C'fare ndodh pas vdekjes !!!

[The Dardha]

Cdo dite mbi dhe eshte nje dite e mire..

[antitheos]

nuk e di se ku eshte shpirti i aitij njeriu qe vdes
por ne e qajme ate edhe pse mendojme qe gjendet ne nje vend me te mire .por ne kurre nuk kemi qejf qe te jemi po ne te njejtin vend.
edhe pse e dime se vdekja eshte vetem nje shkalle me e larte e qenies ne prape iu frigohemi.e kjo do te thote qe ne i frigohemi fundit total dhe jo nje gjykimi.
edhe fetaret me te medhenje frigohen prej vdekjes sepse edhe ta ta gjendet nje ateist i vogel.

[i krishteri]

1- gati, te gjitha para se te vdesin(ne çastet e fundit), pohojne Perendine!

2- njeriu kur vdese, nese nuk ka besuar ne Jezusin(nuk i ka hapur zemren) ndodhet ne vendin qe ne Bibel quhet Hades, per arsyen sepse jane ne pritje per diten e gjykimit te madhe. ndersa ata qe i kane hapur Zemren edhe e kane besuar me shpirt atehere vene direkt tek Zoti, edhe nuk do te jene te gjykuar diten e gjykimit!!!

[huggos]

Atehere le te kthehemi perseri... Mendoj se gjithkush qe hap nje teme e ka per detyre (te pakten morale) te kujdeset akoma me shume per ta mirembajtur. Nese nje teme kaq te rendesishme sa kjo e jetes pas vdekjes do ta leme pas dore, dy gjera jane te sigurta. 1. Nuk nxorrem asnje perfundim (vlere). 2. Ngaterruam me shume te tjeret, gje per te cilen behemi pergjegjes (fajtore). Meqenese pra nuk do te deshiroja asnje nga dy perfundimet dua tju them deri ku kam arritur me kerkimet e mia...

Thone se foshnja ne mitren e nenes shqetesohet shume kur do te linde. Mitra per te eshte e njohur, e ngrohte dhe e sigurte. Atje nuk ka zhurma te forta, pervec pulsit te pandryshueshem te zemres se nenes. Kush do ta nderonte me vetdije kete egzistence te rehatshme me boten tone? Ketu ndricojne drita te forta, ka zhurme, grindje urrejtje, dhimbje.. Ose e kunderta a do te donte njeri nga bota jone te rikthehej perseri ne barkun e nenes? Nepermjet lindjes foshnja hyn ne nje bote te re plot mundesi, interesante, ne nje bote te ndryshme. Por vetem duke lindur mund ta zbulosh kete. Foshnja e palindur nuk mund te marre mesazhe nga bota e jashtme...

Atehere nese kjo eshte e vertete per lindjen perse nuk mund te jete e njejta gje edhe per vdekjen. Ne kapemi fort pas se tashmes. Edhe nese jeta jone eshte e veshtire, per shkak te asaj qe do te vije me pas (ku ka mundesi te jete shume me e mire) ne nuk pranojme ndryshim. Madje kemi frike. Dikush nga ju e tha bukur, meqenese te vdekurit nuk kthehen me mbrapsht, ndoshtja kjo provon se atje ja kalojne mire... J

Jemi ne stadin me te rendesishem pra. Kemi vertetuar se vdekja egziston. Se te gjthe do ti nenshtrohemi asaj (panvarsisht nga deshira jone). Se egziston dicka pertej qe nuk mund ta provojme (e megjithate egziston). Pjestare te asaj bote jane shpirti dhe fryma jone (d.m.th. njeriu i vertete). Ndjejme se me ane te vdekjen nuk mbaron gjithcka, por perkundrazi sapo ka filluar dicka tjeter, e re, e panjohur. Nje jete e re, ne nje vend te ri por qe nuk do te ndahen me...

[kapedani2001]

un nuk besoj ne jeten pas vdekjes the ajo qe thot i krishteri nuk eshte gabim vecse un besoj ne zot por jo ne religion por prap sbesoj qe atje ka dicka mbas saj kush e di!!!!!!!!!!1 ah me falni pershendetje te gjitheve ndjes the nje here se jam i ri nga kto ane

[tim]

njerzit qe kane frike nga e verteta besojne ne jeten e perjetshme
POR DO TE DUHEJ ME SHUME KURAJO PER NJE NJERI QE E DIN QE DO TE VDES DHE JETA E TIJ NDALON ATY SE SA AI QE SHPRESON ME TEJ.

