Judejte, te tjeret dhe Jezui

[Qafir Arnaut]

Nje nder karakteristikat e te Krishtereve eshte se nuk e kuptojne dot se sa Hebre ishte Jezui gjate misionit te tij te falimentuar. Duke qene te mbrujtur me idene se jane 'te zgjedhurit' e Perendise te vetme qe ekziston (sepse pertonin te mbartnin idhuj te shumte gjate udhetimeve te tyre nomadike), gjithcka qe predikoi Jezui i perket vetem Hebrejve dhe aspak 'te tjereve'. Ne vete ungjillet ka episode ku del qarte se misioni i Jezuit ishte per cifute e askend tjeter.

Psh, ne nje nga ungjijte tregohet se kur i kerkohet bekimi nga nje grua Samaritane (jo-cifute pra) ai eshte pergjigj: "Nuk eshte mire t'ia heqesh kafshaten e gojes femijes e t'ia hedhesh QENVE". Ne nje rast tjeter nje ushtarak Romak i kerkoi ti fliste per misionin e tij. Jezui u pergjigj "Nuk kam nder mend t'u hedh perlat derrave".

Me vone nje hebre i diaspores si Sauli i Tarsusit lufton me 'komitetin qendror' te Jeruzalimit per mbartjen e mesazhit tek popujt e tjere. Te gjithe ishin KUNDER. Gjithe letra e drejtuar Galatsve eshte nje replike e ashper me Komitetin Qendror i cili insistonte qe te gjithe ata per pranonin mesazhin e Jezuit duhet te rrethpriteshin. Vete vellai i Jezuit ishte ai qe ishte me kembengulesi nga te tere Apostujt.

Ok...leshoni mejtimet e tuaja tani...[kur them mejtime nuk them te shara]

[Ryder]

Nqs pret ndonje mendim me open-minded se ky qe ke then vete, te keshilloj ta hapesh temen te forumi i universtitetit te Cambridge jo ne nje dungeon te indoktrinuarish. (mendimi im...pa te shame) lol

Fakti pse Jezui nuk kishte nevoje t'i predikonte "te tjereve" esht sepse te njejtat legjenda kane lundruar neper Europe Afrike dhe Azi me variacione te ndryshme ne popuj te ndryshem, nga Jezu te ndryshem...pavarsisht se sot s'mbahen mend.

Adami dhe Eva, Molla e Dijenise, Permbytja dhe Arka e Noes, Samsoni, Abrahami etj...kane pasur ekuivalentet e tyre ne Greqi te Lashte, Babiloni, Libi etj...kshuqe secili popull i ka lidhur legjendat e kohes me egzistencen e vet. Nuk esht vec populli hebre qe e quante veten "popull i zgjedhur" ne ate kohe. Secili popull qe adoptonte fe, e quante veten "te zgjedhurit" e asaj feje.
Zeusi jetonte ne Olimp (Greqi), Marduku ne Babiloni, Odini ne Skandinavi, Jehova ne Canaan etj. Pse Zotat ndihmuan greket kunder barbareve, ose hebrejte kunder egjiptianeve? Fe-komb s'jane dalluar atehere sa dallohen sot. (me zor edhe sot).

Jezui ishte dege e Judaizmit qe u ADOPTUA nga te tjere per nje arsye ose nje tjeter. (s'po futemi te arsyet).
Pati qellim tjeter Jezui pervec se per te vendosur edhe njehere sundimin e linjes se Davidit dhe Solomonit si mbret/profet dhe per te qen lider i Hebrejve?

Si nje poster-boy Hollywoodi, te cilit i jepet nje imazh i caktuar nga miliarderet e studjove prodhuese, dhe vendoset ne nje drite qe esht e favorshme per publicitet dhe fame, Jezui u skulptua nga Roma dhe imazhi i tij kaloi metamorfoze nga ajo qe perfaqesonte ne te vertete ne nje imazh hyjnor shuuum larg qellimit te jetes se tij.

Imazhi i Jezuit ne Islam esht prap larg qellimit te tij, po duke konsideruar rrenjet e perbashketa semite te ketyre popujve, dhe karakteristikat njerezore/historike te origjines se tij ne Kuran, permendja ne Islamizem me duket me e justifikuar...megjithse ne fund te fundit Judaizmit i takon fjala e fundit ne ceshtjen e adoptimit dhe shtremberimin te kultures mitologjise dhe traditave te tyre nga Kristian/Islamiket.

