Studentet perplasen me Qeverine:

[Kryeplaku]

Nano, incident me studentët

Kryeministrit i ndërpritet fjala. Shumica e studentëve braktisin sallën gjatë fjalës së Nanos

A.Rama

TIRANE- Takimi i studentëve shqiptarë në botë, të organizuar në rrjetin ASAN është shoqëruar dje në mbrëmje me replika mes një përfaqësie të studentëve që nuk kanë marrë vizat në Ambasadën italiane dhe kryeministrit Fatos Nano. Kryeministri është detyruar të ndërpresë fjalën në takimin e Konventës rinore të organizuar nga Ministria e Kulturës, pasi në sallën ku zhvillohej takimi festiv, janë futur disa prej studentëve, që prej disa ditësh protestojnë për mosmarrjen e vizave nga Amdasada Italiane, për të vazhduar studimet në universitet italiane. Duke u drejtuar nga kryeministri ata i kanë kujtuar kreut të qeverisë se në sallë ishin edhe ata si përfaqësues të të rinjve që prej disa ditësh qëndrojnë pranë selisë së ambasadës italiane në shenjë proteste. “Jemi dhe ne të ambasadës” kanë thënë të rinjtë duke u drejtuar nga Nano i cili pas këtij momenti ka ndërprërë fjalën duke replikuar me ta. Madje ai ka hapur xhaketën duke thënë se ai nuk kishte asnjë vizë aty. “Ju jeni ata të vizave, por unë nuk kam viza këtu. Ju pres në zyrën time që të diskutojmë për këtë çështje dhe në zyrën time qëndrohet ulur jo në këmbë”-ka thënë Nano. Takimi zhvillohej në Pallatin e Kongreseve. Sakaq salla e mbushur me studentë ka reaguar në mbështetje të studetëve dhe kërkesave të tyre. Pas kësaj, Nano ka thënë se se deri tani pranë ambasadës italiane kanë marrë vizat 2600 studentë . “Janë edhe 200 të tjerë nga të cilat, 100 kërkesa do të ritrajtohen këto ditë, ndërsa 100 do të shihen, pasi rezultojnë dokumentet me probleme” ka thënë Nano duke iu drejtuar të rinjve që kanë hyrë papritur në festën rinore që organizohej tek Pallati i Kongreseve.

Replikat me ASAN

Por replikat e Nanos me të rinjtë nuk janë mbyllur me kaq. Një pjesë e studentëve të rrjetit ASA-n, protagonistë të aktivitetit, e kanë kundërshtuar kryeministrin Nano për pjesë që lidheshin me fjalën e tij të mbajtur dje. Ata i kanë kujtuar Nanos se ndërsa ai i ftonte studentët për bashkpunim, gjërat në realitet ishin shumë ndryshe dhe se në administratën shqiptare ishte shumë e vështirë të punësoheshe. “Ju flisni për afrim, por në administratë ka vështirësi për punësimin tonë. Duhet të ndani shapin nga sheqeri sepse ne po sakrifikojmë duke u kthyer për të punuar këtu” kanë thënë studentët. Në fjalën e tij, marrë pas fjalës së studentëve, kryeministri ka shtuar më tej se shapi dhe sheqeri le të rrinë bashkë. Studentët që kryejnë shkollat e larta jashtë vendit i janë drejtuar sërish Nanos duke thënë në fjalimet e tyre se “ne ndeshemi me një shurdhëri të shtetit edhe pse vijmë të punojmë në vendin tonë”. Sipas tyre nga 20.000 maturantë, vitin e shkuar 40% e tyre ka shkuar për studime jashtë shtetit.

