Sipas vepres edhe shperblimi (mbi zinane)

[altin55]

Sipas veprës edhe shpërblimi (mbi zinanë)


All-llahu, subhanehu ve teala, ka treguar se rruga e zinasë është rruga më e keqe, andaj edhe ka thënë:

وَلا تَقْرَبُوا الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلاً (32)

"Dhe mos iu afroni imoralitetit (zinasë), sepse vërtet ai është vepër e shëmtuar dhe është një rrugë shumë e keqe". (El-Isra: 32).

Vendbanimi i tyre në xhehenem është vendbanimi më i keq, vendqendrimi i shpirtit të tyre në berzah është në furë, ku flaka u vjen nga poshtë, e kur t'ju vjen flaka ata bërtasin dhe ngjiten lartë, e pastaj kthehen ku kanë qenë. Ata kështu do të veprojnë deri në ditën e Kijametit, siç i ka parë Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, në ëndrën e tij.

Mjafton si argument se zinaja është një vepër shumë e shëmtuar denimi të cilin e ka caktuar All-llahu, edhe pse Ai është i Mëshirshëm, e ajo është vrasja me gurëzim dhe ka urdhëruar që këtë denim ta dëshmojnë edhe besimtarët.

Aq i keq është ky mëkat saqë All-llahu, subhanehu ve teala, e ka vënduar edhe në natyrën e kafshëve që ti shmangen këtij imoralitetit edhe pse nuk kanë mend që të logjikojnë.

Transmeton Imam Buhariu nga Amr ibn Mejmun el-Eudiu, i cili thotë: në xhahilijet kam parë një majmun duke patur marëdhënie intime me një majmuneshë. Majmunët tjerë u grumbulluan dhe i gurëzuan deri në vdekje, isha edhe unë në mesin e atyreve që i gurëzuan.

Ibn Kajjimi, rahimehull-llah, duke folur rreth denimit të zinaqarit dhe gjurmëve të zinasë thotë:

- Zinaqarit (lapërdharit) i vjen era, këtë erë e nuhat secili njeri me zemër të shëndoshë. Kjo erë del edhe nga goja edhe nga trupi i tij. Po mos të merrnin pjesë njerëzit në këtë erë, do të përhapej nga ai njeri dhe do të thëritke.

- I ngushtohet gjoksi, sepse me zinaqarët sillen njerëzit me të kundërtën e asaj që e synon. Ai që kërkon kënaqësinë e jetesës me gjëra që ia ka ndaluar All-llahu, denohet me gjëra që janë në kundërshtim me synimin e tij. Po ta dinte mëkatari se çka ka në nderë, çfarë kënaqësie, gëzimi, zemërgjërësie dhe jetë të këndshme, do të kuptonte se se kënaqësia që i ka kaluar është shumë ma shumë se ajo që e ka arritur. Duke patur parasysh edhe fitimin në fund dhe shpërblimin e nderimin e All-llahut.

- Zinaqari e privon veten nga kënaqësia me hyriat e xhennetit, në vendbanimet e këndshme në xhennetitn Adën. Nëse All-llahu e denon njeriun që vesh mëndafsh në këtë botë duke e privuar nga veshja e tij në ahiret, ate që konsumon alkool në këtë botë duke e privuar nga përdorimi i tij në ahiret, poashtu edhe ai që kënaqet me fotografi të ndaluara në këtë botë, madje çdo gjë që fiton robi në dynja, edhe nëse zgjërohet në gjërat hallall, atij do ti ngushothet hiseja e tij prej tyre në ahiret, kurse nëse ato i ka arritur në mënyrë të paligjshme, ashtu edhe do të denohet. (shiko: "Reudetul-Muhibin", fq. 365-368).

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë:

"Kur njeriu ban zina, del prej tij besimi, e i qëndron mbi kokë si re, e kur të largohet nga zinaja, i kthehet prap". (sahih, Ebu Davudi).

Gjithashtu thotë:

"Tre personave nuk u flet All-llahu në ditën e Kijametit, nuk i pastron, nuk i shikon dhe do të kenë denim të dhembshëm: plaku zinaqar (lapërdhar), mbreti gënjeshtar dhe i varfëri mendjemadh". (Muslimi).

