Katolikë prej njëzet shekujsh?

[Agim Bardhi]

O Labeato. Mos u mburrni vetem me ca prifta qe shkruan ndonje poezi sic ishte Fishta qe i beri lavd zanave qe dilnin lakuriq nga liqenet apo shtojzovalleve duke shkruar vepra pagane.

Ka edhe ca klerike nga tanet, pa dashur te ul tuajet, qe jo vetem qe shkruan se lufta me pene nuk te ha koken, por edhe luftuan si At Kristo Negovani, At Stath Melani etj.

Te shkruash per gjuhen eshte tjeter gje, dhe te shkruash per besimin eshte tjeter gje. Une nuk po hedh poshte kontributin e katolikeve, as besimin e tyre e as ndonje shenjtor te tyre sic po ben ti me ne. Ti a e di o injorant, se ne nje rast bashkimi do te njihen shenjtoret e te dyja paleve dhe ti ate qe sot e quan palo shenjt do te duhet ta nderosh edhe si shenjtorin tend. Po ti me keto qe shkruan as katolik nuk je.

Me thuaj ku referohesh ti kur thua se Shen Kozmai ka mallkuar gjuhen shqipe. Apo ta ka thene ndonje suore ne maje te xhipit.

Sa per perkthime, jane romano-katoliket ata qe kane zhvilluar nje doktrine tjeter te gabuar mes te shumtave, ate te tre gjuheve te shenjta: hebraisht, greqisht e latinisht. Kur Cirilli e Metodi meshuan ne Sllavisht dhe perkthyen edhe Shkrimet e Shenjta ishin latinet ata qe i rrahen e i burgosen. Dhe kjo vetem ne shekullin e tete. Ndersa latinet deri ne shek e XV, nuk kishin asnje perkthim, pasi nuk donin qe populli ta njihte shkrimin e shenjte se keshtu ia rripnin me mire lekuren me indulgjencat. Me vone u detyruan te bejne, por edhe kete pas Luterit.

Ne ballkan kisha ortodokse ka qene dhe eshte faktor stabiliteti, panvaresisht se disa ultranacionaliste u munduan ta benin vegel te tyre. Ne Serbi qe ti merr shembull, kleriket serbe me ne krye patrikun Pavel kane protestuar kunder regjimit te Miloshevicit duke dale ne rruge. Nese sot disa kriminele qe ti thua se strehohen ne manastire, megjithese une nuk kam dijeni per kete, por edhe sikur te jete keshtu edhe manastiret ortodokse edhe ato katolike (po ti nuk di se je i paformuar mire) iu kane ofruar azil atyre qe deklaroheshin te penduar, qofte edhe per t'i shpetuar burgut.
Kjo eshte madheshtia e forces se pendimit e te faljes qe me sa duket ju katoliket e keni harruar.

Persa i perket problemeve te brendshme nuk jane vetem ne Maqedoni. Atje di vetem ti. Ne Kishe gjithmone ka patur probleme edhe do kete. Ne do t'i zgjidhim ato me menyra ortodokse kolegjiale. Kjo eshte bukuria e te qenit ortodoks. Qe edhe ne nje konflikt e ke te qarte dimensionin e zgjidhjes. Ne i gjejme vete zgjidhjet here here edhe brenda debatit te ashper, nuk presin qe te na i sjelle te gatshme e te vulosura Papa.

Ti thua se meshoni shqip. Por cfare shqipe eshte ajo ne gojet e italianeve qe nuk i theksojne dot fjalet tona te bukura e te veshtira. Une po te them qe eshte italisht e jo shqip. Ne fjalet me te bukura te meshes ju thoni: "Merrni, hani, ky eshte korpi im" Cfare korpi more, trupi i thone ne shqip e jo korpi. Kete nuk ma kundershton dot se e kam degjuar me veshet e mi ne nje nga ato meshet tuaj ekspres 20 minutshe.

