Figura Te Shquara Shqiptare

[kapedani2001]

e kisha dhe nje un jo aq te vjeter sa ata qe kam thene me lart po prap se prap eshte i madh

ZOTI AGIM DOCI
mjeshtri i poesis shqipe nuk po them me teper se e kemi the ne forum e kush e di na behet mendjemath (LOL)

RESPEKT mjeshterit

[zerbina]

Gazeta 55

“Një prodhim Shkencor Elitar”- libri i Erion Picirit në rumanisht

Tërhequr më 13 Nentor 2008

“Politikat publike në shëndetësi” është libri i studiuesit shqiptar Erion Piciri, botuar në Shtëpinë Botuese “Cartea Universitara”, Bukuresht 2008.

Dr. Erion Piciri, studiues dhe pedagog i shkencave politike, i shkolluar në disa nga Universitetet më me emër të Rumanisë, doktor i shkencave dhe me rreth 8 mastera dhe studime pasuniversitare në shkencat politike, sociologjike, administrative, juridike, komunikimi etj., dhe në proces të mbrojtjes së doktoraturës së dytë në shkenca administrative, botoi kohëve të fundit, librin e tretë rumanisht “Politikat publike në shëndetësi” “Cartea Universitara”, Bukuresht 2008. Libër i çmuar së tejmi nga qarqet akademike të vendit dhe nga zërat më autoritarë të tij. “Politikat publike në shëndetësi”, e autorit shqiptar, konsiderohet si një ndihmesë reale në fushën e studimeve të politikave publike në përgjithësi dhe të atyre në shëndetësi në veçanti. Përshkrimi i ciklit të elaborimit të politikave publike si dhe trajtimi shterues i faktorëve politikë, socialë, administrativë, financiarë, juridik-proceduralë, menaxherialë, imagologjikë, informacionalë, mediatikë etj. dëshifrojnë me origjinalitet kodin e vendimarrjes ekzekutive. Libri i paraprin klasifikimit të disa koncepteve dhe mekanizmave që i japin jetë përçapjeve menaxheriale, social-ekonomike dhe politike në perimetrin e shëndetësisë, duke u shndërruar në një kontribut madhor në teorinë dhe praktikën e kësaj fushe. Në këtë libër dallohet pasuria e ideve, multidisipliniteti i trajtimit, shkalla e lartë e thellimit shkencor, pozicionime të autorit- që përbëjnë risinë dhe origjinalitetin e punimit. Profesori universitar Ion Verboncu, Drejtor i Qëndrës së Formimit Permanent të Akademisë së Studimeve Ekonomike në Bukuresht, do të shprehej se në librin e Erion Picirit: “Dallojmë volumin e madh të të dhënave dhe informacioneve të analizuara dhe përpunuara, si dhe qartësinë e konkluzioneve, nga një analizë e tillë, në lidhje kryesisht, me tendencën e imazhit të Ministrisë së Shendetit Publik. Nëpërmjet përmbajtjes dhe mënyrës së trajtimit, intrumenteve të përdorura për studim, thellësinë e analizës dhe vlerën e konkluzioneve konsiderojmë se libri i Erion Picirit është një prodhim shkencor elitar”. Akademik Dan Enachescu, ish Ministër i Shëndetësisë, do të shprehej se “Libri i Dr. Erion Picirit është shumë aktual për shëndetin publik, sepse, ky studim, gjendet midis administratës publike dhe mjekësisë sociale. Libri është i rëndësishëm dhe nga pikëpamja teorike sepse vë theksin mbi nevojën e rishikimit të konceptit të shëndetit publik - një shëndet publik i ri - dhe të atij të një administrate publike të re”. “Vlera metodologjike e librit konsiston në përshkrimin e hollësishëm të procesit vendimarrës në formulimin e politikave publike shëndetsore. Kjo komponente e tezës bëhet akoma më e dobishme nga pikpamja praktike, atëherë kur reflektimi i lexuesit bie mbi fushën e decentralizimit në politikat e reformave administrative të institucioneve publike të shtetit, përfshirë këtu dhe atë shëndetësore”. Prof. Dana Galieta Minca, Shefe e Departamentit të Shëndetit publik dhe Manaxhimit, Universiteti i Mjeksisë dhe Farmacisë “Carol Davila” Bukuresht, do të shprehej: “Ky libër prek subiektin e vështirë të aktit vendimarrës. Hapësira të cilën ka vendosur të investigojë autori i këtij studimi i referohet politikave publike (konkretisht politikave shëndetësore). (...) Ai arrin të analizojë me sukses dhe në thellësi imazhin e aktorëve kyç të sistemit shëndetësor rumun. Rezultatet janë analizuar nën prizmin e një kërkimi cilësor, ku autori dëshmon një zotërim të plotë të nocioneve teorike por dhe të metodave komplekse të kërkimit të shërbimeve shëndetësore. (...) Punimi i Dr. Erion Picirit ofron një trajtim kompleks, multidisiplinor, në kufirin midis shëndetit publik, sociologjisë, politikave sociale, komunikimit dhe rolit të mass-media-s. Metodologjia e qartë dhe e riprodhueshme i jep punimit cilësinë e mundësisë së përdorimit si bazë kërkimore për çdo studim në lidhje proçesin vendimarrës në nivelin e politikave publike të shëndetësisë jo vetëm në Rumani”. “Tematika e trajtuar, do të shprehej profesor Petru Armean, Drejtor i Shkolles Kombetare te Shendetit Publik dhe Manaxhimit, në Bukuresht, është shumë aktuale dhe ka një impakt të fuqishëm mbi politikat shëndetësore në nivel kombëtar. Ajo trajton procesin e përpunimit dhe të implementimit të politikave publike, si nga perspektiva e shëndetit publik dhe e manaxhimit, ashtu dhe nga perspektiva e imazhit publik dhe social, duke sjellë një kontribut të rëndësishëm në njohjen e faktorëve që influencojnë suksesin apo mossuksesin e disa politikave publike shëndetësore. (...) Libri arrin të evidentojë dhe të argumentojë rolin që ka ndikimi i faktorit ekonomik, politik dhe mass medias në marrjen e vendimeve, në përpunimin dhe implementimin me sukses të politikave sanitare. Punimi përfshin një ikonografi të pasur, një bibliografi të zgjedhur. Fusha është e re, pak e trajtuar në literaturën e specialitetit në Rumani. Punimi sjell një ndihmesë thelbësore në procesin e përpunimit dhe implementimit të politikave publike të shëndetësisë në Rumani.“
“Politikat publike në shëndetësi”, shënon një sukses të merituar të Dr. Erion Picirit.
...

[Qerim]

Gazeta 55

“Një prodhim Shkencor Elitar”- libri i Erion Picirit në rumanisht

Tërhequr më 13 Nentor 2008

“Politikat publike në shëndetësi” është libri i studiuesit shqiptar Erion Piciri, botuar në Shtëpinë Botuese “Cartea Universitara”, Bukuresht 2008.

Dr. Erion Piciri, studiues dhe pedagog i shkencave politike, i shkolluar në disa nga Universitetet më me emër të Rumanisë, doktor i shkencave dhe me rreth 8 mastera dhe studime pasuniversitare në shkencat politike, sociologjike, administrative, juridike, komunikimi etj., dhe në proces të mbrojtjes së doktoraturës së dytë në shkenca administrative, botoi kohëve të fundit, librin e tretë rumanisht “Politikat publike në shëndetësi” “Cartea Universitara”, Bukuresht 2008. Libër i çmuar së tejmi nga qarqet akademike të vendit dhe nga zërat më autoritarë të tij. “Politikat publike në shëndetësi”, e autorit shqiptar, konsiderohet si një ndihmesë reale në fushën e studimeve të politikave publike në përgjithësi dhe të atyre në shëndetësi në veçanti. Përshkrimi i ciklit të elaborimit të politikave publike si dhe trajtimi shterues i faktorëve politikë, socialë, administrativë, financiarë, juridik-proceduralë, menaxherialë, imagologjikë, informacionalë, mediatikë etj. dëshifrojnë me origjinalitet kodin e vendimarrjes ekzekutive. Libri i paraprin klasifikimit të disa koncepteve dhe mekanizmave që i japin jetë përçapjeve menaxheriale, social-ekonomike dhe politike në perimetrin e shëndetësisë, duke u shndërruar në një kontribut madhor në teorinë dhe praktikën e kësaj fushe. Në këtë libër dallohet pasuria e ideve, multidisipliniteti i trajtimit, shkalla e lartë e thellimit shkencor, pozicionime të autorit- që përbëjnë risinë dhe origjinalitetin e punimit. Profesori universitar Ion Verboncu, Drejtor i Qëndrës së Formimit Permanent të Akademisë së Studimeve Ekonomike në Bukuresht, do të shprehej se në librin e Erion Picirit: “Dallojmë volumin e madh të të dhënave dhe informacioneve të analizuara dhe përpunuara, si dhe qartësinë e konkluzioneve, nga një analizë e tillë, në lidhje kryesisht, me tendencën e imazhit të Ministrisë së Shendetit Publik. Nëpërmjet përmbajtjes dhe mënyrës së trajtimit, intrumenteve të përdorura për studim, thellësinë e analizës dhe vlerën e konkluzioneve konsiderojmë se libri i Erion Picirit është një prodhim shkencor elitar”. Akademik Dan Enachescu, ish Ministër i Shëndetësisë, do të shprehej se “Libri i Dr. Erion Picirit është shumë aktual për shëndetin publik, sepse, ky studim, gjendet midis administratës publike dhe mjekësisë sociale. Libri është i rëndësishëm dhe nga pikëpamja teorike sepse vë theksin mbi nevojën e rishikimit të konceptit të shëndetit publik - një shëndet publik i ri - dhe të atij të një administrate publike të re”. “Vlera metodologjike e librit konsiston në përshkrimin e hollësishëm të procesit vendimarrës në formulimin e politikave publike shëndetsore. Kjo komponente e tezës bëhet akoma më e dobishme nga pikpamja praktike, atëherë kur reflektimi i lexuesit bie mbi fushën e decentralizimit në politikat e reformave administrative të institucioneve publike të shtetit, përfshirë këtu dhe atë shëndetësore”. Prof. Dana Galieta Minca, Shefe e Departamentit të Shëndetit publik dhe Manaxhimit, Universiteti i Mjeksisë dhe Farmacisë “Carol Davila” Bukuresht, do të shprehej: “Ky libër prek subiektin e vështirë të aktit vendimarrës. Hapësira të cilën ka vendosur të investigojë autori i këtij studimi i referohet politikave publike (konkretisht politikave shëndetësore). (...) Ai arrin të analizojë me sukses dhe në thellësi imazhin e aktorëve kyç të sistemit shëndetësor rumun. Rezultatet janë analizuar nën prizmin e një kërkimi cilësor, ku autori dëshmon një zotërim të plotë të nocioneve teorike por dhe të metodave komplekse të kërkimit të shërbimeve shëndetësore. (...) Punimi i Dr. Erion Picirit ofron një trajtim kompleks, multidisiplinor, në kufirin midis shëndetit publik, sociologjisë, politikave sociale, komunikimit dhe rolit të mass-media-s. Metodologjia e qartë dhe e riprodhueshme i jep punimit cilësinë e mundësisë së përdorimit si bazë kërkimore për çdo studim në lidhje proçesin vendimarrës në nivelin e politikave publike të shëndetësisë jo vetëm në Rumani”. “Tematika e trajtuar, do të shprehej profesor Petru Armean, Drejtor i Shkolles Kombetare te Shendetit Publik dhe Manaxhimit, në Bukuresht, është shumë aktuale dhe ka një impakt të fuqishëm mbi politikat shëndetësore në nivel kombëtar. Ajo trajton procesin e përpunimit dhe të implementimit të politikave publike, si nga perspektiva e shëndetit publik dhe e manaxhimit, ashtu dhe nga perspektiva e imazhit publik dhe social, duke sjellë një kontribut të rëndësishëm në njohjen e faktorëve që influencojnë suksesin apo mossuksesin e disa politikave publike shëndetësore. (...) Libri arrin të evidentojë dhe të argumentojë rolin që ka ndikimi i faktorit ekonomik, politik dhe mass medias në marrjen e vendimeve, në përpunimin dhe implementimin me sukses të politikave sanitare. Punimi përfshin një ikonografi të pasur, një bibliografi të zgjedhur. Fusha është e re, pak e trajtuar në literaturën e specialitetit në Rumani. Punimi sjell një ndihmesë thelbësore në procesin e përpunimit dhe implementimit të politikave publike të shëndetësisë në Rumani.“
“Politikat publike në shëndetësi”, shënon një sukses të merituar të Dr. Erion Picirit.
...

