Na ngjiti embelsia ne te dyjave).
Dhe mua me mori malli,e embla,e vogla Albe!
Shpresoj te te shoh ndonjehere ne msn.Humbem...
Na ngjiti embelsia ne te dyjave).
Dhe mua me mori malli,e embla,e vogla Albe!
Shpresoj te te shoh ndonjehere ne msn.Humbem...
Sa me frikeson kjo gune trishtimi
Qe mban veshur sot
Kerkoj nje pjezes lakuriqe
Ose jo,
kerkoj nje vrime kopsash
per te depertuar
e te shperndahem qelizave te tua
deri ne lakuriqesi dhe njehere
Por ti je i veshur
deri ne gryke.
Nuk me le te te zhvesh me shikim
as syte
Oh ē'mė kėpute filln' e mendimit
Kur dhimbjet zbrazja nė njė varg
Mė le ngujuar ne rrugn' e kthimit
Ku nėna plakur mė qante njė hall
Mos fol pėr shpirtra,demonė tė tjerė
As ėngjėjt qė nė gjumė t'u shfaqėn
Pikoje ėndrrėn me t'ėmblėn verė
Dhe mallin ngjyej ndėr yje natėn
Mė ėshtė e lehtė tė them pėrralla
Mė lehtė se shpirtit t'i them hesht
Na mbarsi jeta njė lumė andralla
Dhe rrugė e kaltėr mė mbeti peng
Oh ē'mė kėpute filln' e mendimit
Nis mikja hallet e qan me zė
Po tė mos rėntė rrug' e mėrgimit
Se bashkė me dhimbjen bėhesh njė
hmmm..
bukur shum bukur ...
E ke qare..kte poezi..
Ideja per te shkruar nje roman iu krijua para tre ditesh,kur mbaroi se lexuari librin e Garcias,Kujtime putanash te trishta.Ne fakt jo se I beri pershtypje shume permbajtja e librit,pas nje leximi jo te vemendshem,sepse durimi per te lexuar kishte mese njezet vjet qe I kishte humbur,qe atehere qe njeri sy,ai I djathti,I ishte infektuar me glaukome,ku do te thoshte pakesim i shikimit te syrit.Por mendoi keteundja pse Garcian duhet ta quanin nje shkrimtar I zoti dhe i famshem akoma dhe ne kete moshe, kur shkruan te tille libra me trille dhe jo ai!
Ne rradhen e biletave para shume vitesh kishte degjuar njerin qe I thoshte bashkebiseduesit te tij se Shekspiri kishte qene nje njeri I cmendur ,dhe sa here e kapnin krizat,shkruante nga nje veper.
Fare bukur mund te shkruante dhe ai nje liberth me nje teme te tille por ai i kishte jetuar dhe jo fantazi all-Garcia.
Librin ia kishte dhuruar nje miku I tij nje dite ne kafenene e pensionisteve.Atje pinte kafene e mengjesit cdo dite.Ishte bere nje zakon,dhe I pamundur te qe,forca e zakonit e conte me kembe.Kishte mbetur I mahnitur me pershkrimin e mikut te tij qe ia shpjegoi permbajtjen me kembe e duar rreth nje ore me gojen qe I merrej,deri sa me ne fund I tha: mjaft mor aman,si nuk o lodhe.Perderisa me dhuron librin atehere cdreqin ke qe lodhesh kot,tani me humbi interesi,as qe dua ta lexoj fare!.Ne fakt kjo ishte thjesht sa per tI mbyllur gojen mikut sepse gjene e pare qe beri sapo hyri ne shtepi,u plas ne kanapen e sallonit dhe ia nisi librit me kersheri.
Kishte menduar se do ta terhiqte qe ne rrjeshtat e pare,por andej nga faqja e njezet,e palosi cepin e faqes ,e mbylli librin dhe e vendosi poshte jastekut.Nuk e zuri me dore nje jave deri sa vendosi qe te lexonte cdo dite nga nje ose dy faqe,vetem nga inati I mikut.Pas nje muaji e mbaroi se lexuari.
Tek rrinte perpara televizorit iu kujtua nje thenje qe e pati lexuar diku,ndoshta ne ndonje gazete ditore,andej nga fundi I faqes ku cdo dite do gjente te shkruara ndonje thenje me mend te ndonje te famshmijithmone ka nje here te pare ne jete!
U ngrit nga vendi dhe doli ne ballkonin e ngushte saper nje karrige dhe ndezi nje cigare.Leshoi shtellungat e tymit lart fytyres.Iu kujtua nje dashnore e tij dikur ,atehere ishte vetem gjashtembedhjete vjec,kur tymosnin cigare te dy dhe kush e kush te krijonte shtellunga tymi ne forme rrethi.Ajo lanetja e dinte kete loje,kurse une se mesova kurre,mendoi,duke qeshur hidhur nen buze.
Ishte kjo nate qe I lindi ideja per tia nisur fillin nje romani.Po si tia niste?Ai skishte shkruar te pakten asnje vjershe ne jeten e tij,as atehere kur kishte rene ne dashuri me gruan e xhaxhait,se thone qe dashuria te ben poet.Ajo nje grua dardane me dy gjinje te medhenj qe I tundeshin majtas e djathas kur ecte.Sa here I dilte perpara I vinte tI hidhej ne gjoks e te zhytej aty pa marre fryme fare,por shikimi I saj I ashper dhe zeri I trashe si te nje burri,e bente te fshihej nga syte kembet.Oh ,sa I kishte rrahur zemra atehere.Vetem enderronte ta shihte njehere te zhveshur,por hmmmm sa I gabuar ishte.E ndjente kete,dhe I vinte rende te shihte xhaxhain ne sy.Po fundja cilimi ishte,se fajesonte njeri.