Cfare shqipe eshte ajo ne gojet e murgeshave qe dine vetem te mburrin bukurite e Italise dhe te ulin poshte mentalitetin e shqiptareve. Ku jane shqiptaret ne Kishen Katolike? Ku jane prifterinjte dhe murgeshat shqiptare? Jane apo s'jane nja pesedhjete. Edhe me kete ju bera qefin. Kisha Katolike ne Shqiperi eshte nje koloni e Asaj italiane, ne mos nje filial i saj.

Sa per ceshtjen e viktimave, hajde se po te bej qejfin e po pranoj qe jane me mijera, ndersa ju duhet te numeroni miliona e jo vetem ne ballkan, por ne te gjithe boten.

Edhe nese ndonjehere ndonje kishe lokale ortodokse ka rene ne gabime te izoluara, asnje rast nuk eshte i ngjashem me gabimet e te gjithe kishes katolike. Nese do te te thoja pse, ti nuk do te me ktheje dot pergjigje, sepse ti nuk e di kush eshte shkaku, ose edhe po ta dije, nuk do te guxoje kurre ta thoshe.

[Agim Bardhi]

(Edhe ketu permenden klerike te tjere ortodokse, te cilet Labeati nuk i di, te cilet kane dhene kontributin e tyre ne forcimin e besimit ortodoks. Shpjegohet gjithashtu edhe fillimi i shfaqjes se romano-katolikeve ne veri te Shqiperise e Himare.)
Shpresoj qe edhe me kete pjese te artikullit, Tomi te jete dakort.

