgjik,
e verteta nuk eshte e thjeshte,
por une dua te jem i tille,
edhe pse nuk e di c'eshte thjeshtesia,
thjeshtesia e verteta,
jo ajo askete.
kjo eshte e verteta.
e verteta eshte qe une jam injorant,
e injoranca eshte mburoja ime
si korace e koralte qe nuk e njoh,
jam mace e eger,
i lire,
i papushtuar nga demonet shtepiak,
e rangjet sociale,
kuriozitetin kam arme,
me deshiren e etur per dije
e etjen e pashuar per njohuri.
vuaj nga etja,
mund te pi si gamilja
ne diten e 17-te,
e nuk me kujtohet te kem bere gje tjeter
vec te kem pire.
ne krahasimet banale qe i bej vetes me kafshe,
jam gomar.
kam etje per jete,
jetoj per dite,
jam lumi i ganxhes
qe derdhem ne oqean me njemije delta
e nje labirint me gryke.
jam njeri e nuk e kuptoj sec jam,
me intereson edhe tjetri
kur mendoj se mund te jete pasqyre,
me pelqen te notoj ne imazhin tim,
jo te mbytem,
edhe pse jam i bukur deri ne vdekje te embel,
i bukur deri ne shperberje mozaiku prej guresh te cmuar.
e verteta eshte qe tani internet kafeneja po mbyllet
e une akoma nuk e kam thene te verteten,
e kam frike se s'do e them dot kurre,
edhe pse perpiqem.
Krijoni Kontakt