Nese doni te beheni te famshem, mjafton te jeni militant i djathte dhe te keni nje te njohur te gazeta 55, dhe menjehere mund te shkruani per veten cfaredolloj trillimi dhe ta lavderoni veten ne pafundsi. Kete e di nga burime te sigurta.

[Akuamarini]

Ibrahim Rugova u lind më 2 dhjetor 1944 në fshatin Cerrcë, komuna e Istogut, në Kosovë.

Më 10 janar 1945, komunistët jugosllavë ia pushkatojnë babain e tij Ukë Rugova dhe gjyshin Rrustë Rugova, që kishte qenë luftëtar i njohur kundër çetave çetnike që po depërtonin gjatë Luftës së Dytë Botërore në krahinën e Rugovës.

Ibrahim Rugova mbaroi shkollimin e mesëm në Pejë më 1967. Diplomoi në Degën e Albanologjisë të Fakultetit të Filozofisë të Universitetit të Prishtinës më 1971.

Zoti Rugova qëndroi gjatë një viti akademik (1976-77) në Paris, në Ecole Pratique des Hautes Etudes, nën mbikëqyrjen e Prof. Roland Barthes-it, ku ndoqi interesimet e veta shkencore në studimin e letërsisë, me përqëndrim në teorinë letrare.

Ibrahim Rugova mori doktoratën në letërsisë në Universitetin e Prishtinës më 1984.

Më 1996, Dr. Ibrahim Rugova u zgjodh anëtar korrespondent i Akademisë së Arteve dhe të Shkencave të Kosovës.

Po në këtë vit ai u shpall doktor nderi i Universitetit të Parisit VIII në Paris.

Autor i dhjetë librave (shih më poshtë), Dr. Ibrahim Rugova ishte në nismë redaktor në gazetën e studentëve "Bota e re" dhe në revistën shkencore "Dituria" (1971-72), që botoheshin në Prishtinë. Pastaj për afro dy dekada, Dr. Rugova punoi në Institutin Albanologjik të Prishtinës si hulumtues i letërsisë. Për një kohë ka qenë kryeredaktor i revistës "Gjurmime albanologjike", që e nxirrte ky Institut.

Dr. Rugova është zgjedhur kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës më 1988, i cili u bë bërthamë e fuqishme e lëvizjes shqiptare që po kundërshtonte sundimin komunist serb/jugosllav në Kosovë.

Si intelektual me nam që i jepte zë kësaj lëvizjeje intelektuale e politike, Dr. Rugova u zgjodh më 23 dhjetor 1989 kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK), partisë së parë politike në Kosovë që e sfidoi drejtpërdrejt regjimin komunist në fuqi.

LDK-ja u bë shpejt forca politike prijëse në Kosovë, duke mbledhur shumicën e popullit, edhe pse në ndërkohë u shfaqën në skenë edhe edhe parti e grupe të tjera.

Nën udhëheqjen e Dr. Ibrahim Rugovës, LDK-ja, në bashkëpunim me forcat e tjera politike shqiptare në Kosovë dhe me Kuvendin e atëhershëm të Kosovës, përmbylli kornizën ligjore për institucionalizimin e pavarësisë së Kosovës.

Deklarata e Pavarësisë (2 korrik 1990), shpallja e Kosovës Republikë dhe miratimi i kushtetutës së saj (7 shtator 1990), referendumi popullor për pavarësinë dhe sovranitetin e Kosovës mbajtur në fund të shtatorit të vitit 1991, qenë prelud për zgjedhjet e para shumëpartiake për Kuvendin e Kosovës dhe zgjedhjet presidenciale në Republikën e Kosovës më 24 maj 1992.

LDK-ja fitoi shumicën dërrmuese të deputetëve në Kuvend, në të cilin përfaqësoheshin edhe tri parti të tjera, ndërsa Dr. Ibrahim Rugova u zgjodh Kryetar i Republikës së Kosovës me shumicë dërrmuese të votës.

Dr. Ibrahim Rugova u rizgjodh Kryetar i Republikës së Kosovës në zgjedhjet e mbajtura në mars të vitit 1998. Partia e tij, LDK, fitoi shumicën e vendeve në Kuvendin e Republikës së Kosovës në atë vit.

Nën udhëheqjen e Rugovës, LDK-ja fitoi 58% të votave të elektoratit në zgjedhjet lokale, të sponsorizuara ndërkombëtarisht, në Kosovën e pasluftës, në tetor të vitit 2000.


Çmimet dhe titujt ndërkombëtarë:

- Më 1995, Dr. Rugovës iu dha Çmimi për paqe i Fondacionit Paul Litzer në Danimarkë.

- Më 1996, Ibrahim Rugova u shpall Doktor Nderi (Honoris Causa) i Universitetit të Parisit VIII Sorbonë, Francë.

- Më 1998, Rugova iu nda Çmimi Saharov i Parlamentit Evropian.

- Në vitin 1999, Rugova mori Çmimin për paqe të qytetit Mynster (Münster), Gjermani, ndërsa u shpall qytetar nderi i qyteteve italiane: Venedikut, Milanos dhe Breshias (Brecscia).

- Në vitin 2000, Dr. Rugova mori Çmimin për paqe të Unionit Demokratik të Katalonisë "Manuel Carrasco i Formiguera", në Barcelonë, Spanjë.

- Në vitin 2004, Fondacioni panevropian Coudenhove-Kalergi i ka ndarë Presidentit të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, Çmimin e Evropës për vitin 2004. Bartës të mëhershëm të Çmimit të Evropës janë:

- Mbreti i Spanjës Huan Karlos, - Helmut Kol, - Ronald Regan-i, - Oto fon Habsburg dhe - Emil Konstantinesku.

- Në vitin 2004, Gjenerali Xheri Bek, komandant i Brigadës Multinacionale të KFOR-it Lindja, i cili ishte për një vizitë lamtumirëse te Presidenti i Kosovës ditën e hënë më 16 shkurt 2004, ia dorëzoi Dr. Rugovës fletëlavdërimin e nënshkruar nga zëvendësguvernatorja e Pensilvanisë, znj. Kethrinë Bejkër Noll (Catherine Baker Knoll).

“...Në emër të 12 milionë qytetarëve të Pensilvanisë, dua t'ju shpreh lavdatë për arritjet tuaja të jashtëzakonshme dhe t'ju falënderoj për miqësinë tuaj ndaj Shteteve të Bashkuara.” (znj. Kethrinë Bejkër Noll)

- Në vitin 2004, Presidenti i Kosovës Dr.Ibrahim Rugova, në një ceremoni solemne të zhvilluar të hënën më 2 shkurt 2004, pasdite në qytetin e Belgjikës Atverpen (Anvers), është shpallur Senator Nderi i Evropës nga Senati i Evropës. Ky është grupacion i figurave më eminente të skenës politike evropiane nga i cili nderohen personalitete më në zë të botës së politikës, gazetarisë, të shkencave ekzakte apo humane të cilët ka dhënë kontributin e tyre për demokracinë paqen, zhvillimin apo stabilitetin në Evropë.

"Edhe me kundërshtimet e këtyre viteve që i kanë bërë në skenën politike Ibrahim Rugovës, Presidenti i Kosovës ka patur kurajon që të vazhdojë të përpiqet për idealin e tij në një nga zonat më të vështira të Ballkanit".

"Është shumë e vështirë që të luftosh për vetëvendosjen dhe vullnetin e lirë të një populli të vogël, kur kjo nuk korrespondon me dëshirën e popujve të mëdhenj. Rugova vazhdoi që të luftojë vetëm, ndonjëherë pa hasur në mirëkuptim për një ideal që do të mund t'i japë Evropës atë paqe për të cilën ne kemi nevojë. Është pikërisht kjo gjë që do ta nderojë sot me titullin Senator Evropian që të mos dekurajohet". (Z. Oto fon Habsburg)

- Më 9 shtator 2004, Ibrahim Rugova u shpall Doktor Nderi (Honoris Causa) i Universitetit të Tiranës.

