Bastard

[Leila]

Je e vetmja ketu ne forum qe pushon zerat qe degjoj une brenda kokes time.
Kur mbaroj se lexuari poezite e tua, te shkretet shohin njeri tjetrin te nervozuar, njeri nga fundi i salles kollitet, degjohet nje gjilpere qe bie, ora e murit tik-tak-tik-tak... dhe njeri i dehur (eshte my favorite) diku thote, "Whooo... YEAHHH!!! YEAH!..." dhe zeri i vjen e i zbehet akoma me shume kur sheh qe askush s'po e mbeshtet, "yeah... umm... yeahh, dude."

"Umm... okaaayyyyy..."

Pastaj fillojne bisedat prap.

Edhe pse ke metafora dhe keto gjerat e tjera prej ku varen notat tona neper provimet e letersise, shkrimet e tua jane si puna e biskotes qe e harron jashte per shume kohe, aq sa behet e thate dhe e forte... sa s'te shijon me, edhe pse s'ka ndryshuar shije. Mos ki frike te ndjesh dicka tjeter pervec adhurimeve. C'do gje tjeter eshte ndjenje gjithashtu. S'te ben keq akullorja.

(Shigjeta, bujrum Une s'mundem.)

[Fiori]

Si atë ditë


E vogel, me e vogel se kurre. Si nje kokerr fasuleje e pazjere ne fund te barkut. Lekundet nga lengjet e rrymat monotone, me ujra te ndenjur! Kur dhe monotonia gjen forca per te vershuar si rryme atehere mbetemi te larget dhe prej vetves. Si "tetka" thosh, per ate levrimin ne fund te barkut. Sa kemi qeshur...i levrinte gjithmone te shkretes, ngandonjehere edhe i lepinte. Perseri qeshnim, fshatarja e holle qe bente magji.
Nen melodine e saksofonit, kur dikush tjeter lan carcafet me dore, une gati me rroba ngjeshur i mbush mendjen vetes se hipokrizia ka shkalle perfeksionimi. Ne pyetjet qe ben me cudit kurajoja dhe ajo cfare une nuk shikoj ne rrjedhjen e zgjatur te zerit.
Ndoshta virgjerimi i miresise me ben te mos e njoh, pa e prekur. E lodhur gjithmone nga pyetja nese ajo egziston apo jo dhe per cfare jam duke kerkuar.
Njerzit kurreshtare, te llafosur me veten dhe me te tjeret, vershojne rrugeve, ne trafikun e nxehte te ndertimeve. Zezaku tek tryeza tjeter, lexon gazeten duke peshperitur me vete. Paksa e sigurt qe eshte duke mallkuar ndonje 'kalimtar' sot. Ku i dihet ndoshta dhe mua qe jam duke e fiksuar, sikur ti kisha syte te padukshem, zakon.
Nuk gjej kurajon te pranoj levizjet tik tak te ores edhe kur ato vazhdojne te bejne tik tak pafundesisht. Nuk ecet perpara duke e ditur se nje dite do te kthehesh tek hapi i parafundit dhe do te rrish atje vetem per te nuhatur veten.
E ndjeva te kthyer ne grua me buzeqeshje te ngrire dhe shikim te larget. Ishte atje ku i kishte pare te tjeret te qendronin, gjithmone si vezhguese me syte e zgurdulluar.
Eshte e gjitha pjese e lekeve apo vetmohimi qe na mbush me fjale boshe per te nxjerre ato qe nuk ja u gjejme dot fjalen e kuptimin. I ndjejme, dhe mbytemi nga to, pa i njohur. Kur ikin i harrojme si te mos kishim qene ne dhe perseri nje dite fundosemi te zhdeformuar nga kerkesa, perse...
Vendosja e limiteve te cilet si per qellim kane pasur ngritjen ne super kenaqesi te formes se njohur, sot kane filluar te zbehin ndjenjat. Ore te lidhura pas poreve te fytyres se shemtuar, e cila mbetet gjithmone nje fytyre, e deshiruar per nje te shemtuar te dyte.
Urrejtja eshte bere e imja dhe me rrjedh nder deje, e ngrohte. E ndjeva tek me kaloi permes qafes kur po i flisja dhe perseri u ndjeva e ngrohte, jo kundershtuese. AMIN fjale qe nuk ja dija kuptimin, e thashe me ze kur ajo hapi syte e trembur. Sa larg shkohet kur je kundra rrumes se nje autostrade...
As me te ngrohte as me te ftohte, nuk e di ku i vulosa forcat. Keqarrdhja me vret cdo minute, tek hedh syte tek mundimet dhe dashuria e tyre. Nuk po i ndihmoj, por ndoshta e ndjejne hijen e trungut te thare dhe u vjen mire.
Nje dite tjeter, jo shume ndryshe nga ditet e tjera. Tani qe te gjitha u bene njesoj, nuk ka gje tjeter qe mund te te merzise apo gezoje.
Gjithcka ecen nen ritmin e saksofonit...