[Albo]

Cfare nuk kuptoni:

Faktin qe Jezu Krishti eshte Mbreti i Izraelit?
Faktin qe populli i Zotit eshte populli i zgjedhur i Izraelit?
Faktin qe Zoti i Bibles eshte Zoti i popullit te Izraelit?

Vetem duke iu bashkuar popullit te Zotit, popullit te Izraelit dhe mbretit te Tij Jezu Krisht, qente dhe derrat (te gjithe ata qe nuk besojne ne Zotin e popullit te Izraelit) do te kene mundesi te shohin shpetim.

Cfare ka ketu per te mos kuptuar?

Albo

[Hyllien]

Kap. 4 - Ungjilli sipas Gjonit

1 Pra, kur Zoti mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte më shumë se Gjoni

2 (ndonëse nuk pagëzonte Jezusi vetë, por dishepujt e tij),

3 e la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.

4 Por duhej të kalonte nëpër Samari. qysh ketu shifet se Jezusi ishte ndryshe, pra i hapur ndryshe nga Cifutet qe zgjidhnin gjithmone rruge tjeter per te kaluar.

5 Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.

6 Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.

7 Një grua nga Samaria erdhi të nxjerrë ujë. Dhe Jezusi i tha: ``Më jep të pi``,

8 sepse dishepujt e vet kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.

9 Por gruaja samaritane i tha: ``Po qysh, ti që je Juda kërkon të pish prej meje, që jam një grua samaritane?`` (Sepse Judenjtë nuk shoqërohen me Samaritanët).

10 Jezusi u përgjigj dhe i tha: ``Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: "Më jep të pi!", ti vetë do të kërkoje nga ai dhe ai do të të jepte ujë të gjallë``.

11 Gruaja i tha: ``Zot, ti nuk ke as kovë për të nxjerrë dhe pusi është i thellë; nga e ke, pra, atë ujë të gjallë?

12 Vallë je më i madh se Jakobi, ati ynë, qe na dha këtë pus dhe piu prej tij ai vetë, bijtë e tij dhe bagëtitë e tij?``.

13 Jezusi u përgjigj dhe i tha: ``Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje,

14 por kush pi nga uji që do t`i jap unë nuk do të ketë më kurrë etje përjetë; por uji që unë do t`i jap do të bëhet në të një burim uji që gufon në jetë të përjetshme``.

15 Gruaja i tha: ``Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem më etje dhe të mos vij këtu të nxjerr ujë!``.

16 Jezusi i tha: ``Shko thirre burrin tënd dhe eja këtu``.

17 Gruaja u përgjigj dhe i tha: ``Unë nuk kam burrë``. Jezusi i tha: ``Mirë the: "Nuk kam burrë",

18 sepse ti kishe pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt; për këtë ke thënë të vërtetën!``.

19 Gruaja i tha: ``Zot, po shoh se ti je një profet.

20 Etërit tanë adhuronin mbi këtë mal, dhe ju thoni se në Jeruzalem është vendi ku duhet të adhurojmë``.

21 Jezusi i tha: ``O grua, më beso: vjen ora që as mbi këtë mal as në Jeruzalem nuk do të adhuroni Atin.

22 Ju adhuroni atë që s`e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse shpëtimi vjen nga Judenjtë.

23 Por vjen ora, madje ajo ka ardhur, që adhuruesit e vërtetë ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën, sepse të tillë janë adhuruesit që kërkon Ati.

24 Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t`a adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën``.

25 Gruaja i tha: ``Unë e di se do të vijë Mesia, që e quajnë Krisht; kur të ketë ardhur, ai do të na kumtojë çdo gjë``.

26 Jezusi i tha: ``Unë jam, ai që po të flet!``.

27 Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: ``Çfarë do?`` ose: ``Pse po flet me të?``.

28 Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:

29 ``Ejani të shikoni një njeri që më ka thënë gjithçka kam bërë; vallë mos është ky Krishti?``.

30 Dolën, pra, nga qyteti dhe erdhën tek ai.

31 Ndërkaq dishepujt e vet po i luteshin duke thënë: ``Mësues, ha``.

32 Por ai u tha atyre: ``Unë kam një ushqim për të ngrënë të cilin ju s`e njihni``.

33 Prandaj dishepujt i thonin njëri-tjetrit: ``Mos i solli vallë dikush për të ngrënë?``.

34 Jezusi u tha atyre: ``Ushqimi im është të bëj vullnetin e atij që më dërgoi dhe të kryej veprën e tij.

35 A nuk thoni ju se ka edhe katër muaj dhe vjen korrja? Ja, unë po ju them: Ngrini sytë tuaj dhe shikoni fushat që tashmë zbardhojnë për korrjen.

