Autobiografia e Nje Nate te Pagjume

[DeLiRiUm TrEmEnS]

Autobiografia e Nje Nate te Pagjume


Rriti eshte i njejte!!! … Nje pakete me cigare perbri dores se majte, gishtat tek dancojne nje polke te vjeter, dhe … monotonshem te riperseritur mbi tastieren e kompjuterit. … Nje gote gjysem e zgurdulluar me vere, dhe …, patjeter, rreshqitja e shiut perjashta xhamave pranvereore te dritares. Ndaloj per nje cast! … Kthehem pas nder 2-3 fjalite e fundit, dhe … teksa lexoj me lind deshira te ULERIJ – nje Ulerime te ciles, tashme, per here te dyte, vetem U-ja i ka mbetur ende kapitale. Askush nuk do te me besoje se ajo derdhje e cjerret zanorresh te pa ze, lindi thjesht prej pranveres te epitetizuar, diku me lart.

E urrej butesisht “Pranveren”! … Burgosur brishtesise se saj fshihen torturat e pervitshme, te cilat i kam rruajtur mankthshem, fletoreve te hartimeve te mocme. Atehere, … dikur, kur nderr gjithe ate varg-zinxhir riciklime stinesh, kisha lexuar mundimshem vetem nje gjysem libri. Ne anen tjeter, perjashta kapakeve , apo perbrenda librash te terre, te cilet kishin parakaluar gishtave te mi, apo pergjate marshit te gishtave te mi krimbore faqeve te tyre te panumurta, nuk mund te mos vleresoj faktin se …, se … ende i kujtoj ne imtesi detajet e figurinave, perbenin shpesh brendine e siperfaqshme te tyre. Dhe …, ne pafajesine time, dhe … shoqerine monotone te germave, te cilat ndertonin fjalet, dhe … fjalet me pas – e zeze mbi te bardhe – miza mbi nje pjate gjelle me supe peshku, kandra tek lepinin koken e lene pas te nje kordati fatkeq. Nje mbyllje e lehte sysh, dhe … vizatimet beheshin filma te animuar, nje nderthurje elementare imagjinate. Para mesueses sime te ciklit te ulet, duke reflektuar, detajshem, rreth capkenes femijerise sime, ende e deklaroj veteveten “Te Pafajshem!”.

Praktikisht, eshte i tepert detaji i ndonje ketri endacak, qekurse … eshte errur, dhe … erresira e ben te pamundur objektin ne fjale te vezhgimit. Prania e henes apo yjeve (ne keto rreshta, ashtu , thjesht, te zbukuruar prej ndonje epiteti, metafore, apo … lyresie te perdale figuracionale), nuk e shoh te domosdoshme te jete pjese e tyre. Aparati celular fle qetesisht perkrah gotes se kartonte te kafes. Ende nuk e kuptoj “Pse?” vazhdoj ta paguaj rregullisht(?) A nuk konsiderohet humbje kohe te merresh me pergjigjet e mundshme te pyetjeve te tilla, … mbijne te panumurta nder nete te pagjume.

