Te punosh si prostitute shkatrron jeten!!

[green]

Po dhe une atje e pata muhabetin mer cun..."ke prostitutat"... Prostitutat jane nje figure qe te serviret ty te urresh dhe te peshtysh, po ata qe shfrytezojne nje njeri, e perdorin si mekanizem-pse nuk zihen ne goje?! (apo perhere ne rolin e te "paditurit" ai qe eshte ne fakt viktima apo me i dobti). Prostitutat jane viktima ku shfryhet epshi i...shpesh here apo ne me te shumten e rasteve i atyre qe nuk u takon fare ndoshta te shkojne tek prostitutat, sepse jeten sociale mund ta kene...te plotesuar.

[StormAngel]

Ajo ka pohuar para akuzes se gjate dites shkonte me 10 kliente dhe pazari per sejcilin varionte nga 500 deri ne 1000 leke te reja

Mua kjo me habiten me shume.
10 kliente ne dite here 365= Shume!
Edhe ate,46 vjecare...Sa te tjera ka dhe do kete.

[[xeni]]

Po dhe une atje e pata muhabetin mer cun..."ke prostitutat"... Prostitutat jane nje figure qe te serviret ty te urresh dhe te peshtysh, po ata qe shfrytezojne nje njeri, e perdorin si mekanizem-pse nuk zihen ne goje?! (apo perhere ne rolin e te "paditurit" ai qe eshte ne fakt viktima apo me i dobti). Prostitutat jane viktima ku shfryhet epshi i...shpesh here apo ne me te shumten e rasteve i atyre qe nuk u takon fare ndoshta te shkojne tek prostitutat, sepse jeten sociale mund ta kene...te plotesuar.

ke te drejte, ata qe perdorin prostitutat jane per t'u urryer me shume...une nuk thashe ndonje gje qe kundershton kete apo jo?

[green]

ate e di ti me mire...

[[xeni]]

sigurisht qe une e di me mire; kete s'ishte nevoja ta thoje...

[ATMAN]

Prostitucioni "zanati" me i vjeter ne bote

Nëse do të ndiqnim origjinën e " zanatit më të vjetër në botë " do te shkonim shume larg. Deri ku ? Sigurisht, kjo ngjitet deri ne koherat e lashta. Dhe mbetemi gjithnje në pikën zero: klienti është gjithnjë klient, prostituta gjithnjë prostitutë, tutori gjithnjë tutor dhe paraja gjithnjë motori që vë në lëvizje tërë mekanizmin.

Nëse i referohemi shoqërisë primitive, është e rëndësishme te theksojmë se femra vihej gjithnjë në dispozicion të mikut. Deri kohët e fundit një zakon i tillë ekzistonte tek eskimezët. Më vonë, në kohët pagane femrat viheshin në shërbim të perëndive me praktika seksuale. "Ne gjuhën greke folja shes është rrënja e fjalës Porneia që përshkruan prostitucionin. Kjo folje do te thotë të trajtosh një qenie njerëzore si mall. Ajo që quhet "zanati më i vjetër në botë" është i lidhur me praktikën më të vjetër që të marrësh të afërmin tënd si skllav dhe të bësh tregti me të. Në Orientin e vjeter (Babiloni, Azi e vogël) dhe në Greqi (Korint) prostitutat e ashtuquajtura "te shenjta" jetonin ne tempujt kushtuar perëndeshës Afërditë dhe pikturat murale të Pompeit tregojnë ato që ishin shtëpitë publike te antikitetit.

Qyteti i Athinës e meriton te ndalesh veçanërisht. Është vendi i qytetarisë model, por edhe i zakoneve të këqija: kulti i parasë, korrupsioni, prostitucioni. Sigurisht, këto zakone turbullojnë shoqërinë. Për të fshehur këtë fytyrë, Athina që kishte "shpikur" Shtetin Modern dhe shoqërinë tregtare krijon në tregtine e seksit të ashtuquajturat Dikterione. Dikterionet ishin ndërmarrje shtetërore, me tarifa te arsyeshme ku prostituonin skllave. Për këtë shpikje legjislatori Solon u quajt gjatë "mirëbërësi i kombit". A nuk siguronte ai mbarësinë e shtetit dhe lumturinë e burrave duke pastruar rrugët nga prostitutat dhe duke mbrojtur virtytet e femrave?Jemi në shekullin e 6 para Krishtit: është lindja e shtëpive të para publike. Vazhdimi është më kaotik.