Ibn Kajimi, rahimehull-llah, thotë:

"Dije se sipas veprës është edhe shpërblimi. Zemra e lidhur për haram çdo herë që synon që të largohet dhe të ndahet prej tij, i kthehet sërish. Andaj denimi i tij në berzah është i tillë. Në hadithin që transmeton Semure ibn Xhundub, që gjindet në sahihun e Imam Buhariut, Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë:

"Mbrëmë pash dy njerëz që më erdhën e më morën. Shkova me ta. Pash një ndërtesë si furë, në majë ishte e ngushtë, kurse në bazë ishte e gjërë. Nga poshtë ndezej zjari. Në te kishte burra dhe gra të çveshur. Kur ndezej zjari, ata ngjiteshin lart derisa përpak të dilnin, e kur fikej zjari, ata ktheheshin prap. Thashë: kush janë këta? Thanë: zinaqarët".

Analizo përputhjen e këtij denimi me gjendjen e zemrave të tyre në dynja. Ata çdo herë që vendosin të pendohen dhe largohen nga ky mëkat, e të dalin nga fura e epshit drejt gjërësis së pendimit, ata kthehen prap, pasiqë për pak do të dilnin.

Pasiqë kafirat janë në burgun dhe ngushticën e kufrit dhe shirkut, ata çdo herë që vendosnin të dalin prej tij në gjërësinë e besimit, ktheheshin në te. Edhe denimi i tyre në ahiret është i njejtë.

All-llahu, subhanehu ve teala, thotë:

كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا

"…Sa herë që të tentojnë të dalin nga ai, kthehen në të …". (Es-Sexhde: 20).

كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22)

"Sa herë që përpiqen të dalin prej tij nga vuajtjet e padurueshme, kthehen me dhunë në të përsëri (u thuhet): "Vuajeni dënimin me djegie!". (El-Haxh: 22).

Kufri, mëkatet dhe fisku, të gjitha janë vuajtje, e çdo herë që synon njeriu të del prej saj, e refuzon këtë nefsi, shejtani dhe e zakonshmeja e tij. Ai do të mbetet në këtë vuajtje deri në vdekje. Nëse nuk del nga kjo vuajtje në dynja, mbetet në këtë vuajtje edhe në berzah edhe në ahiret. Nëse del nga kjo vuajtje dhe ngushticë në dynja del edhe atje, në ahiret. Ajo që e pengon njeriun nga All-llahu në këtë dynja e pengon edhe pas vdekjes në ahiret. Për shkak të saj denohet atje, ashtu sikurse i denohej zemra me te në dynja. Andaj ashikët (të dhënët pas dashurisë dhe qejfeve), mëkatarët dhe zullumqarët nuk kënaqen në këtë botë, por ata denohen në te, në berzah dhe në ahiret, mirëpo dehja e epshit dhe vdekja e zemrës është pengesë për ta kuptuar këtë dhimbje, e kur të eliminohet kjo pengesë, e përjeton shpirti i tyre këtë dhimbje të madhe. Aq sa vepron krimbi duke ia ngrënë mishin trupit të tij, aq i shkaktojnë dhimbje shpirtit të tij këto gjëra, mirëpo shpirti nuk harxhohet. (shiko: "Reudatul-Muhibin", fq. 440- 441).

Ibn Haxheri, rahimehull-llah, gjatë komentit të hadithit të Semure ibn Xhundubit, radijall-llahu anhu, thotë:

Ata dalin të çveshur në ahiret, sepse meritojnë të turpërohen, pasiqë zakonisht ata fshihen dhe e bëjnë këtë mëkat në fshehtësi. Kurse zjari u vjen nga posht, sepse ata këtë krim e kanë bërë më gjymtyrët e poshtme të trupit. (shiko: "Fet'hul-Bari", 12/ 465).

