Mbi origjinën e disa fiseve në Shqipëri

[1444]

Sanxahklit jane pra me origjin shqiptar , si per shembul sod bosnjak te sanxhakut me mbiemra si, Muminovic, Otic, Halilovic, Selimovic, Ujkanovic?

[alibaba]

Unë desha të pyes ata që mund të dinë diçka rreth fiseve në Bardh të Madh, çfarë fisesh janë, përkatësisht, cila lagje cilit fis i përket?

[fegi II]

Fiset Shqiptare ne Greqi
Jahja Drançolli
Shkurtim ( nga nje shkrime shume me i gjate)
Sipas te dhenave te Joan Kantakuzenit, po ne kete vit Adroniku III, ndemori fushate ne Tesali, dhe per disa muaj arriti ta rikethente keto treva te humbura.
Gjate qendrimit te perandorit ne Tesali, ne dimer te viteve 1332/3, beri marreveshje me shqiptaret qe banonin ne malet e Tesalise, te cilet nuk njihnin mbret (Alvanoi abasileutoi) dhe quheshin sipase krereve te fiseve, Malakas,Buje dhe Mazaraket. Numri i tyre ishte dymbedhjetemije fryme.

Historia e J.Kantakuzenit, dokumentet e kohes si dhe dokumentet e me vonshem si bie fjala, Kronika e Janines, konstaton ne menyre te prere se fiset me te cilat beri marreveshje Androniku III, pra Malakastet, Bujet dhe Mazaraket, ishin fise me origjine shqiptare.
Bujari shqiptar Pjeter Ljoshi ishte pjestar i fisit Malakas.
Po ne ket kronike pak me vone theksohet se Gjin Fraisi, me 14 shtator 1377 me ta Malakasion me nje ushti te vogel sulmoi Janinen.
Me ne fund, mund te konstatohet se, edhe dhendri i Gjin Bua Spates, Mirsi Makicon ne maj te vitit 1382 i nenshtroi Malakasit dhe katalonjotet.
Shembulli te veqant paraqet edhe historiani i njohur bizantin Niqifor Grigora (1295 - 1359).
Historia e tij sjell njoftime per Historin e Perandorise Bizantine nga viti 1204 - 1359.
N. Grigora, iliret (fjala esht per shqiptaret), ne shek. XIV i ze ngoje ne relacionin me perandorin Androniku III. Sipas tij, perandori i nenshtroi shqiptaret e Etolise dhe Akarnanise.
Ne kete aspekt , sipas studiusit H. Arweiller, i cili duke trajtuar qeshtjen e emerimit te nje sevasti komandant te trupave te huaj ne sherbim te perandorit bizantin, arrin kostantimi se ne kete post ushtarake sipas vendimeve te marreveshjes me perandorin Androniku III hipnin kryeparet e fiseve shqiptare (filarket).
Shqiptaret si faktor me rendesi ne Greqi dhe roli i tyre ne marredhniet me perandoret bizantin, me se miri verhen nga dhenat e Joan Kantakuzenit.
Ne faqet e zverdhura te Historise se kronistit ne fjale, pas rimekembjes se pushtetit te Kostandinopojes ne Tesali (1332), Andronikut III menjiher iu desh te bente marreveshje me fiset shqiptare.
Njestet mercenare osmane, shume shpesh shihen ne troje te Greqise se sotme, ne te cilen gjate shekullit XIV , siq dihet, qendronin qendresa e madhe shqiptare, e cila ne kushtet e krijuar paraqiste pengese te forte perballe pretenduesve ekspansionist dhe hegjemonist.
Ne nje situate te ketille,per te luftuar kunder shqiptarve, osmanet se pari i ftoi Niqifori II Engjulli, i cili se bashku me aleatet mercenar, pesuan disfate te madhe me Betejen e Ahelose.
Kronisti turk i shek. XV Idriz Bitlisi dhe disa tjere pas tij, te cilet invadimin e pare te osmanve ne SHqiperin jugore dhe Epir datojne ne vitet 1382.
Kronikae Janines na njofton se paskesaj date ushtrit osmane i shtuan sulmet kunder shqiptarve.
Keshtu, ne vitin 1382 po ai komandant osman Shahin beu (Isaim) qe sulmoi me 1381, erdhi dhe sulmoi dy here kunder shqiptarve. Sulmet e osmanve u perseriten edhe ne vitin 1384.
Kronika, nje tjeter komandat turk, Timurtashi, me nje mase te madhe osmanesh sulmoi Arten, qe ate kohe ishte kryeqytet i despotati shqiptar dhe mbasi mori nje numer te madhe roberish, u kthye prapa, Gjin bua Shpata, despot i Artes.
Ne vitin 1386 despoti i ri Janines,m Izau de Buondelmone, iu nenshtrua osmanve, duke u detyrua te shkonte ne oborrine e emirit.
Despoti Izau de Buondelmonte, shume shpesht luftonte kunder feudalve shqiptare te Epirit te cilet ushqenin aspirata per te zotruar Janinen.
Izau bente perpjekje qe te gjente aleate.
Kesisoj, ne vitin 1389, organizoi koalicion luftarak kunder Gjin bua Shpates.
Atebote, ne anen e zotruesit ye Janines, perveq qezarit te Tesalise, moren pjese edhe mercenar osmane.
Kjo ushtri aleate korri suksese kunder zoteruesve shqiptar.
Edhe ne vitin 1396, ne muajin janar, sipas kronikes se Janines, kunder Gjin Zenevisit, zbriten dy komandat te larte osmane, Evrenozi (Vranezi) dhe Jashi (Jaksi).
Kronika nuk jepe te dhena te hollesishme per ket inkursion osman, por nga nje shprehje e saj lakonike ,,edhe pasi kaluan andej, i priti Spata ne pozicionin e Driskut dhe rane ne lufte", mund te te mendohet se forcat e Zenevisit ishin terhequr nga zotrimet e tyre dhe per te perballuar bashkarisht forcat osmane, ne nji pozicion te pershtatshem siq ishte Drisku, ishin bashkuar me forcat e Spates te cilet kete radhe ishin ne numer me te madhe se gjdo here tjeter- Kronisti duke evituar pershkrimin e hollsishem te beteje, na jap vetem perfundimin.
Ai tregon se ,,te krishteret (shqiptaret), pasi theren ismailitet (osmanet), i ndoqi ata deri te Faneromeni" dhe se komandat osman iken me nje 300 veta, nderkaq shqiptaret pas kesaj u dhan pas plaqkes.
Pra nat kohe nuk shkrun kerkun grek po vetum Romeje(Romake)