Bota është e ndrydhur, zakonet janë të ashpra, meshkujt gjenden nëpër luftëra të përgjakshme. Një univers dhune është ai i prostitucionit, i lirë apo i fshehtë. Sunduesit fillojnë të shqetësohen për atë që ka pushtuar rrënjët e mbretërive dhe, që për më tepër, i shpëton autoritetit të tyre. Kështu, perandori bizantin Theodhosi i Madh (376-395) urdhëroi të internohen të gjithë baballarët, bashkëshortët apo tutorët që prostituonin vajzat, gratë ose skllavet e tyre. Po kështu, Theodhorik I, mbret i Vizigotëve (418-451) i kërcënonte me vdekje tutorët. Një tjetër Vizigot, Alarik II më 506 nxori ligjin "Kodi Alarik" që i dënonte tutorët edhe prostitutat si fajtorë që meritonin dënimin me kamxhik. Ky kod do të mbijetojë për një kohë të gjatë dhe do të përkrahet nga sundues të tjerë në Kartagjenë, në Gjermani dhe në Francë. Tutorët dhe prostitutat dënoheshin si kriminelë. Ato mund të dënoheshin deri 300 goditje kamxhiku dhe u priteshin flokët. Nëse përsërisnin krimin u hiqej liria dhe shiteshin në tregun e skllevërve. Perandori bizantin Justiniani I që sundoi në vitet 527-565 sulmoi gjithashtu prostitucionin, por synimi i tij ishte qe të sulmonte rrënjët e së keqes.

Në Curpus Juris civilis dënoheshin rreptë të gjithë tutorët, prostitutat dhe njerëzit që mbështesnin prostitucionin. Në të njëjtën kohë shfuqizoi ligjin që u ndalonte ish-prostitutave të martoheshin. Qëllimi ishte që t'i shkëpuste prostitutat nga kthetrat e tutorëve dhe të shtëpive publike. Çifti mbretëror krijoi të parën qendër rehabilitimi social "Metanoia" që do të thotë "Të pendohesh" për prostitutat. Eksperiencë jetëshkutër. Metanoia ishte një dështim dhe nuk i zbrazi aspak qytetet nga prostitutat. Në këtë kohë tregtia e seksit organizohet më mirë.

Pak a shumë klandestine, pak a shumë e nëndheshme, pak a shumë e persekutuar, pak a shumë e toleruar, kjo tregti fillon të krijojë tiparet në shekujt që do të vijnë....


Fytyra e vertete e prostitucionit

Kërcënime me thikë... Të djegura me cigare... Përdhunime... Rrahje të përsëritura... Ekzekutime në vende në braktisura... Dëshmitë ndjekin njëra-tjetrën; faktet parakalojnë njëri pas tjetrit.
E ekspozuar para shikimeve të të gjithëve, prostituta është e ekspozuar njëkohësisht edhe para të gjitha rreziqeve. "Janë rreziqet e zanatit" do të përgjigjeshin ata që nuk pëlqejnë të dëgjojnë gjëra të tilla.

Dhuna e parë fillon nga tutori kur shoqëron femrën e tij drejt trotuarit. Ai nuk heziton të përdorë të gjitha mjetet për ta detyruar të punojë aty: rrahjet, shantazhet drejtuar familjes a fëmijës nëse kane. Dhuna vjen shpesh edhe nga klientë që nuk paguajnë, ose që duan të shfryjnë mbi prostitutën impotencën e tyre. Dhuna ekziston gjithashtu edhe midis vetë prostitutave, për një copë trotuari a për një klient.

