Xhexho,Shpirta,ju falenderoj thellesisht qe me lexoni,dhe jo vetem kjo,por deshira per te lene dy fjale te sinqerta ne temen time te gjithe ju,me bene te ndihem jashtezakonisht bukur.
Me respekt Mel.
Xhexho,Shpirta,ju falenderoj thellesisht qe me lexoni,dhe jo vetem kjo,por deshira per te lene dy fjale te sinqerta ne temen time te gjithe ju,me bene te ndihem jashtezakonisht bukur.
Me respekt Mel.
Njehere e nje kohe tek mundohesha te vrisja asgjene me asgje me ra te kontaktoja me nje shpirt te bukur.Por ishte shpirt i lenduar.Ika nga frika se mos e lendoja me shume,por u pendova.Bera c'mos qe ta gjeja perseri dhe gjeta,por qe teper vone.Ti je shpirti binjak i saje Melankolia.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Karlos Errera : 06-06-2005 mė 05:32
Une qe s'prehem kurre ne varg
Nuk kam shpirt te farketoj fjale
Nga problemet nuk rri larg
Nis t'i zgjidh dal-ngadale
Edhe une kam dashuruar
disa vite,kohe me pare
Nje poezi s'e kam shkruar
As kendova as kam qare
Sa e ndjeva qe zemra rrihte
per dy sy cica kofshe
U hodha ne sulm,koha s'priste
S'jam mesuar me lemoshe.
Shume poete kane dashuruar
Thelle ne shpirt ku buron vargu
kane deshtuar jane deshperuar
Te vetmuar si qoftelargu
Poetet jane trima s'e sakrifikojne
Dashurojne, perpeliten dhe shkruajne
qe te ushqejne shpirtat qe dashurojne
qe zbuluan misterin dhe u zgjuan.
Sa lart shpirterisht qendron njeriu
I cili vuajtjen e tij e kthen burim per zemrat
I ushqen ato si bimet shiu
Me vargje margaritare pushton endrrat.
Te ndjesh zemren qe rreh fort
Ti pergjigjesh me varg dhe jo me puthje
Per te shumtet eshte e kote
Sakrifice,deshperim dhe humbje
Prandaj lerini te qete poetet
T'i kendojne gjakut vluar
Zemres ndezur qe rreh
dhe prushit zemrave me hi mbuluar.
I pershendes gjithe poetet e forumit.
Il cuore matto che ti segue ancora
E giorno e notte pensa solo a te
Karlos,me pelqen krahasimi,por nuk i besoj shpirtit binjak.Per mua nuk ekziston,njerezit jane te siperfaqshem.Te falenderoj.
Dillo,urime per frymezimin,prehjen tende ne varg!
Ah dritat e shpirtit ti shfaqja ndane nje bregu
Tutje ne te kalter rrez e fundit tek pershendet
Buzeve nje deshire ndersa varet si dege shelgu
Peshperitur nje cop qiell mbi supe te ta derdh
Lerm nen ze te qaj ne krahun tend te forte
E lotet me nje gjethe, ti fshimi pa merak
Ne humbshim ndonjehere nga kjo e vogel bote
Nuk qeme vec lule vjeshte,harruar ne park
Ah dritat e shpirtit ti shfaqja ndane nje bregu
Ti quame ,budallacke,sirena ime e gjore
E cdashka nje shpirt kur telat i jane prekur
Nje dridhje,ledhatim,mbeshtetje ne nje dore
Heshta!Tani puthme buze e sy ..ngadale
Sic dielli pret mbremjen te puthet me nje vale
mė ler tė bėhem dielli
qė valėn ta puth pak.
do befasohet qielli
kur buzėt t'ia bėj gjak...
Postuar mė parė nga Melankolia
Nuk qeme vec lule vjeshte, harruar ne nje park...shume e trishtuar ...
E cdashka nje shpirt kur telat i jane prekur
Nje dridhje,ledhatim,mbeshtetje ne nje dore ... shume e vertete...
Shum te bukura Melankolia,urime
Ju falenderoj te gjitheve.
Qe me lexoni,eshte nje mrekulli.
Agim ,vargjet e tua si gjithmone teper miqesore dhe te kendshme.Urime!
Miqesisht Mel.
Krijoni Kontakt