Eja...

[mbreta]

Ne nje dite si kjo,
kur qielli shendrruar ne gri eshte
e mjegulla token perqafon fort
mos me kerko...
ne skutat e qiellit jam strukur.

Ne nje dite si kjo,
kur vjeshta zbukuruar ngjyrash do t'jete
e ylbere sdo te kete me pas shiut
mos me kerko...
jam strehuar ne kthinat e shpirtit n'fluturim.

Ne nje dite si kjo
kur large shume large do t'jem
mos me kerko...
as ne qiell,
as neper gjethet shumengjyreshe,
as neper tingujt e kristalte,
qe do mbesin skutave te kujtimeve...

Mos me kerko...
jam humbezuar qiellit
e fluturoj kaltersive pafund...

[RaPSouL]

Eja Bashke Me Mua
Te Fluturojme Si Shpendet
Ne Hapesiren E Pafund
Eja Se Do Vi Edhe Lumturia
Me Ty ......

[silvi82]

une vdekjen se kam frike
nje cast dhe do te fle
ne gjumin terr pa endrra
perjete, nen dhe...

por tmerr e kam sa tmerr
te vetem nje mendim
qe kurre s'do te mbeshtet
nje koke ne gjoksin tim

qe kurre s'do te me puthin
dy buze dhe dy sy
qe kurre prape e prape
sdo jemi ne te dy

une vdekjen se kam frike
nje cast dhe do te fle
ne gjumin terr pa endrra
perjete, nen dhe...


p.s. kjo eshte poezia e nje shokut tim shume te mire, te cilin e vrane ne kohen kur cmenduria bente kerdine ne shqiperi, 1997!!! e lexova ne ditarin e tij, e shkruar nga ai vete, vetem mbasi ai kishte vdekur...

[mbreta]

Rremoj misterin e ndjenjave
heshtur mengjeseve gri
kerkoj forcen e paperballueshme
qe leviz guret,
te gjejne bote tjeter te paekzistueshme.
Qiellin rrenoj me nje rrufe,
Me flaken e shpirtit tim
marionetat i marr peng
ne lojen e perjetshme te dashurise.




*****************


Kembezbathur ece trotuareve te shpirtit
mbledhe copeza fjalesh te thyera gjithandej
nje re te zeze e vras me sy
thyej qafen e me le te qete i them.

Po, shpirt do jemi perseri bashke
keshtjella jone eshte ndertuar ne sy
fjalet e thyera i merr era...

[mbreta]

Dallge stinesh
s'ka as bore e as shi,
detet terbohen
e rrezojne vela anijesh.

Ç'do perendim dielli
me brishtesine e ngjyrave
mund terbimin e dallgeve te detit
e ia fale stines.

Ka kohe
qe kam leshuar spiralen
ne shpirtin tend.
Nganjeher terbohem si dallget
rrezoj vela, e permbys varka.
Por,
ç'do muzgmbremje
ç'do fillimmengjesi
lundroj brigjeve te shpirtit tend.

[mbreta]

Babait tim


Tek shikoj rrudhat e ballit tend
shoh nje shekull te kaluar,
njeqind vitet tua
i shoh ne syte e tu plot drite.

Tek prek doren tende asht e lekure
elektrizohem nga forca magjepese e burrerise tende
I shtrenjti im.
Prane teje ndjehem e forte,
Ti me udhezove te iu bej balle sfidave
e jetes te i pergjigjem me te njejten monedhe.

Tek syte e tu shoh pertej drites
shoh jeten qe kalove shtigjeve
me durimin tend mbyte kohen.

Ç'do rrudhe ne fytyren tende
per mua eshte me shume se krenari.
Me mesove t'a dua jeten,
e njerezit
me the shihi drejt ne sy.

Kur jam e merzitur
e degjoj zerin tend
mbushem me fuqi te reja,
harroj pikellimin dhe filloj
t'a dua jeten perseri.

Ti, i shtrenjti babai im,
Ti,fuqia e jetes,
e shpirtit tim.

[mbreta]

Me ler edhe njeher te jem
drita e diellit qe leshohet nga qielli,
te jem ylberi qe pas shiut
pikturon blerim.

Me ler edhe njeher te jem hene,
qe oqeaneve te shpirtit tend lundron,
te jem shikimi,
qe syrin tend miklon.

Me ler edhe njeher te jem stine
ku shpirtrat tone te behen fjolle bore,
qe bie ne pranvere
e shkrihet pa rene ne toke.

Kur jam me ty s'ka qiell gri,
por pafundesisht kaltersi...

[mbreta]

Nganjeher, jeta eshte nje çast
i ngjashem me diamantet
qe vezullojne ne mesdite.

Nganjehere, jeta eshte nje emer,
nje drite e ndezur
qe perkundet butesisht.

Nganjeher, jeta eshte nje varg magjiplote
me rime apo pa rime
kjo ska rendesi.

Nganjeher, jeta eshte enderritje
shpeshhere permes mugetires
ngjalle shpresa plot drite...

[Sara_S]

Mikes sime!!

Eja edhe njeher
eja pse ik nga une
eja se jam mikja jote
eja se te dua shum

Eja ti shpalosim kujtimet
eja ndoshta te ndihmoj
eja ta them amanetin
eja ose do te shkoj

Pse nuk me thua
se me mban ne mend
pse sdon te me flasesh
kjo shum po me dhemb

[mbreta]

Sodis ngadale qiellin,
hapsiren pa fund e vras me shikim
behem hije qe mbeshtjelle
boshllekun e trishtimit
ne syte e zi.

Mbledhe nje nga nje gjethet
pranveres qe bien.
As diellin, as qiellin
me s'i mbaj meri.
Kam nje bote te tere ne duart e mia
ngadale - ngadale trishtimin e fshij...

Kepus nje nga nje rete e bardha
me to shenoj inicialet tona,
e tretem rruges se kalldremte'
e behem hije'
tek ndjeke nga pas dallendyshet krahekeputura
qe erdhen ne kete pranvere te vonuar...

Ngadale - ngadale trishtimin e fshij...