[MaqoKorca]

Gjate mesjetes mardhenjet midis Shqiptareve, Grekeve, Serbeve etj ishin shum te ngushta per shkak te fese, gjithashtu edhe martesat. Termi KOMB sic e kuptojme sot, nuk e ekzistonte atehere. Ne Shqiperine e sotme banonin shum popullata te ndryshme e flisnin gjuhera te ndryshme. Shumica e tyre u asimilua me krijimin e shtetit shqiptar. Nuk ka asnje fis ne Shqiperi qe te mos jet i ngatrruar me te huaj.

[Akuamarini]

ADN-ja e shqiptarëve nuk ngjason me atë të vendeve të tjera në rajon
Një studim i profileve të ADN-së për vendet e rajonit ka treguar se banorët e Maqedonisë ngjasojnë më shumë me bullgarët, serbët dhe kroatët me boshnjakët, kurse shqiptarët nuk kanë ngjashmëri me ta. Siç njofton Balkan Insight, studimi është kryer nga Instituti për Mjekësi Ligjore në Shkup dhe tregon se cilat grupe janë më afër gjenetikisht në rajon.
Greqia nuk pranoi të merrte pjesë në studim. Drejtuesi i institutit, Zlatko Jakovski thotë se Maqedonia, Serbia, Bosnja, Bullgaria, Kroacia dhe Kosova dërguan të dhënat e analizave të ADN për personat që kanë vdekur në territoret e tyre. Ai thotë se studimi nuk ka qëllime politike, por thjesht mjekësore. Përfundimet janë botuar në disa revista të rëndësishme shkencore.