36 Korrësi e merr shpërblimin dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen sëbashku.

37 Sepse në këtë vërtetohet e thëna: "Një mbjell e tjetri korr".

38 Unë ju dërgova të korrni atë për të cilin ju nuk u munduat; të tjerët u munduan dhe ju hytë në mundimin e tyre``.

39 Dhe shumë Samaritanë nga ai qytet besuan në të, për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: ``Ai më tregoi gjithçka kam bërë``.

40 Por kur Samaritanët erdhën tek ai, e lutën të qëndrojë me ta; dhe ai ndenji aty dy ditë.

41 Dhe shumë më tepër njerëz besuan për shkak të fjalës së tij.

42 Dhe ata i thoshnin gruas: ``S`është më vetëm për shkak të fjalëve të tua që besojmë, por sepse ne vetë e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të vërtetë Krishti, Shpëtimtari i botës``.

43 Pra, si kaluan ato dy ditë, ai u nis prej andej dhe shkoi në Galile,

44 sepse vetë Jezusi dëshmoi se një profet nuk nderohet në vendlindjen e vet.

45 Pra, kur arriti në Galile, Galileasit e pritën, sepse kishin parë të gjitha ato që kishte bërë në Jeruzalem gjatë festës, sepse edhe ata kishin shkuar për festë.

46 Jezusi erdhi, pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë ujin verë. Dhe aty ishte një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i sëmurë në Kapernaum.

47 Ky, kur dëgjoi se Jezusi kishte ardhur nga Judeja në Galile, shkoi tek ai dhe iu lut që të zbriste e ta shëronte birin e tij, që ishte gati për vdekje.

48 Atëherë Jezusi i tha: ``Po të mos shikoni shenja dhe mrekulli, ju nuk besoni``.

49 Nëpunësi i mbretit i tha: ``Zot, zbrit para se djali im të vdesë``.

50 Jezusi i tha: ``Shko, djali yt jeton!``. Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi.

51 Pikërisht kur ai po zbriste, i dolën përpara shërbëtorët e vet dhe e informuan duke thënë: ``Djali yt jeton!``.

52 Dhe ai i pyeti ata në cilën orë u bë më mirë; ata i thanë: ``Dje në orën e shtatë e lanë ethet``.

53 Atëherë i ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë: ``Djali yt jeton``; dhe besoi ai dhe gjithë shtëpia e tij.

54 Jezusi bëri edhe këtë shenjë të dytë, kur u kthye nga Judeja në Galile.


Shiko mire cbehet nga verseri 21-25. Shiko pra del qarte se kush eshte Jezusi, dhe cfare relacioni ka ai me cifutet, qe indirekt i nxjerr popull komplet tjeter per nga komplekset qe kane. Mos harrojme qe cifutet dhe mallkohen nga Zoti ne testament te ri. Mos harrojme gjithashtu se Zoti nuk ishte cifut i mirfillte por Aramaik. Pra Qafir shiko se si Jezusi nuk eshte ajo qe thua ti, por nje profet i te gjitheve, edhe i popullit me armik te Izraelit.


Jezusi dhe Ushtari Romak, Luka kapitulli 7 1-10


1 Si e përfundoi gjithë këtë ligjëratë drejtuar popullit që e dëgjoi, hyri në Kapernaum.


2 Tani një centurion kishte një shërbëtor që e donte shumë; e kishte të sëmurë keq për vdekje.


3 Dhe centurioni, kur dëgjoi për Jezusin, i dërgoi disa pleq Judenj që ta lusnin të vinte e të shëronte shërbëtorin e tij.


4 Si arritën te Jezusi, ata e lutën me ngulm duke i thënë: ``Ai e meriton që ti ta pranosh këtë gjë,


5 sepse ai e do popullin tonë dhe ai na e ndërtoi sinagogën``.


6 Atëherë Jezusi shkoi me ta. E kur ishte jo shumë larg shtëpisë, centurioni dërgoi disa miq të tij për t`i thënë: ``Zot, mos u shqetëso, sepse unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën pullazin tim.


7 Për këtë shkak nuk e çmova veten të denjë të vij tek ti; por ti fol një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.