3 – Nga fillimi i shek. XI deri në vitin 1767
Në këtë periudhë dallojmë dy faza kronologjike, me vijë ndarëse kohore pushtimin osman.
Për formimin e Kryepiskopatës së Akridhës (Ohrit), në vitin 1018 – pas rënies së shtetit bullgar të Samuelit – perandori bizantin Vasili II nxori tre sigjile (vendim perandori për çështje kishtare), duke i dhënë asaj në varësi gjithsej 32 krahina kishtare. Kështu, u krijua një Kryepiskopatë e pavarur shumë e madhe, nga e cila vareshin këto episkopata që bëjnë pjesë në Shqipërinë e sotme: e Glavenicës – Akrokeravnisë, e Belegradit – Pulkeriopolit (Beratit), e Çernikës, e Adrianopolit dhe e Butrintit.
Mitropolia e Durrësit në shek. XI – XIII vazhdon të varet nga Patriarkana e Konstandinopojës. Midis kryepriftërinjëve që e drejtuan, shquhen: Laurenti (1025), Konstandin Kavasila (1180), Romanoi (1240). Hera e fundit ku përmendet mitropoliti i Durrësit nën varësinë e Konstandinopojës është viti 1280, ku më pas shfaqet nën varësinë e Kryepiskopatës së Ohrit. Se si hyri nën juridiksionin e saj, kjo nuk është e qartë. Durrësi ishte vendi i lindjes së muzikantit të madh bizantin Shën Joan Kukuzelit (në shek. XII ose sipas disa të tjerëve në shek. XIV), i cili jetoi në Malin e Shenjtë (Athos). Në Malin e Shenjtë gjithashtu asketuan edhe Shën Nifoni nga Lukova e Himarës dhe Shën Nili Erihioti nga Kanina.
Pas copëtimit të Perandorisë Bizantine nga latinët në vitin 1204, zona e Epirit të Ri e të Vjetër u ndikua nga planet ekspansioniste të mbretërve anzhuinë të Napolit dhe nga planet tregtare të venedikasve. Me formimin e Despotatit të Epirit (1267 – 1479), shumë episkopata që ndodhen në truallin e Shqipërisë së sotme u gjendën përballë ndikimeve të ndryshueshme, por që nuk është e mundur të përmenden në këtë diagramë të shkurtër e përmbledhëse historike.
Nga fundi i shek. XI, Kisha Romano-Katolike shtoi përpjekjet për të shtrirë influencën e saj më në jug (me krijimin e episkopatave të Krujës, Antibarit (Tivarit), Shkodrës etj.). Veçanërisht nga shek. XIII, pas sundimit latin (1204 – 1474), pjesa veriore e Shqipërisë së sotme u ndikua fuqishëm nga Romano-Katolicizmi. Në vitin 1273, pas vdekjes së mitropolitit orthodhoks të Durrësit, pas një tërmeti, u vendos në qytet një episkop romano-katolik. Pushtimi serb në shek. XIV shkaktoi shkretim në shumë krahina. Në të njejtën kohë familjet shqiptare (Topiajt, Balshajt, Shpatat, Muzakajt) formojnë principata të vogla. Në vitin 1335, perandori bizantin Androniku i Ri ndërmerr një fushatë ushtarake nga Konstandinopoja dhe, nëpërmjet Selanikut, arrin në Durrës, duke i imponuar zotërimin bizantin nënshtetasve të tij kryengritës. Më vonë udhëheqësit e fuqishëm lokalë të familjes së Topiajve ua dorëzojnë Durrësin venedikasve, të cilët do ta mbajnë nën kontroll qytetin nga viti 1392 deri në vitin 1501. Në fund të fazës së parë shkëlqen figura heroike e Gjergj Kastriot Skëndërbeut, i cili me luftërat e tij (1451-1468) bëhet simbol i qëndresës së fundit të krishterë ndaj osmanëve. Së fundi, edhe Durrësi bie në duart e turqve, më 1501 dhe kështu kryhet plotësisht pushtimi osman. Gjatë kohës së varësisë së mitropolisë së Durrësit nën atë të Kryepiskopatës së Ohrit, krahina e Durrësit përmendet herë nën një mitropolit me titullin “i Durrësit, Gora-Mokrës”, dhe herë dallohet në mitropoli “e Durrësit” dhe episkopata e “Gora-Mokrës”. Emra të njohur të mitropolitëve të Durrësit të kësaj periudhe janë: Danieli (1693), që më pas bëhet i Korçës (1694); Kozmai (1694), “mitropolit i Durrësit dhe i Dalmatëve”; Neofiti (1760); Grigori (1767).
Përsa i përket kohës së themelimit të Mitropolisë së Belegradit (Beratit), nuk kemi dëshmi. Emërtimi Belegrad shfaqet në fillimet e shek. XIV. Ky qytet, që u quajt edhe Berat, u pushtua prej osmanëve në kohën e Sulltan Muratit, në vitin 1431. Përmenden 20 emra kryepriftërinjsh, nga të cilët më të njohurit janë: Ignati (1691 – 1693), që bëhet më vonë Kryepiskop i Ohrit; dhe Joasafi I (1752 – 1760 dhe 1765 – 1801), kur gjatë viteve të tij krahina kishtare e Belegradit u rikthye në fronin e Konstandinopojës.