Gjithashtu Ibn Haxheri, rahimehull-llah, gjatë komentit të këtij hadithi thotë:

Kermani, rahimehull-llah, thotë:

"Denimet e përmendura janë për krimet e dukshme, përpos zinaqarëve, sepse ata krimin e bëjnë fshehurazi, andaj lakuriqësia është turpërim, sikur zinaja. Zinaqari zakonsiht kërkon vend të boshatisur, andaj i përshtatet fura, pastaj ai është i frikësuar gjatë kësaj gjendje, sikur të jetë nën zjar. (shiko: "Fet'hul-Bari", 12/ 466). Sipas veprës ëshë shpërblimi.

Edhe fura përputhet me ndezjen dhe flakën e epshit.

Munaviu, rahimehull-llah, thotë:

"Një pjesë e denimit të zinaqarit doemos do ti vijë në dynja, e ajo është se dikush nga gratë e familjes së tij do të bin në zina, detyrimisht. Pasiqë zinaja shkakton shkyrjen e nderit. Edhe pse zinaja ka sankcionim në dynja dhe denim në ahiret, ajo është e keqe, kurse si pasojë e të keqes është e keqeja e barabartë me te, andaj kjo shkakton që zinaqarit ti bëhet zina me ndonjë të afërm të familjes së tij. Pasiqë All-llahu është Krenar dhe Hakmarës. Nëse zinaqari nuk ka të afërm të familjes që të bëhet me to zina, atëherë denohet në forma tjera.

Nga kjo që thamë u bë e ditur se edhe zinaqarit i shkyhet nderi. Kjo është e barabartë sikur për burrin ashtu edhe për gruan, nëse ajo ban zina, denohet duke bërë zina burri i saj, shtohet xhelozia e tij ndaj saj, bien në zina edhe prindërit e sajë". (shiko: "Fejdul-Kadir", 6/184- 185).

Abdull-llah ibn Omeri, radijall-llahu anhu, ka thënë: Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

"O ju muhaxhir, nëse sprovoheni me pesë gjëra, kurse unë kërkoj strehim te All-llahu që ti arrini:

- Nëse përhaper imoraliteti në një popull, përhapet mortaja dhe sëmundjet që skanë qenë në popujt e mëhershëm;

- Nëse vjedhin në peshojë dhe metër, u vjen thatësia dhe vështirësia e jetesës dhe zullumi i pushtetmbajtësit;

- Nëse nuk japin zekatin e pasurisë së tyre, u ndalet shiu nga qielli, e pos të ishin kafshët nuk do të binte shi;

- Nëse thejnë marëveshjen me All-llahun dhe Pejgamberin, All-llahu u lëshon mbi kokë një armik të huaj, e ua mer atë që e kanë në dorë;

- Nëse prijësot e tyre nuk sundojnë me Librin e Zotit dhe zgjedhin nga ajo që ka shpallur Zoti, atëherë All-llahu fut zënka mes tyre". (sahih, Bejhakiu).

Kjo është veprim ndaj tyrë në kundërshtim me synimin e tyre. Ai që dëshiron të kënaqet në haram, denohet me sëmundje dhe dhimbje, shpërblim meritor.

Marrë nga libri: "El-Xhezau min Xhinsil-Ameli", 2/211- 216.

Autor: Sejid Husejn Afani

Përshtati: Bekir Halimi


Sejid Husejn Afani,
30.7.2004

[altin55]

Zinaja- tradhti bashkëshortore dhe kurvëri


Lavdërimet i takojnë Allahut të vetëm, salatet dhe salavatet i takojnë Muhamedit, sal-lAllahu alejhi ve selem, pas të cilit nuk ka më tjetër pejgamber.

Tradhtia bashkëshortore dhe kurvëria shkaktojnë çoroditje dhe fatkeqësi të madhe e cila mund të shpërndahet lehtë. Pasojat e dëmshme të cilat rezultojnë nga ato shkaktojnë dëm të madh jo vetëm atyre të cilët i kryejnë ato, por edhe umetit musliman në tërësi. Për shkak të faktit që këto mëkate janë të përhapura dhe ngase ekzistojnë shumë rrugë të cilët shpiejnë deri tek to, duhet njohur pasojat e dëmshme dhe dëmin e madh që rezultojnë nga këto mëkate. Tradhtia bashkëshortore dhe kurvëria shpie në:

Kombinimin të gjitha karakteristikat të liga, e dobëson imanin, asgjëson devotshmërinë dhe aftësinë mbrojtëse, prish moralin (virtytet morale) dhe zhduk ndershmërinë.