Ne sfond, kenget e pernatshme greke. Habi lind sa here ky fakt, te fytyrat e vjeteruara tashme, prej mungeses te te parit sy nder sy, te “atyre”, shokesh e miqsh, kane pasur mundesine te me njihnin dikur. Me teper cudi-krijues nderrthuret ky detaj, ne qofte se une vete e pranoj se nuk kuptoj me shume se 7-te fjale elementare prej kesaj gjuhe antike. Ne te njejtin krah, fle edhe e verteta tjeter se …, nuk mbahet mend te kem ushqyer ndonjehere ate virtyt, … emertohet “vesh muzike”. Me gjithe ate, …! Po, ndodhi para pak ditesh! … Teksa po frekuentoja nje teke konjak , nen shoqerine e nje te njohures sime, e cila po llastonte me thonjte e manikuar ne te rozte te celet, bishtin e porcelante te filxhanit te saj te kakaos. Dhe …, kuptohet, po fliste e derdhte fjale rreth …, mmmm…, nuk me kujtohet thelbi i bisedes, (ne qofte se, ekzistonte nje e tille). … Ngrita ngadale doren e djathte drejt fytyres. Ishte nje tkurrje e dembelosur, nje nderrthurje e nje pyetjeje … me lindi momentalisht, dhe … kur berra te vija buzet ne levizje, ne dediken kur muskujt e anestezuar dobet te gjuhes u perpoqen te artikulonin fjalet – mendimi im avulloi me shpejt se perqindja e alkoolit prej gotes se konjakut. Ne ato caste, ajo po fliste rreth viteve te saj ne Athine. … Me nje cerek te zgjature te dores sime te djathte, dhe … me gishtin tregues perkulshem, shigjetuar drejt saj, iu shpreha se …, kisha deshire te me fliste greqisht. Nuk e di ne kini qene ndonjehere deshmimtare te bardhemash sysh tmerresisht te bymyer. Nje hapesire ovale boje qumshi, ku per ate qiell, mund te kisha notuar tejet thelle. Gjithesesi …, ajo nuk mundi te thoshte me teper se …, nje “Cfar’?!” te thate.

Me pak fjale, kjo ka per te qene nje prej atyre neteve naive pa gjume. Nje mbremje e tejpertejshme makbethiane, dhe … ky perkufizim, (jo se kam kryer ndonje krim), por … ashtu stisur rrehatueshem, thjesht per te ndaluar ne nje tabele “Stop”-i, idene se…, ishte “Makbethi, … vrau gjumin!”. Ai e egzekutoi para meje!!! Ndjehem teper xheloz, sa …; por …, ti fle rrehatshem, pa shume zhurme, rreth 5 metra larg meje. Permbi shtrat. Nuk e kisha vene re me pare se, kur je ne gjume nuk perpiqesh kurre te pushtosh gjysme-siperfaqen time. Ndonjehere, rastisen te peshperisesh ndonje emer te ngulitur ne tru prej romanit me te fundit ke lexuar apo …, ka mundesi te jete emri i ndonje dashnori tend “te lashte”. Ne raste te tilla, une ironik, buzeqesh heshtuarazi. Ne keto momente, shfaqesh tejet e mrekullueshme, dhe … besoj se te kjo thjeshtesia e jote e te mbuluarit arsyetueshem paturpesisht, kur je nen ethet e qeta te gjumit, fshihet fakti se …, ti ende mbetesh nje prej te paktave vajza, fytyra e se cilave nuk me ka trembur zgjimeve te mija mengjezore, pas nje zbori-maratone.

Me beson!(?) … Kontinenti i mishte e i gjakte i trupit tend me ben per cigare. Edhe nje e vetem ne pakete. Mbeshtetem tek parvazi i dritares, dhe bej ta hap pa zhurme. Veshtroj! … Ti mblidhesh kruspull, sapo rrymat e agimit te ftohte shperndahen neper dhome. Flaka e shkrepses me ngrohen gishtat, teksa I ndiell mosekzistencen cigares se fundit. Ti terheq batanijen deri siper kryeve te tua, mbulon mistershem fytyren me te , dhe … shfaqja , thjesht, papritur, mbaron.

Pas …, perafersisht 3 minutash e disa sekondash, (mbase). Zgjon syte e me shikon mjergullt. Me pyet sa eshte ora dhe … teksa pyetja jote vertitet jetime, hapesires se dhomes. Ne momentin, tek kthjellohesh dhe … bashkejeton me rrezimin tangencial te veshtrimeve te mia te hipnotizuara prej zgjimit tend, oshetin nje “Shhhhhhh…”, prej buzeve te tua te vobekta nder epitete.