Braktiset salla gjatë fjalës së Nanos

Pas replikës me të rinjtë e protestës para ambasadës italiane, Nano filloi të jepte përgjigjet e veta për kritikat që studentët e diplomuar jashtë i kishin bërë në fjalimet e tyre, mbajtur para se ai të merrte fjalën. Gjatë fjalimit, shumica e studentëve të pranishëm, kanë dalë jashtë nga salla, ndërkohë që
Brenda kanë mbetur vetëm përfaqësues të trupit diplomatik, politikanët e pranishëm si dhe një pjesë më e vogël e studentëve të pranishëm. Për rreth 45 minuta, Nano ka mbajtur një fjalim, i cili ka hutuar jo pak nga të pranishmit. Fjalimi është ngarkuar me figura të ngatërruara letrare, kur Nano është përpjekur tu japë studentëve përgjigje për punësimin e tyre në administratë. “Le të rrinë bashkë shapi dhe sheqeri, - ka thënë Nano, duke u hedhur më pas në një përpjekje për të dhënë përgjigje nëpërmjet ndërtimit të vezës. “Ne jemi si një vezë, me të kuqen dhe të bardhën, le të bashkojmë lëngjet tona për të penetruar më mirë në motorin e zhvillimit, - kanë qenë pjesë nga fjalitë e ngatëruara të Nanos. Ai ka përmendur në një moment edhe frazën “unë jam seksi i tretë”, pa u kuptuar se çfarë donte të thoshte.
Ndërkaq në fjalën e tij Nano ka konfirmuar se disa kohë më parë kishte nxjerrë nje urdher ekzekutiv qe i trajton ne menyre preferenciale ata që kane studiuar jashte shtetit ne procesin e rekrutimit ne administraten publike. Ai ka vërejtur se së fundi numri i i të punësuarve nga kjo kategori eshte shtuar ndjeshëm pas këtij urdhri. Nano ka shtuar më tej se ky kontigjent të rinjsh po ballafaqoheshin me sukses me boten moderne ne fushen e dijes. Ai ka vlerësuar studentët për arritjet e tyre gjatë procesit të studimeve në universitetet e huaja. Sipas Nanos ashtu si edhe ambasadorët studentët shqiptarë në botë po ndihmojnë për të krijuar një imazh pozitiv për vendin.



31/08/2004 Shekulli

[Kryeplaku]

...........................EDI RAMA....................................
“Ky atdhe i dobët s’ka përgjigje për kërkesat tuaja”


