C'fare ndodh pas vdekjes !!!

[huggos]

..pra edmko,

je i mendimit se per shkak se shpirti eshte i perjetshem, as mund te vdese e si rrjedhoje as mund te kete lindur..

Ke ndonje element ta mbeshtesesh vecse?? Sepse (ne kete rast) vetem llogjikimi s'mjafton.


miqesisht,
huggos

[armandovranari]

Shpirti na eshte dhene nga fryma hyjnore. Trupi nga kjo bote materiale dhe karakterin e formojme gjate jetes.

Kjo eshte ne pergjithesi skema me e perhapur.

Po nese shpirti si pjese e hyjnores eshte i "dhene'' dhe po ashtu trupi si pjese i materies eshte "i dhene" me lind shqetesimi ne lidhje me personin tim. Po une kush jam ketu, ku qendron vecantia e qenies sime, kush jam une thelbesisht ne kete rast, kush eshte ajo pjese e imja qe me ben te jem une dhe jo ndonje tjeter? Ku qendron dhe si krijohet dallimi mes nesh ? Burimin e kemi te njellojte.

[huggos]

Ndoshta duhet nje saktesim ketu armando....

Ne fillim, formohet trupi...
Fryma dhurohet nga Krijuesi...

Bashkimi i trupit tend, me frymen e dhene tek ty, perben shpirtin tend. Vecaneria eshte se ky kombinim, nuk egziston askund i perseritshem. Ketu fillon edhe vecaneria jone....


miqesisht,
huggos

[besjon]

Vdekja! Një fjalë që na shoqëron përgjatë gjithë jetës sonë. Por a e keni menduar ndonjëherë se ç'ka përtej??? Shumë kultura e qytetërime anembanë botës kanë shpjegimet e tyre për pas-vdekjen, disa ngjajnë, disa janë kompletësisht të kundërta me njëra tjetrën dhe me vetë llogjikën njerëzore. P.sh: Disa fise Indiane ( të shtetit të Indisë ) besojnë në rimishërimin ( reinkarnimin ) pra që shpirti i një njeriu pas vdekjes së tij shkon dhe e vën në jetë një qënie tjetër që nuk është absolutisht një njeri, pra mund të jetë insekt, lopë, qen apo lule!!! Sado e pabesueshme të na duket neve, për këtë grup njerëzish është krejtësisht e vërtetë. Në fetë monoteiste pas-vdekja është parajsa ose ferri për shpirtin e njeriut. Ndërsa për budistët dhe disa fe të tjera Aziatike shpirti i njeriut është i destinuar të shkojë tek një qënie tjetër njerëzore fill pas vdekjes. Për shumë filozofë Grekë të lashtë, vdekja është momenti kur shpirti i njeriut fiton lirinë e tij nga burgu që sipas tyre është trupi. ( Vërejtje: kjo gjë është e vlefshme për sistemin e jogës në Azi ). Dhe si përfundim une personalisht desha të thoja se pas-vdekja është thjesht momenti kur lirohemi nga burgu ( pak a shumë siç e mendojnë filozofët Grekë dhe jogat ). Ne jetojmë në një botë ku mbretërojnë ligjet dhe ku duhet të bëjmë çfarë na THOJNË TË TJERËT. Për mua ky është thjesht një burgim dhe asgjë tjetër.

PËRSHËNDETJE NGA BESJONI

[Nickmaster]

bravo besjon,
me sa duket ti nuk e do veten sepse thua qe shpirti i njeriut jeton ne burg dhe duhet te dale nga burgu, pra nga trupi jot e ti te jetosh me vete! (ide e mire)

Po ajo qe shpirti vete ne qenie tjeter ckuptim ka?-Ngjallet nje kafshe e vdesim ne--apo lind nje kafshe pasi vdesim ne??? Po ajo qenia ku e con pastaj shpirtin!

Gjerat jane te lidhura bashke!-Shpirt eshte fjale qe populli e ka nxjerre nga goja e tij (qe ne fakt mund te jete TRURI ose SISTEMI NERVOR, pasi ne e dime se ata jane pjeset e vetme qe kontrollojne trupin e njeriut).