8 Sepse edhe unë jam një njeri nën autoritetin e tjetërkujt dhe kam nën urdhër ushtarë; dhe i them njerit: "Shko", dhe ai shkon; dhe një tjetri: "Eja", dhe ai vjen; dhe shërbëtorit tim: "Bëjë këtë", dhe ai e bën``.


9 Kur i dëgjoi këto fjalë, Jezusi u mrekullua prej tij, dhe, duke iu drejtuar turmës që i vinte pas, tha: ``Unë po ju them se as në Izrael nuk kam gjetur një besim kaq të madh``.


10 Dhe, kur të dërguarit u kthyen në shtëpi, shërbëtorin, që kishte qenë i sëmurë, e gjetën të shëruar.



Vllai i Jezusit ka qene kundra, megjithate kjo ska te bej fare me cfar konkluzionesh nxjerr ti qysh ne fillim. Tema eshte delikate eshte e vertete, por ke me plot raste ne Bibel ku Jezusi i drejtohet gjith njerezimit dhe i kundervihet Cifuteve si popull i zgjedhur. Vete fakti qe Apostujt kane qene ata qe kane predikuar mesimet e tija(Shqiperia nje nga vendet e para ne kete glob ku ka shkelur Mateu dhe sigurisht dihet qe ka qene dhe Shen Pietri). Atehere keta qe kane qene Cifut si ka mundesi qe nuk kane futur ndjenjen e dashurise per ate popull ne mesimet qe u dhane botes, por perkundrazi ka nje urrejtje te madhe ndaj tyre dhe ka pasur ne gjith Evropen e Krishtere ?

[Qafir Arnaut]

Vllai i Jezusit ka qene kundra, megjithate kjo ska te bej fare me cfar konkluzionesh nxjerr ti qysh ne fillim. Tema eshte delikate eshte e vertete, por ke me plot raste ne Bibel ku Jezusi i drejtohet gjith njerezimit dhe i kundervihet Cifuteve si popull i zgjedhur. Vete fakti qe Apostujt kane qene ata qe kane predikuar mesimet e tija(Shqiperia nje nga vendet e para ne kete glob ku ka shkelur Mateu dhe sigurisht dihet qe ka qene dhe Shen Pietri). Atehere keta qe kane qene Cifut si ka mundesi qe nuk kane futur ndjenjen e dashurise per ate popull ne mesimet qe u dhane botes, por perkundrazi ka nje urrejtje te madhe ndaj tyre dhe ka pasur ne gjith Evropen e Krishtere ?

Te gjithe Apostujt me perjashtim te Saulit te ashtuquajtur Paul kane vizituar diasporen Hebraike dhe jo paganet Romake e Greke. Krishterimin sic e njeh ti sot ja detyron me teper Pauli-it se sa Jezuit. Ministria e Jezuit ishte ekzkluzivisht per Cifutet. Qe te kuptohet c'thoshte ai duhet studiuar Judaizmi....te gjithe e Krishteret e sotem kane falimentuar ne ket drejtim. Ata perdorin terma te pa precedente jashte Judaizmit si "Mbreteria e Zotit" dhe "Mesia/Mashiach". Eshte injorance e thelle te cilen e konstatova gjate studimeve te mija fetare ne nje institutucion te arsimit te larte protestant.

[Hyllien]

Protestantet rremuje e kan bere gjith boten, studimet e tyre kritike duke mbajtur nje pozicion edhe filozofik, edhe teologjik edhe fetar te thekur jane nje hipokrizi qe nuk ka ku te vete. O je njera o je tjetra, smund te jesh te treja bashke, sidomos e fundit fare, e cila nuk bashkejeton dot me te paren madje dhe me te dyten ne disa raste.

Apostujt(jo te gjithe) kane ardhur ne Evrope qe kane shperndare Krishterimin dhe jo thjeshte Pauli, megjithate ti harron si jezusi e para punes ishte Aramaik dhe jo Cifut i mirfillte, dhe se Zoti i mallkon cifutet ne testamentin e ri.

Tani ne si perfundim te do qe te stresosh piken qe duhet studiuar edhe Judaizmi, apo qe Krishti i ka dhene mesimet e tija vetem per Cifutet(qe nuk eshte aspak e vertete dhe te dhash pak shembuj siper) ?

[AsgjëSikurDielli]

Kjo vetem sa per ta vazhduar ate qe tha Ryder per ekzistimin e legjendave te ngjajshme mes popujve tjere.