Dhuna theksohet më shumë kur droga futet në mes. Klientë, rregullime hesapesh, luftë grupesh....
Viktimat janë gjithnjë prostitutat, por ato nuk guxojnë kurrë të ankohen. Dhe një ditë i gjejnë të vrara a të masakruara në ndonjë qoshe të shkretë.
"Nuk është e vërtetë që është një zanat si gjithë të tjerët, tregon një prostitutë e re. Nuk e di nëse është më i vjetri, por është më i dhimbshmi. Agresionet fizike nuk janë asgjë para dhimbjes së brendshme...
Është kjo që nga çjerr, që nuk na lë të marrim frymë...
" Të gjitha prostitutat e pranojnë: që të shiten ato dublojnë personalitetin. Fillojnë të ndryshojnë emrin, pastaj pijnë ose drogohen. Njëra shkon me klientët dhe tjetra kthehet në shtëpi duke u "kthyer normale".
"E sforcojmë veten për të harruar. Dublojmë personalitetin për të mos qenë më vetja. Është njësoj si "të braktisësh trupin pa braktisur veten tënde."

Dhe duke u përpjekur që të harrojë trupin e saj, femra përfundon duke urryer veten e saj. Ky trup që të gjithë e keqpërdorin, nuk mund t'i përkasë asaj. Në këtë univers dhune, prostituta bëhet e dhunshme me të gjithë të tjerët. E dhunshme me klientët që ajo vetë i josh e i përbuz njëkohësisht, e dhunshme me tutorin që e do dhe e urren, njëkohësisht.




Prostitucioni ne Shqiperi

U bene 10 vjet qe Shqiperia eshte e hapur ndaj botes moderne. Bashke me teknologjine e fundit, shtepite e bukura, veturat luksoze, kompjuterat etj., dyert u hapen edhe per krimin, mafian, prostitucionin, drogen. Shoqeria shqiptare ende ne embrion, e deformuar nga diktatura, u gjend plotesisht e papregatitur per ndryshime te tilla qe permbysen botekuptimet. E mrekulluar nga bota e panjohur qe u hap para saj, shoqeria shqiptare u ngut te sulej drejt se rese duke hedhur te shkuaren pas si kujtim te hidhur, duke rrezikuar te flake bashke me pelenat, edhe foshnjen qe ishte mbeshtjelle me to.

Fitimet e medha dhe te lehta joshen nje pjese te mire te rinise. Prostitucioni ishte njera nga menyrat per t'u pasuruar shpejt dhe pa u lodhur. Vajzave nga familjet e varfra u premtohej komforti i nje jete pa kokeçarje, te tjera u shkonin pas "te fejuarve a burrave" te tyre. Nuk munguan premtimet per pune te mira, si modele e aktore. Shumica e viktimave ishin adoleshentet 15 - 16 vjeçare - te lehta per t'u genjyer dhe burim i mire fitimi per gjahtaret e mishit te bardhe. Keshtu filloi odiseja e mijera e mijera vajzave shqiptare pertej kufijve te vendit te tyre te varfer, ne kerkim te nje realiteti me te mire.

Shume vajza shqiptare perfunduan shtepive publike dhe trotuareve te Italise, Greqise, Zvicres, Belgjikes, Gjermanise, Frances etj. Sipas statistikave, numri i vajzave shqiptare qe ushtronin prostitucionin ne Europe ne vitin 1999 ishte 20 000. (Shifra eshte publikuar ne gazeten "La Stampa" ne Itali dhe te dhenat jane marre nga Programi i Zhvillimit te Kombeve te Bashkuara). Por eshte e veshtire qe te jepen shifra te sakta, duke patur parasysh se jane mijera familje shqiptare qe jetojne ne emigracion, dhe mentaliteti i familjeve shqiptare qe nuk guxojne te bejne denoncimin prane organeve te specializuara si dhe mosbesimi ndaj ketyre organeve.