Zhdukjen e turpit dhe në paraqitjen e kryesve të saj si njerëz të paturpshëm.

Nxirjen dhe ngrysjen e fytyrës për çdonjëri që e shikon në të.

Nxirjen e zemrës dhe humbjen e dritës së saj.

Vuajtjen nga varfëria e vazhdueshme të kryesit të kurvërisë. Allahu në një Hadith Kudsij ka thënë: “Do t’i shkatërroj tiranët dhe do t’i sprovoj me varfëri kurvarët (zinaqarët).”

Atë që kryesi të bëhet i parëndësishëm para Allahut dhe bënë që të humb respektin dhe vlerën para njerëzve.

Privimin e kryesit nga përshkrimi i të qenurit të moralshëm dhe i pastër dhe zëvendësimi i saj me përshkrimin e të qenurit kurvar (shkelës i kurorës), mëkatar dhe mashtrues.

Shkaktimin e ndjenjës së vetmisë të cilën Allahu e rrënjos në zemrën e kryesit dhe që reflektohet në fytyrën e tij, gjersa njerëzit e ndershëm kanë fytyra të hareshme, zemra të lumtura, dhe çdonjëri që qëndron me ta kënaqet, gjë që është krejt e kundërtë me gjendjen e kurvarëve.

Sjelljen me dyshim dhe mosbesim të njerëzve ndaj kurvarëve.

Atë që gjërat zakonisht të shkojnë (ecin, rrjedhin) kundër asaj çka shpresojnë kurvarët andaj edhe rrjedhimisht ata bëhen të brengosur. Ai i cili kërkon kënaqësi në mosbindje ndaj Allahut do të dënohet duke e arritur të kundërtën e asaj çfarë ka shpresuar. E mira mund të realizohet vetëm përmes bindjes ndaj Allahut, pasi që Allahu mosbindjen ndaj Tij nuk e ka bërë rrugë e cila çon kah e mira. Nëse kurvarët do të dinin kënaqësinë që rrjedh nga të mbeturit i pastër (i ndershëm), ata do të vërenin (kuptonin) se atë çka e kanë lënë anash ëshë shumë e vlefshme se kënaqësia që e patën në kryerjen e mëkatit.

Humbjen e mundësisë që kurvarët të kënaqen me huritë (vashat) e xhenetit.

Ndërprerjen e lidhjeve me prindërit dhe familjen e kryesit, fitim të parave të pista, në shtypjen e njerëzve dhe në humbjen e familjes së tij. Ky mëkat zakonisht ndodh pas kryerjes së mëkateve tjera që shpiejnë deri te ky mëkat, dhe gjithashtu shkakton që të ndodhin mëkate tjera.

Shkatërrimin e dinjitetit së femrës, turpërimin e vajzës dhe familjes së saj.

ا’nderimin (turpërimin), i cili rezulton nga ky veprim është më i rëndë dhe më i gjatë sesa të veprimeve të njëjta të cilat i kryejnë pabesimtarët, sepse pasi që pabesimtari të pendohet sinqerisht nga mosbesimi i tij dhe të përqafon Islamin, zhduket turpërimi dhe ai person është i pastruar. Kjo nuk vlen për kurvarët muslimanë të cilët pastrohen pas pendimit, mirëpo konsiderohet të kenë shkallë më të ulët se ata muslimanë të cilët gjithmonë kanë qenë të pastër e të ndershëm. Nëse ndokush e hedh një vështrim të sinqertë përreth shoqërisë së tij, sigurisht se do të vërej që ato femra të cilat kanë bërë kurvëri, e kuptojnë se e kanë shumë vështirë të gjejnë bashkëshortë i cili është i gatshëm t’i martoj ato.

Atë që nëse femra kryen kurvëri dhe më vonë aborton, atëherë ajo i ka bërë dy mëkate të mëdha. Nëse është e martuar edhe gënjën duke pohuar që fëmija është i burrit të saj, si dhe nëse në shtëpinë e saj e sjell një person të huaj, … si dhe kryerjen e shumë mëkateve tjera në mënyrë të pavetëdijshme.

