Si mund ti mesojme te mposhtim fobite tona?!

[D&G Feminine]

lol, they can smell fear pinko Kur eshte ndonje i madh qe i nxjerrin xhiro me ato litaret qe zgjaten une dal ne anen tjeter te rruges, lol me mire makinat sesa qente..

[D&G Feminine]

Jane tamam fobi e, une psh kot kam shpetuar pa u mbytur nje here, po pse e kam frike detin, hic fare me dallge pa dallge une kam per borxh te bej not

[Daphne]

Fobite shkaktohen nga nje problem ne tru, qe ekzaktesisht akoma nuk e kane gjetur studjuesit. Ndaj dhe nuk mund te mposhten, thjeshte mund te zbuten disi.
Shumica e njerezve kur hapen tema te tilla mbi fobite, pasi i kam lexuar ne shume forume, kane prirjen te cilesojne si fobi shume lloje te frikes, bezdise nga objekte, kafshe, etj. Dike kam lexuar qe thoshte kam fobi nga buburrecat, nje tjeter nga mirimangat, nga termetet, etj. Fobia eshte shume me komplekse. Eshte gjendje e vazhdueshme, jorealiste, intensive, ekstreme.
E theksoj : jorealiste.
Vertet qe fobite jane probleme serioze, ndaj edhe nuk eshte e thjeshte te mposhten. Eshte problem i trurit. Shkaqet dhe clirimi prej tyre nuk eshte gjendur ende me ndonje menyre. Duke e ditur mire natyren e fobise, atehere mund te kuptoni qe edhe mposhtja e tyre eshte e pamundur.
Me te perhapurat qe vuajne njerezit me fobi jane frika nga lartesite (Akrofobia) dhe frika nga siperfaqet e mbyllura (Klaustrofobia).
Ciao

[gurl]

Kam vene re dhe kam degjuar se fobite rriten me moshen. Mua me jane shtuar qe kur jam lidhur me dike, dhe besoj se ka te bej me faktin se mbase e shoh si mbrojtje kur me pare duhej te 'mbrohesha' vete. Kur kam qene e vogel kam pasur frike vetem gjarprin (dhe e kam edhe tani) dhe me ka ndodhur qe kur lexova biblen per here te pare . Ndersa tani kam dhe frike nga lartesite. Problemi i fobive qendron tamam ne tru.

[Albo]

Ne fillimet e shekullit te XX, ne kohen e depresionit te madh ne Amerike, presidenti amerikan FDR perballej me nje krize te thelle financiare, aqsa ne popull u hap edhe nje panik i madh se bankat nuk kishin para qe te mbulonin kursimet e llogarive te amerikaneve. Ky panik u be aq i madh, aqsa shume amerikane vershuan drejt bankave per te terhequr parate e tyre duke e thelluar akoma me tej krizen. Kjo ishte "fobia e dollarit", frika e humbjes se kursimeve me te cilat njerezit jetonin.

FDR i parapriu krizes duke leshuar nje dekret presidencial qe i mbyllte te gjitha bankat (te cilat ishin shteterore ne ato vite) per 4 dite ne menyre qe shteti te hetonte nese fjalet e perhapura ne lidhje me gjendjen financiare te bankave ishin te verteta. Per 4 dite amerikanet nuk terhiqnin dot leke nga banka. Pas 4 ditesh, nje te marte, bankat u rihapen vetem pasi 1 dite me pare FDR kish dale ne radio/gazeta/televizion per tu lexuar amerikaneve rezultatin e hetimit. Rezultati ishte qe bankat ishin ne gjendje te mire financiare dhe amerikanet nuk kishin perse shqetesoheshin pasi spekullimet ishin te pabaza. Kur bankat u hapen te marten, shume pak amerikane i terhoqen parate nga bankat.

E veteta eshte qe bankat ishin me te vertete prane nje kolapsi financiar. Dekreti dhe hetimi ishin vetem nje truk i presidentit FDR per te ndalur hemoragjine financiare. Truku e beri punen e vete dhe amerikanet u kuruan nga "fobia e dollarit".

Cili eshte morali i kesaj ndodhie historike?

Fobite nuk shkaktohen nga truri por nga ndjenja e te qenit vetem te njeriut. A ka frike femija nga lekura e dhelpres nese ai eshte ne krahet e nenes se tij? A ka frike dikush nga jeta nese ai ka ne krah te tij ka nje grua apo burre me te cilin i lidh dashuria per njeri-tjetrin? A ka frike nga humbja e dollareve ai amerikan te cilit garant midis tij dhe bankes behet qeveria amerikane? A ka frike nga vdekja dikush qe njeh dhe jeton prej vitesh me dike qe ka shkelur vdekjen me kembe?

Kur Nene Tereza po ecte ne rruget e Londres per te shkuar ne Buckingham Palace per te takuar kreret e shtetit anglez, aty afer shikon nje burre te reckosur me nje fytyre te erret dhe te brengosur nga vuajtjet. Iu afrua dhe me nje buzeqeshje ne fytyre e pershendet dhe i shtrengon doren. Syte e endacaket u celen dhe ne fytyren e tij ra nuri i nje buzeqeshje.

Askush nuk kujtohej qe ti hidhte syte ketij endacaku ne rruge edhe pse perpara tij kalonin mijra njerez dite per dite e jo me ti shtrengonin doren. Nene Tereza u largua duke u lutur per mikun e saj te ri ne rruget e Londres, kurse endacaku i impresionuar nga gruaja e paket ne trup i beri pershtypje qe nje e panjohur u interesua per te bile i shtrengoi edhe doren, dhe mbi te gjitha i dhuroi nje buzeqeshje nje fytyre qe nuk kishte buzeqeshur ne vite.

Frika me e madhe qe pushton njeriun eshte frika e te qenit vetem, te ndare nga familja, te ndare nga miq e shoke, te ndare nga njerezit e zemres. Manifestimet e atyre qe quhen "fobi" jane vetem derivate te kesaj fike te trasheguar njerezore.

Ngushellimi me i madh per njeriun nuk jane fjalet, por te kuptuarit se ai nuk eshte i vetem dhe as i braktisur.

Albo