Ironia eshte menyra e terthorte e te thenit te gjerave. Ironiku eshte i djallezuar, jo i zgjuar. Njeriu i zgjuar perdor format e drejtperdrejta per te shprehur dicka. Ironine e perdorin njerezit pa vlere duke menduar se ky eshte kulmi i zgjuarsise se tyre.
Kenga me e larte qe mund te degjoje njeriu eshte belbezimi i shpirtit njere
Ironia vertet djeg e percellon ego. Por mos e etiketoni si te demshme dhe krejt te pavlere sepse vertet qe nuk eshte e tille. Perderisa arrin te vere ne pune mekanizmin e egos apo perderisa shkund nga mediokriteti ndergjegje qe kenaqen me pak apo me aspak apo "shemb" monumente te vleresimit te papare te vetes...Dhe me e rendesishmja, perderisa ajo do jete nje forme e thenies se fjales/mendimit...
Pastaj sigurisht, ironia e nje njeriu te zgjuar do jete ironi...e vlefshme-ashtu sikurse ironia e dikujt medioker ne mendim do te jete mediokre.
Mgjte sic e thashe tek posti i pare, ironia eshte dicka individuale. Nuk mund ta lyesh me te gjithe shoqerine.
Eshte menyre e te shprehurit te "revoltes" ne nje kontradikte mendimesh-te pakten vete keshtu e kam pare perhere. Apo reagimi pas nje veprimi apo observimi.
hahahaha...padyshim qe po mendoj...Postuar mė parė nga Veshtrusja
Postim "i binjakezuar". Kaloni ne katin me poshte! :D
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga EXODUS : 20-12-2004 mė 16:03
Si me paska rreshkitur kjo teme nga grepi i syrit...kete nuk ja fal vetes! (<--- Ironia)
Kjo teme qenka bombe me sahat (lol) <--- (Ja tek parakalon edhe Sarkazma [ironia e dekoruar], por ne dallim, ne kete rast, aspak me qellim ofendues [apo te djallezuar], perkundrazi "pershkrues" apo "ndihmues" ne percjelljen e nje mendimi "te plote" apo "te detajuar"
Ironia lindi si pasoje dhe nevoje per te shprehur ne menyre "ekzakte" (prit tė rrėmoj pak trurin [<== serish sarkazme ==>] se me sa duket, mė qenka arratisur shqipja (gjuha) nga depot e kujteses lol) apo te shoqeruar me shpjegim, apo menyre te foluri, apo shprehuri ---> "te pa zakonte" por me te vetmin qellim, pėrēimin e mesazhit "te parapergatitur."
Ironia ne situata te ndryshme, ne varesi kjo e fundit nga "menyra" e perdorimit, ka ne shenjester, "realizimin" e objektivit per te "kritikuar" bashkefolesin apo nje ngjarje te caktuar, apo kundershtarin, por ne menyre te terthorte, te "ujdisur," apo te paramenduar.
Ka raste te tilla kur ironia eshte menyra e vetme per te shprehur mendimin ne menyre sa mė "konēize," per te evituar ne shume raste konflikte te panevojshme apo te stergjatura. Mgjth, nuk mungojne rastet, kur ironia ka "destinacion" fyerjen "pa shkak" Ne raste te tilla "abuzohet" me ironine.
Gjithcka e cila lidhet me natyren psikologjike te njeriut (ironia apo sarkazma ne rastin tone) nuk lindi rastesisht, por si rezultat i evoluimit te vazhdueshem te tij dhe si rrjedhim i kesaj te fundit, lindi nevoja e pashmangshme, per t'ju pershtatur "sė resė"
Ironia (per mua) eshte nje ---> Debat ne heshtje, "devijim" apo shmagie nga fjalet e teperta.
Ironia per mendimin tim eshte me teper prone e Letersise (ka qene dhe eshte ende nje mjet letrar) por njerezit me kalimin e kohes jane munduar ta adoptojne edhe ne jeten e perditshme.
Mgjth e perseris edhe njehere, ka raste kur njerezit "abuzojne" me qellimin primar te ironise. Me nje fjale, mjaft individe e modifikojne ate (ashtu sic jane shprehur edhe disa te tjere) ne menyre qe t'ju sherbeje sa me mire "interesave" te tyre ne bashkebisedim e siper.
Ironia ne te kaluaren, eshte perdorur ne krijimet letrare kunder pushtuesve apo ne formen e pakenaqesise ndaj qeverisjes per "te demaskuar" shkaktaret apo shkaktarin e gjendjes.
Nje shembull eshte edhe "Poema e Mjerimit" e Migjenit.
Edhe ne te tashmen Ironia ka nje perdorim te gjere ne Letersi.
Perdorimi i ironise eshte nje forme "e shkalles me te larte qe permban arsyeja" te shprehjes se indinjates, urrejtjes, pakenaqesise, apo te ndjerit i/e fyer ne nje situate te caktuar.
Nese nuk do te egzistonte ironia, do i mungonte "lezeti" letersise, apo nje pjese e saj me rendesi te padiskutueshme.
Ironia eshte "plotesimi" i "boshllekut" qe vjen si pasoje e "pamjaftueshmerise" se te shprehurit me fjale "te se perditshmes"
Persa i perket ironise mes shqiptareve, besoj se eshte ende jo ne nivelin e duhur "te pjekurise." Shqiptaret (nje pjese e tyre) ndodhen akoma ne procesin e "pershtatjes" me kusurin e botes dhe gjithcka qe lidhet ne menyren se si bashkveprojne te huajt me njeri-tjetrin ne situata te ngjashme me ato te komentuara me siper. Shqiptaret (nje pjese e tyre) e konceptojne ne menyre te gabuar "qellimin" dhe "vendin" apo momentin e duhur te perdorimit te ironise. Ndonjehere mendoj se kjo nuk eshte aspak e vertete, pasi ata shqiptare (nje pjese e tyre) edhe pse e kane te qarte nocionin ---> ironi, jane te prirur ne menyre "te qellimshme" apo te vullnetshme, te percjellin mesazhin "djallezor" por te fshehur nen petkun e "mirefillte" te ironise.
Ne kete rast ironia ka "pėsuar abuzim"
Sa te rrosh, do mesosh, i thote mileti nje muhabeti.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga EXODUS : 20-12-2004 mė 16:04
s'mund te pergjithesohet perdorimi i ironise me popuj
por prap se prap une besoj se shqiptaret e perdorin me shume, sepse karakteri i kohes se komunizmit dhe vuatjet qe kemi hequr na bejne me shume cinike ne krahasim me popuj te tjere
kjo ishte tamam cfare doja te thoja kshuqe spo e perseris
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt