Paraqitja e Zyrtarëve

[Brari]

shekulli
------------
Presidenti dhe Etika Parlamentare
Nga Artur Shkurti

Padiskutim se marrëveshja e forcave politike shqiptare e pak kohëve më parë për zgjedhjen e një presidenti konsensual, përbën një precedent të rrallë për aktualitetin shqiptar, i cili befasoi jo vetëm mbarë opinionin publik shqiptar, por edhe faktorin ndërkombëtar.
Nëse arritja e këtij përfundimi ishte rezultat i maturimit të klasës politike shqiptare, apo erdhi si pasojë e detyruar e kushteve konkrete të krizës, kjo pak rëndësi ka edhe pse në thelb ka rëndësinë e vet jo të vogël.
Në fund të fundit ajo çka vlen është përfundimi dhe jo mënyra e arritjes së tij, sepse në shumë raste edhe zgjidhjet nga halli japin rezultate. Dhe ky i fundit ishte pozitiv, duke pasur parasysh se mënjanoi të paktën provizorisht krizën institucionale, zgjodhi në krye të shtetit shqiptar një njeri të nderuar dhe një figurë të pranueshme nga të gjithë dhe mbi të gjitha hapi rrugën për konsolidimin e mëtejshëm të shtetit në Shqipëri.
Padyshim se nga një njeri me një përvojë kaq të madhe dhe të larmishme, përgjithësisht të suksesshëm në jetën e tij dhe mbi të gjitha nga një familjar i mirë, një familje e madhe siç është Shqiperia, ka se ç'të presë. Por mbi të gjitha kjo Shqipëri, e brejtur nga kontrabanda, e kalbur nga korrupsioni dhe ku çdo ditë humbasin vlerat morale të njeriut, e ka nevojë një njeri të ndershëm, konsekuent dhe të pakompromentueshëm si z.Alfred Moisiu.
Pjesë e seriozitetit të tij në punë përbën edhe meraku i një organizimi të thjeshtë, por edhe tepër solemn të ceremonisë së ndërrimit të detyrës.
Por ajo që ra në sy ditën e betimit të presidentit në Parlamentin shqiptar dhe që njëkohësisht të ngjall keqardhje, ishte qëndrimi jokorrekt dhe aspak serioz i një pjese të deputetëve shqiptarë, të cilët nuk ishin kurrsesi në lartësinë që duhet në raste të tilla solemne. E themi këtë sepse një pjesë e tyre, ku spikaste edhe zv/kryeministri z. S. Gjinushi, erdhi me vonesë në seancën e ceremonisë së betimit të presidentit, duke e konsideruar ndoshta angari dhe duke bërë që një seancë e tillë të fillojë me 20 min. vonesë, kurse disa të tjerë : dikush me këmishë me mëngë të shkurtra, dikush pa kollarë dhe dikush me xhaketë të hedhur supeve , thuajse të vinin nga vaditja e misrit në fushë dhe jo për të marrë pjesë në këtë akt solemn. Nuk të çudit aspak qëndrimi i z. S. Braho, po të kemi parasysh arrogancën dhe demonstrimet e tij në KPD-në socialiste dhe në mbledhjen e
PS-së të rrethit të Durrësit, por sinqerisht të vjen keq për z. P. Koci, i cili ka treguar karakter , moral dhe seriozitet për t'u marrë shembull edhe nga politikanë të tjerë, sidomos në ngjarjet e kohëve të fundit.
Presidenti shkoi në Parlament duke respektuar institucionin dhe protokollin dhe elementët e këtij Parlamenti e kishin për detyrë të ishin në lartësinë e duhur, si në formë ashtu edhe në përmbajtje. Cilado qofshin arsyet nuk e justifikojnë mospjesëmarrjen në këtë eveniment të deputetëve të PBDNJ-së.
Po ta vëmë re të gjithë ata deputetë që votuan kundër (dhe mirë bënë, është e drejta e tyre ta bëjnë këtë) u munduan që në një formë apo në një tjetër, të demonstronin pakënaqësinë e tyre, ose po të doni quajeni edhe protestën e tyre ndaj zgjedhjes së këtij presidenti. Duke treguar në këtë mënyrë shpirtvogëlsinë e tyre .Nëse arsyet ishin të karakterit personal , të atij procedurial , apo kishin të bënin me arsye të tjera që ne nuk i dimë , pak rëndësi ka. Ajo që ka rëndësi është se këta zotërinj ishin të detyruar të respektonin qytetarin e parë të këtij shteti, duke lënë mënjanë preferencat dhe vlerësimet personale . Dikujt, për arsye objektive apo subjektive mund të mos i pëlqejë A. Moisiu si person, (edhe pse për çfarë u tha më sipër për figurën e tij, nuk e ka të drejtën morale ta bëjë një gjë të tillë ) por është i detyruar ta respektojë z. A.Moisiu si president të Shqipërisë dhe që erdhi si rezultat i një votimi të rregullt dhe demokratik. Shfaqjet dhe demonstrimet e kësaj natyre nuk e ulin figurën e z. A.Moisiu , i cili nga ana e tij nuk harroi të falenderojë edhe ata që e votuan kundër , duke treguar vlera të larta qytetarie, por tregon mungesën e kulturës dhe të etikës parlamentare të këtyre zotërinjve , që nga ana e vet treguan të kundërtën dhe treguan se nuk kanë masë dhe principe në trajtimin e ngjarjeve të kësaj natyre .
Prandaj është e domosdoshme që kryetari i Parlamentit të marrë masat që të mos përsëriten më në të ardhmen fenomene të kësaj natyre që ulin figurën e përfaqësuesve të popullit .

[Agim Doçi]

BRARI kryemiku im!
Grupet parlamentar në atë ceremoni erdhën si më poshtë:
GRUPI I PS-së
30% mëngëshpërvjelur (mëngë shpër-vjedhur!) si hajdutëqë janë
11% pa brekë në b..thë (femrat)!
24% xhaketë hedhur krahëve (komunistë të terrenit)!
15% pseudo-deputetë (Dushk-Deputet) me vota të vjedhura!
20% antikastarsistë dhe antishqiptar!

GRUPI I PD-së!
50% anti socialistë
22% antigrekë!
28% kallam-kusuri!

PBDNJ
100% në Athinë!

PSD
100% me vota hua nga dallaveret politike!

PAD
0.001% në Votime - 100% ishbashkëpuntorë të Sigurimit!

PDR
7% të elektoratit (deviatorë, karrieristë, antiberishë, antivehte)

PLL
2 deputetë qyl (me votat e PD-së dhe të koalicionit)

PDSH
2 deputetë mysliman (me votat e katolikëve)lol.

PRSH
1 deputet servil
1 deputet antiGodo

e kështu me radhë!
Pra më kupton pse rri në pushtet Nanosi?
Agimi

[Brari]

Gim ...kam qeshur me lot...je i madh..

Ja cthote kjo Malltezi per "Pasaniket e rinj".


periferi

Të mësohemi me "parvenu"-të


--------------------------------------------------------------------------------

nga Alba Malltezi
periferi@hotmail.com

- Fenomeni që në qindravjeçarët e kaluar u shfaq në botë e që francezët i vunë vulën "parvenu", po prek këto vite dhe shoqërinë shqiptare.
Janë të pasurit e rinj.
Fisnikët francezë quajtën në këtë mënyrë ata tregtarë që pasi vunë një pasuri të konsiderueshme, për të treguar se ishin vërtet të kamur, duhet t'ua vinin në dukje të gjithëve. Po si? Duke vënë në qafë e gishtërinj gjithë bizhuteritë e mundshme, duke bërë festa për të treguar se jetonin në një shtëpi të bukur, duke frekuentuar restorante të shtrenjta… Por kishin një problem: nuk dinin të silleshin. Edukatën, rregullat e mirësjelljes nuk mund t'i blinin, ndaj stononin duke u bërë qesharakë lehtësisht. "Parvenu"-të (të realizuarit, të arrirët) kanë mbushur sot shoqërinë tonë: politikanë që shpenzojnë në një drekë trefishin e rrogës apo pensionit mujor të prindërve të tyre; tregtarë që i futen bujshëm sektorit të informacionit duke treguar me të gjitha mënyrat se kanë para edhe më shumë se kanalet e Berluskonit; gratë e disave prej këtyre, të cilat mbajnë bizhuteri (të blera dhe te ndonjë hajdut që në Shqipëri i shet me një të 20-ën e vlerës reale, pasi i ka grabitur diku nga Italia, Zvicra a Gjermania), por e rëndësishme për to është se mbajnë një diamant, pavarësisht se nuk e kanë të trashëguar nga gjyshja apo blerë pas kursimeve të gjata e një pune të lodhshme. Janë fenomene të cilat bota i ka njohur në periudha më të hershme. I kalon edhe tani, por nuk habitet, mahnitet e joshet prej tyre. "Jo gjithçka që shkëlqen është flori", thonë të urtët dhe ky është përkufizimi për shumë nga ata që sot shkëlqejnë e që shpejt zhduken si një flluskë sapuni.

gaz.Shqiptare.