… Me nje te vaket ze pushtues visesh te nxehta, me drejtohesh: “Tek une prehet Itaka!” Buzeqesh lehte drejt teje, duke shkundur ngadale cigaren e fundit permbi dysheme, krejt shkujdesshem. “Keshtu eshte kur bie ne gjume me Xhejmsin dhe … zgjohesh me Xhoisin.” Me pas …, instiktivisht shoh fletet e cakardisura te nje libri, … fluturon drejt pranise sime. Perulem pertueshem drejt kembeve te mia, duke te heshtezuar ne qender te syve, dhe … teksa dora ime mberthen prej kopertines se lemuar librin. … E hap ne faqen e pare dhe … lexoj “Uliksi”!


Nje britme: “Luft’!”. … Mbytemi perbrenda nje puthjeje! Me pas …, ndej trupin tim te lodhur permbi te butet gjemba te trendafilit tend te eger. Une vetvritem hireve te tua, ne ...
- FUND!!!

[Fiori]

Me beson!(?) … Kontinenti i mishte e i gjakte i trupit tend me ben per cigare. Edhe nje e vetem ne pakete. Mbeshtetem tek parvazi i dritares, dhe bej ta hap pa zhurme. Veshtroj! … Ti mblidhesh kruspull, sapo rrymat e agimit te ftohte shperndahen neper dhome. Flaka e shkrepses me ngrohen gishtat, teksa I ndiell mosekzistencen cigares se fundit. Ti terheq batanijen deri siper kryeve te tua, mbulon mistershem fytyren me te , dhe … shfaqja , thjesht, papritur, mbaron.

Ti merriton shumë...

[angeldust]

Merriton edhe nje "merriton" me "rr" me rrodhe biles qe te zere vend.

Duam te te lexojme me shpesh.

[nitROSHI]

Kete e ka shkruar nata apo ti????
Se po ta kesh shkruar ti, nuk mund te jete autobiografi e nates.
Nejse, kush i mesoi nates shkrim e kendim????

pjesa me pelqeu, rridhte vete.

[DeLiRiUm TrEmEnS]

Kete e ka shkruar nata apo ti????
Se po ta kesh shkruar ti, nuk mund te jete autobiografi e nates.
Nejse, kush i mesoi nates shkrim e kendim????

pjesa me pelqeu, rridhte vete.

Nqs ke lexuar librin "Autobiografia e Popullit tim ne Vargje" te Ismail Kadarese, ku kuptohet libri eshte shkruar nga autori, dmth Kadareja, dhe "autobiografia" eshte gdhendur nga "populli", nuk do me kishe parashtruar pyetjen e mesiperme.
Ne rastin konkret krijimi "Autobiografia e Nje Nate te Pagjume" eshte germezuar nga une ndersa "autobiografia" eshte skalitur nga "nata".


P.S.: ... gjej vend, cuditerisht per here te pare, te falenderoj te gjithe ata lexues e kane pelqyer dhe vleresuar kete krijim.

[nitROSHI]

populli eshte masa e arsyeshme qe mendon, vepron , sillet, reagon si entitet, dhe autobiografia e tij eshte pikerisht kjo veprimtari.
Nata nuk i ka keto vecori, kjo eshte dhe arsyeja qe titulli nuk qendron.
ps. pastaj edhe kadareja nuk thote aksioma, edhe ai ja fut kot pordhes ndonjehere.
pss po ti kishe parasysh keto qe te thashe me larte nuk do tja kishe fut kot me ate titull.
"Autobiografia e brekeve te xhimit" si te duket si titull.

[DeLiRiUm TrEmEnS]

populli eshte masa e arsyeshme qe mendon, vepron , sillet, reagon si entitet, dhe autobiografia e tij eshte pikerisht kjo veprimtari.
Nata nuk i ka keto vecori, kjo eshte dhe arsyeja qe titulli nuk qendron.
ps. pastaj edhe kadareja nuk thote aksioma, edhe ai ja fut kot pordhes ndonjehere.
pss po ti kishe parasysh keto qe te thashe me larte nuk do tja kishe fut kot me ate titull.
"Autobiografia e brekeve te xhimit" si te duket si titull.