- Më 20 nëntor 2005, Këshilli i Qytetit të Nju Jorkut e ka nderuar presidentin e Kosovës, Ibrahim Rugova, me një mirënjohje të veçantë për përkushtimin e tij në afirmimin e parimeve të demokracisë dhe për udhëheqjen e tij politike frymëzuese.

- Më 21 janar 2006, pushon së rrahuri zemra e Presidentit të Parë të Kosovës, Ibrahim Rugova.

Lavdi jetës dhe veprës së Ibrahim Rugovës.
I qoftë i lehtë dheu i Kosovës.

[Akuamarini]

Mehmet Ali Pasha
Mehmet Ali Pasha lindi 1769 dhe vdiq më 2 gusht 1849 në Aleksandria ishte sundimtar shqiptar, nënmbreti dhe themeluesi i shtetit të Egjiptit modern.

Mehmet Ali Pasha (1769-1849) i njohur me emrin Muhamed Ali, lindi në Kavalla, në perandorinë osmane të atëhershme, qytet i cili ndodhet sot në Greqi.

Për Mehmet Aliun tregohet që të ketë lindur në një familje tregtaresh shqiptar me origjinë nga Korça. Atij i vdiqën prindërit në moshë të vogël dhe shkoi të jetoj me xhaxhanë e tij. Mehmeti për njëfarë kohë është marrë me tregti nëpër Çamëri, më vonë ka vendosur që t'i bashkohet ushtrisë së Perandorisë Osmane. Për Mehmet Aliun tregohet se edhe pse nuk ka ditur të shkruajë dhe të lexojë ka qenë një njeri i mençur dhe largpamës, gjë që e bëri atë të bëjë karrierë në ditët e më pasme të jetës.

Në ditët kur Napoleon Bonoparti pushtoi Egjiptin i cili që nga koha e Sulltan Selimit kishte qenë pjesë e pandashme e perandorisë osmane, Mehmet Aliu, ashtu si edhe shumë myslimanë të tjerë, shtetas të perandorisë u ngrit për të mbrojtur këtë tokë të perandorisë osmane nga këta kolonizator të rinj.

Në krye të një batalioni me shqiptar, Mehmet Aliu marshoi drejt Egjiptit, ku pas përpjekjeve të ndryshme luftarake me francezët më në fund, Egjipti u çlirua nga zgjedha Bonaparte. Pas çlirimit të Egjiptit dhe mosmarrëveshjeve të ndryshme civile, më në fund në vitin 1805 Mehmet Aliu më këshillën e sheikut të Azharit, morri fermanin nga Sulltani për tu bërë guvernator i Egjiptit së bashku me titullin Pasha.
Luftrat e Mehmet Aliut[redakto | redakto tekstin burimor]



Arritjet e Mehmet Aliut

Xhamia e Muhamed Ali Pashës në Kairo, Egjipt
Cami Mehmet Ali, përvec betejave të tija të suksesshme në botën Islame, mbahet si i pari modernizues i botes Islame. Ai ishte i pari që në boten Islame futi shtypshkronjën, ndërtoi fabrika, ndërtoi sisteme moderne për shtetet ku ai udhëhoqi. Ne veçanti, vepra të Mehmet Aliut që vlejnë për tu theksuar janë : Krijimi i Egjiptit si shtet, modernizimi, ndërtimi i qyteteve, qendrave tregtare, qendrave industriale etj.

Krijimi i Sudanit si shtet, emancipimi i shoqërisë Sudaneze dhe dhënies së saj të një fizionomie qytetare (Hadara) përndryshe nga fizionomia fshatare (Badava) që Sudani kishte përpara ardhjes së Mehmet Aliut.

Emancipimi i shoqërisë Egjiptiane, që sot është zemra e botës Arabe, ku nëpërmjet aktivizimit të shoqërisë vendase beduino - felahe në jetën shoqërore qytetare (Hadara), Mehmet Aliu është ai që mbahet si arkitekt i Intelektualizmit dhe Iluminizmit arab abham Al - Xhedid ; që do të thotë sistemi i ri dhe ka të bëjë me atë se Mehmet Aliu ishte ai që për herë të parë në botën Islame, krijoi një ushtri me të vërtet profesionale, dhe mjaft herë më të avancuar sesa ajo e Osmanëve. Vetë suksesi i ushtrive të Mehmet Aliut nëpër botë, i tregoi Sulltan Muratit së Sistemi Osman ishte vjetruar, gjë që e coi Sulltanin që pas Mehmet Aliut të shpalli edhe ai "Nidham Al Xhedidin'" ala - Turce, por që asnjëherë nuk arriti suksesin e Mehmet Aliut.

Dhe pse pasardhësit e Mehmet Aliut më vonë u korruptuan dhe e dobësuan Egjiptin që Mehmet Aliu themeloi, sërisht vlerat e Mehmet Aliut për zemrën e sotshme të botës Arabo - Islame janë të panumërta. Me të drejtë për punën në themelimin e Egjiptit dhe ringjalljen Arabe që zë rrënje aty, Mehmet Ali Shqiptari mbahet si themeluesi dhe illuminatori i intelektualizmit Arab.



Perdoria Osmane
Një nga zotësitë kryesore që Shqiptarët kanë pasur në Perandorin Osmane, ka qenë arti i luftës. Kështu, që nga ditët e marrjes së Egjiptit e deri në ditët e fundit të jetës së tij, Mehmet Aliu, me ndihmën e djemve të tij zhvilloi mjaft beteja të suksesshme nëpër botë.

Nga të parat ekspedita luftarake që Mehmet Aliu organizoi ishin disa fushata me radhë që kreu në Arabi me urdhër të Sulltanit kundër "Vehabive", ku djemtë e tij, Tosum dhe Ibrahim Pasha arritën që kryengritjen e Saudeve në Arabi ta shype dhe të ktheje qytetet e shenjta të Mekes dhe Medinës në gjendje paqeje, nga ku Haxhijte dhe Umraxhijnte të mund të kryenin vizitat e tyre në token e shenjte në mënyrë të qete dhe pa probleme.

Nga vitet 1820 deri më 1822 Mehmet Aliu filloi ekspeditat kundër Sudanit, ku në 1823 Mehmet Aliu themeloi shtetin e Sudanit dhe Khartumin si kryeqytet të tij. Më 1824, si rrjedhoje e kryengritjeve të shqiptareve(arvanitasve)dhe grekeve(romejve) në Greqi, Sulltan Mahmudi i II që nuk mund të ta shtypte dot këtë rebelim , thërriti në ndihme Mehmet Aliun, i cili duke çuar në krye të kësaj ekspedite djalin e tij Ibrahim Pasha arriti që të shuaje dhe shtype revoltat në Greqi. Si rrjedhoje e kësaj fitore, Mehmet Aliu u shpërblye nga Sulltani që të bëhej edhe guvernator i Kretës. Por fuqitë e mëdha (Britania e Madhe, Franca, Rusia), duke pare shtrirjen e gjere që Mehmet Aliu pati që nga Sudani e deri në Kretë, më 1827 dërguan armatat e tyre për të luftuar Ibrahim Pashen, të birin e Mehmet Aliut, i cili pas përplasjes me fuqitë e mëdha u thye.

Si rrjedhoje e disa mbeturinave mamluke që kishin lënë Egjiptin pas masakrës së Mehmet Aliut, shumë prej tyre që nga Siria kryenin akte sabotazhi kundër Mehmet Aliut. Për këtë arsye në 1831 Mehmet Aliu u detyrua që të pushtoje Sirine dhe të ndjeke Mamluket e hikur.
Por kjo hapje e madhe e Mehmet Aliut e zemëroi Sulltan Mahmudin i cili hyri në konflikt me Mehmet Aliun (besohet se në këtë luftë ka influencuar një armik personal i Mehmet Aliut, që ishte këshilltar i Sulltanit). Pas betejës së 1839 djali i

Mehmet Aliut, Ibrahim Pasha i cili theu ushtrinë Osmane, filloi marshin për në Anadoll, ku sipas shumë historianeve ambiciet e Mehmet Aliut ishin që ai tu bënte Sulltan i shtetit Islam. Por duke parë forcën dhe vitalitetin e Mehmet Aliut fuqitë e mëdha e ndaluan dhe kërcënuan serisht Mehmet Aliun që të mos avanconte me tej. Nëse ky plan do të kishte ndodhur, bota nuk do ti njihte me Shtetet e Bashkuara Islame, si Khalifati Osmanli, por do ta njihnin si Khalifati Shqiptar.

Pas kësaj përpjekje të fundit Mehmet Aliu u tërhoq në Egjipt, ku atij iu njoh e drejta e Khedivllëkut mbi Egjiptin (mbretërisë), nga ku gjenerata e nipërve të tij udhëhoqi deri në vitin 1956.

Eliminimi i kundërshtareve
Sultan mohemmed ali.png
Duke parë situatën e prapambetur të Egjiptit të asaj kohë, ne vitin 1811, Mehmet Aliu ishte ai që filloi zhvillimin e vendit. Por si rrjedhoje e konflikteve me çifligaret vendas (Mamluket), intrigat e tyre, kërcënimet ndaj Mehmet Aliut dhe mosbindshmërinë ndaj rregullave të shtetit, Mehmet Aliu me rastin e dërgimit të birit të tij Tosum Pasha në Arabi kundër "Vehabive" organizoi një darke për të gjithë parinë vendase Memluke (këtu fillon konspiracia Arabe J).

Pasiqe i ftoi të gjithë Memaliket në kështjellën e tij, Mehmet Aliu që e kishte rrethuar kështjellën me rojet e tij Shqiptar, i urdhëroi ata që të ekzekutonin të gjithë kundërshtaret e tij,afersisht 1000 vete që i kishte ftuar atë natë në kështjellë. Pas këtij veprimi, Mehmet Aliu e siguroi njëherë e përgjithmonë pushtetin e tij mbi Egjipt, pasiqe ai arriti që ti eliminojë rivalet e tij në atë mbrëmje. Nga ky akt, sa mizor dhe i pabese i Mehmet Aliut, shumë Memluk që shpëtuan, filluan të nxisin urrejtjen arabe kundër Mehmet Aliut që mbahet si i pari politikan Makiavelian në historinë moderne Islame. Wikependia

[Akuamarini]

Mustafa Qemal Ataturku – shqiptari që themeloi Turqinë moderne
MUSTAFA QEMAL ATATURKU – BURRI I MADH SHQIPTAR QE SHPETOI TURQINE NGA ZHDUKJA E HARTES.

