Feja apo Zoti ?

[oiseau en vol]

Orion, e lexova replikën tuaj, dhe të them të drejtën mbeta i zhgënjyer. Sepse, nëpër këto forume, kam vënë re se është e pamundur për të folur pak filozofi pa u ngatërruar me besimtarë të kësaj apo asaj feje. Siç mund t'a shohësh në postimet e mia, nuk përmend fare emrin e ndonjë feje të veçantë, sepse kjo nuk më intereson. Kurse ju vazhdoni të diktoni gjithçka nisur nga këndvështrimi i një feje të veçantë.

Siç mund t'a dish, Zoti nuk është vetëm një çështje e fesë por dhe një kategori filozofike. Është kjo e fundit ajo që më intereson. Kështu që kam zgjedhur këndin filozofi-psikologji-sociologji për të thënë ato çka unë mendoj. Përndryshe do të kisha zgjedhur këndin e teologjisë. Gjithashtu parashtrimi i temës nga Veshtrusja ishte mjaft qartë në kuptimin filozofik dhe jo fetar.

Ndarja filozofi perëndimore-lindore : në fakt, folur troç, filozofia është qysh në nisjet e saj, një filozofi perëndimore. Sepse, ajo është e para që shtron problemin e qenies. "Filozofia" lindore është ajo çka mund t'a quajmë një tërësi rregullash dhe udhësh për të arritur lumturinë. Kështu që filozofia perëndimore dhe "ajo" lindore nuk kanë asnjë gjë të përbashkët dhe as nuk mund të krahasohen. Unë nuk jam eurocentrist por thjesht dikush i apasionuar pas filozofisë.

[Albo]

Ti thua qe Feja eshte Besim. Ketu ngaterrohesh. Feja nuk eshte besim, feja eshte nje rruge njerezore per t'iu afruar Perendise, nderkohe qe Besimi eshte nje rruge qe Perendia hap ne zemren tende per t'iu afruar atij.

Nese Perendia eshte Mbret ne nje Mbrteri Qiellore qe nuk i perket kesaj bote, si mund ta quash rrugen per te shkuar tek ai nje rruge njerezore? Te gjitha rruget njerezore te cojne ne varr e jo ne qiell.

Zoti ne mendjet njerezore eshte nje qenie perfekte, aq perfekte sa eshte i paperceptueshem nga mendia njerezore, i padallueshem nga syte e njerezve, i pashqiptueshem eshte edhe emri i tij nga buzet e njerezve. Ai eshte aq perfekt, sa beri dhe ben gjithcka me Fjalen e Tij. Por njerezit harrojne te vetmen gje qe Zoti nuk ben dot per ta. Zoti nuk ka per te hapur dyert e Mbretesise se Qiellit, nese njeriu nuk troket me pare ne te. Nuk eshte Zoti qe i hap zemrat njerezore, jane njerezit qe zgjedhin te hapin zemren e tyre Zotit. Eshte e vetmia gje qe Zoti nuk ben dot per njerezit, jane njerezit qe duhet te bejne per vetveten.

Ndarja filozofi perëndimore-lindore : në fakt, folur troç, filozofia është qysh në nisjet e saj, një filozofi perëndimore. Sepse, ajo është e para që shtron problemin e qenies. "Filozofia" lindore është ajo çka mund t'a quajmë një tërësi rregullash dhe udhësh për të arritur lumturinë. Kështu që filozofia perëndimore dhe "ajo" lindore nuk kanë asnjë gjë të përbashkët dhe as nuk mund të krahasohen. Unë nuk jam eurocentrist por thjesht dikush i apasionuar pas filozofisë

Filozofia perendimore eshte ngritur mbi ARSYEN. Por a mund te njohesh Zotin duke ndjekur arsyen? Nje shenjtor ka thene: "Nese Zoti do te njihej nga arsyeja, Ai nuk do te ishte Zot". Perendimi i ofron njerezve filozofi qe po ti peshosh mire mire jane vetem FJALE. Lindja i ofron njerezve MISTICIZEM. Perendimoret mundohen te zbulojne misterin e Zotit duke ndjekur arsyen, lindoret nuk mundohen te zbulojne misterin e Zotit por mundohen qe te marrin pjese shpirterisht ne darken mistike te Zotit.