Po si dreqin ta niste fillin e mendimit;Shume bukur mund shkruante nje roman per Ana Marien,prostituten e nje bordelli qe e pati cuar i jati per here te pare kur mbushi te pesembedhjetat dhe I kishte thene:ka ardhur koha te behesh burre biri im!
Ana Maria ishte nje vajze rreth te njezetave.Kishte ardhur ne kete bordell qe ne moshen trembedhjete vjec.Ishte jetime.Eh,kishte cte shkruante per te.Ajo ishte mrekullia vete,me nje bukuri ekzotike,deri sot qe kishte arritur ne te shtatedhjetat,nuk e kishte ndeshur ne asnje grua per cudi.Rreth nje vit u takua me Ana Marien..Ndoshta nuk do ishte shkeputur kurre prej saj,tani qe po e mendonte,por ajo u dashurua me nje officer marine dhe iku me te.U martua thane.
Po mire,po sikur te shkruante per ate nate .atehere?Ncq,ncq,ncq .atehere qe tridhjete vjec.Kishte qene ne nje taksi dhe shoferi e kishte ndaluar ne mes te rruges,se ai palo burre se duronte dot cigaren ne taksi,e ky kishte hapur deren kur taksia ishte akoma ne ecje,I hodhi nja dy cent tek kembet dhe ..po te mos frenonte ne vend shoferi,dhe sot e kesaj dite do ecte duke caluar.Ishte mesi I nates atehere kur nga nje dere kishin dale tre prostituta duke therriturome here baby,come to our paradise!
Nuk di se cme llomotiten me tutje se nuk ja thek shume nga anglishtja,por mbaj mend vetem te terhequra krahesh ,nje korridor te vjeter.Me pas u hap nje dere ,dhe ne gjysem erresire u duk nje krevat I madh.Peripeci e madhe,por kam cte shkruaj.
Ah,po.Garcia personazhin e kishte lidhur me nje virgjereshe te shkreten,me nje te mitur,ctrille te cmendurish!
Nje ndjenje merzie e pershkoi te terin.Kishte nje peng,nuk kishte vajtur kurre me nje vajze te virgjer dhe as qe donte ta imagjinonte ate skene.Dhe gruan e tij qe kaloi tridhjete vjet me te,kishte qene njehere e martuar.Atehere per kete skishte cte shkruante.Po si ta niste.Duhej patjeter te shkruante nje roman dhe personazhi I tij do ishte nje prostitute.Njera nga ato te cilat kishte njohur gjate jetes.Por per ke te shkruante valle?Duhej te merrte lapsin dhe nje leter.Patjeter disa shenime ishin mese te nevojshme.U kthye ne sallon dhe mendoi te nxirrte albumin me fotografi.Kerkonte nje foto te ndonje te dashure ..por as nje foto e tille nuk ekzistonte.Kudo e shoqja.Sa pa fat qenkam,mendoi,dhe u ul perseri ne kanape.Nisi te shkruante ne letren qe kishte ne dore:Neser fillon nje dite e re dhe bashke me te dhe nje peripeci e imja.Me pas do te jem gati te shkruaj nje roman,ndoshta me interesant se i Garcias dhe le te jem shtatedhjete vjec.Gjithmone ka nje here te pare ne jete!
Se pse I pelqyen keto mendime kur I lexoi per here te dyte.Nuk ishte dhe aq veshtire sa mendoi ne fillim.Ndoshta do tI merrte vite kjo pune,por nje roman do ta shkruante,sepse ai nuk ishte nje personazh I rendomte sa ai I Garcias.Puna ishte sa ta fillonte dhe ja .tani sapo kishte hedhur disa mendime,por ishin te tijat ama,origjinale.
Ndjeu nje rrengjethje kenaqesie.U afrua tek televizori .Pa oren.Ishte ora qe fillonte telenovela e tij e preferuar.Nuk kishte humbur asnje seri deri me sot.Ndoshta kete rradhe do ishte me I vemendshem se kurre.
A Jatru
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
...eshte nje tregim i shkruar me mjeshteri, me nje humor dhe filozofi transparente. Urime, dhe besoj se nuk po bej gabim qe e solla ketu.![]()
Boobo dikea,po c'me bere mor Zot,tani me eshte skuqur fytyra deri tek veshet).
Ketu s'ka as vrime ku te fshihesh...
Flm e dashur........me vure ne mendime
Mel, sa tė shkon trishtimi! Shumė tė ndjera kėto mė lart.
h
Perėndia nuk ėshtė mace...
Dhe une e kam kuptuar qe me shkon Henri,prandaj se ndaj nga vetja.
Sikur me ben me te embel).
-----------
Brari,e qara po me merr me qafe.C'i thone kesaj.....!
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Ard : 29-05-2005 mė 18:05
Me vjen keq qe nuk kam patur mundesi qe te kontaktoja me pare me kete forum.
Nuk pretendoj se kam lexuar te gjithe krijimtarine e ketij forumi, as krijimtarine tende,por per aq sa kam lexuar...je nje poeteshe e vertete. urimet me te mira ne jete dhe krijimtarine tende!
Postuar mė parė nga Melankolia
Me pelqeu shume
Kjo gune trishtimi , me trishton
lakuriqesia ime lakuriqesi kerkon
zbertheje shpirtin , lerme te t'shoh
Se jam jotja ... e di ... me do ... !
Krijoni Kontakt