Perkushtim per N...

[Teli]

Mes vuajtejesh e dhembjesh të takova
Mes plagësh, mes lotëve dhe shpresës gati të vrarë
Mes zërash të këngës që nuk i besova
Mes klithjesh, në kujtim të dashurisë së parë

Të takova tek po rrëzohej lulja e tharrë
në ikje të blerimit në ikje të rrezes së ngrohtë
Tek po iknin nga vendlinja zogjët shtegtar
Të takova në bardhësinë e borës së ftohtë

Të takova pranë katër krojeve në Shatërvan
Mes etjesh që vrasin pmëshirshëm me një të shtënë
Të takova në trup njeriu, ty që nuk je njeri, ty që je Zanë
Ty që ditën je diell, ty që natën je hënë

Mes vuajtejesh e dhembjesh të takova
Mes plagësh, mes lotëve dhe shpresës gati të vrarë
Mes zërash të këngës që nuk i besova
Mes klithjesh, në kujtim të dashurisë së parë

[Teli]

Harruam jetën, vrapin pas mbijetesës së mallkuar
E shqelmuam trupin, shpirtit i dhamë krihë të fluturon
Në Shatërvan pran katër krojeve që rrjedhin ujë të bekuar
Ia lidhëm nyjë ëndrrat tona stinës së dashurisë sonë

Tek po ia vrisnim të gjithë ushtarët pakuptimsisë
U ngjitëm Marashit perpjetë në pasditen e vonë
E humbëm rrugën, na preku magjia e dashurisë
u zhdukëm përpjetë gurgullimës së Lumit, pran kasolles sonë

Pas yjeve morri krih në fluturim dashuria
Veç unë e ti me blerimin me lulet e zogjt në një kor
U dehën shpirtërat, natyra, u deh edhe kaltërsia
Unë, Ti, blerimi, lulet e zogjtë në një kurorë


Me bukurinë e tyre magjike lulet u bënë kurorë
Kurorë e dashurisë zogjtë - zëri i tyre dehës
U ngjitëm në çast në qiell dhe e prekëm kaltërsinë me dorë
tej për tej nëpër shpirt na shpoi puhizë e lehtë të verës

Ne mbrëmbje çmendet veriu në mjedis të stinës së verës
Tej për tej nëpër qiell i shpartallon retë
Pikat e ëmbla të shiut na i parplas faqeve magji e erës
Të lagur ikim në kasolle shpejt e shpejt

[Teli]

Përreth shpirtit ke ngritur mburoja, po shndërrohesh në Muranë
Duke luftuar me rrjedhën e gjakut tënd ik përtej vetvetes
Ka kohë që s'të kam parë te katër krojet në Shatërvan
I bënë lak rrugës frikësohesh nga ndjenjat e ik ngushticave të jetës

E krojet rrjedhin, uji derdhet në Lumbardh e ai vijon të rrjedhë tatëpjetë
Nuk e bëmë botën të këtillë as unë as ti, prandaj se ndërrojmë dot
Po rrjedhim edhe unë edhe ti, si ujë kroji tatëpjetë nëpër jetë
Prandaj eja te Shatërvani të pres, mos e humb kohën kot


Eja të pres te Shatërvani, me shpirtin, me ndjenjat lakuriq të pres të vish ti
...dhe unë e ti, i shtohemi dy kroje Shatërvanit...dhe...le të rrjedhë nga ne dashuri

[Veshtrusja]

"romantic"

[Teli]

Per Shatervanin thua te ka marre malli
qe e bart me vete ne trup ne brendesi
" Ujin e Shatervanit e marte djalli
S'rri dot pa te nje here kush e pi"

[Teli]

Dita mbaron me emrin tënd
emrin tënd e ka secili agim
trupi me djeg shpirti më dhemb
kanë dhembje shpirti dhe trupi im

si aureol mbi kokë m'rri takimi i verës
sa shumë më dhemb largësia oj mike
është çmendur shpirti besoni o njerëz
dhe nga trupi o shpirt nga trupi ti ike

Plaga kullon ngapak çdo ditë
ka kohë une jetoj pa shpirt
s'kam çka i bëjë trupit tjetër
me ujë shatërvani e flladit'

[Teli]

Në trazim ndjenjash tek mori dallgë vala
E tradhëtova hapsirën për të përfituar në kohë
E lidha me fashë, rrjedhjen e plagës e ndala
I thirra në ndihmë retë që dielli të mos na shohë


.................................................. .........................
.................................................. .........................
.................................................. .........................
.................................................. .........................

[Mesnata]

Të lumt Teli, mos u ndal së shkruari.

Sa her i lexoj këto poezitë e juaja, më zgjohet një nostalgji shumë e madhe për Prizrenin

Me rrespekt Mesnata

[Teli]

I thash mikes Shatervani eshte vete magji
Me tha vertet, si ka mundesi
Thash po… une e shoh dhe e ndjej e ti

E ti…a do ta sheh varet si e shikon
a dwshiron ta pwrjeton…

Mesnate Shatervani eshte magjia
para tij jane te vogla vargjet e mia

[Teli]

Rrufeshëm u përplas për trupin tim
si shkëndijë drite pas përplasje resh
pas bredhjes së gjatë kaltërsive-fluturim
trupin tim shpirti yt e vesh...

Me dritë të rufeve, me kaltësri të qiellit
me flatra zogjsh, me bardhësi lulebore
me fshehtësi yjesh, me zjarr dielli
me magjinë e përjetimeve përrallore

Rrufesëhm u përplas për shpirtin tim
rrufeshëm shpirti yt hyri në trupin tim
kjo rufe është e vërtet nuk është magji
Si e ka emrin - Shatërvani e mban në fshehtësi

është e vërtet o njerez nuk është magji
Vërtet është e vërtet, është mrekulli
Veq unë e ti e dimë edhe Shatërvani e di
Dhe e mbajmë tmerësisht në fshehtësi

Përralla nuk është jetë
Por mund të jetë jeta vetë
Jeta nuk është përrallë
Por ka përjetime përrallore ne jetë