E. E. Cummings...

[Cupke_pe_Korce]

zogj te gezueshem
fluturuar lundrimesh
kengen shpirtplote
flaterojne lulezimesh...

ash, kjo e bukur eshte, por une e perktheva ashtu per dy arsye: se pari, strofa duhet te tingelloje jo si poezi me rime por si proze, dhe se dyti, duhet te kete muzikalitet branda saj:

(all the merry little birds are flying, in the floating, in the very spirits singing in are winging, in the blossoming) -ing, -ing, -ing :)

E di se po te sakrifikosh kete, poezia ne shqip del me e qarte por une nuk kam dashur ta sakrifikoj sepse eshte pikerisht kjo teknika qe e ben poezine e cummings te dallohet nga te tjerat. Per gjithcka tjeter, cummings nuk larhohet shume nga tradicionalja.

E kam thene dhe me pare qe cummings i perkthyer nuk eshte me cummings. Madje edhe vete ai e konsideronte poezine te paperkthyeshme. Gjithsesi, do me vinte mire qe dikush ta tentonte ne shqip (perkthim serioz flas, se keshtu amator edhe mund te gjesh) :)

[Cupke_pe_Korce]

se harrova, sic thone edhe keta perkthyesit, rima shpeshhere "is a matter of luck" (dhe diku citojne Rilken, qe e quan rimen "the goddess of secret and ancient coincidences")

[Cupke_pe_Korce]

suppose
Life is an old man carrying flowers on his head.

young death sits in a cafe
smiling, a piece of money held between
his thumb and first finger

(i say "will he buy flowers" to you
and "Death is young
life wears velour trousers
life totters, life has a beard" i

say to you who are silent.--"Do you see
Life? he is there and here,
or that, or this
or nothing or an old man 3 thirds
asleep, on his head
flowers, always crying
to nobody something about les
roses les bluets
yes,
will He buy?
Les belles bottes--oh hear,
pas chères")

and my love slowly answered I think so. But
I think I see someone else

there is a lady, whose name is Afterwards
she is sitting beside young death, is slender;
likes flowers.

---------------------------------------------------------

imagjino
Jeta është një burrë plak që mban mbi krye kapele me lule.

djaloshi vdekje është ulur në një kafene
duke buzëqeshur, mban një kartmonedhë mes
gishtit të madh dhe atij tregues

(unë të them "do të blerë ai lule" ty
dhe "Vdekja është e re
jeta vesh pantallona kadife
jeta lëkundet sa andej-këndej, jeta ka mjeker" unë

të them ty që hesht.--"E sheh
Jetën? Ajo është këtu dhe atje,
apo ajo, apo kjo
apo asgjë, apo një plakush 3 të tretat
në gjumë, mbi kryet e tij
lule, gjithmonë duke ju qarë askushit për më pak
trëndafila më pak vjollca
po,
do të blere gjë Ai?
Les belles bottes--oh dëgjoje,
pas chères")

dhe dashuria ngadalë mu përgjigj mendoj se po. Por
më duket se shoh dikë tjetër

shoh një zonjë, që e quajnë Përtej
ajo është ulur pranë djaloshit vdekje, është e hollë;
si lulet.

* "vdekja" ne shqip eshte gjinia femerore, por imagjinata gjithmone e ka perfyturuar si mashkull(ore)