Lindjen e fëmiut i cili do të jetë i privuar nga prindërit dhe lidhjet familjare dhe të cilët do t’a udhëzonin dhe mësonin. Për më tepër, ky fëmijë gjatë tërë jetës së tij do të jeton me ndjenjën e të qenurit i degraduar dhe më pak i vlefshëm brenda bashkësisë.

Prishjen e nderit të femrave të cilat më parë ishin të pastërta gjë që mund të shpie në mosmartesën e tyre.

Nxitjen e armiqësisë dhe e zjarrit të hakmarrjes të familjes së femrës, për shkak të turpit të cilën e ndien familja e femrës si rezultat i këtij mëkati. Për më tepër, xhelozia është ndjenjë normale e çdo njeriu normal. Sad ibën Ubadeh ka thënë: “Nëse e shoh ndonjë njeri me gruan time unë do t’a godas me shpatën time”, ndërsa kur Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem e ndëgjoi këtë thënie, ai ka thënë: “A po çuditeni me xhelozinë e Sadit? Betohem në Allahun se unë jam më xheloz se ai, ndërsa Allahu është më xheloz se unë, dhe xhelozia e Allahut është në mëkatet e liga të kryera hapur dhe fshehurazi” (Buhariu dhe Muslimi).

Atë që femrat e familjeve të kurvarit më lehtë të bien në mëkatin e njëjtë sa po të zbulohet veprimi i tij, nëse edukimi i tyre (femrave) nuk është në pajtim me parimet islame. Në anën tjetër nëse dikush përmbahet nga kurvëria dhe nuk e pranon atë për vete dhe për të tjerët do të fitoj respekt për shkak të saj dhe kjo atij i mundëson të mbaj dëlirësinë shtëpiake.

Fitimin e shumë sëmundjeve fizike të cilat mund të jenë të pakontrolluara dhe bile mund të shkaktojnë edhe vdekjen, siq është Sida, urdhja dhe sëmundje të tjera ngjitëse seksuale.

Shkatërrimin e umetit islam e cila rrjedh nga hidhërimi i Allahut ndaj njerëzve, në tërësi. Ibën Mesudi ka thënë: “Sa herë që në ndonjë vendbanim përhapet kurvëria, Allahu e urdhëron shkatërrimin e tij.” ا’ka tregon se kurvëria është aq mëkat i madh, që në fakt Allahu ka përcaktuar dënim të posaqëm për ata të cilët e kryejnë atë. Imam Ibën Kajjim, ka thënë: “Allahu dënimet për kurvëri e ka bërë të posaqëm në tri mënyra: e para është dënim me vdekje (kurdo qoftë e zbatueshme), i cili zbatohet në mënyrën më të ashpër të mundshme, e dyta është që Ai robërve të Tij ua ka ndaluar të jenë të mëshirshëm ndaj atyre të cilët kryejnë kurvëri përderisa t’i dënojnë ata, e treta është që Allahu ka urdhëruar që dënimi i tyre të bëhet në prani të besimtarëve dhe të mos fshihet. Prapa kësaj është një urtësi e madhe, për shkak se vepron si frenues për të tjerët nga kryerja e shkeljes së kurorës ose kurvërisë”.

Vlen të përmendet që njerëzit dallohen në lidhje me këtë mëkat, nëse ndokush e kryen këtë me shumë njerëz dallon nga ai që e kryen me një partner, dikush që e kryen atë dhe e fsheh atë nuk është i njëjtë me atë që e kryen atë haptazi, kryerja e kurvërisë me person të martuar është më e madhe se me person beqar, ngase kjo përfshin shkeljen e të drejtave të tjetërkujt dhe shkatërrimin e jetës së tyre bashkëshortore.

Për më tepër, kryerja e kurvërisë me gruan e fqiut është më e rëndë se me ndonjë tjetër, sepse ai që e bënë këtë e cenon fqinjësinë e tyre dhe e then urdhërin e Allahut dhe të Dërguarit të Tij salAllahu alejhi ue selem që t’i mos t’i prish ato. Gjithashtu, kryerja e me gruan e një personi i cili ka shkuar në xhihad është më e keqe se me ndonjë grua tjetër.

