Tek ungjilli pas Gjonit, ne mesojme per nje ngjarje teper te mrekullueshme, ku Jezusi ringjall mikun e tij Elazar. Eshte e vertete se, historite dhe ngjarjet ne bibel jane gjithmone te njejta dhe te pandryshueshme, por mesazhet dhe mesimet qe Fryma e Perendise na tregon, jane te pakufijshme. Prandaj i krishteri e lexon biblen pergjate gjithe jetes se tij, dhe asnjehere nuk mendon se e ka mbaruar ate plotesisht. Ky fakt e vecon biblen nga te gjitha librat e tjere, sepse ne te eshte Fjala dhe Mesimi i Perendise te plotfuqishem dhe te pakufijshem. Amin.
Le te ndalemi shkurtimisht tek ngjarja e Elazarit.
Motrat e Elazarit, Marta dhe Maria, i dergojne fjale JEzusit duke i thene se, vellai i tyra Elazar, ishte shume i semure. Por Jezusi kur digjoi kete lajm tha: Kjo semundje nuk eshte per vdekje, por per lavdine e Perendise, qe nepermjet saj te lavderohet Biri i Perendise."
Shpesh here njeriu i trembet semundjes, dhe kjo ndodh per shkak te vdekjes. Por ne shembullin konkret JEzusi na zbulon se, semundja e Elazarit nuk eshte per te vdekurit e tij, por per lavdine e Perendise, pikerisht per perlevdimin e Birit te Perendise. Misioni i Krishtit nuk ishte thejsht te sheronte dhe te bente mrekulli. Te gjitha keto ishin pjese e misonit te tij, por kryesisht misoni i Krishtit ishte, te PAGUANTE BORXHIN tone para Perendise. Kjo ishte e vetmja menyre permes se ciles ne do te mund te mernim pafajsine dhe keshtu te vinim perseri ne paqe me Perendine. Pra kendveshtrimi im ne kete ngjarje te Elazarit , ka te beje konkretisht me VEPREN SHPETUESE qe Krishti beri ne kryq per te gjithe ne mekataret.
Jezusi pasi e mori kete lajm ndenji edhe dy dite ne vendin ku ishte, dhe me pas ju tha apsotujve te tij: Te kthehemi ne Jude, pasi miku yne Elazar po FLE. Apsotujt kur e digjuan kete mbeten te cuditur dhe nuk ishin plotesisht ne gjendje qe te kuptonin ata cfare Jezusi ju tregoi. Dishepujt i thane Jezusit se, ne Jude njerzit kerkonin te te vrisnin me gure, dhe ne mendojme qe te mos kthehemi atje. Por JEzusi ju tha: A nuk ka valle dita 12ore? Ne ecte ndonjeri diten nuk pengohet, sepse sheh driten e kesaj bote. Por nese ecen ndonjeri naten, pengohet, sepse nuk ka drite ne te.
NEse krahason mendimin e dishepujve me pergjigjen e JEzusit, ne pamje te pare te duket sikur pergjigja e JEzusit nuk ka te beje me fjalet e apostujve, te cilet i thane JEzusit te mos kethehej ne Jude sepse do ta vrisnin me gure. Cfare ka parasysh Jezusi me 12oret e dites? Dishepujt duhet te digjonin dhe te zbatonin fjalet e JEzusit. Dishepujt tek kthimi ne Jude shikonin katastrofe. Perse? Sepse ata bazoheshin ne llogjiken e tyre, dhe si prove kishin faktin qe judenjte kerkonin te vrisnin Jezusin me gure. Por Jezusi permes nje shembulli ju tregon se, 12oret e dites jane oret ne te cilen duhet te ece njeriu, pasi ne to ka drite per te pare udhen. Pikerisht Jezusi permes ketij shembulli ju tha dishepujve se, Une jam DRITA ne te cilen ju duhet te ecni. Pra ju duhet te zbatoni ate qe une them, ne menyre qe te shihni lavdine e Perendise. Apostujt nuk dinin se cfare mrekulli do te ndodhte, pra ata duke u mbeshtetur ne mendimin e tyre, pa dashur ishin duke menjanuar nje mrekulli, ku permes se ciles do te perlevdohej Biri i Perendsie. Ndodh shpeshhere qe ne, duke u bazuar ne aftesite tona, nuk i japim mundesi vetes tone si te krishtere, qe te shohim lavdine e Perendise. Por mos haroni per asnje cast se, Jezusi eshte DRITA ,dhe kush ecen ne te do te shohe lavdine e Perendise.
(vazhdon)
Krijoni Kontakt