[shigjeta]

Dikush e ka profesion, dikush shkruan per qejf. Dikujt i pelqen nje krijim, dikujt jo....shijet nuk diskutohen, rendesi ka qe kemi mundesi per te zgjedhur.

Per mungese kohe nuk shkruajta dot me pare kur e lexova krijimin "Ftohte"

Bukur me pelqeu, vecanerisht fragmenti me poshte

Me puth ne balle dhe fle
kujtohem ku ishim
ku jemi, ku je
dhe te afrohem
çdo gje e ngrohte me frikson
une, akull, nuk njihem
Te prek ngadale qepallat
ti kercen te me kafshosh veshin
pre luani, kur xhamat thyhen
dhe une jam ajo qe bie
çuditerisht Toka nuk duket qe ketu
Enderr, enderr, e gjitha
si dimri.

[Fiori]

Mëngjes i keq

Folene ta ndertova ne flori
e me shume se kaq
ne, njerzit, nuk dime te japim
gurret qe xhuxhet i nxorren
ne miniera, sot i vleresojme njesoj.
Pas gjithckase qe dhashe
nuk me ngeli as vetja
vec kujtime tani, qe ngrihen
me pluhurin e bardhe, bore
nen zero grade.
Ecin, anonime ne mbartje
me duart qe kercyen
ekstazat.
Asgje e huaj,
vetem une, ajo
Kam mall per...
mall per vendimet
mall per ata qe urreja
per robat e kuqe.
e ndersa ty, vazhdoj te ta pastroj
folene.
Ne dite hyjnore,
marrosur nga djalli
adhuroj friken, dhe zgjedhjet
miresine qe me frikson si e huaj
mondane ne ecje.
Mish njeriu, asgje e bukur
gjitcka e piset po aq sa ne
neveri per rracen e persosur
dhe menyren si te gjithe
ulemi te hame, per te jetuar
nje dite me shume.

Ti sa i bukur
ne kafazin tend,
Sa shume te adhuroj...

[Lit]

sado racionale te jete nje imagjinate ose persihatje shoh qe ka humbur...


gezuar festat

[Fiori]

Miza

Ngacmohen nga etja
ngjyra, nga hena
rrudhat e pavena
fati
i mendimit
qofte si vetja
lakuar ne gri
afrohen dhe rrjedhin
zvarranike te etur
per arome lulesh
shemtohen
shemtohen
shemtohen
ndjella absurditeti
me te kuqe
presin
zemrat te djegin
harxhojne dhe oret
qe me pune i moren
fshihen dhe nxihen
dhe rrjedhin
dhe rrjedhin
dhe rrjedhin
nga kupa ku vrerin mbledhin
përcëllohen nga vlaga
se neser s'do vdesin
dhe eci
dhe eci
dhe eci
nga zhurmat qe tmerrin
lemuan mbi varre
jehone e te pareve
qe buken e nxorren
kur fushen e korren
pushim
pushim
pushim
si uji i vaket
qe mekoi plaget...




p.s. bzz fare rastesisht kjo e fundit. Qesha, kur e vura re me lart...

[Henri]

e kam lexuar me pare une kete nga ty, apo thjesht ngaterrim koordinatash? Zgjohesh ti zgjohesh, nga nje here per kershendella, po zgjohesh te pakten

[Lit]

do i shtoj nje muzike qe kam ne koke dhe do ta bej kenge

[Fiori]

Nje minute

Ah minuta kam plot
plot minuta pa ...
plot minuta mendimesh
dhe uje qe zjen, valë!
Gurre qe rrokullisen
dhe shembin cdo lëngim
minuta qe shuajne dritat
dhe gjurmet e shtratit tim.
Minuta kam plot
pickojne sakrifice,
per gjerat qe "ne duam"
per gjerat qe do ti!



p.s. tani i vura re komentet me lart. Henri, kjo eshte tjeter. Sic duket njoh shume miza, qe duken njesoj. Pervec mushkonjes me lart qe vazhdon te jetoje ne qoshen e serenateva : )