Patriotizmi Shqiptar qe zjat 24 ore !!!

[gabriel]

Ishin fantastike momentet qe kaluam para dhe pas ndeshjes me Greqine. Ishte shume emocionuese te shikoje gjithe shqiptaret si kurre me pare ta donin kaq shume Shqiperine e tyre. Kjo ndodhi perballe greqise,sepse me intuite te gjithe e kuptojne qe "fqinji yne zemergjere" shume shpesh na e ka pasur me t'futme...

Ne mund te TRIUMFOJME mbi greket dhe kete e kemi treguar dhe treguam prap....

Por, per pos ketij entuziazmi, kesaj euforie, shikon nje realitet ndryshe...
Mjafton te udhetosh drejt Sarandes dhe, sapo i afrohesh Tepelenes shikon tabelat e rrugeve te shkruara ne greqisht, shikon lokale,resorante te shkruara ne greqisht.
Kjo lidhet me politiken e minoritareve qe t'i shkruajne ne grqisht te gjithe emrat e lokaleve, per te krijuar idene qe ketu eshte greqi,apo te zhvillojne propaganden e tyre sipas nje plani te ster-holluar dhe afat gjate.
Kjo eshte vetem nje pjese e asj politike te felliqur qe po luhet prej do kohesh ne kurriz te shqiptareve dhe s'ka dyshim qe frytet e saj te felliqura sapo kane filluar te shfaqen...,,, por...,,, e ardhmja si do jete???

[Puhiza]

Ju lutem shume te mos me keqkuptoni me titullin. Kjo nuk do te thote aspak se nuk e dua vendin tim, njerezit me te cilet flas e jetoj cdo dite. Perkundrazi ndihem mjaft mire qe jam shqiptare.

Por, nuk eshte me koha e patriotizmave. Ne duhet te dalim mbi te shkuaren dhe mbi historine qe as vete ne shqiptaret e greket e serbet e kushdo tjeter nuk e dime se sa e sa here eshte manipuluar. Ne duhet te mendojme me shume per te ardhmen e Shqiperise, per politiken dhe politikat qe duhet te ndjekin (pusht)etaret tane per ta bere Shqiperine vendin me te dashur per Shqiptaret.

Patriotizmi nuk tregohet duke dale ne rruge e duke bertitur per Shqiperine aq me keq per te kaluaren e Shqiperise. Sa here ne dite mendojme ne per Skenderbeun? Sa here na dite na ngrihen neravet se nuk kemi drita e nuk lahemi dot se nuk kemi uje fare?

Patriotizmi ose atdhetaria jeton ne zemrat e te gjithe neve. Na duhet te luftojme me shume per te drejtat qe na mohojne ketu ne vendin tone, per pasigurine qe vazhdon ende t'i beje jetet tona here here te padurueshme. Na duhet shume me teper se nje dite e veshur kuq e zi, na duhen dite e vjet te tera se fatkeqesia jone e madhe eshte se kemi njerez shurdh, qe nuk duan as te shohin e as te degjojne.

A nuk eshte koha te fillojme te harrojme te kaluaren per hir te nje shprese te madhe dhe te vetme qe quhet jete? Ka gjithmone nje rruge per te zbutur konfliktet. Kjo rruge gjendet nese ekziston deshira dhe fryma e mire per te ecur ne te. Tani per tani, te gjithe ne fqinjet qe vuajme nga e kaluara jemi duke shkelur ne shtigje me ferra....

Pershendetje,
Puhiza