Zona e Korçës, madje përpara se të ndërtohej qyteti, në vitin 1490, përfshihej në Mitropolinë e Kastorias (Kosturit), dhe kjo vetë ishte nën vartësinë e Kryepiskopatës së Ohrit. Mitropolia e Korçës u themelua në fillim të shek. XVII, duke mbledhur rreth saj episkopatat e Kolonjës, Devollit dhe Selasforit (Svesdas). Episkopi i parë i njohur i Korçës është Neofiti (1624 – 1628). Në vitin 1670, Kryepiskopi i Ohrit Partheni, nga Korça, e ngriti vendlindjen në rang mitropolie, me titullin Mitropolia e Korçës, Selasforit dhe Moskopolit (Voskopojës).
Zonat jugore vazhduan të vareshin nga Patriarkana e Konstandinopojës. Prej 18 episkopëve të Delvinës që njihen, ku më i hershmi është Manasiu (1270), shquhen: Sofroni (1540), intelektual i dëgjuar; Zaharia (1670 – 1682), mëshirues dhe predikues i palodhur; Manasiu (1682 – 1695), ndërtues shkollash në fshatrat e krahinës së tij, pararendës në këtë aspekt i Shën Kozmait të Etolisë. Dëshmitë për episkopatën e Drinopolit (shek. XI – XVIII) janë më të shumta. Nga 41 emrat e ditur të episkopëve të saj shquhen: Sofiani (1672-1700), luftëtar heroik kundër kthimeve në myslimanë (islamizimeve); Mitrofani (1752 – 1760), i përgatitur dhe muzikolog i shquar; dhe Dositheu (1760 – 1799), i cili u kujdes për ndërtimin e rreth 70 kishave.
Gjatë periudhës së sundimit osman problemi më serioz për Kishën ishte kthimi i vazhdueshëm masiv në myslimanë. Më shumë ndikohet popullsia shqiptare –përveç të tjerave, edhe për arsye të mungesës së literaturës së krishterë në gjuhën amtare shqipe. Në të njejtën kohë, në zonën bregdetare të Himarës veprojnë misione të ndryshme propagandistike romano-katolike. Për mbështetjen e orthodhoksëve, nga shek. XVII, në shumë zona ndërtohen manastire të reja, të cilat zhvillohen edhe në qendra të qëndresës orthodhokse, kultivimit shpirtëror, arsimimit dhe aktiviteteve të dobishme sociale, p.sh. manastiret e Raveniës, Pepelit, Drianit, Çepit, Poliçanit, Çatistës, Kamenës, Leshnicës, Kakomisë, Palasës, Himarës, Dhërmiut, Qeparoit, Hormovës, Kodrës, Ardenicës (Ardevusës), Apollonisë, Joan Prodhromit (Pararendësit) në Voskopojë, etj. Gjatë kësaj kohe shumë klerikë punuan me entuziazëm për fuqizimin e popullsisë orthodhokse. Nga këta shquhet hieromonaku (prift murg) Nektar Terpo nga Voskopoja, aktiviteti i të cilit shtrihej në zonën e Beratit e të Shpatit, nga viti 1710 – 1730. I përndjekur u strehua në Itali, ku edhe botoi veprën e tij “Besimi”, për të ndaluar islamizimin e orthodhoksëve.
Në shumë vende të Shqipërisë së Jugut qëndresa orthodhokse fuqizohet me ngritjen e kishave dhe organizimin e shkollave. Një nga qendrat më të rëndësishme orthodhokse ishte Voskopoja, e ndërtuar në një rrafshnaltë, të vështirë për të shkuar. Në shek. XVIII ajo kishte rreth 60.000 banorë dhe njihte një lulëzim të mahnitshëm ekonomik e shpirtëror. Famë të madhe morën: “Akademia e Re” (1744), bibilioteka dhe shtypshkronja e saj. Qytetin e zbukuronin 20 kisha. Deri në vitin 1670 Voskopoja varej drejtpërdrejt nga Kryepiskopi i Ohrit, më pas hyri në Mitropolinë e Korçës. Pas plaçkitjes që iu bë në vitin 1771, sepse kishte marrë pjesë në kryengritjen e Orlofit, filloi rënia e saj, që arriti kulmin në vitin 1916, kur u dogj nga çeta kaçakësh.
Që të shmangnin islamizimin e dhunshëm dhe në të njëjtën kohë të mbanin identitetin e origjinës së tyre, grupe të robëruara në shumë vende të Perandorisë Osmane preferuan të bëheshin "kriptokrishterë" (të krishterë të fshehtë). Në jetën e tyre publike shfaqeshin me emra myslimanë dhe silleshin si të tillë, por në jetën e tyre familjare mbanin traditat e tyre orthodhokse. Në Shqipëri shembulli më tipik i kriptokrishterimit është ai i toskëve të Shpatit, zonës malore në jug të Elbasanit. Ky fenomen zgjati nga fundi i shek. XVII deri në fund të shek. XIX. Nuk munguan në këtë zonë edhe dëshmorët e rinj: oshënar-dëshmor Nikodhimi në vitin 1722 (përmendet nga Elbasani, por është nga Vithkuqi dhe u martirizua në Berat) dhe Kristo kopshtari ose arvanitasi, nga zonat përqark lumit Shkumbin, martirizuar në Konstandinopojë në vitin 1748.