Per ta ilustruar kete me shembullin qe une kam sjelle me siper:

- Nje Perendimor kur te zbriste nga mali do te shkruante romane apo libra filozofike mbi ate qe perjetoi ne mal duke i servirur lexuesit nje mori hipotezash dhe teorish te mundshme.

- Nje Lindor kur te zbriste nga mali nuk do te shkruante as libra dhe as romane se kush eshte Zoti, por do te deshmonte me jeten e tij se cfare i pelqen Zotit nga njerezit.

Albo

[oiseau en vol]

Më falni por debati po del nga synimi i fillimit. Nuk do t'ju përgjigjem replikave të pavendta të disave, por do të them vetëm që pikëpamjet fetare janë krejt të papërshtatshme për ketë temë. Tema e teologjisë do të ishte vendi i duhur.

Gjithkush mund të shprehë mendimin e vet, por ju lutem "sipas vendit, kuvendi". Do të doja të dija mendimet e Altinit dhe Orionit nga këndvështrimi filozofik. (Dhe filozofik do të thotë perëndimor, e përsëris nuk ekziston filozofi lindore, kineze, hinduse, arabe etj, etj. Këto janë vetëm rregulla dhe ligje morale për drejtimin e jetës së njerëzve. Kurse filozofia perëndimore është metafizikë.)

Ju falemnderit dhe mirëpres mendimet tuaja.

[Albo]

Ne mbyllje dua te them ate qe une besoj dhe qe eshte esenca e gjithckaje qe eshte diskutuar ne kete teme nga une.

Ka dy mendime njerezore ne lidhje me rrugen per te njohur Zotin.

Rruga e arsyes ku njeriu perpiqet qe ta uli Zotin nga natyra hyjnore ne nje natyre njerezore ne menyre qe te jete ne gjendje ta pershkruaje e perceptoje.

Rruga shpirterore ku njeriu perpiqet ta njohi Perendine pikerisht duke hequr dore nga natyra njerezore per te arritur natyren hyjnore.

Rruga e arsyes e ben Zotin njeri!
Rruga e shpirtit e ben njeriun Zot!

Albo

[oiseau en vol]

Albo !
A mos është e kundërta :
Rruga e arsyes e bën njeriun Zot !
Rruga e shpirtit e bën Zotin njeri !

Për pikën e parë, arsyeja është imanente. Ajo nuk e pranon transhendancën. Pra është njeriu ai që zëvendëson Zotin, njeriu është zot i fateve të veta. Nuk ka asgjë më të lartë sesa njeriu racional. Arsyeja nuk pranon asgjë më të lartë sesa vetvetja.
Për pikën e dytë, spiritualiteti i njeriut bën që Zoti të mendohet si shpëtimtari i shpirtit, si ai që ka në dorë gjithçka, si ai që ndëshkon dhe fal, si ai që ka në dorë fatet e njeriut. Pra kjo rrugë e kthen Zotin si dikush që mund të ndërhyjë në këtë botë të këtushme, kur në fakt kjo është karakteristikë e qenies së vdekshme, njeriut.

[Albo]

"Zoti u be njeri, ne menyre qe njeriu te behet Zot!"

Shen Athanasiu

[ILovePejaa]

Per ta njofure Zoti ne duhet ta njofim veten tone dhe menyren se si i mesojme gjerat. Se pari, ne i mesojme gjerat apo kemi njohuri rreth gjerave permese arsyjese dhe eksperinces, dhe ne rradhe te dyte, njerezit kane aftesi, deshiren, dhe vullnetin te krijojme dhe te besojme.

Neqofse Zoti eshte ne gjendje te parandaloj nje fatekeqsi, por nuk eshte i afte te parandaloj ate, atehere Zoti nuk eshte i plotefuqishem.

Neqofse Zoti eshte i afte te parandaloj nje fatekeqsi por nuk eshte i gatshem (vullnetshme) per te bere ate, atehere Zoti eshte i ashper, keqdashes.

Neqofse Zoti eshte i afte dhe i gatshem ta parandaloj nje fatekeqsi, atehere pse ndodhin fatekeqsit.

Neqofse Zoti nuk eshte i gatshem dhe i afte te parandaloj nje fatekeqsi, atehere pse e quajme Zote.