Mustafa Qemal Ataturk rrjedh nga një familje shqiptare nga Dibra, e cila ishte shpërngulur në Selanik, që në këtë kohë ashtu si pjesa më e madhe e Maqedonisë banohej në shumicë nga shqiptarët (po Selaniku ka qenë qytet shqiptar deri më 1915). Ai u lind në Selanik, por rininë e tij e kaloi në trevat shqiptare të Çamërisë, e Shqipërisë së sotme të Jugut.

[Akuamarini]

Joseph J. DioGuardi

Xhozef DioGuardi apo Joseph J. DioGuardi lindi më 20 shtator të vitit 1940, është politikan amerikan me origjinë arbëresh-shqiptare nga Italia (Katundi, Kampanja). DioGuardi është kongresmen në kongresin e Shteteve Bashkuara të Amerikës.

Sipas DioGuardit ai vjen nga një familje e ushtarëve të Skënderbeut të cilët kishin ndihmuar Mbretërinë e Napolit më 1461.


Në nëntor 1984, ai u zgjodh në Kongresin Amerikan. U ri-zgjodh në vitin 1986, duke qenë kështu anëtar i Kongresit në periudhën 1985-1989.

Ne 1986 sëbashku me Kongresmenin Demokrat Mickey Leland, DioGuardi inicioi legjislacionin për t'i dhëne Medaljen e Nderit heronjve ushtarake zezake të Luftës së Parë dhe të Dyte Botërore, gjë që u ishte mohuar për arsye raciale.

DioGuardi është avokat i çështjes shqiptare. Pasi la Kongresin në 1989 ai ka bërë të paktën 20 vizita në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni. Si president i Lidhja Qytetare Shqiptaro-Amerikane (Albanian American Civic League), ai dhe Kongresmeni Tom Lantosh në maj 1990 bënë një vizite historike në Kosovë dhe në Shqipërinë që akoma nuk kishte dalë nga komunizmi.[1].

Gjatë takimit me presidentin e atëhershëm Ramiz Alia, ky i fundit i dorëzoi Tom Lantosh-it një dosje të trashë me dokumente sesi shqiptarët shpëtuan qindra hebrenj gjate luftës së Dytë Botërore. Tom Lantosh (vetë me origjinë hebraikë) dhe DioGuardi i dërguan dokumentet në Izrael, ku u certifikua vërtetesa e tyre. Dhjetëra shqiptare kanë marrë titullin Righteous Among the Nations nga shteti izraelit që u jepet atyre që shpëtuan hebrenjtë gjatë luftës së dytë botërore. Një film dokumentar për shqiptaret që shpëtuan hebrenjtë është realizuar nga Norman Gershman[2]. Në gusht 1990 DioGuardi ishte iniciatori i vizitës së Bob Doll (Bob Dole), (kandidat për President i SHBA në 1996) dhe gjashtë senatorëve të tjerë të senatit të ShBA në Kosovë.

Në qershor 1997, DioGuardi kryesoi një delegacion për monitorimin e zgjedhjeve në Shqipëri. Me kërkese të Kongresmenit Dana Rohrabacher në gusht 1998 ai udhëtoi në viset veriore të Shqipërisë për të vlerësuar krizën humanitare si rezultat i luftës në Kosovë.
Në qershor 1997, DioGuardi kryesoi një delegacion për monitorimin e zgjedhjeve në Shqipëri. Me kërkese të Kongresmenit Dana Rohrabacher në gusht 1998 ai udhëtoi në viset veriore të Shqipërisë për të vlerësuar krizën humanitare si rezultat i luftës në Kosovë.

[Akuamarini]

Ferid Murati lindi më 14 shtator të vitit 1936 në Whiting, Indiana, ShBA, është studjues shqiptaro-amerikan i mjekësisë, fitues i Çmimit Nobel për mjekësi në vitin 1998.

Mban titullin Doctor Honoris Causa në Universitetin e Evropës Juglindore dhe ne Universitetin e Tiranës.

Babai i tij, Xhabir Murat Ejupi, ka lindur në Shqipëri në 1892 dhe ishte më i madhi prej katër fëmijëve. Nëna e tij vdiq kur ai ishte 13 vjeç. Ai dhe familja e tij ishin barinj. Në moshë të re ai iku nga shtëpia për të shitur ëmbëlsira në vendet e Ballkanit. Megjithëse kishte më pak se një vit arsim, ai mësoi të flasë shtatë gjuhë para se të vdiste në 1976, në moshën 84 vjeç. Ai u takua me një grup të rinjsh të tjerë në Austri dhe sëbashku emigruan në Shtetet e Bashkuara. Një oficer emigracioni në Ellis Island, në gusht të vitit 1913, i kërkoi emrin e tij, dhe pas kësaj oficeri i deklaroi atij që do të jetonte me emrin John Murad dhe kështu vulosi dokumentat e tij. Nuk ishte e pazakonshme që të kenë ndryshuar emrat e shkurtuar mbi emigracionin. Pasi një periudhe të shkurtër kohe duke punuar në mullinj çeliku dhe fabrika në Cleveland dhe Detroit, ai u vendos në Çikago, ku kishte disa miq. Karriera e tij ishte mjaft e larmishme dhe edhe pse ai kurrë nuk e pranoi atë, disa prej kolegëve të tij thoshin se ai ishte i dashuruar me automobilat.

https://www.google.se/url?sa=t&rct=j...3wp1fjJrIYwH8g



https://www.google.se/url?sa=t&rct=j...aUrcsdihMKHFOQ




Nëna e Ferid Muratit, Henrietta Josephine Bowman, u lind në vitin 1918 në Alton, Illinois dhe ishte e treta nga gjashtë fëmijët e mbijetuar të Elizabeth Lillian dhe Andrea Orvie Bowman. Gjyshja e tij ishte grua e dashur dhe e mrekullueshme. Nëna e tij bëri vetëm disa vjet shkollë dhe e la sepse i duhej të ndihmonte nënën e vëllezërit e motrat e saj më të vegjël, ndërsa nëna e saj dhe dy motrat më të mëdhaja shkonin për të punuar. Gjyshi i tij ishte marangoz që në përgjithësi punonte me kohë të pjesshme dhe shpesh shpenzonte paratë e tij të pakta në bare dhe lokale para se të shkonte në shtëpi. Varfëria në fëmijëri dhe edukimi minimal i të dy prindërve të tij ndikoi shumë tek Ferid Murati dhe vëllezërit e tij më të vegjël në arsimimin e tyre dhe zgjedhjen të karrierës. Një vëlla i tij u bë dentist dhe tjetri profesor i antropologjisë me shkallë të doktoraturës.

Nëna e tij iku nga shtëpia në moshën 17 vjeçare në 1935 për t'u martuar me babanë e tij i cili ishte 39vjeç. Ferid Murati u lind më 14 shtator 1936 në shtëpi në banesën e tyre të vogël në Uajting, Indiana. Vëllezërit e tij John Abderhaman dhe Turhon Allen lindën më 1938 dhe 1944. Ata u rritën në një apartament me katër dhoma mbrapa restorantit të prindërve.

Biznesi restorant i të atit pati një efekt të thellë në të ardhmen e Muratit dhe të vëllezërve të tij. Gjatë gjithë shkollës e mesme çdo mbrëmje dhe në fundjavë ai punonte në restorant si pjatalarës dhe më vonë si kamarier. Murati i mbante mend përmendësh të gjitha porositë e klientëve në restorantin me një kapacitet prej 28 klientësh dhe para se ata të iknin ai shënonte faturat e tyre në arkë. Gjatë kësaj perudhe ai takoi grupe të ndryshme klientësh që nga punëtorë të rafinerisë lokale dhe uzinës së çelikut deri tek bankierë dhe biznesmenë lokalë, e mësuesit e shkollës. Prindërit e tij punonin me orë të zgjatura, tipike kjo për një biznes familjar, veçanërisht një restorant. Babai i tij punonte 16-18 orë në ditë, ndërsa e ëma ndante kohën midis të restorantit dhe rritjes së tre fëmijëve. Ata kishin në pronësi ndërtesën që përfshinte edhe dy apartamente të tjera të vogla, një biznes të vogël dhe 21 dhoma gjumi në katin e sipërm ku banonin njerëz me qera. Shumë prej banorëve ishin në moshë të vjetër dhe në pension dhe nëna e tij kujdesej shpesh për ta dhe përgatiste ushqimet e tyre, kur ata ishin të sëmurë. Feridi mësoi shumë nga nëna e tij dhe gjyshja Bowman për dhembshurinë e bujarinë për njerëzit dhe kjo nga ana tjetër ndikoi dhe në zgjedhjen e karrierës së tij në mjekësi. Babai i tij i mësoi disa aftësi të biznesit si dhe për riparimin e artikujve të shumtë që prisheshin në atë ndërtesë të vjetër.

Që në moshën 12 Murati kishte dëshirë të bëhej mjek. Prindërit e tij gjithmonë e inkurajonin për tu arsimuar dhe të kishin një profesion. Megjithatë, ai dhe vëllezërit u rritën me lirinë për të shpenzuar dhe kursyer paratë nga puna në restorant apo për të zgjedhur karrierën. Kjo gjë ishte edhe për zgjedhjet tona fetare sepse babai i tij ishte mysliman, ndërsa e ëma baptiste dhe ata u rritën në një komunitet katolik. Më pas, vëllezërit e tij u bënë katolikë kur u martuan me gra katolike ndërsa Feridi u pagëzua në episkopalian në kolegj. Gruaja e tij e martuar me të prej më shumë se dyzet vjetëve është prezbiteriane, dy nga të bijat e tij u martuan me hebrenj dhe e treta u martua me një katolik.

