_____________________________________________
Cila eshte "formula" per njesine matese te se drejtes?!
_____________________________________________
(E ashtuquajtur...)Teoria:
- Perputhja e se vertetes me faktet qe deshmojne apo vertetojne te verteten si te tille e servirur kjo e fundit nga llogjika e (pranuar si e) shendoshe, kurorezon matjen e se drejtes, por gjithmone, ne "shkallen relative."
Pyetjet qe lindin ne heshtje (dhe lypin pergjigje) si rezultat, nuk vonojne te parakalojne..
(Cila eshte kjo e vertete dhe a pranohet e tille nga kushdo?! [<--- Njera pyetje.]
[Pyetja tjeter, pergjigja per te cilen vijon si me poshte... ==>]...kurorezon matjen e se drejtes, por, ne shkalle relative?!)
Ndonese "pershtatet" per nga llogjika, praktikimi i te ashtuquajtures formule (teori) (te mesiperme) nuk eshte aq e thjeshte (apo me mire te them e pranueshme ne perfundimin e arritur) ne "perdorim" sa duket ne plan te pare.
Pse? Se pari, e verteta gjithnje "vuan" dhe rrjedhimisht merr "ngjyra" relativisht "jo konstante."
Se dyti, e verteta varet teresisht nga botkuptimi apo njuhurite qe Matesi "praktikon" ne momentin e "matjes." Cdo te thote kjo? Ne te shumten e rasteve ndodh qe "epërsia" e plogesht ne njohurite qe Matesi aplikon gjate "experimentimit" te fakteve, has ne pengese te pashmangshme ne "perfundimin individual" te mundshem te gabuar, te arritur si rezultat i aplikimit te njohurive tashme te pershkruara per "natyren" e tyre te kufizuar. Mjaft faktore te tjere me po te njejtin efekt "kufizues" jane nje bindje me teper e cila fatkeqesisht deshmon limitet tona si qenie te kesaj bote te ushqyer nga ligje, shume prej tyre, ende te panjohur nga ne.
Per me teper, mbeshtes mendimin tashme te parashtruar nga leci, ne lidhje me ndikimin e pashmangshem permes te cilit teoria e relativitetit i jep shpjegim fenomeneve jo absolute.
Ashtu si njeriu nuk eshte i perkryer, apo i persosur, apo (pse jo mos them) i pajisur me gjithcka te nevojitur per te jetuar ne harmoni te plote me "mjedisin" perreth, relativiteti ne kembim nuk do te ishte i pazakonte ne "pushtetin e shpallur" mbi cka une, ti, ai, ajo, tjetri, tjetra e keshtu me rradhe, do e karakterizojme si "te drejte," apo te "pa drejte."
Ne mbyllje, ne menyre sarkastike mbi dobesine tone si qenie njerezore do te thoja se "Pushteti" yne mbi shpalljen e se drejtes si te tille, fillon atehere kur mbaron ligji universal(ligji (apo shkaku) prej te cilit u krijuam, mbi te drejten e pergjithshme."
Ja edhe nje shembull mbi natyren e njeriut, i cili ndonese eshte i ndertuar shume thjesht, kerkon mendjemprehtesi ne te gjykuar apo interpretuar...merreni me mend, se njerezit jane aq te paafte (te dobet) te kontrollojne veprimet e tyre dhunuese, apo keqberese apo kriminale(i quani si t'ju vije per mbare) aq sa, do te duhej nje "i ngjashem" (polici, ligji, gjykatesi) per ta parandaluar ate ne kryerjen e te njejtit veprim ne te ardhmen. Paradokse te ngjashme (ndonese aspak te pajustifikueshme nga arsyeja) nuk kane fund... Atehere, duke u nisur nga ngjarje te tilla, ndonjehere me lind mendimi se, egziston nje arsye SHUME e forte per te cilen "jemi programuar" te egzistojme dhe bashkeveprojme me njeri-tjetrin.
P.S Komentet e mesiperme kane natyre personale, te pavarur, te nxitura nga botkuptimi dhe si rezultat, kendveshtrimi im personal (ashtu si e cdokujt tjeter) mbi jeten, pergjate experiencave "ndër"bashkevepruese me të(jeten) dhe ato(komentet) nuk kane per qellim te ndikojne, apo qoftë edhe te ofendojne, po ashtu, aspak te cenojne mendimet e pavarura te dikujt tjeter.
Krijoni Kontakt