COB, nuk di ç'te them, me la pa fjale kjo e mesipermja. Nuk dua te perseris macen e Kullen (nuk e bej dot aq qarte sa ata te dy) andaj po e le me kaq. Urime.
COB, nuk di ç'te them, me la pa fjale kjo e mesipermja. Nuk dua te perseris macen e Kullen (nuk e bej dot aq qarte sa ata te dy) andaj po e le me kaq. Urime.
nëse HYMNI do vazhdonte
jo me dru që i pret spata!...
Dreri fort do dëshironte
Mos t'harroje dhe Mesnata!...
Ndaj unë erdha nga Tirana
Sepse ishe në Festivale
Në nji rrugë seç m'u thy kamba
kur kalova dy kanale!.........(lol)¨
Ju puth fort të gjithëve...........ju haaaaaaaaaaaaaaaa baaaaaaaaaaaaaakiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin d^he si thonë shqiptarët e Kosovës:- Looooooooooooooccccccccccckkkkkkkkkkkiiiiiiiiiiiii iii!
KJOFTË LËVDUE JEZU KRISHTI. JU PRIFTË SHNDETJA DHE LUMTURI NË NJERZËIT QË JU DUAN DHE I DONI.
AGIM MËHILL PJETËR NDUE MAR' DOÇI
Henri , Faleminderit jo vetem qe me lexove...!
......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
drejt gjinjve te tu me ndjell...
DUKE TË PRITUR TY…
Pritja i paska
minutat orë,
orët ditë ,
ditët muaj,
muajt vite ,
vitet shekuj.
Po të pres prej vitesh…
Po të pres prej shekujsh…
Pritja i paska ngjyrat të cuditshme,
të bardhën të zezë,
të zezën gri ,
grinë blu
dhe bluja sa lehtë kthehet në një shpresë të gjelbër,
e vetmja gjë e gjelbër
në këtë vjeshtë të verdhë,
në këtë vjeshtë gri ,
në këtë vjeshtë të thinjur…
Dhe unë po të pres
me dashurinë e bardhë
me pikëpyetjet e zeza,
i thinjur gri si vjeshta
me sytë blu drejt një reje shpresash
të gjelbërta…të gjelbërta…
…………………………………………………………….
Pritja paska muzikën e saj të pazakontë…
këngët pa fjalë,
muzikën pa nota ,
melodinë të ashpër…
Duke të pritur ty
rënkoj
muzikën
pa fjalë ,
pa nota ,
pa melodi
me zërin tim
të cjerrë ,
të ashpër ,
të tmerrshëm…
…………………………………………………………
Pritja paska mallin e saj
ku
kujtimi dhe harrimi
përleshen ,
plagosen ,
vriten
e të përgjakur
ringjallen
se edhe malli paska
pritjen.
………………………………………………………
Pritja paska lotët e saj
të lodhur ,
të rëndë ,
plot trishtim,
pritja ka edhe
fshirje lotësh ,
pritja ka edhe zgjim…
Pritja paska dashurinë e saj
të kuqe ,
rozë ,
të verdhë
dhe dashuria paska
pritjen e saj
të madhërishme ,
të heshtur ,
të thellë…
......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
drejt gjinjve te tu me ndjell...
old bebi..
edhe poezite dhe tregimet i ke te mrekullueshme..
Shqip.. qarte .. pa lemsh e li .. pa falcitete e shtirje.. plot llogjike e filozofi e natyrshmeri.. e bukuri e fjales si ralle kush ..
uroj te kesh perfituar nga privatizimet ndonji cop lendine lugines se drinit andej nga malet e Dibres.. e aty te kesh nje shtepize .. ku ti kaloje prane ndonje burim mali.. ose ndonji gerxh andej nga stanet e Bratajt te Vlores.. se i zune vendet me te mira mafiashet qe nuk din as te shkruajn..
shkruan bukur mor djal..pejk..
qashtu..
me te vertete e bukur crazy old baby
pershendetje.
Postuar më parë nga Brari
Brari ! Kenaqem kur lexoj cfare shkruan ti ! Nga privatizimet kam perfituar vetem nje pjese te vetevetes qe nuk e di se nga e kisha lene kaq vite me rradhe... Te pershendes dhe te uroj GJITHE TE MIRAT NE KETE VIT TE RI !
......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
drejt gjinjve te tu me ndjell...
Brar, 700 herë e ke shkruar fjalën "qashtu" në fund te shkrimeve të tua. . Mbase po ndërhyj kot, por nga ca burime të sigurta (lol), mësova se duhet të thuash "qishtu" pas fjalimit tënd !
Ndërsa po të komentosh "fjalimin " e tjetrit duhet përdorur "qashtu-ja".
Where does a thought go when it's forgotten?
Korason mori pjeshk eksporti*
te ardht me gzime ty mot moti
T'ka lezet ty fjala e shkrimi
Humori yt ban pranver dimrin..
Crez or djal ti mjeshter pene
i dashka shkrimtari dhe ca sende
Me pas kund nji shpi me bahce
e me shkrydh ato mullaqe
Kur del dilli maje malit
me u flladit afer mangallit
a me dal nen hije molle
mos me pas rotull ndoj rodhe
e me shkrujt ne qetesi
ndonji proz a poezi..
lol.
* Cka jan pjeshk eksporti.. Po e sqaroj per kto fatosat..
Dikur qindra kooperativiste punonin ne seleksionime.. pra neper qindra mijra moll e pjeshka me zgedh ato ma te mirat qe do coheshin per jasht shteti..
CIGARENGRËNJA IME
Lërmëni ta thith deri në fund cigaren time ,
se nuk e tymos për ju,
Krijesa të Kotësisë…
Nuk ua shkund hirin
në veshët e shurdhër,
Nuk e fik dritën e saj
mbi sytë tuaj të verbër…
Tymi i saj kurrë nuk do t’jua bëjë
gri
ëndërrat tuaja pa ngjyrë…
Lermëni ta thith deri në fund cigaren time,
të vetmen gjë të kësaj bote
që digjet vec për mua ,
të vetmen që ju kurrë s’mund
Të m’a dhunoni,
përdhunoni,
tjetërsoni
në pamundësinë tuaj mjerane
për ta bërë atë
cigaren e fundit
të një të dëshpëruari…
Lermëni ta thith deri në fund cigaren time…!
Nëse hiri i saj është më i pavlerë
se dylli i veshëve tuaj -
do ta gëlltis…
Nëse drita e saj ju errëson-
do ta fik diku brenda meje…
aty ku takohet
trupi me shpirtin…
Nëse tymi i saj ua turbullon
ëndërrat mendjelehta
do ta thith të tërin
Genin e Lumturisë të më shkatërrojë…
Dhe …do të pres ,do të pres
jashtëqitjen e cigarengrënjes sime
të plehërojë
Shkretëtirën e Virgjër të Shqisave Tuaja
dhe
Oazin Tuaj të Tharrë të Ëndërrimit
ku skeletët tuaj infantilë
një ditë do të përpiqen
të lajnë ,
të shplajnë ,
të riaktivizojnë
Gropat Bosh të Syve Tuaj –
përpjekja e Fundit
për t’i shpëtuar
Ëndërrzgjimit Tuaj të Llahtarshëm…
......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
drejt gjinjve te tu me ndjell...
Regullat e Postimit
Krijoni Kontakt