Përderisa pesha e mëkatit ndryshon varësisht nga gruan me të cilën fle, gjithashtu dallon edhe varësisht nga koha dhe vendi e kryerjes së tij. Nëse dikush bënë kurvëri gjatë muajit të Ramazanit është më i keq se sa nëse dikush e bënë atë jashtë këtij muaji, dhe nëse dikush e bënë atë në vend të shenjtë është më i keq se dikush që e kryen jashtë atij vendi. Kurvëria e bërë nga një plak është më e keqe se nëse e atë kryen ndonjë i ri, dijetari i cili bënë kurvëri është më i keq se personi i zakonshëm dhe ndërsa sa i përket kurvërisë njerëzit e pasur të cilët kanë mundësi të martohen janë më të këqinjë se ata të cilët nuk kanë mundësi të martohen.

Si të pendohemi nga kurvëria

Pasi kemi zbuluar seriozitetin e kurvërisë dhe pasojat e rënda e shkatërruese të këtij mëkati ndaj individëve dhe bashkësive, duhet treguar që është i obligueshëm pendimi i sinqertë për cilindo që e ka kryer atë apo i ka ndihmuar të tjerët t’a bëjnë atë, prandaj personi i tillë duhet të pendohet për atë që ka bërë dhe asnjëherë të mos kthehet në kurvëri. Personi që kryen kurvëri nuk duhet që veten t’a lajmëroj në pushtet dhe t’i rrëfej për krimin, për të mjafton që sinqerisht t’i pendohet Allahut dhe t’a fsheh mëkatin e tij. Nëse ai posedon fotografi, apo kaseta të dikujt me të cilin ka pasur marrëdhënie të palejuar seksuale, ai duhet t’i shkatërroj ato dhe nëse ai ia jep ato ndokujt, ai duhet t’i rrikthej ato dhe t’i shkatërroj.

Femra e cila kryen kurvëri nuk duhet të ndalet nga të penduarit nëse dikush e ka inçizuar këtë mëkat, ajo duhet të nxitoj të pendohet dhe të mos përmbahet nga pendimi për shkak të kërcënimit (shantazhi), sepse Allahu mjafton si Mbrojtës.

Ajo duhet të dij se personi që e kërcënon është frikacak dhe se do të shfaqet nëse i shpërndan ato inçizime. E cila është më e lehtë, të qenurit i ekzpozuar para njerëzve në këtë periudhë të shkurtë në këtë jetë me një pendim i cili i shlyen të gjitha mëkatet, apo në Ahiret, të qenurit i ekspozuar para të gjitha krijesave, e pastaj shkuarja në Zjarr si vendbanim?

Këshillohet që përmes ndonjë mahremi (burrit apo ndonjë mashkulli tjetër, me të cilin nuk të drejtë martese) nga ndonjë njeri i ditur të kërkoj ndonjë zgjidhje nga kjo telashe.

Për fund

Njerëzit duhet të pendohen për kurvërinë dhe t’i ndërpresin të gjitha lidhjet të cilat mund t’iu përkujtojnë në këtë mëkat, ata duhet t’i nënshtrohen para Allahut ndoshta Allahu ua pranon pendimin e ua fal, dhe mëkatin për veprën e bërë t’ua zëvendëson me shpërblim.

Allahu thotë: “Edhe ata që pos All-llahut, nuk lusin zot tjetër dhe nuk mbysin njeriun që ka ndaluar All-llahu, por vetëm kur e meriton në bazë të drejtësisë, dhe që nuk bëjnë kurvëri, ndërsa kush i punon këto, ai gjen ndëshkimin, Atij i dyfishohet dënimi ditën e Kijametit dhe aty mbetet i përbuzur përgjithmonë, Përveç atij që është penduar dhe ka bërë vepër të mirë, të tillëve All-llahu të këqiat ua shëndrron në të mira. All-llahu është Mëshirues, ndaj Ai falë shumë.” (Furkan 68-70)