Per te ngjallur sado pak ndjenjen e mikpritjes tek te gjithe ne, do doja tu kujtoja nje histori te vjeter qe ben fjale per nje trim shqiptar te zene rob ne kohen e pushtimit te Shqiperise nga Turqia.Pas shume perpjekjesh e lodhje, sulltani mundi ta zinte rob trimin shqiptar dhe vendosi ta denonte me vdekje.Diten e ekzekutimit,ne momentin qe trimi ndodhej para litarit,sulltani,ne prani te gjithe turmes se njerezve qe ndodheshin aty per te pare persekutimin,e pyet kete trim nese ai e kish ndier veten ndonjehere me ngushte gjate jetes se tij.Kjo pyetje kishte per qellim peruljen e trimerise se shqiptarit.Sulltani nuk priste pergjigje,porse pergjigja qe mori nga ky burre ishte nje thike mu ne zemer te tij.Burri shqiptar me lot ne sy nis e tregon mbi turpin e ngushtesine me te madhe qe kishte ndier kur i kish ardhur nje mik ne shtepine e tij dhe ky nuk kishte se cfare ti shtronte per te ngrene!Dhe kete turp ai e quante me te forte se vdekja e cdo gje tjeter.Fjalet me kaq peshe te shqiptarit bene qe vete sulltani te filloje e te ndihej ngushte e duke qene se ato fjale nuk kishte force ti levizte,ai i fali jeten shqptarit dhe e la te lire.Emri i ketij trimi s'u harrua kurre dhe ndodhet ne histori.
Krijoni Kontakt