Në klasën e tetë nxënësve të klasës ku bënte pjesë Murati iu kërkua të shkruajnë një ese për tre zgjedhje të karrierës së lartë. Zgjidhjet e tij ishin 1) mjek, 2) mësues dhe 3)farmacist (në 1948 farmakologjia klinike nuk ishte ende një disiplinë në mjekësi). Sot ai është mjek internist që bën edhe kërkime klinike edhe jep mësim për mjekësi dhe ka një PhD në farmakologji. Ndërsa ai ishte ndoshta duke punuar akoma më e shumë se prindërit e tij, ai e do profesionin e tij dhe ka kënaqësi të konsiderueshme dhe më shumë të ardhurave sesa prindërit. Kur ai u diplomua në shkollën e mesme vetëm tre nga kushërinjtë e tij kishin mbaruar shkollën e mesme dhe asnjë nga të afërmit nuk kishte shkuar ndonjëherë në kolegj. Shkolla e mesme ishte relativisht e lehtë Muratin dhe ai ishte një student i shkëlqyer. Disa prej mësuesve të tij të shkollë së mesme, që frekuentonin restorantin e të atit, si mësuesi i spanjishtes dhe historisë Jack Taylor, mësuesja e artit LaDonna Thue Elson, mësuesi i muzikë Bernard Quebeck, mësuesi i matematikës Jesse Allen, dhe trajneri Peter Kovaçiç e donin dhe i jepnin këshilla të mira.

Murati kishte një shok të ngushtë që nga kopshti, Ronald Delismon. Ata konkuronin vazhdimisht me çdo gjë: notat, shah, skermë, sportive, etj. Sot ai është një inxhinier aeronautike në pension dhe kohët e fundit punonte nga Boeing. Projektet e tij ishin shumë të sekrete sepse kishin të bënin me mbrojtjen. Për shkak të kësaj ai nuk i diskutonte projektet e tij me Muratin dhe i thoshte me shaka "në qoftë se do ti tregoj ty atëhere jam i detyruar të të vras". Pas 57 vitesh ata janë shokë të ngushtë dhe ende konkurrojnë, në përgjithësi në golf, ski dhe takimeve më të këndshme.

Universiteti i Çikagos kishte një program të ri në vitet 1950 që pranonte studentë pas tre viteve të shkollës së mesme dhe miqtë në restorant që kishin mbaruar nga Universitetin e Çikagos e inkurajuan Muratin të aplikonte. Megjithatë, ai vendosi të mos shkojë në kolegj para kohe, por të përfundojë vitin e fundit në shkollën të mesme. Më vonë ai do të shprehej se, ky ishte një vendim i mirë sepse viti i fundit në shkollën e mesme ishte i mrekullueshëm të cilin ai e pëfundoi me nota të shkëlqyera dhe mori pjesë në korin e shkollës.

Me që prindërit e tij nuk mund ta përballonin për ta ndihmuar me shpenzimet në universitet, ai pa për ndonjë shkollë që ofronte bursa më të mira. Ai aplikoi me sukses për një bursë në Universitetin DePauw në Greencastle, Indiana, një universitet i vogël dhe shkoi atje nga 1954 deri 1958. Vitin e parë notat e tij ishin në mesatare. Në vitet e mëvonshme notat e tij u përmirësuan në mënyrë progresive. Ai studionte për paramjekësi dhe si degë të dytë kishte kiminë. Gjatë gjithë kohës në kolegj punonte si ndihmës kamarier dhe gjatë verës bënte dy punë për të mbuluar shpenzimet e tija.

Në vitin e tretë në pushimet e pranverës në vitin 1957 Murati shkoi me pushime në Fort Lauderdale, Florida. Atje ai u njoh me Carol Ann Leopold, me të cilën më vonë do të martohej. Ajo dhe familja e saj ishin nga Saint Louis. Ajo ishte gjithashtu studente në Universitetin DePauw dhe studionte për anglisht dhe spanjisht për t'u bërë mësuese. Pas pushimeve të pranverës ata e shtuan miqësinë. Disa javë pas diplomimit më 21 qershor, 1958 ata u martuan.

Gjatë vitit të fundit të kolegjit Murati filloi të aplikojë në shkollat mjekësore dhe planifikoi të shkojë në Fakultetin e Mjekësisë të Universitit Washington në St Louis. Megjithatë, këshilltari i tij i universitetit Forst Fuller, një profesor në departamentin e biologjisë dhe drejtuesi i tij gjatë një projekti kërkimor për të kuptuar se si peshku e arrinte metabolizmin e kalçiumit pa gjëndra thyroide, i sugjeroi që të merrte në konsideratë një program të ri MD-PhD në Universitetin Western Reserve. Programi paguante për shkollim të plotë për të dy gradat dhe jepte një pagë modeste prej 2000 dollarësh në vit. Ai aplikoi dhe u intervistua në një mëngjes të shtune në shkurt të 1958 nga i gjithë Departamenti i Farmakologjisë. Muratit i bëri përshtypje vëmendja që iu kushtua dhe vendosi menjëherë që të pranojë ofertën e tyre. Carol, të fejuarën e tij, ishte e shqetësuar disi sepse ai tani planifikonte shtatë vjet të tjera për arsimim, por ajo ishte gjithmonë mirëkuptuese dhe e mbështeti atë në rrugën e karrierës dhe në lëvizjet e shumta në të gjithë vendin. Plani i tyre ishte që të Carol të jepte anglisht në shkollën e mesme gjatë kohës që ai vazhdonte shkollën. Ky plan të ndryshoi papritmas brenda tre muajve që kur Carol u ra shtatzënë. Pasi dha mësim vetëm për një semestër, asaj i kërkuan të linte punën, kur shtatzania filloi për të dukej. Më pas, ajo punoi si mësuese zëvendësuese, si sekretare me kohë jo të plotë dhe si koordinatore në klinikën e spitalit gjatë zgjerimit të familjes së tyre, me katër vajzat, dy nga të cilat binjake identike para se Murati të mbaronte shkollën mjekësore dhe të diplomohej në vitin 1965. I pesti, djali i parë, lindi kur ai mbaroi praktikën, në 1967.

Siç kam hyrë në programin e ri të kombinuar shkallë mentorëve e mi ishin Earl Sutherland, Jr kryetari i Departamentit të farmakologjisë dhe Theodore Rall një të ri profesor asistent të rinj dhe bashkëpunëtori i Sutherland's. Një vit më parë kam ardhur ata kishin zbuluar AMP ciklike si i dërguari "i dytë" i epinephrine - dhe efektet glucagon ndërmjetësuara në glycogenolysis në përgatitjet e mëlçisë. detyra ime ishte për të treguar se efektet catecholamine në formimin AMP ciklike janë për shkak të efekteve përmes receptorit beta adrenergic. Alquist kishte raportuar më parë se efektet adrenergic mund të klasifikohen si alfa ose beta varësi të potencë relative të catecholamines disa. Re dhe vetëm beta receptor antagonist adrenergic, dichloroisoproterenol, gjithashtu ishte e pershkruara me larte dhe do të bëhet një kundërshtar të dobishme në punën tonë. Ne kemi gjetur se efektet catecholamine në aktivizimin e cyclase adenylyl në të dy zemrës dhe mëlçisë përgatitjet ishin, vërtet, për shkak të efekteve beta adrenergic siç tregohet nga potencies relative e-isoproterenol l,-l epinephrine dhe-l norepinephrina me ndalim nga dichloroisoproterenol dhe dështimi i alfa blockers dhe agonist të kenë efekte. Unë gjithashtu gjeti se acetilkolinės dhe agjentë të tjerë cholinergic inhibited përgatitjet adenylyl cyclase, përshkrimin e parë të hormoneve, pengon formimin AMP ciklike. Unë pastaj u bë i interesuar në agjentë që mund të bllokojnë efektet e AMP ciklike në phosphorylase kinase dhe aktivizimin phosphorylase. Kjo kërkohet disa assays romani dhe një i njohur me analoge AMP ciklike të shumta dhe nukleotide të tjera duke përfshirë PMP ciklike, PUN ciklike, CMP ciklike, etj Shumë nga këto nukleotide dhe analoge e tyre janë të sintetizuara nga Theo Pasternak, një profesor nga Gjenevë, i cili ishte në bashkëpunim dielave me Sutherland dhe Rall. Kjo punë më pas ndikuar dëshirën time për të punuar me PMP ciklike, siç përshkruhet në Nobel leksion tim. Më vonë unë përsëri luajtur kimisti organik për të bërë disa nukleotide.

Unë kam qenë i pari në klasën time çdo vit në shkollën e mjekësisë dhe të shkollës pasuniversitare. Kjo ishte një kohë e mrekullueshme dhe emocionuese ne jeten time duke punuar me këto mentorë, shikuar një fushë e re e biologjisë të zhvilluar dhe në mënyrë aktive merr pjesë në punën. I dashur hulumtim, si Earl Sutherland ishte mjaft e një vizionar i cili ishte në gjendje të sjellë së bashku disiplina të shumta si dhe fushat për të aplikuar për punën e tij. Ted Rall mësohen se si të bëjë ato prova budalla "eksperimentet e diel" si kemi ardhur për të thirrur ata. Ajo ishte të dielave që unë mund të projektimit dhe të kryejnë ato eksperimente të mëdha dhe komplekse me të gjitha kontrollet e nevojshme Ted të tillë që të dhënat janë "publishable". Ne dhe të tjerët në departamentin ishin në gjendje të përcaktojnë se hormonet të shumta duke përfshirë catecholamines, cholinergics, ACTH, vasopressin, etj mund të rritet ose ulet aktiviteti adenylyl cyclase dhe formimin AMP ciklike. Para në këtë pikëpamje e Sutherland ishte se receptorët dhe cyclase adenylyl ishin një Makromolekula të vetme apo një i lidhur fort komplekse në membranat qelizore. Puna ime si student dhe punën e të tjerëve në dyshim këtë hipotezë dhe sugjeroi që receptorët të ndryshme për këtë listë në rritje të hormoneve duhet të jenë të shoqëruar to adenylyl cyclase në mënyra ende për t'u përcaktuar komplekse (shih Gilman dhe leksion Nobel Rodbell e 1994 për një përshkrim më të madhe e punës së tyre e mëvonshme).

