Vertet ky eshte nje realitet i hidhur, por sbesoj se eshte kaq ne mase ky veprim. Gjithsecili ben cdo me jeten e tij dhe per te miren e tij, pra le te respektojme jeten e tjetrit.
Vertet ky eshte nje realitet i hidhur, por sbesoj se eshte kaq ne mase ky veprim. Gjithsecili ben cdo me jeten e tij dhe per te miren e tij, pra le te respektojme jeten e tjetrit.
Postuar mė parė nga MisCongeniality
Pershendetje MissCongeniality,
Bie shume dakort me postimin tend. Kjo gje ka ndodhur prej shume kohe me perpara dhe vazhdon te ndodhi. Pasaniket--pshm aristokratet, ...nuk martoheshin per dashuri, por per interesin e tyre, sic bejn disa njerez tani...njerzit qe kan nevoje per nje jete me te mire, martojn dike pa ndjer dashuri ndaj personit qe ai/ajo po shfrytezon.
Me perpara (dhe mbase tani), dashuria ideale konsiderohej jashte marteses. Mbase keni vene re disa poezi te poeteve te shekujve 1500-1800, qe shkruanin per dashuri jashte marteses...kjo dashuri ju dukej perfekte. Te shkruanin per dashurin qe kishin per gruan apo burrin e tyre, ma ha mendja ju dukej anormale.
Pra njerzit qe martojn gra apo burra te moshuar, din qe dashurin e vertet do ta gjejn jashte marteses.
A mendoj qe kjo gje eshte imorale? Nuk mund te them qe eshte imorale sepse do bazohet ne opinionin tim, dhe ska te thote qe cfare mendoj une apo njerez te tjere me te njejtin mendim si une do jete e vertet.
Per veten time une s'do martohesha per pasurin, do me dukej vetia e ulet dhe nuk do perfitoj asgje, dhe perkundrazi nga njerzit e tjere qe smarrtohen per dashuri, une mendoj qe dashuri ekziston ne martes dhe jo jashte marteses.
Teme interesante Kolombi!
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga *~Rexhina~* : 24-10-2004 mė 16:54
I don't care how poor a man is; if he has family, he's rich.
S'do shkoja kurre ne nje dasem me te cilen s'bie dakort (ose ne vajta, s'kam goje te bej publike opinionin tim te hidhur). Cifti tjeter hyjne me gezime (& perfitime... c'te jete, pune e tyre), ndersa dasmoret qe ftohen te vijne ti urojne rastin hedhin ndo nje koment cinik. S'ia vlen. Pastaj, une s'do shtirem sikur ua di hallet ciftit ne fjale, se c'bejne pas dyerve te mbyllyra, apo se si ndihen per njeri tjetrin. Kush jam une te vendos qenka sic them une dhe pike? Shyqyr Zotit jetojme ne nje kohe qe po desh njeriu te martohet, s'ka pse hap gjyq me avokate qe te vertetojne ne eshte dashuri e vertete apo per perfitime dhe te marresh "leje" nga gjykatesi (opinioni) pasi ke dhene provat e duhura. Ne mos gaboj, provat dashurore i bejme per dashurorin, apo jo?Merreni me mend dhe beni llogarite se sa kohe dhe mundim merr per te martuar partnerin e ardhshem... e ne fund fare, pas kaq peripecish dhe ajo thote "po," duhet edhe te beni filma dashurie per komshiun (prap, opinioni) sepse iu shkrep te mos besoje ne autencitetin e marredhenies tuaj. Eshte situate qesharake, ne fakt, deshira e njeriut per te qene diktator.
Me shqetesuese ne kete teme jane argumentet ekstremiste dhe stereotipat qe po shoh te paraqiten per te "vertetuar" se keni te drejte. Te gjithe pleqte qenkan pasanike? Sigurisht qe jo, por gjithkush ketu perjashton me dashje ose padashje rastet kur nje lidhje e tille mund te kete dashurine brenda (po flas per ndryshim moshe jo tip Ana Nicole Smith me whats-his-name). Cili do ishte opinioni i publikut per nje cift ku nuk ekziston asnje fare perfitimi material, dmth nqs te dyja palet nuk posedojne ndo nje pasuri kush e di se cfare? Apo patjeter eshte pasanik por hiqet sikur s'ka leke?lol
(Mos ma fshini me postin.)
P.S.: Nderi nuk eshte medalje.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Leila : 30-01-2006 mė 02:20
trendafila manushaqe
ne dyshek te zoterise tate
me dhe besen e me ke
dhe shega me s'me nxe
Krijoni Kontakt