C'fare ndodh pas vdekjes !!!

[huggos]

Sic ju premtova edhe me pare, do tju sillja nje shembull nga filozofia e lashte.

Persa i perket temes sone, se c’fare ndodh pas vdekjes... a nuk mendoni se njerezit atje brenda ne shpelle ne te vertete jemi ne... ketu ne toke ??!!

Per ti dhene pergjigje temes.. a nuk mendoni se na duhet informacioni i Dikujt qe ka “dale jashte ne drite” e eshte rikthyer per te na treguar te verteten??

Cila eshte pra kjo e vertete !! Kush eshte celesi per zgjidhjen e kesaj pyetjeje teper te rendesishme per secilin personalisht.

sygjerim: lexojeni edhe nje here alegorine... duke kerkuar zgjidhjen e pyetjeve te mesiperme... dhe e verteta do t’ju gjeje vete...

Ju ftoj ne bashkebisedim (me te perqendruar)


krejt miqesisht,
huggos

[Albo]

Qe te dish cfare fshihet pas vdekjes, duhet te mundohesh te kuptosh jeten qe jane gjurmet qe secili nga ne le ne kete bote duke ecur ne drejtim te te panjohures vdekje.

[huggos]

Alegoria e shpelles, mua personalisht me ndihmoi te kuptoja se (ashtu sikurse eshte thene shume bukur me pare..) ne si njerez jemi teper te kufizuar per te perceptuar apo kuptuar pasojat e nje realiteti qe ndodhet jashte nesh (ose me sakte qe ne ndodhemi jashte tij..)

Personifikimi gjendet në ne, njerezit e kesaj bote kaq te kufizuar... por kryenece. Ne jemi 'njerezit' qe megjithese 'cungun' pretendojme se dime gjithcka dhe kemi ne duar universin...

Pyetja tani do te shtrohet qarte...

Nese sot do te jepej nje rast per te zgjedhur, njeren prej ketyre pohimeve qe ndoshta u parashtruan edhe me lart... a do te ishe i gatshem (kushdo qofsh..) te beje sot nje lavazh (ndryshim te dhenash) ne mendjen tende?? Apo do te vazhdoje perseri me mediokritet te pranoje se kjo teme nuk te takon (tani per tani) ty...??!!

Ndoshta ja vlen qofte edhe nje here te vetme.. te mendojme pak me thelle per ate qe ndoshta e humbem pa e marre... vete jeten tone...


miqesisht,
huggos

[Lule Portokalli]

Shume kuptimplote alegoria e shpelles.
I jep pergjigje shume pyetjeve si psh, perse ne nuk dime qe tani c'ndodh pas vdekjes, pse nuk eshte kthyer asnjeri qe andej, pse vdekja, ose ndarja me njerezit qe i do eshte e dhimbshme dhe perseri ata qe ikin qe ketu, nuk kthehen me perseri edhe pse kane ketu njerezit e tyre te dashur......

[The Hobbit]

Le t'i kthehemi perseri Huggos...

Tamam e goditur alegoria e shpelles...

Qe nje njeri vdes kjo eshte e provuar 100%, po se se ky njeri do te perballohet me nje realitet te ri, zor se besohet.
Mosbesimi i ketij fakti vjen nga arsyetimi se askush nuk ka mundur te thote me saktesi se c'fare eshte ajo jete e pertejme, me te cilen nje dite do te ballafaqohet
Cdo njeri eshte ne dileme, per kete gje dhe ndjen se vdekja nuk mund te perfaqesoje fundin e gjithckaje.
Megjithate egzitoi nje deshmimtar i cili erdhi (ne shpelle), per te na treguar per driten,( madje "Ai ishte drita e vertete qe ndricon cdo njeri qe vjen ne bote...(Gjoni)
Ky ishte Jezus Krishti. Ai vdiq,dhe miqte e tij ishin krejtesisht te bindur se ai u ringjall, tre dite pas kryqezimit. Tashme jo si hije, as si fantazme, por si nje person i gjalle me trup, shpirt dhe fryme.
Askush nuk mund ta mohoje kete, e aq me teper nxenesit e tij.
Per shkak te ketij fakti ata pranuan te hiqnin tortura, te perndiqeshin , e madje te shqyheshin nga luanet neper arenat romake. Pra si mund te besonin ata kaq verberisht nese nuk ishin 100% te sigurte per ringjalljene Zotit te tyre?
Pra rendesia e gjthe kesaj na ndihmon te japim pergjigje, se cndodh pas vdekjes, dhe a egiston jeta e pertjejme. Njerzit vete mund te vleresojne deshmite per vdekjen dhe rinjgjalljen e Jezusit dhe te vendosin nese i gjejne bindese ose jo.
Edhe kimia na meson se ne gjithesi nuk ka asnje lende qe te pushoje se egzistuari. Askush nuk mund te shperndaje materien, madje asnje pike uji nuk humbet.
Ndersa njeriu u dashka te kthehet ne "hic"?
Ku eshte llogjika ketu?
Te dhena te sakta per jeten pas vdekjes mund te na jape Perendia vete, i cili eshte kujdesur dhe per kete gje ne Fjalen e Tij.
Ne UNGJ. sipas Lukes na paraqet dy njerez qe mund t'i verejme si shembuj per tere njerezimin.
I pari ishte nje njeri qe kishte jetuar ne hare dhe lluks. Ai eshte personifikim i gjithe atyre njerzve, qe nuk pyesin as per Perendine e as per jeten pas vdekjes. Ndoshta ai e mohonte dhe egzistencen e Perendise.
Por sapo vdiq(Trupi i tij) ai, (dmth shpirti dhe fryma) hapi syte ne ferr. Ai kuptoi se trupi i tij kishte vdekur, por egoja dhe personaliteti i tinj vazhdonte te egzistonte. Mi madje mund te ndjente ,shikonte dhe te fliste.
Ndersa njeriu tjeter me emrin LLazar, pas vdekjes se tij u ndodh ne lumturi te plote, sepse kishte mesuar ne jeten e tij te degjonte dhe zbatonte vullnetin e Perendise.
Perendia u thote atyre qe e kalojne jeten pa te:
Eshte caktuar qe njerzit te vdesin nje dite (e kush e mohon Kete)...por me pas vjen gjyqi.
Pra nuk eshte e vertete se me vdekjen perfundon gjithcka. Mospranimi i ketij fakti eshte vete mashtrim.