Unë gjithashtu gëzuar shkollën mjekësore dhe e gjeti veten të mësuar gjithçka paraqitet para meje. Unë e dinte se unë nuk mund të përcaktojnë se çfarë do të ishte e vërtetë dhe e rëndësishme dhe shumë e fakultetit tonë pranoi këtë gjithashtu. Që çdo gjë mund të jetë i rëndësishëm, fillova të mësuar çdo gjë mësuar. Eksperimentale ri-integruar sistemin e organeve qasje në arsim mjekësor në Rezervë Perëndimor lejohet mua të asimiluar dhe integruar informacion më lehtë. Unë gjithashtu gëzuar plotësisht rotacionet e mia klinike në mjekësi, kirurgji, OB-GYN, pediatri, ortopedi, neurologji, etj Ka pasur disa rrotullimeve klinike që unë nuk mendoj për një disiplinë të mundshme për të ardhmen time karrierën akademike. Unë më pas mësuar se unë isha në krye të shkollës mjekësore dhe aspiranturë klasës çdo vit dhe ka marrë çmime në diplomim për të dy mjekësi klinike dhe hulumtimet. Unë isha në elementin e mia dhe të dashur atë. Nuk kishte dyshim në mendjen time në lidhje me një karrierë akademike në mjekësi, hulumtimit dhe të mësuarit.

Në mënyrë që të plotësuar pagë time me kaq shumë fëmijë, unë moonlighted në Klinikën Cleveland pune një apo dy netë në javë në shërbim OB-GYN për të ndjekur nënat me provimet e legenit si ata përparuar përmes punës, i ndihmuar në furnizimet dhe pjesët mbretëror dhe pastaj tavolina scrubbed dhe kate pas çdo lindjes. E gjithë kjo për $ 20,00 për një natë për 12 orë punë 19:00-7:00 një ose dy netë në javë për katër vjet. Në mbrëmje i ngadalshëm unë kam qenë në gjendje për të studiuar, analizuar të dhënat laboratorike dhe shkruani protokollet kërkimore. Disa netë e nevojshme që unë të punuar gjithë natën dhe më pas të marrë pjesë në një ditë të plotë të klasave të nesërmen. Kam vazhduar gjatë clerkships ime klinike që kërkon mungesë e mi nga familja ime si shpesh si 4-5 netë në javë. Megjithatë, unë u përpoq që të ketë një darkë me familjen time aq shpesh sa orarin tim e lejuar. Gruaja ime dhe fëmijët ishin shumë të kuptuarit. Ata u rrit deri sa fëmijët të mrekullueshme dhe të rriturve, në dritën e mungesës sime, padyshim për shkak të një gruaja të përkushtuar dhe të nënës. fetish ime e tanishme është mbesa 5 time që unë të përpiqet të shpenzojnë më shumë kohë me të jetë e mundur, pa dyshim për shkak të fajit tim si një baba që mungonte. Unë ka arritur të kalojnë disa javë secili verore me familjen time si ne e mori ata kampe të gjithë SHBA-në takimet e ndryshme shkencore. Ka vetëm disa shtete ku nuk kemi camped së bashku si një familje dhe të gjithë ata u bë i aftë notonin në një moshë të re.

Unë vendosa të shkoj në Masaçusets Spitalit të Përgjithshëm për praktikimin e mia dhe seli në mjekësi (1965-1967). Çfarë një përvojë e mrekullueshme kjo ishte me disa nga shkencëtarët të botëve "kryesor, mësuesit dhe të personelit. Grupi ynë i 14 housestaff përfshirë mendjet emocionuese të ndritshme si Tom Smith, Tony Gotto, Jim Willerson, Ed Scolnik dhe të tjerët që kanë ndikim të konsiderueshëm mbi mua. attendings e mia dhe shefi i banorëve të përfshira Alex Leaf, Dan Federman, romake DeSanctis, Frank Austen, Sam tyre, Ken Shine dhe të tjerët. Si banor Joe Goldstein dhe Mike Brown ishin dy praktikantë tonë. Unë nuk mund të ketë kërkuar për një hyrje më të madhe për mjekësi, në dritën e të qënit në thirrjen e çdo natë të tjera dhe fundjavë. Unë, megjithatë, miss laborator dhe çdo pranverë kam gjetur veten në bibliotekë duke lexuar shumë i abstrakteve të takimit të Federatës (aktualisht takim FASEB) për të parë atë që unë kam qenë zhdukur në "dërguarve të dytë dhe hormon sinjalizuar". Kam krijuar një fletore që përmban të shumta "eksperimentet e qartë" për të bërë. Kur unë shkova në NIH më pas si një ndihmës i klinik në Institutin Zemra isha në gjendje të bëjë shumë e planifikuar eksperimentet në laborator Martha Vaughan's. Ajo gjithashtu ishte një mësues i shkëlqyer me një stil të ndryshëm nga ose Sutherland apo Rall. Ajo më dha liri të konsiderueshme për të ndjekur një numër fushash që lidhen me AMP ciklike dhe rregullimi hormonal. Burri i saj, i ndjeri Jack Orloff, ndërsa sipërfaqësisht një njeri i ashpër dhe të vështirë, ishte një person i ndjeshëm dhe shkencëtar i talentuar. Unë kam qenë me të vërtetë me fat se ata dhe shumë të tjerë në NIH ndikuar mendimin tim dhe të planifikimit të karrierës. Unë së shpejti vesh se unë kam modele të shumta rolin dhe u përpoq për nxjerrjen karakteristikat më të mira të secilit si kam planifikuar rrugën e karrierës dhe për të ardhmen time.

Kam mbetur në NIH për më shumë se tre vjet (1967-1970), kur në Universitetin e Virxhinias quajtur për të rekrutuar mua për të zhvilluar një të ri farmakologjisë klinike Divizionit në Departamentin e Mjekësisë me një takim si Profesor në mjekësi dhe farmakologji. Unë nuk mund të rezistojë ofertë nga Ed Hook, kryetari i ri i mjekësisë dhe Joe Larner, kryetari i ri i farmakologjisë. fakultetit të tjera të tilla si Tom Hunter, Vice President i Punëve të Mjekësisë, Ken Crispell Dean, Bob Berne, Bob Haynes dhe të tjerët ndikoi në vendimin tim për të lënë NIH. I kishte njohur Larner, Bernë dhe Haynes pasi ata ishin të fakultetit në Rezervë perëndimore kur isha student. Charlottesville ishte gjithashtu një vend tërheqës për rritjen e fëmijëve pesë tim. Disa nga kolegët e të gjithë vendin, veçanërisht David Kipnis, një tjetër një nga modelet e mia rol, në pikëpyetje për mua do të Charlottesville. Vetëm një vit më parë i quajtur atë të aplikoni për një bursë në Universitetin endokrinologji në Uashington. Unë isha atëhere 33 vjeç, me 5 fëmijë dhe këshilla e tij ishte e përshtatshme. Ai tha se, "Fred, koha për ju për të marrë një punë dhe mbështetje" tuaj të familjes, dhe unë u këshilla e tij të zemrës.

Unë u bashkua fakultetit në Universitetin e Virxhinias, 1 shtator 1970 dhe nervously menduar se si unë mund të nisë vetë karrierën time të pavarur kërkimore. I vendosur për të punuar me PMP ciklike si ajo kishte filluar të shfaqet si një i dërguar i ri të jetë e mundur "të dytë" për të ndërmjetësuar efektet e hormoneve. Kjo është e detajuar në Nobel leksion tim. Kam mbetur në Universitetin e Virginia 1970-1981, ku unë u promovua si një nga profesorët më i ri në 1975, unë iu kërkua gjithashtu të bëhen Drejtorit të Qendrës Klinike e Kërkimit në 1971 dhe Drejtori i farmakologjisë klinike në 1973. I ndërtuar një program kërkimor me të dy studime klinike dhe themelore dhe filloi të rekrutuar studentë shumë emocionuese dhe miqtë për të punuar me mua. Nga 82 miqtë dhe studentët e trajnuar dhe kam bashkëpunuar me njëzet deri më sot janë profesorë, kryetarë, drejtorë dhe shefa të hulumtimit ndarjen e gjithë bota. I shohin ata si dhe pasardhësit të mbajtur në kontakt me shumicën e tyre në udhëtimet e mia. Nuk ka dyshim se një nga arritjet e mia më të mëdha është që të kanë marrë pjesë në trajnimin e shkencëtarëve të tilla të suksesshme në laborator mi dhe i ndikuar edhe karriera e shumë studentë të talentuar mjekësore, studentët e diplomuar dhe housestaff.

Pas shikuar në pozita shumë universitet të gjithë vendin si një karrige të mjekësisë apo të farmakologjisë dhe pozita industriale, kam vendosur të shkoj në Stanford në korrik 1981, si Shef i Mjekësisë së Spitalit Palo Alto Veterans, një spital të lidhur Stanford. Unë kam qenë një profesor i mjekësisë dhe farmakologjisë dhe kryetari shoqërojnë të mjekësisë. Ndërsa ajo ishte e vështirë për të lënë shumë miq dhe kolegë në Universitetin e Virxhinias, ku kemi kryer eksperimentet e para me efektet e oksidit nitrik biologjike, unë nuk mund të hedh poshtë këtë mundësi të mrekullueshme në Stanford. Ken Melmon ishte kryetar i mjekësisë dhe të gjatë të parë tonë tre vjet së bashku ne të rekrutohen rreth 30 fakulteteve të reja të rinj. Me gjithë kërkesat e mëdha mësimdhënies administrative dhe klinike, unë e vazhdueshme për të mbikëqyrur një laborator të madh dhe produktiv me rreth 15 studentë, miqtë dhe të stafit. Trajnuarit vazhduar të vijnë në laborator tanë nga e gjithë bota. Disa nga nxënësit e mi dhe miqtë më pas shkoi në shkollën mjekësore dhe pas përfundimit të banesave janë bërë shkencëtarë shumë produktiv mjek në një numër institucionesh.

