"Korrieri" - Andi Bushati
Shtatedhjete votat e majta te shumices, kane mbyllur te henen, formalisht, debatin e hapur pas leximit ne paralament te pergjimit mbi trafikun e mundshem te armeve, por ato kane qene nje shtyse me shume, per te rihapur supozimet lidhur me vertetesine e dialogut Nano- Abdiu. Ne fakt, dy jave me pare, kur kur ne nje perpjekje per te shpetuar nderin dhe lekuren e tij, deputeti dhe botuesi Lesi, kish bere publik dokumentin, shumekush e kish pritur kete “scoop” me skepticizem. Ata qe nuk besonin se pazaret e shtetareve shqiptare mund te degjeneronin deri ne kete pike, kishin thene: “e pamundur”. Te tjeret gjithashtu mosbesues, te mesuar me qerthullin e spekullimeve qe rrethon here pas here politiken, kishin pritur degjimin e zerit origjinal te kryeministrit, per te thene fajalen e tyre. Pa variantin audio, per ta kjo histori mbetej e pavertete.
Ekzistonte edhe nje grup i trete qe gjithshka e bazonte ne logjiken e fakteve. Sipas tyre, fragmente te bisedes Nano- Abdiu edhe mund te jene reale. Ne ate kohe, ky eshte nje fakt i ditur nga te gjithe, shteti shqiptar eshte angazhuar ne shpenien e armeve ne Kosove. Takimet e Nanos me lideret e UCK-se ne zyren e tij ne Tirane dhe ne Krans Montana te Zvicres, angazhimi i sherbimeve tona inteligjente ne kete ceshtje dhe konfirmimi i ketyre fakteve edhe nga partneret tane nderkombetare, nuk kane nevoje per komente.
Pra, fakti se pjese te ketyre tratativave mund te jene dokumentuar, nuk perben ndonje gje per tu cuditur. Por ata qe e njohin Nanon, qe njohin gjithashtu pushtetin qe ai kishte ne fundvitin 1997, e kane te veshtire t’i besojne pjeses ku flitej per perfitime personale. Ate ku behej pazar me Fehmi Abdiun se po te kalonte ligji, te dy ata do te krimbeshin me para. Pyetjet qe shtrohen jane: a nuk e kalonte dot Nano, me forcen e tij, cfare ligji te donte ne ate kohe? A ishte ai i detyruar qe per te arritur qellimin, te binte ne ujdi me bashkebiseduesin?
Pra edhe nese biseda te tilla jane zhvilluar, madje edhe dokumentuar, logjika ta do se veshtire qe ne to te jete folur per perfitime personale dhe ndarje beneficesh. Se paku jo ne rastin Nano- Abdiu.
Te gjitha keto dyshime, sebashku me mungesen e kasetes origjinale dhe me faktin se e gjitha kjo ishte servirur nga Nikolle Lesi, te benin te besoje me shume ne nje spekullim, sesa ne nje “scoop” real. Ne kete kontekst edhe argumenti i atyre qe kishin zgjedhur te ishin pro kryeministrit: “na jepni te pakten nje prove konkrete”, ishte tejet bindes.
Por, te ndodhur ne nje pozite te volitshme, keta te fundit, nuk diten te perfitojne prej saj. Madje arriten mjeshterisht ta kthejne ne disfavor te tyre. Ata asnjehere nuk munden te thone qarte dhe prere se nje bisede e tille nuk ishte zhvilluar kurre. Ata u angazhuan ne perpunime alibish, ne pergenjeshtrime datash, nderkohe qe eshte e ditur se per nje krim qe nuk ka ndodhur, nuk ka nevoje per alibi.
Po mbi te gjitha, kryeministri dhe njerezit e tij humben nje shans tjeter te madh. Me te njejten lehtesi qe kerkuan fillimin e hetimeve nga prokuroria, ata mund te lejonin edhe hapjen e nje komisioni hetimor parlamentar. Roli i tyre ne kete komision do te ishte me i lehti i mundshem. “Dorezoni kaseten”, “ku i keni provat” do te duhej te insistonin ata. Nese pretendojne se vertet prova nuk ka, se Sokol Kociu dhe Nikolle Lesi genjejne, ata duhej ta kishin hapur kete komision parlamentar.
Aq me teper qe hapja e tij dhe nxjerrja e se vertetes, ishte thjeshte nje problem moral. Pasi per Nanon, ajo nuk mund te sillte kurrefare komplikimi juridik. Edhe nese biseda do te kishte qene e vertete, fakti se per te, provat ishin siguruar ne menyre joligjore (pergjimi ishte i paautorizuar), nuk shkaktonte asnjelloj telashi per kryeministrin.
Por edhe nje beteje morale, pa andralla juridike, socialistet preferuan ta zgjidhin me shkelje ligjore. Ata nuk pranuan te zbatojne nje detyrim kushtetues per hapjen e nje komisioni parlamentar, kur kete e kerkon 1\ 4 e deputeteve. Ata zgjodhen edhe njehere 70 kartonat e tyre jeshile, si mjet per te moszbatuar ligjin. Formalisht ata e mbyllen kete afere. Moralisht e humben ate. Sepse pas kesaj, askush mund te thote me: Mungon nje prove reale. Me votat e saj, mazhoranca i vuri drynin asaj dere, ku provat mund te ballafaqoheshin. Duke marre mbi vete, edhe krejt pergjegjesine e fshehjes se gjurmeve.
Krijoni Kontakt