Prostitucioni i femijeve

Sipas UNICEF-it prostitucioni i fëmijëve shqiptarë është realitet: janë rreth 1200 fëmijë, nga mosha 10 deri 14 vjeç që gjenden në Greqi, viktima të pedofilëve, kryesisht turistë të huaj. Rreth 1000 fëmijë të tjerë janë të zhdukur pa lënë gjurmë: dyshimet bien drejtpërdrejt tek trafiku i prostitucionit dhe i transplantimit të organeve. Në rrugët e Italisë dhe Greqisë gjenden rreth 8000 fëmijë shqiptarë …

Një milion fëmijë hyjnë çdo vit në tregun e seksit duke e ngritur shifrën e këtij bisnesi botëror në shumë miliarda dollarë. Shumica e tyre gjenden në këtë trafik pasi janë rrëmbyer e shitur. Dhe çdo vit gjithnjë e më shumë të rritur kryejnë raporte seksuale me të mitur. Disa e bëjnë sepse janë pedofilë, disa të tjerë nga dëshira për të bërë gjëra ekzotike, të tjerë nga frika e Sida-s, sepse mendojnë se prostitutat e njoma ndoshta ende nuk janë prekur nga kjo sëmundje. Nuk mungojnë madje edhe guida që shërbejnë enkas për të treguar vendet ku mund të ushtrohet prostitucion me të mitur. Botimi i një guide të tillë Spartacus nga njëfarë Xhon Stamford u bë shkaku i hapjes së një procesi gjyqësor më 1994 dhe i hapi rrugën në Europë trajtimit të çështjes së prostitucionit të fëmijëve duke zbuluar fakte rrënqethëse.

Rrjeti Spartacus nuk është i vetmi që tregton shfrytëzimin seksual të fëmijëve. Ekzistojnë shumë operatorë të specializuar në këto "qarqe të seksit". Ekzistojnë gjithashtu edhe kompani ajrore që, me fjalë të dykuptimta dhe me foto vajzash tepër të reja" përshkruajnë kënaqësitë e mundshme që të ofron Azia. Në vitin 1993 filloi në 83 vende të botës një fushatë sensibilizimi nga agjentët e udhëtimit për të marrë masa të menjëhershme për të pushuar "turizmin e seksit". U ndërmorën shumë aksione, që shkuan deri aty që në biletat e udhëtimit u shkruan mesazhe të tipit: "Një fëmijë ka të drejtë të mbrohet kudo ku ai jeton!" Po kështu edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës ligjet që ndalonin prostitucionin e fëmijëve nuk mund të shkruheshin më qartë.


Megjithatë, në terren prostitucioni i fëmijëve prek fëmijë të moshave gjithnjë e më të vogla. Disa prej tyre janë vetëm 8 vjeç. Në Bankok fëmijë të terrorizuar janë të mbyllur nëpër hotele dhe përfshihen në çmimin e dhomës dhe të ushqimit. Këta fëmijë-prostituta humbin nocionin e kohës duke qenë njëzet e katër orë mbi njëzet e katër orë në dispozicion të të tjerëve, tentojnë të vetëvriten dhe pjesa më e madhe e tyre janë seropozitivë…

Për këta fëmijë, zhvillimi fizik dhe mendor i të cilëve është kaq i vonuar, dhuna, përbuzja, urrejtja dhe flakja nga shoqëria është e rrezikshme. Ata nuk arrijnë më të dalin nga ky realitet dhe kjo u lejon pedofilëve të kenë një argument në anën e tyre për të justifikuar veprimet e tyre duke thënë: "E shihni, ata na kërkojnë vetë…" Varfëria, është e qartë, është faktori përcaktues që i ka bërë këtë fëmijë të përfundojnë në rrjetin e prostitucionit.

"Varfëria sot është më e thellë dhe më e pareduktueshme sesa ka qenë më parë, saktëson një raport i UNICEF-it. Problemet e thella sociale, politike, ekonomike që ndjekin Europën Qëndrore dhe Lindore që nga shndërrimet e viteve 90 kanë hedhur në rrugë të madhe 100 000 fëmijë. Paratë që mund të fitojnë me prostitucionin i tërheq, sidomos ata që nuk kanë zgjidhje tjetër për të fituar. Por edhe shtrëngesa në kohën e diktaturës i jep ushtrimit të seksit nocionin e simbolit të lirisë dhe si mall tregu. Shpesh fëmijët gjenden në rrugë, duke lypur, por edhe në kërkim të vëmendjes, të një fjale të ëmbël a të një ledhatimi… Dhe takojnë pedofilë…. Pastaj marrin zakonin që të shiten.



