Kur prehem ne varg

[Ard]

Thirr Ana,thirr dhe shperthe nga shpirti brengen qe te vret
Se kjo jete per shpirttrazuarit qenka dhimbje e vertete
Thirr dhe leri te tjeret te shurdhohen ,me pas shi do bjere
Per ta shiu eshte mallkim,e ne ca njerez te mjere

C’bere Ana,dashurove dhe te goditen me gure?
Ah mikja ime e mire te perligjurit dine te ndertojne vec mur
“Te kisha vrare dike”,me the,”do vraponin pas se per ta do isha e pafajshme
Por krim qenka te dashurosh,e do mbetem nje kriminele e pafalshme“

Ana,eh sa me je dobesuar Ana dhe kam frike per ty
Shkrehu ne lot e dashur ,e lerme te te shoh thelle ne sy
Ti pac e dhenc e embla ime dashuri gjithmone
Bekim do kesh Ana,bekim, e bota le te thone

[Agim Doçi]

Hiç mos dëgjo se çfar thonë njerzit!
Të gjith e kanë pak çmenduri...
Nga xhelozia dhe zjarret ndezin
Inkuizitorët në...dashuri!

Pa futju mirë e mirë në shtrat
Dhe me gjith shpirt jepi gjithshka!
Se dashurinë, nuk e kanë fat
Nuk dijnë të dashurojnë "ata"...

"ata" që puthjen s'e kanë provuar
dhe dashurinë nuk e kuptojnë
Si duhet tjetri e kanë...harruar(!)
"ata" atë ndjenjë s'e meritojnë.

[Ard]

Mire e ke thene Agim,por ja qe njerezit ndikojne tek ne,ne shpirtin e njerezve te ndjeshem.
Dhe sic je shprehur me lart:"se dashurine nuk e kane fat...ata",mjere pra kush nuk njeh dashurine njerezore,sa te varfer....
Poezia juaj ishte mrekulli!
Miqesisht Mel.

[Ard]

Ti më thua:
"Një ditë si kjo e sotmja ish atëhere,
kur pranë meje kalove shpenguar si erë.
Fustani yt rozë përkëdhelte trupin tënd,
rozë ish dhe kordelja, që flokëve kishe vënë.

Ajo ditë Maji luleshumë,
trishtimin tim e ktheu në furtunë.
Sytë e mi lakmuan trupin tënd rozë,
kofshët kërcenin nën të e unë...

Heshta nën pemën ku isha ulur.
Heshta nga frika mos trembeshe nga unë.
Zjarri që lëshonin sytë e mi,
nuk doja të prekte atë magji!

Thashë, se zbrite nga ndonjë yll
e më kish shpëtuar pa e parë.
Thashë mos ishte hëna vet,
hëna e majit rënë mbi det.

Një ditë si kjo e sotmja ish atëhere,
ishte maj, një muzg pranvere,
në rozë m'i veshe ditët n'atë Maj,
rozë dhe ëndërrat, ku fshehur të mbaj.


Nuk ishe lule Maji, ishe simfoni!
Lulet rreth e qark hapin ta kishin zili,
Aromën ua rrëmbeve me hirin tënd,
le pas veç ngjyrën rozë si penel çapkën.

Sa herë maji të vijë,
do më kujtohesh ti e bukura simfoni,
e ëmbla ime s'je as brymë , as borë,
ëndërr je,
që shfaqesh vetëm në ditët rozë."

[fisnik]

Ti më thua:
" ... ."

Melankolia,

nëse me lejon do t'i thoja dy tre fjalë për vargun (rimën) tënde. Paraqitja jote në forum ishte një freskim, sikur që është freskim ardhja e çdo poeti (poeteshe) në këtë mes. Ke vargje të fuqishme me plot ndjenja.

Megjithatë, një gjë më ka habitur që nga paraqitja me poezitë e para (si H-D). Disi, sikur vazhdimisht ke nevojë të dëshmosh gjininë tënde prej (F).

Edhe në poezinë e fundit ndodh e njëjeta gjë. E ke nisur: Ti më thua dhe në thojza ke vënë një poezi shumë të bukur duke shprehur ndjenjat e TIJ për TY. Kujtoj se ky ëshë një stil i ri poetik; ku autori, në këtë rast autorja, futet aq thellë në shpirtin dhe personalitetin e të dashurit sa t'i përshkruaj ndenjat e Tij, ndoshta, më ndieshëm se vetë AI.