JESUS – CHRISNA – KRISHNA


Chrisna (Krishna) was the Indian Apollo, born in 1200 BCE. He is represented as Avatar often, or the incarnation of the divinity. At his birth, choirs of Devitas (this is the name of, or for, angels) sang hymns of praise while shepherds surrounded his cradle. It was necessary to conceal his birth from the tyrant ruler, Canso, to whom it had been foretold that an infant savior would destroy him.1 Astute Christians should be able to see that the Christian tyrant King Herod is merely a retelling of the old pagan tyrant ruler, Canso. The Christian Herod story is strikingly similar to the pagan Chrisna/Canso mythology in nearly every feature.


In the first place there is the angel warning. In the Christian story we are not specifically informed how the tyrant Herod first became apprised of the birth of the Judean Savior. The Hindu story is fuller, and indicates that the angel was not only sufficiently thoughtful to warn the parents to flee from a danger which threatened to dispossess them of a divine child, and the world of a savior, but was condescending enough to apprise the tyrant ruler (Cansa) of his danger likewise―as we are told he heard an angel’s voice announcing that a rival ruler was born in his kingdom.


And hence, like Herod, he set about devising measures to destroy him. Why either of them should have taken such a circuitous or roundabout way of killing an infant, when the life of the strongest man, and every man in their kingdoms, was at their instant disposal, "divine inspiration" does not inform us. The child (Krishna) escaped with his parents beyond the coast of Lamouna.


For a time he lived in obscurity, and then he commenced a public life distinguished for prowess and beneficence. He washed the feet of the Brahmins, the holy men of India, and then he preached the most excellent doctrines, but at length the power of his enemies prevailed. Before his untimely death he foretold the miseries: which would take place in the Caliyuga or wicked (Dark) ages of the world.


Krishna (Chrisna) taught his followers that they alone were the true believers of the saving faith. He threw down the barriers of caste. He elevated the dogmas of the faith above the sacerdotal class. He admitted everyone who felt an inward desire to the ministry to preach the religion. We know quite a bit about Chrisna. For instance, at the very moment of his conception a god left heaven to enter the womb of his mother, who was a virgin. Immediately after his birth he was recognized as a divine personage and it was predicted that he would surpass all previous divine in carnations in holiness. Everyone adored him. Everyone saluted him and called him "god of gods."


When he was twenty years old he went into the desert and lived there in retirement. He lived in simplicity and virtue and spent his time in religious contemplation. He was tempted in the desert in several ways. But, through his self-denial, he resisted all the seductive approaches of sin. He declared, "Religion is my essence." He experienced a lively opposition from the priests attached to the ancient creeds. But he triumphed over his enemies after holding a discussion with them in the temples. He revised the existing code of morals and social laws.


It had been prophesied in "olden times" in Indian religion that a person would arise and redeem Hindustan from the "yoke of bondage." We know this: "At midnight, when the birth of Chrisna was taking place, the clouds emitted low music and poured down a rain of flowers. The celestial child was greeted with hymns by the attending spirits. The room was illuminated by his light, the light coming from Chrisna, and the countenances of his father and mother emitted rays of glory and they both bowed in worship." The people believed he was god. At his birth a marvelous light illumined the earth.


Chrisna’s followers baptized and performed miraculous cures. When he was a child he attracted attention by his miracles. His life was devoted to mercy and charity. Chrisna left paradise from pure compassion, to die for suffering sinners. He sought to lead men to better paths and lives of virtue and rectitude. He suffered to atone for the sins of the entire world. But the sinner, through faith in him, could be saved. Chrisna proclaimed the equality of man in the sight of god.


There was a problem with Chrisna. He undertook and counseled a constant struggle against the body. In his eyes the body was the enemy of man's soul. He aimed to subdue the body and the passions, which came to that body. To follow him required humility, the disregard to worldly wealth, patience and resignation to adversity, love of enemies, religious tolerance, non-resistance to evil, confession of sins, and conversion.


Chrina received as disciples the outcasts of Hindu society. Chrisna died at last between two thieves. He led a pure and holy life, and was a meek, tender and benevolent being.


The birthplace of Chrinsa was Mathura. If you remember your Bible you will know that this is similar to Maturea, between Nazareth and Egypt. There are many small tales of Chrisna. One day a woman came to him and anointed his hair with oil, and in return he healed her maladies. One of his first miracles was the healing of a leper. Chrisna was crucified. He descended into Hades. He rose form the dead and ascended ot Voicontah (heaven).