Njerezit jetojne ne planetin e quajte toke afer 2 apo 3 million vjet, dhe njerezit kane jetuare per nje kohe te gjate pa problem duke ndjekure rrugen e Zotit dhe ligjet e natyres, por diqka ka ndodhur ne keto 10 mije vitet e fundit qe na ka ndryshuare menyeren se si mendojme rreth botes dhe gjerat qe na rrethojne. Ne dijme shume pak per njerezit qe jetuan afer 11 mije vjet apo me heret.

A mund te themi se ishte religjioni i cili u shfaqe ne ate periudhe dhe e ndryshoj boten?
A mund te themi qe ishte religjioni qe ne nje menyer na sjelli nje zhvillim teknologjike te pa pare me heret ne keto 10 mije vitet e fundit?
apo
A mund te themi qe religjioni na ka vendosure ne nje pozite ku bota eshte duke fluturuare nen sundimin e njeriut, eshte duke u zhvilluare teknologjikishte shume shpejt por fatekeqishte, eshte duke fluturuare ne kundershtime me ligjet e aerodinamikes, ligjet e natyres dhe ne jemi ne renie te lire pasi qe jemi duke fluturuare apo zhvilluar ne kundershtime me ligjet e aerodinamikes apo natyres dhe nuk ndejme asgje perveq kenaqesise deri sa te ndegjojme perplasjen e kesaj renie?

Sipas mendimit time, religjioni ka bere nje gabim kur eshte munduare te paraqesi se bota eshte krijuare per njeriun dhe njeriu eshte sunduesi i botes, d.m.th gjithecka ne kete bote eshte krijuare per njeriut qe ai ta gezoje. Prandaj, njeriu ne shume forma mondohet ta kontrollon boten, ne mundohem te shkoj kunder ligjeve te natyres. nje shembull mundet te jete menyera se si mundohemi te bejme balle forces se natyres.

Po eshte me mire se pari te filloj ta definojme se cka kuptojme me religjion? Cilat jane karakteristikat e religjionit? Mbi cka eshte i ndertuare nje religjioni? Secili nga ne mund te shpjegoj rreligjionin ne menyre te ndryshem.

"Fete jane," pohon Thomas Jefferson, "te gjitha te njejta, te themeluara mbi pralleza dhe mitologji."

Ju lutem, ne nje menyer jeni duke shkuare ne rruge te gabuare sepse disa nga ju pohoni se feja dhe besimi ne Zote jane gjerat te njejta. Per mendimin time, keto dy gjera jane plotesishte te ndryshme. Une besoj ne Zoti pasi qe kur une shikoj njeriun si qenie, natyren, universite etj, mendoj qe Zoti eshte krijuesi i njeriut, natyres, universite sepse te gjitha keto jane gjera shume kompleks per te evolvuare dhe te arrine ne nivlen qe jane. Prandaj, i faliminderohem Zoti kohe pas kohe per mundesit qe na ka dhene dhe gjerat qe i ka krijuare; ky eshte besimi ime ne Zote i cili mendoj qe eshte i paspjegushem. Megjithate, fete e organizuare siq jane ... etj i shikoj si teper te rrezikshme sepse jane njerezit ne krye te ketyre feve qe kontrolloj menyren se si veprojme ne ne nje shoqeri, jane te hapura per interpretime te ndryshme, dhe siq e dime shtresat e njerezve te zakonshem ne shoqeri veprojne ne baze te emocioneve dhe kjo shtrese e popullsise eshte e kontrolluare nga fete e organizuara.

Kaq per sonte dhe po e perfundoj edhe une me nje tregim sikur Albo.

Shoku1 i thote Shokut2: ju jeni ateist, apo jo?
Shoku2 pergjigje: Zoti me beri ateist, dhe kush jeni ju te ve ne dyshim menqurin e tij.

Fete jane gjera te shkelqyera per te mbajtur njerezit e thjeshte te heshture dhe nen kontroll.

[PrInCiPiEl]

Besimi është ndjenjë para se të jetë teori, e cila pranohet në bazë të argumentit.
Besimi është ndjenjë zemre, para se të jetë filozofi racionale.

Nëse mund të përdorim krahasime këtu:
Njeriu është hije, e cila ekziston në tokë sa ka diell në kupën qiellore.Kur dielli perëndon, edhe hija shuhet.
Njeriu ekziston me ndihmën e Zotit,i cili furnizon ekzistencën e tij dhe kur ky furnizim ndërpritet, jeta e njeriut mbaron.
Feja është :
* Besimi,
* Veprimi i mirë,
* Këshillimi i njëri-tjetrit me të VËRTETËN , të drejtën.
* Këshillimi i njëri-tjetrit me durim dhe qëndrim të fortë .