[MaqoKorca]

ADN-ja e shqiptarëve nuk ngjason me atë të vendeve të tjera në rajon
Një studim i profileve të ADN-së për vendet e rajonit ka treguar se banorët e Maqedonisë ngjasojnë më shumë me bullgarët, serbët dhe kroatët me boshnjakët, kurse shqiptarët nuk kanë ngjashmëri me ta. Siç njofton Balkan Insight, studimi është kryer nga Instituti për Mjekësi Ligjore në Shkup dhe tregon se cilat grupe janë më afër gjenetikisht në rajon.
Greqia nuk pranoi të merrte pjesë në studim. Drejtuesi i institutit, Zlatko Jakovski thotë se Maqedonia, Serbia, Bosnja, Bullgaria, Kroacia dhe Kosova dërguan të dhënat e analizave të ADN për personat që kanë vdekur në territoret e tyre. Ai thotë se studimi nuk ka qëllime politike, por thjesht mjekësore. Përfundimet janë botuar në disa revista të rëndësishme shkencore.

Nuk ka ADN shqiptare. Ashtu sic ska ADN greke, bullgare, gjermane, amerikane, peruviane, argjentinase,norvegjeze, egjiptjane etj.

[Akuamarini]

Gjenet, popujt dhe gjuhët
Përfundimi i fundit shkencor: Pema gjenetike përputhet me pemën gjuhësore; plotësohet dëshira e Darvinit; dhe vendi i Shqipes/Arbërishtes dhe Arbëreshëve është atje ku i përket.

Shkrimi i mëposhtëm është nxjerrë nga libri i shkruar nga Profesor Luigji Luka Kavalli-Sforca, i titulluar: Luigi Luca Cavalli-Sforza, Genes, Peoples and Languages, North Point Press, New York, 2000. Profesor Luigji është i lindur në Gjenovë më 1922 dhe ka qenë professor në Kembrixh, Parma, Pavia dhe tani është Profesor i Merituar i Gjenetikës në Universitetin famëmadh të Stanfordit, Kaliforni. Profesor Luigji ishte ndër të parët që shtroi pyetjen nëse gjenet e popujve bashkëkohorë përmbajnë regjistrin historik të qenjes njerëzore. Ai dhe të tjerë iu janë përgjigjur kësaj pyetjeje, të parashikuar nga Darvini, me një Po të fortë. Libri i tij është përfundim i një pune shkencore dhjetravjeçare të tij dhe shumë shkencëtarëve të tjerë me famë botërore që kanë patur si qëllim të gjurmojë historinë 100’000 vjeçare të zhvillimit njerzor. Ai ngre pyetje të rëndësishme shkencore, shoqërore dhe politike, të tilla si: Kur dhe ku u zhvilluan njerëzit? Si u perhapën shoqëritë njerëzore nëpër kontinente? Si kanë ndikuar shpikjet kulturore në rritjen dhe përhapjen e popullsive? Cila është lidhja midis gjeneve dhe gjuhës? Në libër ai gjithashtu spjegon pse nuk ka bazë gjenetike ndarja racore, etj.

Trashëgimia njerëzore përbëhet nga dy pjesë: nga trashëgimia biologjike (gjenet) dhe trashëgimia kulturore (sjellja). Shumë tipare si gjatësia, sytë, flokët e lëkura janë të përcaktuara gjenetikisht, por mënyra e trashëgimit është pak e kuptuar sepse këtu ndërthuren edhe faktorë të tjerë jo-gjenetikë si ushqimi, qëndrimi në diell, etj. Me përkufizim, një gjen ose njësia e trashëgimisë është një segment i ADN që ka një qëllim biologjik të posaçëm dhe të njohur (domethënë që prodhon një proteinë të veçantë). Po ashtu me përkufizim, një racë është një grup njerëzish që mund të njihen si të ndryshëm biologjikisht nga të tjerët. Studimet gjenetike janë shumë të gjëra dhe të ndërlikuara, por në mënyrë të veçantë ka tërhequr vëmëndjen gjeni mtADN (mitochondrial DNA) ngaqë ai ndodhet në çdo qelizë biologjike. Është pikërisht ky gjen që duke harxhuar përbërsit ushqimore kimikë prodhon energjinë e nevojshme për rritjen dhe mbarëmbajtjen e qelizës. Ky fakt u përdor për të kqyrur skeletin e një burri të periudhës së Bronzit të zbuluar për shkak të shkrirejs së akujve në Alpet midis Italisë dhe Austrisë. Shkencëtarët e quajtën këtë njeri 5000 vjeçar Eci (Oetzi) dhe studimet treguan se gjeni mtADN i tij ishte në mënyrë të habitshme i njëjtë me atë të popullisë së tanishme të të njëjtit rajon. Kjo do të thotë se ajo popullatë ka qenë e qëndrushme për të paktën 5000 vjetët e shkuar.
https://www.google.se/url?sa=t&rct=j...K1UhGrld5x2ZLA