Chrisna's mother was Maia. Mary? Let's look at Maia, his mother. She was pure and chaste. No animal food ever touched her lips. Honey and milk were her only sustenance. One evening, as she was praying, she was overshadowed by the spirit of god and she conceived god Chrisna in her womb then and there.


Chrisna's full name was Chrisna Zeus, or Zeus Chrisna. Notice the similarity between Zeus and the name Jesus. Notice the similarity between Chrisna and Christ.

Chrisna chose twelve disciples to aid him in propagating his doctrines. He spent most of his time working miracles, resuscitating the dead, healing lepers, restoring the deaf and blind, defending the weak against the strong, and in proclaiming his divine mission to redeem man from original sin. He wanted to banish evil and restore the reign of good. He came to Earth because Brahma sent his son Chrisna upon the earth to die for salvation of man. The title of Jesus was given to him because it means "pure". He was called the "Promised of god" and "Messiah." When he spoke it was often from a mount. He also spoke in parables.

One of his parables is quite famous in India. A fisherman was much persecuted by his neighbors, but in a time of a sever famine when his neighbors were suffering and dying for the want of food, he carried food to these same persecuting neighbors, because he was so noble as to return good for evil, and he thus saved them from starvation. When Chrisna told his parable, he concluded it by saying, "Therefore, do good to all, both and evil and the good, even to your enemies."


Once, when he entered the city of Madura, the people came out in flocks and strewed branches for him to walk on as he entered the city. Chrisna had a favorite disciple, Adjourna, and he had another disciple by the name of Angada, who followed him to the Ganges River and there betrayed him. When Chrisna's last hours came, at the bank of the Ganges he performed three ablutions, and looking up at the heavens, prayed to Brahma. He was nailed then to the cross, but the wood on which he was suspended became suddenly covered with great red flowers that diffused their fragrance all around him.


Who was Chrisna? We are told that he was born in the year 1200 BCE in India. He was born on December 25th (that is the Indian month of Savarana) at midnight.


Chrisna descended into hell to preach to the inmates of that dark and dreary prison when he died.



FOOTNOTE:

1 Cansa's decree ran thus: "Let active search be made for whatever young children there may be upon earth, and let every boy in whom there may be found signs of unusual greatness be slain without remorse."


Now, let it be specially noticed that there is to this day in the cave temple at Elephants, in India, the sculptured likeness of a king represented with a drawn sword, and surrounded with slaughtered infants -- admitted by all writers to be much much older than Christianity. Mr Forbes, in his Oriental Memories, vol. iii. p. 447, says, "The figures of the slaughtered infants in the cave of Elephanta represent them as being all boys, who are surrounded by groups of figures of men and women in the act, apparently, of supplicating for those children."


And Mr. Higgins, in his Anacalypsis, testifies relative to the case, that Chrishna was carried away by night, and concealed in a region remote from his natal place, for fear of a tyrant whose destroyer it had been foretold he would become, who, for that reason, had ordered all the male children born at that time to be slain. Sculptures in Elephanta attest the story where the tyrant is represented as destroying the children. The date of this sculpture is of the most remote antiquity. "He who hath ears to hear, let him hear," and deduce the pregnant inference, Joseph and Mary fled with the young Judean God into Egypt; Chrishna's parents likewise fled with the young Hindoo Savior to Gokul.

[Qafir Arnaut]

AsgjeSikurDielli...ne nuk po perdorim argumente ekstra-biblike ne kete mes. Nuk jam dakord me Ryder pasi Jezui eshte teper i vecante edhe per Judaizmin dhe vete Judaizmi eshte teper i vecante (me perjashtim te mitologjise te Krijimit qe e kane marre nga popujt verdalle)

[Qafir Arnaut]

Protestantet rremuje e kan bere gjith boten,?

Ata jane pjelle e Kishes Katolike...le te mos harrohet kjo.

[AsgjëSikurDielli]

Nuk po them asgje per Judaizmin, po flas per ngjajshmerite e Jezu Krishtit me Zeus Chrisna. Nese do te dish se vertete nga erdh Jezu Krishti dhe kush ishte ai, duhet te fusesh ne kete mes cdo dokument qe mund te te ndihmoje ne sqarimin e kesaj. Nuk shoh se pse gjerat "ekstra-biblike" nuk mund te tregojne per jeten e tij. Fundi fundit, Bibla eshte vetem permbledhje shkrimesh te njerezve dhe si ata e pane Jezusin dhe cdo gje rreth tij. Ky qe dhashe une, eshte vetem nje shembull tjeter.