PrInCiPiEl

[oiseau en vol]

Nuk e kuptoj zellin dhe këmbënguljen për të sjellur materiale të tipit pastërtisht fetar. Madje nuk shoh asnjë nevojë të kësaj.

Altini n'a thotë që Zoti ka mundësi të pengojë një fatkeqësi por ai nuk e bën këtë për të n'a ndëshkuar për prapësirat që ne bëjmë. Më fal, Altin, por të shprehesh kështu është njëlloj sikur të flasësh për dikë të rëndomtë i cili të pret tek qoshja e rrugës. Zoti nuk është zemërgjerë as hakmarrës, Ai nuk matet me këto cilësi. Këto cilësi i përkasin njeriut. Zotit as nuk e çan kokën për punët tona këtu. Ai është kaq kryelartë saqë nuk denjon të n'a hedhë madje as sytë. Puna e tij në këtë botë ka përfunduar njëherë e përgjithmonë. Ai nuk është edhe ndërtuesi, edhe meremetuesi edhe roja e ndërtesës. Këto dy të fundit ia ka lënë në dorë njeriut. Dhe këtij i bie barra t'a çojë sa më gjatë shtëpinë e lënë trashëgim nga Zoti. Nqs Zoti do të kishte mundësinë t'i bënte të tria, atëherë ne do të ishim të përjashtuar nga detyra jonë, me pretekstin që ne nuk mund të bëjmë asgjë pasiqë kujdeset Zoti për këto. Gjithçka do të bëhej siç ka urdhëruar Zoti. Dmth le t'ia lëmë në dorë Atij. Mirëpo, kjo është të lash duart si Ponc Pilati nga krimet që ne do të bënim sepse kështu ka urdhëruar Zoti. Jo, njeriu mundet të ndërhyjë në çdo çast të ekzistencës së tij për të këputur zinxhirin e shkaqeve dhe pasojave. Njeriu gjithmonë mundet për të provuar një fillim të ri. Bile është gjenia e Zotit kjo që Ai ka krijuar një qenie të aftë për t'u vetëdrejtuar, dhe kështu Ai del mënjanë e merret me punët e veta.
Njeriu dhe Zoti nuk mund të rrinë në të njëjtën botë. Sepse në një rast të tillë, transhendanca e Zotit zhduket. Ai do të krijonte me njeriun një sistem të mbyllur nga ku nuk mund të shihet më jashtësia e Tij. Jashtësia ose transhendanca e Zotit janë të vetëkuptueshme për që të ketë dy qenie të ndara mirë : Zoti dhe njeriu. Banalizimi i Zotit shihet ngado : kujtoni të gjitha luftërat, bile dhe revolucionin e butë ukrainas ku të dyja palët thonin që ato e kishin Zotin me vete. Jo, Zoti nuk është as me këtë as me atë : atij i vjen për të qeshur nga kjo aty ku Ai është.
Është frika për të parë Tjetrin në sy kjo e cila n'a shtyn për të kërkuar ndihmën e Zotit, një ndihmë gjithnjë e munguar. Është frika për të përballuar jetën apo për të marrë përsipër fundësinë e vet kjo që njeriu përpiqet të qepet këtu-poshtë ndaj një qenie të pavdekshme.

Edhe diçka tjetër. Nqs Zoti n'a dha gjithçka për që ne t'a falenderojmë atë në jetë të jetëve, kjo do të thotë që Ai ka ndërruar një të mirë me një të mirë : Ai jep, ne falenderojmë. Nuk mendoj që Zotin e prekin sharjet dhe lavdërimet tona. Ai qëndron përsipër këtyre. Dhe ditën kur do të shfaqet, Ai do të mbetet i habitur nga punët tona të bëra në emër të Tij.

[Veshtrusja]

Thuhet se zoti e krijoi boten..Po zotin kush e krijoi? Kjo pyetje eshte per besimtaret.

Nese ne i japim Atij emrin Zot atehere kjo pikerisht do te thot se ai nuk ka krijues por se ai eshte krijuesi absolut.

Nje pyetje per te gjithe :

Cfare do te thot fjala "Zot" per ju?