"Pashe te vdekurit,te medhenj dhe te vegjel, qe rrinin ne kembe para Perendise, dhe ja librat u hapen: dhe u hap dhe nje liber tjeter, qe eshte Libri i Jetes. Te vdekurit u gjykuan sipas veprave te tyre te shkruara ne libra...nese ndokush nuk u gjet ne Librin e Jetes , u flak ne liqenin e zjarrit..."
Mendime, opinine, filozofi, ide, besime, por ai qe erdhi nga qielli(prej drites) ne toke (shpelle) na e dha pergjigjen...
Pyetje shtohet se ne cpozicoin do te marrim. Kete rast ndoshta mund te mos e kemi neser, pasi kush eshte i sigurt se cdo t'i ndodhe diten e neserme. Krishti thote:
"Ai qe beson ne mua nuk do te vdese kurre....

Pershendetje Hobbit

[huggos]

Re edhe mua me pelqeu ajo alegoria e shpelles.. por tju them te drejten nuk e kuptova me te paren...

Ai 'njeriu' qe doli jashte kush eshte pra.. qe te na tregoje..

Ju si mendoni ??? (Pyetje vetem per ata qe mendojne..)


krejt miqesisht,
huggos

[korçar]

Nje nga paradokset me te medhaja ne fushen e filozofise eshte fakti se: "Askush nuk e ka provuar "vdekjen" dhe cdo njeri di se c'eshte."(askushi i referohet njerzve qe jane akoma te gjalle)

Te kete jete apo jo?'rendesi ka kjo! Ne te dyja rastet jemi te humbur duke kerkuar te kuptojme...

[Jeans-boy]

Ku flasin per jeten e per vdekjen nje besimtar dhe nje mosbesimtar, kontradikta ne menyren e te gjykuarit eshte aq e madhe saqe ata nuk mund ta mbyllin kurre muhabetin , duke rene ne nje mendim et perbashket.
Une mendoj se njeriu kur vdes , vdes nje here e pergjithmone.
Shpirti?! -Per mua nuk ekziston, eshte thjesht termi abstrakt qe mendohet si i shkeputshem nga trupi..,por, une me "shpirt" kuptoj vetem teresine e ndjenjave dhe te mendimeve te dikujt, dhe kur vdes trupi edhe keto gjera vdesin bashke me te.
MOS U BENI MERAK, ASNJE NUK DO TE DIGJET NE FLAKET E FERRIT...(e nese dikush mendon se do te digjet)....
dhimbja nuk do te jete me e madhe se dhimbjet qe na shoqerojne vazhdimisht ne kete jete qe po jetojme...

[huggos]

Bukur e ke shkruar mik,

Por sic besoj e ke vene re edhe me pare ne nuk sjellim me mendimet tona personale - te pa shoqeruara me vertetime.. (cfaredolloj qofshin ato..) Nese ke nje baze ku mund te mbeshtetesh mendimin tend.. do te te ishim vertet mirenjohes.

miqesisht,
huggos

[pertaci]

per te ngushelluar veten ,duhet te besojme se eshte nje ZOT i cili kujdeset per te gjallet e te vdekurit.