Plasaritje

[fisnik]

Fly away

“Ti vjen e shkon
kjo s’ka rëndësi”
zjarri i ndezur
nuk shuhet dot
nëse dashuria
mbështetet në zemër
e kënga në melodi
fjala ka kupim
kur,
loti nuk del
vetëm nga syri
poeti
nuk mban zi
veç,
lidh nyje-nyje
kënaqësitë e natës
me puthje të buta
që shkrijnë yjet
e pëlcet delli
mes këmbësh
shkumë e bardhë
zjarr në kurm
prush për këngë
nisin rrëshqitjet
psherëtimat ripërtypen
çdo çast
fjalët digjen
maja e gjuhës
lëvizje në terr
ethe
gjamët si në jerm
zgjasin lojën
s’marr vesh
është kjo dashuri
apo flakë

Zëmë pozitat
si në beteja
gjumit i shpallëm luftë
derisa na tradhëtoi


Dy puthje të fundit
asnjë fjalë
goja s’punon
dëshmi e ndarjes
mes buzësh pëshpërimë
ti tash po shkon
n’mot kur vjen
deshta të them

Ikja
me hapa të shpejtë
gulshimin në fyt
shikim të çartur
lëng në buzë
përzirje
lotësh me djersë
shije e rëndë
reklamat veshën
veladonin e zisë
unë rrugës time
ti - fly away
Lamtumirë

[macia_blu]

bukuri te thyera fluturimeve.
edhe fluturimet jane te bukura, packa se me nje lamtumire ne fund.
Me pelqyen... dhe dicka me shume!

[drenica martire]

Fisnik,

Poezitë që i ke postuar këtu i lexova me vemendje, jo një herë, por dy-tri herë. Fly away i kalon klishet e një poezie klasike kushtuar dashurisë. Sikur të ishte pikturë, kritiku nuk do dinte çfarë të çmojë më shumë: figurat, imagjinatën, realen apo sfondin aq të mrekullueshëm.
Unë kur i lexoj poezitë, nuk e veçoj ndonjë, ose, nuk i lexoj si kritik, sepse nuk kam dhunti për kritikë, por i lexoj nga një kënaqësi ndijore që me japin ato me figuracione e ngjyra që ka përbrënda bota poetike. Nga kjo prizmë edhe i kam lexuar poezitë e tuaja.
Pse nuk më mjaftoo vetëm një lexim? Sepse, poezia është një botë shpirtrore që rrjedh vetë, dhe vetem kur ajo të lejon, atëherë ti mund të shkëputesh prej saj, ndryshe ti je i lidhur për to t’i lexosh një herë, dy herë, tri herë.... Ketë dhunti të bukurisë nuk e kanë artet tjera... që shkruhen çdo ditë.

Pastaj, te poezitë e tuaja gjëndja poetike përftohet nga rrjedha e së përditshmes, nga malli për Kosovën ( apo shqiptarët si kuptim gjeografik i padefinuar mendoj në Ec e Ec). Megjithatë, brenda poezive tuaja uni i mallëngjimit (Britmë)..., dëshprimit (Retorika] , edhe i zemërimit (Thirrmë) apo, neveria ndaj së keqes shprehet me shumicë gjë që me gëzonë dhe, me frikësonë të njejten kohë. Nga rrrjedhi kjo ndjeshmëri e jotja e pazakontë për kohën (?!)
Ndoshta herë-herë e tejkalueme si kohë. Ku ta di, pse ?
Megjithatë, ti ke një lëvizje brenda botës së vargjeve. Ndjenjë të ngrohtë, lirizëm, diçka që të frymëzon vazhdimisht. Unë mendoi se kjo është një lëvizje (ndjenjë) e mistershme, që duhet hulumtuar gjër në skajshmëri( gjër në fund). Sepse, pikërisht rruga në poezi është një univers poetik joshës, por qe nuk lejon edhe aq tëpër të banalizohet më renditjen e fjalëve si varg, siq jemi mësuar ne për një kohë. Poezia kërkon hulumtim...
Ti poezinë e kupton; jo vetem si shprehje e një çasti poetik që ke brenda në shpirt, diçka që të shfaqet si prush poetik, dhe ti mendon se atë duhet ta shfaqesh vetëm përmes vargut. Ti kacafytesh më me seriozitet me ato shqetësimet e tuja poetike krahasuar me shumë të tjerë që kam lexuar këtu. Ti ke një me prush poetik... Ti nuk e shkruan poezin vetëm, hajt të lirohem nga një mundim i brendshëm që për çastin të ka kapluar. Por, atë mundimi shpirtëror e "përkdhele" derisa ta merr formën e dëshiruar, se atëherë edhe lehtësohesh.

Për prozën tënde ndoshta një herë tjetër, por prozen nuk dua si poezine prandaj po ngurroj te them diçka.

Përshëndetje

[drini_në_TR]

Shumë e mirë Poezia Fisnik!

Zëmë pozitat
si në beteja
gjumit i shpallëm luftë
derisa na tradhëtoi

Hihih, a thu se më ke lexuar mëndjen... para ca ditëve. Tamam të njëjtën "eksperiencë" me hikje, por thjeshtë për në shtëpinë time .

Përshëndetje
Drini.

[fisnik]

KUJTESË

Sa herë ngjiteshin buzët
copa shkrumi u binin
nga merzia e gjatë

Gjuhët derdhnin lavë
nga krateri i zemrës

Në ndarje ra shi me rreptimë
në vazhdim ra një borë e lagtë
pastaj ranë shumë lotë

Jeta leckë pelim
kujtesa shtrat për vujatje

[fisnik]

TRAZIM

I

Nata luadh i errët
si lëndinë shterpë
asnjë yll
s’bënë dritë
dy pika lotë
mbi parmakët e lodhur
nga koka e rënduar
ballin
mbështetur mbi duar
stuhi në zemër
shtërngatë në shpirt
emri yt
buzëqeshje e lotë
flakë të dalldisura
puthja e ëmbël
derdhet si zjarr
me njëqind flakadanë
heu jeta!
s’ka jetë
pa valë
as puthje
po s’pati zjarr

II

Prap pyetja kthehet
n’fillimin e parë
shkakton plagë
në damarë
kujtime makabre
mendja n’dysh e ndarë
trazim
i shpirtit të lodhur
shumë gulshime
që prishin ëndërren
faj s’kam

III

Stolit e gjoksit
amanet
vetës së dytë
flokët gërsheta
majet
mbi nishane
dhe vija
në barkun e hollë
gjemb me petale
e mëngjsit të bardhë
« deshta me dashtë
me dashurue »
për të mbjellur
një farë …

IV

Pastaj
dashnorët e Baladës
le të ndërrojnë jetë
të pushtuar nga dashuria
n’Olimp le të kthehen
sërsih Hujnitë
mbi faqen e dheut
sërish të lind
gjini e farë
e Prometheut

[Brari]

Fisnik !

Nata luadh i errët
si lëndinë shterpë


luadh, livadh, lendine etj jane e njejta gje..

Poezite i ke shume te Bukura..

Urime..

[fisnik]

Brari,

Kam pas vendosur të mos polemizojë, por ty me duhet ta jap një pergjigje sepse je njeri i mirë.

Po luadh e livadh është e njëjta gjë, por lëndina (ledina) dallon prej tyre.

Livadh= Fushë a shesh i madh me bar, i cili punohet (kositet) s'paku dy herë në vit etj.

Lëndinë= Shesh i vogël me bar të njom; tokë e lënë pa punuar, tokë djerr, shterp etj.

E tash; nata ndonjëherë është shterrp, shpesh edhe më e keqe. Fatmirësisht në të shumtën e rasteve është shumë e plleshme.

Shkurt: shpesh është livadh që punohet nga dy herë, e ndonjëherë lendinë ku s'ka bari as për bagëtinë.

Simbolika është në pyetje Brari i nderuar!

Falemnderit që gjen kohë dhe më lexon.

[fisnik]

KTHIM

Po s’u ktheva sivjet
mbi derën e shtëpisë
ngule një flamur

Simbole tjera s’ka nevojë

Po s’u takuam përseri
te dera e oborrit
ngule një gur

Vajtoret nuk më duhen

[Brari]

Poezi te bukura je ka i ban o fisnik djali..

Edhe un po e baj nji poezi per Kosoven..




Ka je ka shkon or shoq..



Nxitojm, Po don tulla me u ble
E mbi kat te tret pullazin me ngrit
Te shtepise se trete.

Nxitojm, po don thmija kerr te ri
E nji platz po e shes prej qati trulli
Prej babgjyshit rujt brez ne brez

Nxitojm, pumpen buz rruge me maru
E benzin hallkut mi shit
E ma i pasun mu ba n'kejt kojshit

Po .. per shkoll e ambulanc
E t'katundit rrug..
...

Hajt mos m'shurdho
Unmiku na i ndreq


....