Kjo eshte si puna e krijimit te njeriut--le te themi se njeriu u krijua nga majmuni--lind pyetja: Kush e krijoi majmunin??? Pra, ky problem eshte nje zinxhir faktesh qe nje dite do te dalin!
<>

[don-zhuani]

pas vdekjes hmmmmm smendoj dhe aq shum me intereson cbehet para vdekjes,se kur t"kem vdek ahha kam ik per lesh dhe ska fe qe me ngjall praptjetra
shendet gjith t"mirat

[The Hobbit]

Postuar më parë nga don-zhuani
pas vdekjes hmmmmm smendoj dhe aq shum me intereson cbehet para vdekjes,se kur t"kem vdek ahha kam ik per lesh dhe ska fe qe me ngjall praptjetra
shendet gjith t"mirat

Si mund te jesh kaq isigurt Don Zhuan, kur nuk as fakte te asaj qe pohon. Fatkeqsisht vdekja eshte e pranishme tek njeriu aq sa edhe jeta. Me qe ra fjala ne si te rinj ndoshta tani shume pak na intereson kjo gje edhe pse ehte nje realitet i aferm.
Me ra rasti te isha ne nje varreze diku, dhe me beri pershtypje nje gje: kishte shume, shume te rinj, nga mosha 17-32 vjec qe kishin ikur nga kjo jete (fatkeqsisht) dhe ne fakt u shokova.

Kjo me beri akoma me teper te mendoj se te perkohshem jemi si njerez. Per shkak se jeta ku erdhem nuk eshte ne doren tone, as se sa do jetojme, dhe as se ku do shkojme (ose se cnodh pas saj), mire eshte te mendojme qe sot, se neser mund te jete teper vone.
Egziston mundesia qe ne si njerez te kerkojme dhe te gjejme kete te vertete dhe keshtu te kemi mundesi te ndryshojme rrjedhen e ngjarjeve...

pershendetje...

[SuNRiSeR]

Hobbit!

Kush eshte kjo e vertete per te cilen ti flet? Mos valle eshte ekzistenca e Zotit, meshira e tij, dashuria per njeriun dhe parajsa? Ndoshta per shume kjo eshte e verteta, por mos harro qe nje e vertete ngelet e tille dhe pas venies ne prove. A e ka vene njeri ne prove kete te vertete per te cilen ti flet? Nuk po flas ketu per ca faqe libri por per nje pervoje personale dhe te pranueshme nga truri njerezor.

Per mua vdekja eshte fundi. Njeriu e ploteson qellimin e tij ne toke, pasi arrin te lere trashegimtare dhe roli i tij evolutiv mbaron me kaq. Vitet e mevonshme jane thjesht nje pengese ne evolucion dhe natyra ka gjetur kete menyre "makabre" qe te vazhdoje punen e saj.

Pershendetje, S.

[Akus]

Sa e zgjuar kjo natyra!!!
Duket sikur dikush ka dore ketu, apo e kam gabim.?

Nejse , persa i perket pas-vdekjes , i vetmi shpjegim eshte ai qe japin besimet e ndryshme fetare .Shkenca ndalet te vdekja dhe cdo tentative per ta vertetuar shkencerisht eshte e deshtuar.Mire do ishte ne fakt te vertetohej qe ka jete tjeter. Po edhe ashtu ska lezet se do beheshin te gjithe besimtare!
Kjo jete me verte qe eshte nje alamet testi!!!Lum kush del mire!!

[The Hobbit]

Postuar më parë nga SuNRiSeR
Hobbit!

Kush eshte kjo e vertete per te cilen ti flet? Mos valle eshte ekzistenca e Zotit, meshira e tij, dashuria per njeriun dhe parajsa? Ndoshta per shume kjo eshte e verteta, por mos harro qe nje e vertete ngelet e tille dhe pas venies ne prove. A e ka vene njeri ne prove kete te vertete per te cilen ti flet? Nuk po flas ketu per ca faqe libri por per nje pervoje personale dhe te pranueshme nga truri njerezor.

Per mua vdekja eshte fundi. Njeriu e ploteson qellimin e tij ne toke, pasi arrin te lere trashegimtare dhe roli i tij evolutiv mbaron me kaq. Vitet e mevonshme jane thjesht nje pengese ne evolucion dhe natyra ka gjetur kete menyre "makabre" qe te vazhdoje punen e saj.

Pershendetje, S.

Sunriser a mund te na thuash se si je kaq i sigurt, dhe ku mbeshtetesh? Mos harro se si njerez jemi "te lidhur" me ate qe shikojme ose perceptojme, por as nuk mund te imagjinojme ne masen me te plote anen e mbinatyrshme (te padukshme), ate frymore, qe ndoshta edhe truri njerezor eshte e veshtire ta kape...
Ps, ndoshte kur te kem kohe mund te sjell disa shembuj me konkrete...

pershendetje...