Pas një masë si ushtrues detyre i Kryetarit të Mjekësisë në Stanford (1986-88), I la që të bëhet një Vice President at Abbott Laboratories si isha duke u shqetësuar menaxhuar për kujdesin shëndetësor në horizont dhe efektet e saj të mundshme në kujdesin e pacientit, hulumtimit dhe edukimit. Pas disa duke pasur parasysh qëndrimet e industriale, unë zgjodha Abbott kryesisht për shkak të presidentit të saj Jack Schuler, një person i shitjes dhe marketingut me nje MBA nga Stanford i cili gjithashtu kishte vizionin e konsiderueshme. Ne kemi punuar mirë së bashku duke mësuar më shumë parime të biznesit dhe unë e mësoi atë për zbulimin e drogës dhe të zhvillimit. I gëzuar qasje në të gjitha burimet Abbott-së, personeli shkencor, orkestrim dhe atë që fillimisht u duk si një buxhet hulumtim të pakufizuar. Kam mësuar se përfundimisht e nuk mund të ketë burime të mjaftueshme, kur e shikon për terapi romanin e sëmundjeve të mëdha, është një ndërmarrje e shtrenjtë. Megjithatë, në katër vitet e drejtimin zbulimin e tyre farmaceutike dhe programet e zhvillimit ne kemi qenë në gjendje të zbulojnë shumë objektiva të romanit të drogës dhe ne kemi sjellë përpara rreth 24 komponime të reja për provat klinike për sëmundje të ndryshme. Kam vazhduar të ketë një laborator shumë produktiv me dy grante NIH, disa fonde jashtë për miqtë dhe rreth 20 shkencëtarët që punojnë me mua në oksid nitrik dhe PMP ciklike. Kërkesave administrative dhe të udhëtimit ishin të konsiderueshme që unë isha një oficer të korporatave, nënkryetar dhe mbikëqyrjen e bashkëpunimeve shumë industriale e gjithë bota. Kur unë isha la Abbott mbikëqyrjen rreth 1500 shkencëtarë dhe stafit dhe ndoshta fituara ekuivalent i nje MBA nga përvoja në punë plus kurset e periodike të menaxhimit të kërkuar nga kompania. Para ardhjes time në Abbott kompania nuk kishte miq Akademik ose fonde me korrespondencë. Kur kam mbetur ne kishim rreth $ 3,5 milionë euro. në vit i mbështetjes që ndodhet jashtë qytetit të granteve dhe rreth 35 fellows në hulumtim farmaceutike. Për fat të keq, Abbott riorganizuar menaxhimin e saj të lartë dhe rolin tim të biznesit modele iu kërkua të largohen. Si shkencëtar i lartë Abbott e kam gjetur veten në mes të menaxhmentit wedged e sipërme, stafi i marketingut dhe shkencëtarët dhe vazhdimisht ishte i mbrojtur vendimet e mia në lidhje me programet kërkimore. Ka qenë gjithmonë e presioneve të marketingut të konsiderueshme për mua që për mendimin tim kanë qenë shpesh vendime të gabuara të zhvillojnë terapi roman për sëmundjet e pa terapi adekuate.

I la Abbott në 1993 të jetë një themelues, President dhe CEO i nje kompani e re Biotech, molekulare gjeriatri Corporation. Plani ishte që të krijojnë një kompani tjetër intensive hulumtuese me bazë Biotech. Për fat të keq, kurrë nuk bankier tim investimeve ngritur shuma e parave të premtuar dhe ai përfundimisht ka humbur një pasuri të madhe personale me taktikat e tij leveraging. I found myself skipping e gjithë bota për të gjetur investitorë dhe partnerë për të mbajtur të kompanisë në det dhe të paguajnë faturat. Pas një partneritet me një kompani të mëdha farmaceutike dhe disa financime më shumë si një kompani private, kam mbetur për t'u ribashkuar akademikë, shpresojmë se shumë më të mençur.

Pas duke marrë parasysh një numër të Vice President, Dean qëndrimet dhe kryesimeve, kam kuptuar se pozita e tillë ndoshta do të më hequr krejtësisht nga laboratori, miqtë dhe studentët, gjëra unë nuk mund të heqin dorë. Në prill 1997, unë u bë kryetari i parë të Universitetit të Texas-Hjuston e një departamenti të kombinuar sapo shkencë themelore, Integrativ Biologji, farmakologjisë dhe fiziologjisë. Unë jam gjithashtu duke krijuar një ndarje të re të farmakologjisë klinike të përbashkët në mes të departamentit tonë dhe mjekësi. Kam planifikuar që të vazhdojë një program aktiv themelore dhe klinike kërkimit shkencor dhe do të marrin pjesë në mjekësi klinike dhe mësimdhënies përsëri. Kështu, unë kam ardhur qark të plotë. Unë jam kthyer në elementin tim akademik dhe përsëri I love it. Unë gjithashtu pritet të vazhdojë disa Adventures të biznesit dhe të ushtrojë aftësitë e mia sipërmarrëse, zonat që unë gjithashtu gëzojnë dhe e shohin si hobi fitimprurës. Liria dhe mjedisin intelektual të mjekësisë akademik dhe studentëve të shkëlqyer të rinj dhe miqtë janë emocionuese dhe një gëzim të përditshme për mua. Në fund të fundit, unë shpresoj që të them Ron Delismon disa ditë "Dy Nobels në zero".

Ajo ka qenë shtatë vjet që prej marrjes së çmimit Nobel për Fiziologji ose të Mjekësisë për punën time me oksid nitrik dhe PMP ciklike. Jeta ka qenë tepër i zënë. Unë kam vazhduar si kryetar i Departamentit të Biologjisë integruese dhe farmakologji në Universitetin e Texas - Houston. Unë kam zgjeruar departamentin me rekrutimin e gjashtë të ri, fakulteti i ri,, por disa daljet në pension dhe një vdekje në departamentin e mbajtur ne lidhje me të njëjtën madhësi, derisa disa prej të Fakultetit të Shkollës Dentare u bashkuan me ne për të konsoliduar disa nga Shkolla Dentare.

laboratori im ka qenë shumë aktive me rreth 15-18 shkencëtarët që është masa jonë e zakonshme per 25 vitet e fundit. Ne kemi gjetur veten Përcjellin disa të interesit tonë hulumtimit me oksid nitrik dhe PMP ciklike në disa drejtime të reja për të mbajtur të çojë tonë në këtë fushë dhe të shqyrtojë çështjet e reja të vështirë me rregulloren tretshme guanylyl cyclase, dhe roli i oksidit nitrik dhe PMP ciklik në miun dhe embrionale të njeriut qelizë rrjedhin përhapjes dhe diferencim.

Ndërsa aplikimet grant kërkime dhe mbështetje janë gjithmonë një proces nervor dhe kohë, disa fondacione dhe donatorët kanë mbështetur bujarisht punën tonë dhe të dhënë mua me një karrige të pajisura shtrenjtë. Këto fonde fleksibile dhe të lirë për të vepruar hulumtim kanë qenë më të vlerësuar të ndjekin disa nga idetë tona kërkimore, ose të pranojë një tjetër shkencëtar i shquar i ri dhe nxenesit.

Bota akademike si botën e biznesit është e përfshirë me vrull me shtresa të shqyrtimit dhe të pajtueshmërisë. Me rreth gjysma e numrit të shkencëtarëve në departamentin tonë që kisha si kryetar i Mjekësisë në Universitetin e Stanfordit e punës gazeta i ka trefishuar ndoshta. Zhvilluesit e e-mail-i duhet të këshillohen për shkatërrimin e letër aq shumë dhe të pemëve dhe gërryes orë dhe orë të kohës time. Duket se të gjithë në Universitetin ndihet i detyruar për të dërguar me të gjitha kopjet e tyre email, shpesh pas katër faqet e adresave, i ndjekur nga një mesazh të shkurtër të padobishme. Ndoshta të gjithë të punësuarit i duhet dhënë disa ndarjen vjetore e-mail e cila, në qoftë se tejkalohen, rezulton në reduktimin e pagave.

Menjëherë pas çmimit Nobel, unë u kërkua të bëhet drejtor i Institutit tonë të Mjekësinë Molekulare të cilën unë edhe e pranuar. Për tetë vitet e fundit kam mbajtur dy pozitat e larta në Universitetin, si Kryetar i Departamentit dhe Drejtori i Institutit, njëri zakonisht një pozitë me orar të plotë. Ndërsa në Universitetin e Virxhinias, Universitetin e Stanford, dhe Abbott laboratore kam mbajtur edhe dy poste në të njëjtën kohë. Kjo është ndoshta për shkak të tendencat e mia qen i punës.

Duke qenë Drejtor i Institutit ka dhënë edhe mua me një ndërtesë të rëndësishme dhe mundësi rekrutimin. Unë kam qenë në gjendje për të bindur Presidentin Universiteti për t'u angazhuar në një fond të madh rritjes së fushatës prej $ 200 milion. Rreth gjysma është përdorur për të ndërtuar një ndërtesë e re kërkimore, prej rreth 230.000 sq ft për Institutin, dhe gjysma tjetër për të rekrutuar fakultet të reja dhe të shkencëtarëve. Shtetin e Teksasit, komunitetit Houston, dhe fondacione vendore kanë qenë më bujare dhe ne do të jemi duke hyrë në ndërtesën e re të hulumtimit tonë në mes të 2006. Ne presim për të rekrutuar 30-40 fakultet të ri gjatë 3-5 viteve të ardhshme, plus stafit të tyre kërkimore dhe praktikant. Ne presim të trefishuar numrin tonë aktuale të shkencëtarëve.

Një aktivitet shumë kohë në shtatë vitet e fundit ka qenë e udhëtimit tim dhe pedagog. Unë kam vizituar rreth 35-40 vende gjatë shtatë viteve të fundit dhe për të udhëtuar rreth 100.000 150.000 milje në vit. Unë jam ftuar për të gjitha llojet e takimeve dhe funksionet e gjithë bota për të kushtoj ndërtesat, spitalet, marrin pjesë në konferenca, takime shkencore, seminare universitare, konsultohen për kompanitë dhe qeveritë, etj ... Me sa duket, supozohet se duke marrë çmimin Nobel ju jeni automatikisht një ekspert në të gjitha temat, fusha dhe disiplina. Unë kam qenë e ftuar edhe në panelet e Nobel Laureates për të diskutuar metoda për të nxitur paqen dhe edukimin e gjithë bota. Ndërsa marrin pjesë në këto udhëton shumë dhe mbledhjet, unë kam rënë edhe shumë ftesa, sepse koha nuk e lejon të udhëtimit ose për shkak të konflikteve në caktimin. Në fund të fundit, unë kam një punë ditore dhe herë pas here duhet të jetë shtëpi për të marr Paycheck tim. Unë kam pasur shumë përvoja të paharrueshëm dhe të mbledhjeve dhe për fat të mirë gruaja ime, Carol, më shoqëron në pjesën më të madhe të udhëtimit tim. Unë kam pasur takime me Kryetarin e Arafatit Palestinë e Jaser, Kryeministri i Izraelit i Netanyahu, kryetarët Lee dhe Chen të Tajvanit, Drejtori Ekzekutiv Tung të Hong Kong, presidenti Medani të Shqipërisë, kryetari Trajkovski i Maqedonisë, Wen Jiabao të Kinës, presidenti Klinton, Presidenti Bush , Kongresmeni shumë dhe senatorë, guvernatorë dhe kryetarët e komunave.