(Labeato, mos ndoshta edhe kete jane palo shenjtore. Kujdes se po kryen sakrilegj, se po e moren vesh domenikanet te percellojne tek turra pastaj).

[tom pullings]

bravo agim, por nuk na ke thene akoma nga e ke more...

dua te te kujtoj nje gje: kuptimi i fjales "skandal" vjen nga greqishtja jote e dashur dhe do te thote "gur qe te pengon" ose diçka te ngjashme...
pra, me nje proces abstraktimi mendor, ja pershtasim kete fjale asaj qe thashe une:
"ne nuk na skandalizojne mekatet tona"

pra

"mekatet tona per ne nuk jane skandal"

pra

"mekatet tona nuk na pengojne te ecim perpara"

pra

"meqe Krishti vdiq ne kryq dhe u ngjall per te na hequr mekatet, ne kemi mundesine te jemi te lire nga ato pengesa..."

pra

"jemi besimtare te krishtere te vertete, jo hipokrite..."

pra

kur Krishti thote "mos skandalizoni keta te vegjlit e mi..." thote: mos u beni keq atyre qe jane te thjeshte, mos u tregoni pjesen e shemtuar te botes, se kjo do te ishte pengese per rritjen e tyre...

Nese mekati do te ishte fjala e fundit ajo e Krishtit do te kishte qene sakrifice e kote...

[tom pullings]

Ti thua se meshoni shqip. Por cfare shqipe eshte ajo ne gojet e italianeve qe nuk i theksojne dot fjalet tona te bukura e te veshtira. Une po te them qe eshte italisht e jo shqip. Ne fjalet me te bukura te meshes ju thoni: "Merrni, hani, ky eshte korpi im" Cfare korpi more, trupi i thone ne shqip e jo korpi. Kete nuk ma kundershton dot se e kam degjuar me veshet e mi ne nje nga ato meshet tuaj ekspres 20 minutshe.


.

kjo eshte e vertete. "korpi" s'ka me kuptim...
kusuri i atyre qe thua jane gjera plot me keqdashje dhe pa baza fare. edhe nje here: nuk ka nevoje te quash labeatin injorant. te lutem mjaft. Labeat, edhe ti, s'ke kuptuar akoma me ke ke te besh, mos e ngacmo...

[harmonies]

... vini ca pseudonime me shqiptare, e pastaj flisni per antishqiptarizem.

Sygjerim per tu mbajtur shenim.

[Agim Bardhi]

Ngaqe nuk e durove dot idene se me sherbeve duke e mbyllur temen e hape prape tani eee. Te lumte se nuk i kisha thene te tera ato qe doja te thoja.

E po punon Vatikani me ane te Labeatit, i cili megjithese eshte nga Shkodra, ku pjesen me te madhe te kohes nuk ka drita, prape s'e le mangut Forumin. E ka drita Don Boscua ne Shkoder, se kur behet fjala per politike fashiste labeiste papiste antiortodokse e bejme naten dite e bejme.

Duhet patjeter t'u mbushim mendjen shqiptareve se kane qene per 20 shekuj katolike e se prosperiteti e paqja e vendit vjen vetem duke u kthyer ne katolike. Rrofte Papa dhe Labeisti nga malesi e Shkodres!

Bravo Cyclobombastic, se na e mbushe mendjen nje here e mire per ortodoksizmin tend e paanesine tende. Ku t'i gjejme njerezit si puna jote qe megjithese nuk dine te shkruajne, prape behen fli per kauzen prozelitiste te katolikeve ne Shqiperi.

He me ju lumte e ju paste shendosh Vatikani.

P.S. Denoncoj fuqimisht heqjen e mesazheve nga ana e Cyclotopicut, i cili me arbitraritetin me te pa pare ka fshire temat e te gjithe forumsave ortodokse nga kjo teme, duke lene vetem sharjet dhe ofezat e katolikeve. Kerkoj te nderhyhet nga ana e atyre qe jane mbi te, per t'u respektuar fjala e lire dhe etika e detyres qe eshte edhe ideali kryesor i ketij forumi.

[Albo]

Tom Pullings, ajo qe ke sjelle me lart eshte interesante dhe qesharake ne te njejten kohe. Eshte interesante per faktin se ti ke dale me idene se gjithe shqiptaret kane qene te besimit katolik prej 20 shekujsh dhe per kete citon Nolin, nje Prift Orthodhoks qe perpara se te merrej me punet e Perendise, u more edhe me punet e politikes.