Prostitucioni ne vendet e botes se trete

Çdo vit mijëra femra, sidomos vajza te reja, zhduken, rrëmbehen, me forcë nga familjet e tyre ose shiten vullnetarisht… Në këto rrëmbime implikohen të gjithë : prinderit, bashkëshortët, fqinjët, miqtë, të panjohurit… Nga Bangladeshi drejt Pakistanit, nga Birmania drejt Tajlandës, nga Filipinet drejt Malejzisë, nga Nepali drejt Indisë, nga India drejt Lindjes së Mesme...

Pavarësisht nga origjina, viktima pëson gjithnjë të njëtin fat. Të blera si në treg, ato gjenden në një vend të huaj gjuhën e të cilit nuk e njohin. E izoluar, pa dokumente dhe pa mbështetjen më të vogël, fati i saj është përcaktuar dhe i përmbledhur në një alternativë të vetme : në trotuar, në shtëpitë publike ose skllave seksuale e një të pasuri.

Gabimi është i saj : ka lindur femër.

Ne Internet meshkujt - amatorë të "pushimeve seksuale"shkëmbejnë përshtypjet e tyre, adresat dhe këshillat për njëri-tjetrin. Për shembull: "Vajzat e hoteleve janë shumë të reja 14-15 vjeçe. Në fakt ato i përkasin hotelit gjë që do të thotë se t'i mund t'i përdorësh ashtu si gjithçka tjetër që gjendet në dhomë. Këta lloj hotelesh janë parajsë për ata që, si ne, praktikojnë sado-mazokizmin."

Në Tajlandë prostitutat tajlandeze i refuzojnë klientët imigrantë që vijnë nga Birmania që bëjnë punë të rëndomta dhe të paguara keq. Por ky nënproletariat i përbuzur duhet zbavitur, gjithsesi. Çfarë do të ishte më mirë për ta sesa shtëpitë publike? Problemi është zgjidhur thjesht. Vajza e reja nga Birmania rrëmbehen dhe mbyllen në shtëpi publike ku kushtet e jetesës janë mizore: aspak higjenë, asnjë kujdes, përdhunime të të gjitha formave. Viktimat e abuzimit nuk janë vetëm ato: janë edhe vetë meshkujt që i frekuentojnë...

Shembull tjetër i tmerrshëm: India. Në Kamatipoura, lagjja e nxehtë e Bombeit. Përqëndrimi më i madh i shtëpive publike në botë, e ashtuquajtura "parajsa e meshkujve dhe ferri i femrave". Këtu 70 000 prostituta presin klientët e tyre. Një në dhjetë është më pak se 15 vjeç. Gjysmat janë nga Nepali, vend i varfërisë ekstreme. Vajzat u blihen prindërve të tyre, rrëmbehen ose mashtrohen me premtimet e një bote më të mirë. Gjuetarët i kërkojnë viktimat e tyre në fshatra të humbur. Ky trafik sjell 1 miliard e gjysmë dollarë amerikanë në vit.
Kuptohet, këto gjëra janë të ndaluara. Në Nepal si dhe në Indi ligji ekziston, në letër. Por realiteti është krejt i ndryshëm. Midis Indisë dhe Nepalit kufiri reduktohet në një portë simbolike. S'ka viza. Të kalosh nga njëri vend në tjetrin për trafikantët është si të përshkosh një rrugë. Kontrollet ekzistojnë formalisht... Sa trafikantë arrestoni ju në vit? Pyet një gazetar një polic kufiri. Polici reflekton, përqendrohet, justifikohet se nuk ka statistika. Pastaj papritur thotë: "Një ose dy..." Çdo vit 7000 nepaleze shiten në shtëpitë publike të Indisë, ndërkohë që në tërë Indinë gjenden 200 000 nepaleze që prostituojnë!