Unë kam takuar edhe dhjetra e Nobel Laureates dhe mori pjesë në konferenca dhe takime me ta. Carol dhe unë kam bërë miq të Laureates shumë dhe bashkëshortët e tyre dhe të udhëtimit shumë dhe leksion sa më shumë që unë bëj. Për ata që janë në pension, ai nuk ka qenë krejt në mënyrë të kërkuar apo të vështira.

Zyra ime dhe shtëpi janë të mbushura me objekte, fotografi, pllaka, medalje, skulptura, dhurata dhe relikeve. Ju pranoni të shumta gradë nderi dhe çertifikatat për mur letër zyrën tuaj në të dy punë dhe në shtëpi. Ne kemi drejtuar nga e murit dhe hapësirë sipërfaqësore në zyrën time dhe në shtëpi dhe kanë filluar për të krijuar pirgje për të organizuar në të ardhmen. Që nuk kam plane për pensionim, fëmijët e mi dhe nipërit ndoshta do të duhet të organizojnë materialet disa ditë. Një nga ngjarjet më të qeshur dhe të paharrueshëm ishte duke u Marshall i madh i katërt të korrik paradë, me gruan time dhe disa nga nipat tonë në noton, në qytetin Uajting e shtëpisë sime, Indiana. Unë kam dhënë edhe leksione për të fëmijëve në shkolla, kisha dhe xhami. Pas një numri të kërkesave të tilla, kam përgatitur një video për fëmijë arsimore, të cilat mund të shihet në faqen e internetit Nobel që diskuton Çmimin Nobel dhe oksidit nitrik.

Në një nga udhëtimet e mia disa në Maqedoni, atdheun e babait tim, Karol dhe unë organizohet për një nga bijat tona për të miratuar një vajzë tre-muaj-e vjetra shqiptare baby. Udhëtim, në kurriz tonë, kërkohet që unë jap disa leksione dhe do të takohet me shumë personalitete. Unë e konsideroj këtë një nga honorariums mia më të mira.

Çmimin Nobel ka ndikuar edhe mbesa ime që është kërkuar për të diskutuar oksid nitrik dhe çmimin Nobel në klasat e tyre pas vëlla të reja të parakohshme është e nevojshme një shok klase thithur oksid nitrik për hipertensionit pulmonar. Konferencat për shtyp me mediat dhe të radios, si dhe intervista televizive janë të shpeshta. Mediat shpesh do që të flisni për Viagra, ndërsa unë të përpiqet të çojë ato në më shumë fusha të rëndësishme për mjekësinë: të tilla si, hipertensionit pulmonar tek foshnja e parakohshme, plagë shëruese, mosfunksionim endothelial me atherosclerosis, tensionin e lartë, apo diabeti, ku oksid nitrik mund të jenë shumë më të i rëndësishëm për mjekësinë.

Ndërsa ceremonitë Çmimin Nobel në 1998 në Stokholm ishin mjaft të trajtojnë, 100 vjetorin Nobel për ribashkim në vitin 2001 lejohet mua mundësinë të marrin pjesë në ceremonitë dhe festimet, përsëri, me më pak ankth dhe një mundësi për të absorbuar dhe shije të veprimtarive dhe të funksioneve. Jeta pas çmimit Nobel është mjaft emocionuese, interesante dhe gjithashtu duke kërkuar. Mendova vëmendjen dhe famë do të largohem brenda disa muajsh pas marrjes së çmimit. Megjithatë, nuk ka indikacione se ky është rasti shtatë vjet më vonë. Kudo që të shkoni ju nuk mund t'i shpëtojnë mediat dhe vëmendje. Ftesa të shumta për të udhëtuar, leksion, të marrë pjesë në konferenca, të konsultohet për qeveritë, universitetet, kompanitë dhe nuk e kanë ulur. Është emocionuese, të dobishme, edukative, fitimprurës dhe të shterur. Ju mund të rrallë le roje juaj poshtë dhe të fshehin apo të pushojnë. Ju nuk guxoj të vini hundë ose zeroja në disa vende për shkak të frikës se dikush do të kuptova në kamera ose video. Kur ju udhëtoni, ju shpesh ndjehen si të jeni në "Kamera Candid".

Edhe pse unë kam marrë shumë fakse, telefonata dhe FedEx kur unë e udhëtimit, kur ta kthej ka shumë paratë e korrespondenca dhe të takimeve të gjatë laborator me stafin tim për të shqyrtuar përparimin tonë kërkimor para se të përgatitur për udhëtim të ardhshëm.

[Akuamarini]

Irene Papas (në gr: Ειρήνη Παπά, Irini Pappa; Chiliomodi 3 shtator 1926) është një aktore me origjiin shqiptare (arvanitas), aktive në më shumë se 70 filma gjatë karrierës në pesëdhjetë vjet.[1] E njohur në rolet përkrah Bekim Fehmiut si mbretëresha e Itakës Penelopa në filmin Odisea (L'Odissea) (1968) dhe me Anthony Quinn në filmin "Zorba the Greek" (1964) në petkun e vejushës së bukur.

Irena Papas: Jam shqiptare dhe Peloponezi ka plot shqiptarë

E lindur si Irini Lelekou (Ειρήνη Λελέκου)[2]. Talentin e Irenës e zbuloi Elia Kazan.

Irena aktroi Helenën e Trojes në filmin Trojanket, së bashku me Katharine Hepburn. Aktroi edhe femra të tjera nga Mitologjia greke, si Klitemnesten në filmin Ifigenija, Elekten në Elektri, Antigonen në Antigona, etj.

Lajmërohet edhe si mbretëresha Katarina Aragonska në filmin Anne of the Thousand Days , pastaj në filmin Muhamedi, i dërguari i Perëndisë.[3][4]

Ndërsa filmat më të njohur të saj janë Zorba the Greek dhe Z.

Papas ishte gruaja e Alkisa Papasit dhe e dashura e Marlona Brandos.[5]

[Akuamarini]

Anna Oxa

Anna Oxa e lindur (me emrin Iliriana Hoxha) me (28 prill 1961 në Bari), është këngëtare italiane me origjinë shqiptare, e bërë e njohur me shfaqjet e saja në festivalin Sanremo, prej vitit 1987. Këngët e saj janë "Ti lascerò", "Storie" dhe "Senza pietà", kjo e fundit ka fituar në vitin 1999.

Karriera[redakto | redakto tekstin burimor]
Me ndihmën e Ivano Fossati-t mori pjesë për herë të parë në festivalin e San Remos në vitin 1978 (ku u paraqit me një pamje interesante : “punk look”) me këngën “Un'emozione da poco”. Kënga mori vendin e dyte, dhe fitoi ne seksionin “giovani” (çmim për të rinj). Ajo fitoi dy herë në festivalin e San Remos : në vitin 1999 me këngën “Senza pietà” dhe në vitin 1989 me “Ti lascerò” (duet me Fausto Leali). Me Fausto Leali-n në vitin 1989 mori pjesë në Eurovision, ku ata përfaqësuan Italinë me këngën “Avrei voluto” dhe morën vendin e nëntë.

Ajo ishte prezantuese e festivalit të San Remos së bashku me Pippo Baudo në vitin 1994. Ishte po ashtu ndër të tjera edhe moderatore e shfaqjes së njohur italiane “Fantastico” në vitet 1988 dhe 1989. Në vitin 1979 mori pjesë në filmin “Maschio, femmina, fiore, frutto” nën regjinë e Ruggero Miti-t.

Pjesëmarrjet në San Remo[redakto | redakto tekstin burimor]
Oxa 1978.jpg
Në San Remo mori pjesë deri tash 13 herë. Këngët e saj pjesëmarrëse :

1978, Un'emozione da poco - vendi i parë në seksionin "giovani", vendi e dytë në seksionin "big"
1982, Io no
1984, Non scendo
1985, A lei
1986, È tutto un attimo
1988, Quando nasce un amore
1989, Ti lascerò - vendi i parë (duet me Fausto Leali)
1990, Donna con te
1997, Storie - vendi i dytë
1999, Senza pietà - vendi i parë
2001, L'eterno movimento
2003, Cambierò
2006, Processo a me stessa
Këngë tjera po ashtu të suksesshme[redakto | redakto tekstin burimor]
1978 Fatelo con me
1979 Pagliaccio azzurro
1980 Controllo totale
1982 Fammi ridere un po'
1983 Senza di me
1984 Eclissi totale
1985 Parlami
1988 Tu non ridi più
1989 Avrei voluto - duet me Fausto Leali
1989 Tutti i brividi del mondo
1992 Mezzo angolo di cielo
1996 Spot
1999 Come dirsi ciao
1999 Camminando camminando - duet me Chayanne
2001 Io sarò con te
Diskografia[redakto | redakto tekstin burimor]
Oxa 1982.jpg
Oxanna (1978)
Anna Oxa (1979)
Q-Disc (1980)
Per sognare, per cantare, per ballare (1983)
La mia corsa (1984)
Oxa (1985)
È tutto un attimo (1986)
Pensami per te (1988)
Fantastica (1988)
Tutti i brividi del mondo (1989)
Oxa live con i New Trolls (1990)
Di questa vita (1992)
Cantautori (1993)
Do di petto (1993)
Oxa cantautori (1994)
Anna non si lascia (1996)
Storie, i miei grandi successi (1997)
Senza pietà (1999)
L'eterno movimento (2001)
Collezione (2001)
Ho un sogno (2003)