Letra qe su sos kurre.

[Arbresha]

Bravo Indirit...!!!

Poezit jan shum te bukura dhe te dhimbshme.
Aman se lotet po me shkojne qe nuk kam zemer te lexoj me tutje.

Me Respekt,
Arbresha

[RremujeTR]

shume te bukura te gjitha shkrimet por dy poezite e para me preken jashte mase shume. shume te bukura dhe shume te dhimbshme.

[INDRITI]

edona:
Te falenderoj qe me ke lexuar dhe me vjen mire qe mundohesh te reflektosh ne kontekstin pozitiv.
Ajo qe dua te them eshte se emigrantet shqiptare duhet ta kthejne edhe koken pas ndonjehere tek prinderit e tyre dhe te mos i lene si te braktisur.

Arbresha dhe RremujeTR:
flm qe me keni lexuar edhe per vleresimin flm
Me respekt.Indriti

[INDRITI]

Nëna


Të flas sonte për nënën, s'besoj të të mbetet hatri ty baba, sepse dhe ti fjalën nënë shqiptove për herë të parë! Që të dy u kujdesët për mua, por se ç'më thotë zemra, vetvetiu nënën kërkon më shumë.


Nuk di nga t'ia nis, ashut siç nuk kam ditur e mundur asnjëherë, ta vlerësoj të plotë figurën tënde o nënë.
Nënë, unë u rrita, madje tashme do filloj te rrudhem e plakem, por sado thinja të më dalin në kokë dhe sado rudha t'i shtohen futyrës sime, për ty do të mbetem përherë biri yt i vogël, biri yt foshnjërak, dhe saherë të më marrë malli, do ta mbeshtes kokën në prehërin tënd,do të qëndroj aty nën kënaqësinë e ledhatimeve të tua.
Sa i ëmbël ledhatimi yt! Sa e butë dora jote! Ajo dorë që iu besua djepi! Ajo dorë që iu besuan brezat! Nuk mund ta imagjinoj se sa krenare duhet të jesh ti nënë për këtë mision human që të është besuar, për ato vlera të larta dhe për atë dashuri,dhimshuri e mëshirë që Zoti i botërave ka mjellë në zemrën tënde!
Tani, tani po më vijnë në mendje, kujtime nga më të bukurat, kujtime për të cilat më merr malli!

Kush më mbarti brenda vetes për nëntë muaj me radhë?
Kush m'i njomi buzët për herë të parë?
Kujt i prishej gjumi kur unë qaja?
Kujt i dridhej zemra kur unë sëmuresha?
Ishe ti, nënë,


Kush kujdesej për mua?
Kush vraponte pas meje kur unë rrëzohesha
dhe e ëmbëltonte me puthje vendin e vrarë?
Ishe po ti, nënë, ti ishe.

Kush më fali dashuri, ngrohtësi e ledhatime?
Kush më mësoi të dua, të jem i butë, i ëmbël dhe i sjellshëm?
Ishe ti, nënë,Ti nënë e shtrenjtë.

O nënë, fjalët dorëzohen përpara asaj që ndjen zemra. E shoh se jam shumë i paaftë të them atë që ti meriton!
Njëherë dikush pyeti nje njeri te ditur e shume te urte se kujt duhej t'ia kushtonte më së shumti mëshirën e tij. Ai iu përgjigj:
"Nënës tënde."
"Po pastaj?"
"Nënës tënde"
Sërish e pyetën: "Po pastaj"
"Nënës tënde" u përgjigj. Dhe kur e pyetën për të katërtën herë, u përgjigj "Babait".

Ndaj edhe une kam deshira ta zbatoj kete thenie derisa te jem gjalle, pasi per ty asgje nuk eshte e mjaftueshme.

Vijon-------------

[INDRITI]

Nena Ime e dashur.

Të falenderoj ngaqë ke folur me mua dhe që më ke bërë shoqëri kur isha në barkun tënd; ngaqë më ke thënë "dita që linde ti ishte dita më e lumtur e jetës sime"; për përqafimet dhe puthjet që më ke dhënë; ngaqë e përsërisje pa u mërzitur "nënë, nënë, nënë" derisa e mësova; ngaqë më vije mbrapa me shami që të mos fshija hundët me mëngët e trikos; ngaqë më nxitje që të pyesja përherë "përse, përse, përse"; për buzëqeshjet e tua aq të ngrohta; ngaqë ishe shoqja ime më e mirë; ngaqë më besoje mua; ngaqë nuk ishe një nënë që më doje vetëm prej së largu; ngaqë kur isha sëmurë më prisje tek koka tërë natën; ngaqë ke qarë me mua; ngaqë ke qeshur me mua; ngaqë më thoje "të dua"; ngaqë nuk më thoje "të pata thënë"; ngaqë më the pa i fshehur lotët se do të merrte malli kur po ikja larg; ngaqë sa herë që ulesh në tavoline më kujton mua se a kam ç'të ha, ngaqë më mësove se asgjë nuk fitohet lehtë dhe as suksesi pa mundim; ngaqë m'i ke dedikuar mua vitet më të bukura të tuat; ngaqë më ke mësuar të shpreh dashurinë, respektin; ngaqë je një nënë e mrekullueshme...
Dhe mbi të gjitha, ngaqë je nëna më e mirë në univers...
Flm nene e dashur..

