Përse...?!

[Viola.V]

Morra penen ne dore
diç per te shkruar,
mallin qe kam per ty,
ne fjale per ta shnderuar.

I shkrova ca fjale pershendetese,
dikur dhe nje shkrim te shkurter,
perplot ndjenja per ty
qe thelle ne shpirt me ishin strukur...

E mbeshtolla letren,
gati per ta derguar,
por si nuk m'u kujtua mua
adrese tenden une s'kisha ne duar!

E mbajta letren ne duar
gjate duke e veshtruar,
a thua c'ti beja,
ta hudhja apo ta ruaja?!

Po si mund te hudhet nje ndjenje aq lehte
kaq e zjarrte e kaq e shtrejte?!
Ndonese ne leter e shkruar
si mund te mos quhet e çmuar?!

Nga zarfa e nxora me kujdes,
edhe njehere shkrimin duke e lexuar,
ne shpirt m'u ngjall nje shprese
se ndoshta ne keto momente
edhe ti me ke kujtuar!

Vendosa letren ta ruaj,
keshtu do e ruaj edhe ndjenjen per ty,
ndoshta nje dite po u takuam,
kam te t'i them te gjitha ne sy!

Cuditem edhe vete ndonjehere qe keto momente cdo njeri i perjeton , cdo fjale qe ke perdorur eshte ne fjalorin e cdo njeriu , por jo cdo njeri di t'i nderthuri keto fjale ne nje poezi kaq te thjeshte por shume te bukur, te rrjedhshme dhe kaq elegante !

[Viola.V]

Ujvarë e shpirtit nuk ka të shterrur
Kur ke për njerëzit aq dashuri
Sa edhe qiejt do kisha ndezur
Me flakë të zemrës që ka ndjesi...

Unë hedh në letër dhe në ekran
Atë që ndjej ja marr veç zemrës
Ndaj vargu im përshtypje ban
Se vjen tek ju si fllad i endrrës

Dhe ëndërra ime është krejt rinore
Diku shumë thellë në shpirt e gjen
Ajo më morri dikur për dore
Nepër kalldrëmet... larg... në Prizren!

Tek ai qytet që ndrin dhe netëve
Ku unë dhurova puthjen e parë
Ku dashuritë e të gjithë poetëve
Më dhanë frymëzim, më dhanë nektarë!

Ti Shpirt i Bukur dhe Zanë e Malit
Mi Corazon dhe Mina e brishtë
Nëse nga shpirti vargjet më dalin
Jam dhe Mesnatë, jam dhe Mesditë...!

Karlos Ferrera – Kalorës i Fjalës
Sa shumë të dua, nuk mund t’a them!
Ti më hapë plagë me “teh të shpatës”....
Por të premtoj se në Prizren

Lulen e parë të trëndafilit
Do t’a dhuroj ty me gjith shpirtë
Dhe do tia ndez flakët fitilit......................LOL
T’a hedh në erë jetën e trishtë



Më falni, ndoshta nuk ka ''nivel poetik'', por ju kam thurrur me shpirt këto vargje, ju adhuroj e ju përqafoj të gjithëve.
Me shumë dashamirësi Mesnata

Ke quan nivel artistik ti ?!- Ata qe marrin fjale ketu dhe atje , pa asnje permbajtje reale , fjale pergjithesuese , fjale bombastike qe edhe vete pseudo-poetet nuk ja dine kuptimin ? - Apo nje vajze e thjeshte si ty qe merr vargje te krijuara ne moment dhe ju jep nje nderthurje aq te bukur ?

Te arish te formosh vargje mbi nje realitet , mbi njerez real qe egzistojne , nga fjale REALE QE JU JEP JETE , qe rrjedhin nga shpirti dhe jo nga nje fjalor letrar eshte mese fantastike . Jane vargje vertete per t'u adhuruar !

Ate qe ta ka pasur ENDA ta ka shprehur KENGA !