Ajo qe e ben deduksionin tend qesharak, eshte fakti se ti dhe shume besimtare te tjere katolike ne kete teme e perqafoni kete perfundim, kur vete Kisha Katolike dhe Vatikani nuk e ka njohur ndonjehere Shqiperine si pjese te Kishes Perendimore.

Nese doni te njiheni me historine e kishes katolike ne Shqiperi, mos citoni nje prift orthodhoks, shkoni e hapni arkivat e Vatikanit apo lexoni enciklopedine katolike ne linje. Nese doni qe te studioni pak me thelle shtrirjen e krishterimit ne Shqiperi, hidhuni nje sy shteteve ne te cilat Shen Pavli predikoi Lajmin e Mire, sa prej tyre jane orthodhokse dhe sa prej tyre jane katolike. Hera e pare dhe e fundit qe Shen Pavli shkeli ne Rome per te perfunduar misionin e Tij, koka e Tij u pre nga forcat e perandorit romak, ashtu edhe sic u kryqezua koke-poshte Shen-Pjetri qe udhetoi se bashku me Shen Pavlin drejt Romes.

Eshte gjithashtu qesharake te mendosh, se nese nje Shenjtor hebre mund te kete komunikuar ne latinisht me vendasit, kjo detyrimisht perkthehet ne besnikeri te Kishes Perendimore. Mbi koken e Jezu Krishtit ne kryq u shkrua ne tre gjuhe, hebraisht, latinisht edhe greqisht, "Jezu i Nazaretit, Mbreti i Hebrejve".

A me thote dot njeri prej ju te zgjuarve me lart, cfare ishte Jezu Krishti?

Jude', katolik apo orthodhoks?!

Kjo per tu bere te qarte afrimitetin tuaj te ngushte njerezor ndaj Perendise.

Albo

[Hyllien]

Tom Pullings, ajo qe ke sjelle me lart eshte interesante dhe qesharake ne te njejten kohe. Eshte interesante per faktin se ti ke dale me idene se gjithe shqiptaret kane qene te besimit katolik prej 20 shekujsh dhe per kete citon Nolin, nje Prift Orthodhoks qe perpara se te merrej me punet e Perendise, u more edhe me punet e politikes.

Ajo qe e ben deduksionin tend qesharak, eshte fakti se ti dhe shume besimtare te tjere katolike ne kete teme e perqafoni kete perfundim, kur vete Kisha Katolike dhe Vatikani nuk e ka njohur ndonjehere Shqiperine si pjese te Kishes Perendimore.

Nese doni te njiheni me historine e kishes katolike ne Shqiperi, mos citoni nje prift orthodhoks, shkoni e hapni arkivat e Vatikanit apo lexoni enciklopedine katolike ne linje. Nese doni qe te studioni pak me thelle shtrirjen e krishterimit ne Shqiperi, hidhuni nje sy shteteve ne te cilat Shen Pavli predikoi Lajmin e Mire, sa prej tyre jane orthodhokse dhe sa prej tyre jane katolike. Hera e pare dhe e fundit qe Shen Pavli shkeli ne Rome per te perfunduar misionin e Tij, koka e Tij u pre nga forcat e perandorit romak, ashtu edhe sic u kryqezua koke-poshte Shen-Pjetri qe udhetoi se bashku me Shen Pavlin drejt Romes.

Eshte gjithashtu qesharake te mendosh, se nese nje Shenjtor hebre mund te kete komunikuar ne latinisht me vendasit, kjo detyrimisht perkthehet ne besnikeri te Kishes Perendimore. Mbi koken e Jezu Krishtit ne kryq u shkrua ne tre gjuhe, hebraisht, latinisht edhe greqisht, "Jezu i Nazaretit, Mbreti i Hebrejve".

A me thote dot njeri prej ju te zgjuarve me lart, cfare ishte Jezu Krishti?

Jude', katolik apo orthodhoks?!