[MaqoKorca]

Shqiperia edhe pergjithsisht Ballkani eshte vend ku kan kaluar me qindra popullata e raca nga me te ndryshme. Nqs ka nje komb me te cilin jemi me afer nga ana "gjenetike", (nqs mund te perdoresh nje term te tille, se per mua eshte absurde) ata jan Serbet edhe Sllavet e FYROM-it.

[DRAN]

Pershendetje,
Une jam nga nje fshat shashkoc qe gjindet ne mes te janjeves dhe kishnices eshte afer prishtines dhe ate fshat te gjith jemi bytyq, dhe thojne se jane venali aty se din shum histori per at ven te cilat jan ppercjell brez pas brezi ne at rrethin dyshohet se ka qene damastioni kryeqendra e dardanis dhe sipas pleqve te fshatit thojn se atje ka qene nje qytet I madh qe prej kalase se veletinit ne shashkoc e deri tek janjeva dhe noveberda macja ka mujt me shku duke kercyer nga nje kulm tek tjetri, poashtu aty ka shum xeherore I gjith ai fshat dhe rrethin eshte I mbushur me 'zallina' me dhe te kuq dhe gur vullkanik ne at vend jan gjet monedha ilire por llatinet e janjeves shumicen I kan shit dhe kan ikur ne zagreb pastaj mbas lufte KFORI eshte vendosur ne veletin majen e veletinit dhe kan bere shum germime dhe thojn qe kan gjetur dukat por skan treguar dhe jan largu vetem disa monedha ilire I kan lajmeru qe jan gjet. Babgjyshi jem thojke qe ne ato xehe jon prej kohes te rimit ose rimjakve, mendoj se e kishte fjalen per romaket se ne at fshat eshte gjetur kshtjella romake nga arkeologet gjerman dhe me vone kan punuar saset ne ato xehe. Desha te tregoj diqka per ket vend ku jam lindur sepse eshte nje vend me rendesi te madhe arkeologjike dhe se fundi ka folluar te explorohet nga gjermanet , por une dua te di se si ne bytyqt perfunduam atje sepse disa pleq atje thojn qe jem venali ne at ven prej kohes tmoqme.
Me fe te gjith jemi mysliman por asnje me sa njoh une se ka mbajtur fen jan falur rrall naj xhuma dhe nuk njoh asnje hoxhe ose haxhi qe ka qen nga ky fshat aka pas kurr hoxh ose haxhi festat pagane I kemi mbajt si shengjergjin, por edhe nje her dua te them se si kemi perfunduar ne kete fshat meqense ktu po thuhet qe bytyqt vin nga malesia e gjakoves.

[skerdilaidas]

Vetëm nuk kuptoj si është puna me fisin Helshan, se në Drenicë nja 7-8 fshatra janë Helshan, po nuk di a janë vendas a nga Shqipëria. Më duket se në rrethinat e Hasit në Shqipëri është një fshat Helshan.

Helshani/Elshani eshte nen fis i Thaçit, dhe emrin e merr mu nga ai fshat ne Has qe permende ti, pra Helshanit. Dy familje te fisit Thaçi jane vendosur ne Helshan dhe keto familje supzohet se jane paraardhesit e ketij fis, por jo ne teresi sepse ke edhe familje qe ju kan veshur ketij fisi sic ju kan veshur fiseve tjera. Ne Drenice, me saktesisht ne Drenas (ish Gllogovc), ne katunet Baice, Damanek, Krajkov, Gllobar, Gradice, Broje dhe ne disa fshate tjera qe gjinden si pakice, Helshanet e Thaçet ne shumice kane ardhur prej Shqiperie mes viteve 1700-1850.