Sdq, unë e pata pa ndonjë të keqe. Fisnikrisht, urime dhe shëndet!

PS: Cili do qoftë reagimi yt, unë nuk do të lëshohem në polemikë, sepse kam shprehur një mendim pa ndonjë qëllim të keq.

[Ard]

I nderuar Fisnik!
Pse mendon se une duhet te te kundervihem,aspak se shkoj ndermend,perkundrazi,nese ti ke bere nje verejtje une nuk e marr si nenvleresim,por e marr parasysh.Ne kete rast ti ke bere nje verejtje(nese mund ta quaj verejtje) dhe jo ofendim.
Ne rradhe te pare duhet te te them qe une jam femer,dhe nuk dua te deshmoj aspak nepermjet poezive,gjinine time.Dhe besoj se nje femer mund te shkruaj shume bukur dhe realisht per gjinine mashkullore,dmth kur mashkulli i drejtohet nje femre si ne rastin e poezise me lart,pra thjesht kam hedhur mendimet e Atij se cfare ndjeu kur e pa Ate!NUk me duket ndonje stil i ri poetik,po dhe nqs eshte,sa mire...!
Pastaj dikush qe shkruan,ka nje fantazi te madhe,apo jo,dhe eshte ne gjendje te hyj thelle ne shpirtin e femres apo mashkullit apo te femijes,apo thjesht te pershkruaj nje peisazh te pa pare asnjehere,nuk e mendon dhe ti kete?
Ketu kuptohet nje dialog,pra i dashuri drejtohet tek e dashura,dhe i thote.....bla bla bla.
Kjo nuk eshte poezia e pare qe une pershkruaj ndjenjat e nje mashkulli,sepse dashuria nuk njeh gjini Fisnik,vertet secili dashuron ndryshe,me menyren e tij,por ndjenjat jane te njejta,pra nuk eshte veshtire te pershkruash sec ndjen apo se c'mendon nje mashkull kur dashuron nje femer,nuk me duket absurde fare.
Mgjt te falenderoj gjithsesi qe ju pelqeni vargun tim,dhe une kam respekt per vargun tuaj.

P.S. Une jam e gjinise femerore Fisnik,dhe dua te sqaroj pra,qe regjistrimin tim me H-D ketu ne forum,e pati bere dikush tjeter ne emrin tim.I thashe qe te me regjistronte,dhe u vendos ky nick,kot ne ajer pa qellim dhe menduari,thjesht per te pasur nje nick,me pas vendosa te marr pjese rregullisht(!) ne forum,sic e di kjo ndodhi para pak kohesh.Dhe e nderrova sepse me nxiten te tjere anetare/miq per kete,por jo se me demtonte nicku H-D.

Te pershendes miqesisht,dhe nuk besoj se do me keqkuptosh as ti.
Mel.

[Ard]

C’eshte kjo nate
Qe vetem trishtimin
ne prag me solli?

Buzeqeshja
mbeti e varur aty
Si nje frut....
I harruar nga moti

[ALBA]

Mel !

Urime per vargjet ku ti prehesh !

Je fantastike . te dua dhe te ardhuroj jo vetem si poete por dhe si njeri .

Me shume respekt Alba

[Ard]

Alba,flm e dashur,dhe ti je e mrekullueshme!
Gezohem qe te njoha.
Mel.

[Ard]

Shtrengome i dashur shtrengome me fort
Thuame fjalet me te vyera me te emblat ne bote
Shtrengome i dashur e mos shih perreth
Nuk ekziston askush kete mbremje vec nesh

Ne kete jete e ne vafsha ne jeten tjeter
S’dua me vargje te pa thena ne leter
Pra shtrengome e puthme njehere
E neser me ler te them:"Ate mbremje,atehere…"

Keto yje,Kjo hene e ky det
Lakmojne puthjet lakmojne epshin e vertet
Shtrengome i dashur,shtrengome
Aq sa nuk ke shtrenguar ne kete bote
Te leshohem ne krahet e tu, e te prehem e qete
Dua puthje,peshperitje dhe arome