Kohët e para për këto vajza janë të tmerrshme: nese ato refuzojnë të prostituojnë privohen nga ushqimi, mbyllen në dhoma të errëta për ditë të tëra, goditen me sende të hekurta, u shuhen cigare në trup dhe u nënshtrohen përdhunimeve kolektive. Nëse mbeten shtatzëna i nështrohen aborteve. Varfëria ekstreme, pra, është e akuzuara e parë. Është kjo që i bën të verbër dhe shurdhër, që transformon zemrat në gurë. Por ajo nuk shpjegon gjithçka. Kjo nuk shpjegon se si familjet i shesin vajzat e tyre. Në fakt, nëse mjerimi është një faktor përkeqësues, duket se vendi i nëpërkëmbur i femrës në shoqëri në këto vende është faktori përcaktues.



Droga dhe prostitucioni

Vitet e fundit prostitucioni ka gjetur një bashkëpunëtor : drogën. Duke qenë të pandashme për viktimat, ato kanë modifikuar madje përmbysur, traditat, praktikat, mënyrat e të menduarit dhe sjelljen e botës së prostitucionnit. Një dyshe infernale, që, si gjithmonë, është lumturia e xhelatëve dhe fatkeqësia e viktimave...

Tutorët fillimisht e përçmonin drogën. Ajo ishte një problem i ri, një e huaj që ata nuk e zotëronin dhe me pasoja destabilizuese për tregtinë e tyre. Për një kohë të gjatë ata ua kishin ndaluar përdorimin e stimuluesve femrave të tyre, duke luftuar patur frikë se droga do t'i degradonte fizikisht femrat, por edhe sjelljet mund të ishin të paparashikueshme.

Por kjo nuk zgjati gjatë... Droga depërtoi universin e prostitucionit, duke u bërë shpejt një partnere e pandashme, për të mos thënë dominuese. E gjitha kjo për një arsye të thjeshtë: trafiku i stimuluesve dominon sot këto rrethe. Sot janë të njëjtët rrjete që trafikojnë femrat dhe drogën në të njëjtën kohë. Në të gjitha nivelet. Që nga filialet ndërkombëtare deri tek tutorët e lagjeve. Droga u bë për tutorët një mjet pasurimi suplementar ndërsa për viktimat një mik fallco. I vetmi që është i aftë t'i mbështesë dhe që i stimulon në momentet më të vështira të dëshpërimit.

Dëshmitë janë të shumta. "Me klietin e parë kam zbritur nga makina me vrap. E pamundur. Vajzat e tjera më thanë që të pi, kjo do të më ndihmonte. Ishte e vërtetë. Për të shkuar me një klient më duhej të pija 4-5 gota martini. Një herë provova drogën: dy muaj më vonë më mungonte. Me drogën gjithçka bëhej më e lehtë: kontaktet me klientët, që u merrja ç'kishin në xhepa. Turp nuk kisha fare... Ne fillim merrja drogë për të punuar, dhe pastaj, punoja për t'u droguar."

Për drogën ajo është e gatshme për gjithçka.

Por janë të shumta vajzat e rerja që dalin trotuareve për të paguar dozat e tyre. Nëse vjedhin, rrezikojnë të gjenden në burg ku sigurisht, droga do t'u mungojë. Duke prostituuar ato gjejnë një mënyrë të ligjshme dhe të shpejtë për të fituar para.
Prostitutat toksikomane, si të gjithë toksikomanet në përgjithësi, kanë në aks të jetës së tyre drogën. Ato mbijetojnë në disa metra katror, në periferi. Këtu gjejnë klientët, shpërndarësit e drogës, kokainën në formë kokrrash të vockla. Çdo dozë është e shtrenjtë, por efekti është i shpejtë dhe e lë subjektin në një gjendje depresioni gjithnjë e më shumë të papërballueshme. Marrjet e shumëfishta janë të domosdoshme: njëzet deri tridhjetë në natë... Një konsumim i shfrenuar që çon në shkatërrim:
"Vajzat e reja arrijnë të rrinë pa fjetur katër ose pesë ditë, duke prostituuar pa u ndalur derisa të rrëzohet, dhe çdo monedhë e fituar financon një kokër më shumë. Nuk diskutohet më që të paguajë një dhomë në hotel... Të privuara nga gjumi, të kequshqyera, me veten të lënë në mëshirë të fatit... Injeksionet shkaktojnë absese të pabesueshme tek femrat që injektohen ku mundin... duke i qarkulluar shiringat nga njëra tek tjetra, e bashkë me to, edhe viruse të tmerrshme."