Shekulli

Të dashur miq, Për hir të së vërtetës do të kisha parapëlqyer të mos e merrja ftesën tuaj për të përshëndetur këtë konventë rinore. Nderi që më bëni është natyrisht i madh, kënaqësia e të qenit mes të zgjedhurve nga ju për të marrë fjalën po ashtu është shumë e madhe, por detyra për të folur përpara jush më dukej mjaft e vështirë.
Në fakt, kam përshtypjen se kjo është një detyrë që vështirësohet përditë për cilindo përfaqësues të shtetit apo njeri të politikës që duhet të flasë me ju e për ju. Sepse ju rriteni shumë më shpejt sesa shteti dhe ndryshoni shumë më shpejt sesa politika dhe sepse shteti e politika janë përditë e më larg jush, përditë e më larg nga ëndrrat, mendimet, sakrificat dhe jeta juaj e përditshme.
Të vish përpara jush e të flasësh për atë cka po bëjmë a do të bëjmë ne, përfaqësuesit e shtetit a njerëzit e politikës, për të jetësuar ëndrrat tuaja, për të respektuar mendimet tuaja, për të shpërblyer sakrificat tuaja e për ta bërë më të lehtë jetën tuaj të përditshme, është një barrë vecanërisht e vështirë kur e percepton hendekun e frikshëm që ndan përditë e më shumë shpresën tuaj për një atdhe të fortë e të begatë që t'ju mbrojë e ushqejë nga realiteti i atdheut tonë të dobët e të varfër që s'ka përgjigje për pyetjet e nevojat tuaja në rritje.
Para disa kohësh bëmë një sondazh me studentët më të mirë të katër degëve të Universitetit të Tiranës të cilët i pyetëm se cfarë i pengonte t'i adresoheshin zyrave të shtetit për t'u punësuar në administratën publike. Përgjigjet që morëm në shumicën dërrmuese të rasteve ishin tre: Së pari imazhi aspak dinjitoz i shtetit e i politikës, së dyti mungesa e plotë e besimit tek mundësitë e një karriere pa suport politik në administratën publike dhe vetëm së treti paga e pakënaqshme në raport me sektorin privat. Por ama kjo shumicë shprehej krejt në favor të një angazhimi në sektorin publik nëse dy problemet e para nuk do të ishin kaq të mprehta dhe shkurajuese.
E vërteta është se të treja këto probleme nuk zgjidhen dot nga njëri-tjetri sepse me këtë politikë nuk bëhet dot shtet, me këtë shtet nuk bëhet dot administratë, me këtë administratë nuk rriten dot në nivelin e dëshiruar treguesit e punës së shtetit e për pasojë as pagat nuk mund të arrijnë në nivele joshëse për të rinjtë shqiptarë, të talentuar e të mirëshkolluar jashtë ose brenda vendit.
Në këtë kontekst aspak inkurajues, ku rëndojnë posacërisht sfidat e panumërta të integrimit, mund të themi se jetojnë në një ndër ato momente të historisë së vendit kur thuhet se bijtë s'duhet të pyesin cfarë po bën atdheu i tyre për ta, po se cfarë po bëjnë ata për atdheun e tyre.
Dhe pa dashur ta idealizoj apo romantizoj nismën e studentëve shqiptarë jashtë atdheut për krijimin e rrjetit ASAN dhe kësisoj për realizimin me forcat e mundësitë e tyre modeste të njërës prej qindra detyrave të parealizuara të shtetit shqiptar të tranzicionit, do të thosha se kjo nisëm ngjan si një shprehje elokuente e vetëdijësimit të të rinjve të talentuar e të mirëshkolluar të këtij vendi për atdheun në nevojë.
Falë kësaj nisme dhe vullnetit të asansave ndoshta do të kemi më në fund një listë të humburish nëpër botë bashkë me diplomat e tyre, një burim autentik të dhënash të shumëllojshme për fenomenin dramatik të rrjedhjes së trurit si edhe një pikë fikse referimi për të rilidhur fijet e këputura mes Shqipërisë e mijëra bijve të saj të humbur.
Si pjesë të këtij vetëdijësimi për atdheun në nevojë i shikoj unë të gjitha organizimet e të rinjve në vitet e fundit në funksion të zgjimit e të kultivimit të një ndërgjegjeje qytetare për të administruar më me përgjegjësi e sukses fatet e vendit, problemet e Shqipërisë e të shqiptarëve në raport me Europën e me shtetin e tyre, burimet ekonomike e cilësinë e mjedisit ku jetojmë. Prandaj nuk besoj se do të kishte një vend më të përshtatshëm për të përshëndetur jo vetëm ASAN-in, por edhe Këshillin Rinor Shqiptar, Lëvizjen MJAFT, Zyrën e Mbrojtjes së Qytetarëve, Parlamentin Rinor Shqiptar dhe të gjitha ato organizime të rinjsh që me përpjekjet e tyre sjellin emancipim pikërisht sepse arrijnë të turbullojnë ujërat e kristalta të Shqipërisë zyrtare e politike.
Duke folur në emër të një institucioni që tashmë e ka konsoliduar reputacionin e dyerve të hapura për të rinjtë, unë dëshiroj t'ju siguroj të gjithëve se Bashkia e Tiranës e ka jo vetëm për detyrë, por edhe për nder të vecantë që gjatë periudhës së pushimeve të punësojë cdo vit një numër të konsiderueshëm studentësh nga Universiteti i Tiranës apo edhe nga universitete të botës - këta të fundit studentë shqiptarë e, duke filluar nga ky vit, edhe të huaj që shkëmbejnë përvojën e tyre me studentë vendas përmes projektesh konkrete në funksion të punës së Bashkisë së Tiranës. Ashtu sikundër e kemi për nder që sot në administratën tonë të numërohen një sërë prej tyre që pasi kanë bërë pushime aktive tek ne e pasi janë diplomuar, kanë konkuruar e fituar vendin e punës si nëpunës civilë.
Por unë jam njëkohësisht i vetëdijshëm që ajo cka kam e kemi bërë deri më sot me ju e për ju është pak, tmerrsisht pak, në raport me nevojat përditë e më ulëritëse të vendit e me potencialin tuaj cdo vit e më të madh.
Fakti që s'kemi akoma një bazë të dhënash për burimet njerëzore të këtij vendi - këtë rrjedhje të painventarizuar të trurit s'ia lejon vetes as India që është 700 e kusur milionë dhe ia lejojmë ne që laj thaj këtu brenda 3 milionë e capak jemi! -, të brendshme a të jashtme qofshin, e jo më një politikë rezultatesh të prekshme në këtë drejtim, ndërkohë që Shqipëria ka nevojë për ju më shumë sesa kurrë, flet vetë për prapambetjen tonë në raport me kohën e me sfidat e saj gjithnjë e më të papërballueshme.
Megjithatë këto dhe shumë të tjera ju i dini tashmë më mirë sesa unë e të ftuarit e tjerë këtu. Suksese në studimet tuaja të këtij viti dhe kurajo për të ndihmuar edhe më shumë sesa kaq Shqipërinë në nevojë, cdo vit e më shumë në nevojë!

(Fjala e mbajtur dje ne Konventen Rinore te studenteve shqiptare jashte atdheut)



31/08/2004

[Kryeplaku]

E ardhmja e Shqiperise (studentet) nuk duhet te presin nga e kaluara e Shqiperise (politikanet). Duhet me ne fund ta vejme trurin me shume ne levizje dhe mos presim nga gjeja e vdekur qe te ngjallet dhe duhet ta pyesim mire veten kur shkojme drejt kutise se votimit.


FLM