Personifikimi eshte nje figure letrare e levruar prej kohesh ne letersi, qysh prej vepres se pare lerare sic eshte "Epika e Giglameshit." Duke i veshur nje sendi apo nje "emri" te pafryme vecorite e nje frymori, ai term personifikohet. Aq me shume ..., duhet ta kishe kuptuar me kohe se, vete titulli eshte nje metafore.
Sa per Kadarene, nuk kam ndonje respekt te vecante, vepren e tij e solla si shembull, dhe ... po ta kishe lexuar si veper nuk besoj se per ate liber do te thoshe se ja ka futur pordhes kot.
Sigurisht, shijet nuk jane te njejta, secili e ndien veten superior ne menyren e tij te vecante te mendimit, dhe ... kjo ka te beje me "evolucionin".

p.s.: "autobiografia e brekeve te xhimit", eshte nje shembull i dobet, tejet i mjerueshem. Do te ishte me mire te ta titulloje "Mjegull me breke", gjithesesi, sintaksa figuracionale e letersise le shume hapesire per te eksperimentuar., mjafton ta njohesh sado pak. Dhe ..., me e domosdoshme eshte te kesh lexuar disi shume, thjesht per njohuri "horizintesh". Jo per gje po eshte humbje kohe muskuptimi nga ana jote i figurave me elementare letrare.

[nitROSHI]

hahahahahahaha.
ti me ben te qesh.
Nese do te mund te te perkufizoja do te thosha me bindje te plote qe ti je nje alegorizem, eshte figura ime e preferuar, dhe duhet te ndjehesh krenar per kete.
Ne titullin qe te kam sygjeruar (dhe duhet ta kishe kuptuar qe kishte ironi aty brenda) ty te ka terhequr vemendjen fjala "breke" dhe jo "autobjografi" gje qe me ben te mendoj se ti ke nje fabul personaliteti.
E di se ca eshte dukuria e fabules se personalitetit apo ke nevoje per shpjegime????
Nejse, ne shkencen e gjuhesise nuk ka asnje dege qe merret me studimin e sintakses figuracionale, dhe kete ta them si nje ish student i letersise.
Sintaksa ka te beje me vendosjen e pjese te fjalise ne te, ne vendin qe ze zecila, dhe ne rrolin qe ato luajn per ta shprehur sa me qarte mendimin, ku secila prej tyre vihet ne funksion te tjetres. Prandaj edhe ajo njihet si matematika e gjuhes, dhe shoqerohet nga rregulla strikte.
Prandaj mos fol budallalleqe per tu dukur sikur di shume.


Ps mos fol me bindje te plote ne lidhje me njohurite qe kam une mbi figurat letrare, mbi vepren e kadarese, mbi kashaisjen e kuajve, apo mbi rritjen e derrave, sepse bindja e pabaze eshte karakteristike e............. e di vete ti se e kujt, se dukesh djale i zgjuar.

[DeLiRiUm TrEmEnS]

hahahahahahaha.
ti me ben te qesh.
Nese do te mund te te perkufizoja do te thosha me bindje te plote qe ti je nje alegorizem, eshte figura ime e preferuar, dhe duhet te ndjehesh krenar per kete.
Ne titullin qe te kam sygjeruar (dhe duhet ta kishe kuptuar qe kishte ironi aty brenda) ty te ka terhequr vemendjen fjala "breke" dhe jo "autobjografi" gje qe me ben te mendoj se ti ke nje fabul personaliteti.
E di se ca eshte dukuria e fabules se personalitetit apo ke nevoje per shpjegime????
Nejse, ne shkencen e gjuhesise nuk ka asnje dege qe merret me studimin e sintakses figuracionale, dhe kete ta them si nje ish student i letersise.
Sintaksa ka te beje me vendosjen e pjese te fjalise ne te, ne vendin qe ze zecila, dhe ne rrolin qe ato luajn per ta shprehur sa me qarte mendimin, ku secila prej tyre vihet ne funksion te tjetres. Prandaj edhe ajo njihet si matematika e gjuhes, dhe shoqerohet nga rregulla strikte.
Prandaj mos fol budallalleqe per tu dukur sikur di shume.