Prostitucioni dhe AIDS

"Disa kohë pasi kisha filluar të ushtroja prostitucionin mësova se isha seropozitive. Askush nuk e dinte në mjedisin ku punoja. Po ta merrnin vesh kjo për mua ishte fundi, ishte vdekja e sigurtë. Nuk do ta kisha më të drejtën që të punoja. Kështu është në rrethet e prostitucionit. Kur je prostitutë në çantën tënde ke gjithnjë prezervativë. Por shpesh klientët refuzojnë t'i përdorin, ose i vendosin keq. Ne nuk mund të themi asgjë, sepse një gjë e tillë është shumë e rrezikshme në rrethet e prostitucionit. Por moralisht, kur e di se mund të infektojmë klientët, e kemi shumë të vështirë, por ne nuk kemi të drejtën për të zgjedhur. Prostitucioni nuk na lejon që të paguajmë sigurimet sociale. Nëse jemi të sëmura duhet të paguajmë vetë vizitat mjekësore dhe analizat, që kushtojnë tmerrësisht. "

Të sëmura, prostitutat ndeshin shpesh në vështirësi për t'u mjekuar. Problemi bëhet më i mprehtë për ato që janë të huaja, pa letra, kanë hyrë ilegalisht nëpërmjet mashtruesve. Të shfrytëzuara tëresisht, ato nuk gëzojnë asnjë shërbim social. Klandestinet nuk konsultohen me mjekët nga frika se mos i kthejnë. Kur shtrohen në spital, shpesh ndodhen atje vetëm për të vdekur.
Përqindja e sereopozitivëve është shumëfishuar në fakt tek prostitutat e droguara. Dhe kjo këtu për dy arsye : sepse duke qënë toksimane përdorin shiringa të pasterilizuara, dhe sepse për hir të parasë pranojnë të kryejnë raporte pa prezervativ. Gje që në aparencë i bën të fantazojnë një pjesë të mirë të klientëve ! Për marrëdhënie të tilla meshkujt janë gati të paguajnë më shtrenjtë...


Vihet re gjithashtu se frika nga sida ka favorizuar shfrytëzimin seksual të më të varfërve. Në fakt sida ka ndikuar në rritjen e prostitucionit në vendet e botës së tretë nëpërmjet turizmit seksual, dhe drejtpërdrejt në rritjen e prostitucionit të adoleshenteve dhe të fëmijëve. Shumë meshkuj të keqinformuar mendojnë se mund të eliminojnë rrezikun e sëmundjeve ngjitëse duke zgjedhur partnerë tepër të rinj në moshë: të gjithë janë viktima potenciale të sida-s.

Gjithnjë e më shpesh toksimania është lidhja midis prostitucionit dhe sidës. Por toksimanet që prostituojnë në parkingje, në periferi, etj. nuk janë vetëm vektorë të sidas: të shpeshta janë rastet e hepatitit B apo C, lunga të shkaktuara nga infektimet e injeksioneve të drogës, infeksionet gjenitale, gingivit apo akoma më tepër, sëmundje e dhëmbëve. Sipas gazetës Le Journal international de la médecine (Gazeta ndërkombëtare e mjekësisë), prostitutat e lagjeve të nxehta vuajnë nga sëmundjet e mushkërive dhe të ORL : sepse në trotuare bën ftohtë.

[bebushe]

Kur kto femra e bejne me force kete pune ateher eme vjen keq por nqs e kan zgjedhur vete kete profesion e pse duhet te na vije keq ashtu duan ato le te bejne cte duan .