[BRADYKININ]

Na preke me keto vargje indrit. Me pelqejne shume te gjitha krijimet sidomos dy te parat.

Po vecoj.....
"nuk kam nevoje per pasuri
se thesari im je ti."

Tamam ashtu eshte. Mami im me thoshte dikur "floriri i vogel i mamit" dhe eshte komplimenti qe me ben me te lumtur.

kalofsh pushime te bukura dhe bofsh qef ene per ne te tjeret.

[GATA]

ci rit ciliminjt dashuria e nenes dhe perkedhelit

[viganv]

Shum te bukura indiriti komplimentet e mia

[INDRITI]

Kurbetit.

O kurbet te rafte gjema
Se di, ndoshta te ka rene
Ah ne dere me prêt nena
Te vetmuar e kam lene.

O kurbet te marrte lumi
Se di, ndoshta te ka marre
Ka aq kohe qe s’me merr gjumi
Kam lene nenen duke qare.

O kurbet te marrte djalli
U shofsh e te hengert grenja
A se sheh me dogji malli
Qafen thefsh, u shkulsh nga rrenja…

O kurbet te humbte emri
U harrofsh , u shofsh per fare
Se na bere larg te vemi
Ah na bere per pese pare.

O kurbet te marrte tufani
E te flakte tutje ne ferr
a se sheh me vrau malli
shpirt e zemer mi ka ther.

O kurbet qofsh i mallkuar
Ti je pjelle e mallkimit
Ah me le kaq te vetmuar
Nen ombrellen e vajtimit.


O kurbet u djegsh u nxifsh…
Te nxifte tymi te djegte zjarri
I mallkuar qofsh perjete
Se na ndave per se gjalli.

[INDRITI]

Nënes

Pluhuri i këpucëve të saj është po aq i shtrenjtë sa syrmeja dhe fytyrat e fshira nga ky pluhur janë të larta sa fytyrat e vendosura në fronin e arte.
Ajo eshte një qënie e dhimbshur dhe këtë dhembshuri e tregon ne gjithë jetën e saj. Të qënurit nënë është e lidhur me fëmijën e saj, me atë që thërret: “Nënë!”. Nëse nuk është fëmija, nëna nuk mund të jetë nënë. Nëna që luan rolin e një heroine. Ajo është në mendje, në zemra dhe në qiej. Ka nëna që zënë vend në letra, në pena dhe në romane.
Dheu është nëna e farës, burimi është nëna e lumit, Hava(Eva) është nëna e njerëzimit, Merjemi nëna e një shpirti, Emine nëna e gjithë së vërtetës…
Gjithmonë nëna është e lidhur me femijen e saj dhe djali apo vajza e saj mbeten fëmijë për te madje edhe nëse lyhen me argjend ne floke.
Jeta e saj eshte lidhur me ate, qe naten ja prish gjumin, dhe dhe qe e kerkon vazhdimisht, ne buzeqeshjen e tij, ne lotet e tij dhe madje edhe ne gjume.
Ti je nje heroine e vertete dhe nuk mund te shperblehesh me fjale pa marre parasysh embelsine e tyre.Shpesh here kur isha i vogel te thoja te dua ne vesh, e tani qe te kam llarg serish ta dhem ne vesh, me ane te telefonit.
Loti yt shpesh here perzihej me timin, e qeshura jote me te qeshuren time shenderroheshin ne nje...sa bukur eshte te jesh prane teje , te flasesh me ty...
O nëna ime e pafat që vuan nga zemra, që sytë e tu janë të mbushur me lotë; kush qe ai që t’i bëri të gjitha këto? Kush ta theu zemrën? T’i thyejmë ato duar.
Tashmë mos qaj më, o nënë! Retë që janë formuar nga lotët e tu janë ngritur deri në horizont. Të gjithë ne po vrapojmë drejt rënkimit tënd, në buzët tona kemi këngën e shpëtimit, po vijmë drejt syve që qajnë me lajmin e gëzueshëm. Në emër të gjithë njerëzimit ne ulëm kokën dhe të kërkuam faljë moj nënë!
Të lutem nene me fal, për capkenlleqet e mija madje edhe për largimin larg teje... Më fal , me fal, me faaaaaaaaaaal...