U NdamË!...

[Agim Doçi]

Nuk e kuptoj pse para 11 minutash e shkrova këtë...por më ndjeni nëse dikujt i shkaton dhimbje. E shkrova me shumë seriozitet dhe vërtetësi
Agim


U NDAMË!

Krevatin kur u ktheva e gjeta po ashtu.
Jastekët të hedhur mbi njëri tjetrin...
u ndamë atë natë, ti ike...s'di se ku
unë shtrihem me vetminë...ti shtrihesh me "atë tjetrin".

Çudi unë shtrihem prap në shtrat nga “ana jote”
Tek vendi i mbetur bosh, i ftohtë si pus i thellë
Dritaren e mbaj hapur dhe zërat e kësaj Bote
Më hynë në dhomë të gjumit të mbetur si një shpellë...

Më kot ndez abazhurin nga komodina pranë
Shfletoj, lexoj një libër që s’ka as dhe kapakë...
Çarçafi më ngatrrohet në fyt si një litarë
Më djegin sytë, me skuqen nga pagjumsi e gjatë

Ku ike?!..po çfarë pate!?...tani me kë je shtrirë?!
Kur flije bashkë me mua, më mbaje fort për dore
Tavani i trishtuar nga tymrat qenka nxirë
Cigaret nji mbas nji unë fik në një shpuzore...

Dhe ja kalojnë netët...seç mbetëm keq të ndarë.
Bile natën e fundit, ma ktheve edhe shpinën...
Më vjen të ulërij, më vjen dhe për të qarë
Ti nuk e di kë thith...unë thith veç nikotinën.

[Acid_Burn]

e dhimbshme ... mos e pacim kismet kurre ... can I have an Amen ???

[KoTeLja_VL]

Si gjithmone nje poezi akoma me fantastike nga ju .

[miki_al2001]

fantastike

[shpirti_i_bukur]

Poezi e jetuar , e dhimbeshme, bukur e ke pershkeruar me tabllo te se vertetes, qe le vrrag ne ererat te marra nga nje qudeteri e cmendur. Bukur

[White_Angel]

Shume e bukur! Tamam nje realitet i diteve qe jetojme . Pergezime



White_Angel

[Ard]

Ndihesh I vetmuar mik?
Eh c’me thua…e di
Kjo eshte bota qe ne zgjodhem me hir
Por mos u deshpero,mos rrudh ballin fisnik
Disa na godasin me gure pas shpine
Se puthemi me vetmine dhe ne zhytje te thella me te
Disa na quajne qaramane
Disa mjeramane dhe te humbur
Po c’rendesi ka pas kesaj
Te pakten ne dime te hyjme
dhe te dalim prej dyerve te saj pa trokitur
Shikome ne sy mik!
Ndihesh i vetmuar e me pikellohesh…?
Jetoje dhe vetmine qe te kuptojme bukurine perreth
Ndoshta je i lodhur dhe zemra te rreh ngadale
Mos na qenka ndeshkim te ndihesh i vetmuar valle?

[_BoOtYlIcIoUs_]

shum e bukur dhe shum e dhimbshme sikur je aty dhe po e jeton ngjan

[mbreta]

eh, ikja eshte e keqe mik,
dhembja te rendon ne shpirte e sup,
koha kalon e vitet ecin
e vetmia te mbyte me gulc.


por eshte shume mire edhe ateher
kur shpina eshte e kthyer
kujtimet mbesin cdo here
edhe ne diten e thyer




poezite e tua jane fantastike Agim.

[Agim Doçi]

Vetminë unë nuk e thirra
Ajo më gjeti vetë...
Dikur isha Romeo...sa ditë të vështira!
Ku humbe Zhulietë?...

Kur humbet dashuria
ke humbur dhe vetvehten!
Nga pas të ndjek hija
nuk di ku të mbështetem...

në rrudhat e ballit të ftohtë
plugu i vetmis lëron...
në rrudhat e shpirtit pa jetë
trishtimi plugon!...

Mëngjezet përlyer me gri
buzëmbrëmjet shurdh-memece.
ja kështu unë edhe ti
peng i një shprese...