[gjithcka asgje]

njerzit qe kane frike nga e verteta besojne ne jeten e perjetshme
POR DO TE DUHEJ ME SHUME KURAJO PER NJE NJERI QE E DIN QE DO TE VDES DHE JETA E TIJ NDALON ATY SE SA AI QE SHPRESON ME TEJ.

te pershendes tim

[huggos]

Nje sqarim i nevojshem !!

Ajo qe po perpiqemi te provojme (megjithse shume fatkeqsisht nuk po e kuptojne) eshte se panvarsisht nga mendimi yne personal per jeten apo per vdekjen egzistenca dhe funksioni i tyre eshte krejtesisht i pavarur (ne lidhje me ne). Nese kuptojme kete pike, besoj se do te kalojme nje cak teper te rendesishem te mediokritetit tone.

Imagjoni nje “bashkbisedim” dy qensh ne lidhje me njeriun (te zotin e tyre). I pari thote se ajo krijese qe gjendet perpara tij nuk eshte njeri, por nje peme. Dhe eshte ne gjendje te sjelle te gjitha te dhenat e mundshme ne menyre qe te vertetoje pohimin e tij (kembet si rrenje, trupin si trung, floket si gjethe...) . Qeni i dyte thote jo, une besoj se ajo krijese nuk eshte as njeri as peme por eshte nje kompjuter (mendimet, logjika..). Si mendoni juve, panvarsisht nga teoremat e qenve a do te pushonte njeriu qofte edhe nje cast se qeni njeri? ... ??

Ate qe po perpiqemi te trajtojme ne kete pjese te forumit, nuk eshte se si mund nje njeri te vdese dhe dikush tjeter mund te mos vdese. Te gjithe (panvarsisht nga deshira apo mendimi yne) do ti nenshtrohemi vdekjes. Dhe jo vetem. Askush nuk do ti shpetoje as asaj qe vjen me pas... (perseri panvarsisht nga hipotezat tona, apo te shkrimtareve te tjere).

Ceshtja eshte. Nese ka dicka me pas, c’fare eshte ajo dhe si duhet une ta pres. Per me tutje me mire gjerat do ti trajtojme atje...


P.S. Ne menyre te vecante ju lutem atyre qe nuk kane dicka konkrete per te sjelle rreth temes, nese duan pjesmarrje le te perqendrohen me shume ne teme, duke pyetur sinqerisht vetveten (dhe jo librat), e duke ndare me ne ate qe vertet secili ndjen e beson. Dhe jam i bindur se pergjigjia do te jete me e frytshme si per ate dhe per te tjeret.

Me respekt
huggos

[djaloshi]

pershendetje huggo!
Me duhet te pranoj se tema ka interes.
Me vuri pak ne mendime. Nuk e di ne se e kam pergjigjen e pyetjes: Ku shkojne te vdekurit?

Vecse po mendoja.... shekuj te tere njeriu perballohet me vdekjen. Kurre vecse nuk u mesua me te. Kurre, vdekjen nuk e pranoi si pjese te realitetit. Gjithmone shmanget te flase per te.
Gjithe keto shekuj vdekja ngeli e huaj, e pa pranueshme, e ftohte.
Shkenca kalon jo pak kohe per te gjetur nje menyre qe njeriu ti shmanget vdekjes.
Te gjitha keto sikur te thone se njeriu erdhi ne egzistence per te jetuar perjete.
Shpesh pyes veten: vdekja eshte fundi i kesaj jete apo.... fillimi i nje realiteti qe nuk mund te ndryshoje me?
Po te kerkosh ne historikun boteror do te takosh, ne mitologjine Greke, vdekjen si vellane binjak te gjumit.Ne varret e lashte te shume popujve kufomat shoqeroheshin me ushqim dhe uje sepse besohej se pas varrimit besohej se njerezit ngriheshin perseri.
I shkruaj keto per te pare se gjate historise boterore gjithmone njeriu ka pasur mendimin apo dyshimin se ka jete pas vdekjes.

Mendimi im personal, huggos, eshte se nuk ka mundesi qe njeriu te kete ardhur ne egzistence per 70 apo 100 vjet. Nuk mund ta pranoj kete. Kjo jete kaq e shkurter te jep pershtypjen se ke ardhur per te marre disa vendime, dicka te zgjedhesh, qe ka te beje me ate bote apo me ate gjendje qe do te hasesh pas deres qe quhet vdekje.

Nuk e di nese te gjej ne nje mendje por sido qe te jete eshte nje dileme tronditese per cdo njeri. Po sikur... te kete vazhdim pas vdekjes??? Nuk do ta le me kaq. Do mbledh informacione.
me respekt
djaloshi

[The Hobbit]

Fakti qe nje njeri vjen ne jete nuk eshte pa qellim. Ka dicka atje pertej. Tani per tani e veshtire te thuash cfare..