Ps mos fol me bindje te plote ne lidhje me njohurite qe kam une mbi figurat letrare, mbi vepren e kadarese, mbi kashaisjen e kuajve, apo mbi rritjen e derrave, sepse bindja e pabaze eshte karakteristike e............. e di vete ti se e kujt, se dukesh djale i zgjuar.

Si nje ish-student letersie duhet ta dish se pas sarkazmes tende "lavderuese" vjen nje figure me e modifikuar sic eshte Grotesku. Mgjs une e quaj humbje kohe, sepse ..., ve re se fakulteti filologjik ne Tirane qenka paksa i prapambetur ne lende. "Sintaksa figuracionale" eshte nje lende e cila jepej ne Universitetin Gorki dhe ... ende zhvillohet, dhe si reference mund te te jap librin Ftese ne Studio te Kadarese, ku autori e pershkruan perciptazi. Aq me shume eshte nje prej lendeve me te kerkuara ne universitetet amerikane, nqs dikush ka gjasa te behet qofte edhe gazetar i thjeshte; Hyrja ne "sintaksen Figuracionale" behet ne klasat elementare sic jane "Introduction to Poetry" apo "Introductoin to Prose", dhe ... nqs deshiron te zgjeron njohurite me tej ka klasa te nivelit me te larte "Sintaksa Figuracionale". Po kete lende ka dhene edhe Allen Ginsberg, ne Universitetin Berkley te Kalifornise. Keshtu dallimi ndermjet argumentave te mi dhe te tuajave qendron ne faktin e thjeshte se ..., une te jap shembuj, ndersa ty te mungon pranimi i faktve, dhe ... ke vete fjale boshe.
Aq me teper, ... sot, sikurse prej vitesh nuk egzistojne rregulla, dhe aq me shume ne letersi. Pseudo-kriticizmi yt shfaqet natyrshem ne nervozizmin te karakterizon, sidomos kur e shhikon se hamendesite e tua vegimtare, ... shfaqen ne formen e teorive te patundshme, shkermoqen mes dhembeve te tu te shtrenguar dhe ... sharrjeve te paskrupullta mermerit me vete. Kuptohet se do me vinte peshtire prej vetes te luaja te njejtin rol, i ke caktuar vetes ne jete, kjo thjesht prej faktit se, nuk mbarsim te njejten edukate mbi supe.
Bindjet pa baze, kuptohet jane karakteristeke e jotja, sikurse edhe deshira cinike per te ulur sa me poshte nje njeri te thjeshte, vecse duhet te gjesh humanoide te paformuar me pare, se ... te kembengulesh ...t'i pergjunjesh. Pergjunjia nuk funksionon me te terre.

[nitROSHI]

Qenke paranojak.
Mbase ato qe the per stintakes figuracionale jane te verteta, nuk e ve doren ne zjarr, por nuk ka asnje keqdashje ne fjalet e mija.
Je ti ai qe e shikon ate aty ku ne fakt ajo nuk ekziston. Une jam i qete, aspak nervoz, sepse nuk kam arsye per te qene.
Me duket sikur po flet per veten kur flet per nervozizem, shtrengim nofullash, apo ku e di une se cfare.
Mos u bej qesharak.

PS Per kete sintaksen figuracionale do pyes dike qe ka studiuar ne Gorki, jo se nuk te besoj ne ato qe thua, por per tu ndricuar ne kete drejtim, meqense eshte dicka qe me intereson, dhe se te pyesesh, apo te pranosh se je gabim nuk eshte as faj, e as turp.