Kjo per tu bere te qarte afrimitetin tuaj te ngushte njerezor ndaj Perendise.

Albo

1) Pse nuk mund te citohet nje prift orthodhoks si reference(qe Seminaristi shume here e quan Historian psh bie fjala Nolin !!!!)?

2) Mbi cfare bazash kritikon nje prift orthodhoks qe na u paska marre me politiken me pare ? Shen Augustini psh shume vone u bashkua me Zotin e u morr me lloj lloj gjerash para. Pavli ka qene gati armik i Krishterimit, nje njeri qe ne histori ka pasur nje rrol shume te cuditshem, e pastaj u be nje nga me te medhenjte qe ka njohur Kisha ndonjehere.

[Albo]

Sepse nje prift orthodhoks nuk e njeh Kishen Katolike aq mire sa e njeh nje prift katolik apo vete besimtaret katolike. Kjo teme nuk tregon as me pas e as me shume, se sa pak besimtaret katolike njohin historine e katolicizmit ne Shqiperi. E kam fjalen per ata qe hiqen si besimtare katolike me lart, jo per besimtaret e vertete katolike qe kane nje njohje te kenaqshme te Kishes se tyre.

Po ua perserit, mos kerkoni te shisni Shqiperine dhe shqiptaret si besimtaret katolike, kur asnjehere Vatikani nuk e ka njohur Shqiperine si pjese te Kishes Perendimore, por si pjese te Kishes Lindore.

Shqiptaret nuk mund ti perkasin prej 20 shekujsh nje Kishe qe nuk e shikon dhe nuk e ka pare ndonjehere Shqiperine si pjese te saj. Ketu buron kontradikta dhe njohja e ceket tuaj. Kjo eshte arsyeja qe une ju ftoj te lexoni me shume enciklopedine katolike ne linje dhe te beni nje pune me te mire kerkimore ne arkivat e Vatikanit.

Albo

P.S Sa per Kryepeshkopin Nolin, nuk po shkruaj gje pasi nuk po diskutohet per te ketu. Por perpara se te behej kryepeshkop, ai ishte politikan, deputet, revolucionar, kryeminister, diplomat. Sa prifterinj njeh historia e njerezimit qe jane marre me politike apo jane bere kryeministra e deputete?! Po te kishe njohjen e duhur fetare, do ta kuptoje paradoksin e figures se Imzot Fan Nolit.

[Hyllien]

P.S Sa per Kryepeshkopin Nolin, nuk po shkruaj gje pasi nuk po diskutohet per te ketu. Por perpara se te behej kryepeshkop, ai ishte politikan, deputet, revolucionar, kryeminister, diplomat. Sa prifterinj njeh historia e njerezimit qe jane marre me politike apo jane bere kryeministra e deputete?! Po te kishe njohjen e duhur fetare, do ta kuptoje paradoksin e figures se Imzot Fan Nolit.

Ne Greqi dhe Serbi pjesa me e madhe ate gje ben duke qene prifterinj. Pra do ishte mire qe here tjeter te jepeshin informacionet tamam, jo thjeshte per nje figure te madhe kombetare qe i dha dinjitet dhe nje ceremoni varri atyre qe vdisnin(se nuk i merrte kush nga kisha orthodhokse e udhehequr nga Greket), po te jepeshe dhe pjesa tjeter e medaljes, si prifti maqedonas qe futet ne burg per nxitje urrejtje fetare, bishopi i selanikut qe akuzon shqiptaret nje e dy sikur jane iniciator te cdo dhune(pervec faktit se eshte bere si mik i shtepise ne himare) etj etj.

Un thashe qe Pali ka qene me keq se Fan Noli, po flasim jo vetem per priferinj por per eteret e kishes.

E fundit, Fan Nolin qofte ti qofte Seminaristi e quani here prift, here historian, here politikan. Nese ai eshte historian atehere un do ta marr si evidence ate qe ai thote, nese ai eshte prift atehere ti duhet te marresh si evidence qe ai eshte nje PRIFT qe duhet rrespektuar si i tille nga gjith komuniteti orthodhoks, dhe jo te hidhen dyshime mbi figuren e tij.