Pritje

[nitROSHI]

Lundrojme ne ujera te qeta
prej kohesh, kohet shtyjme drejt njomejeve
heronjte vdiqen, e po keshtu dhe qeni i odiseut
fundet jane te trishtueshem, sidomos ata te bukurit


Tani po flas percart
eshte e enjtja e madhe
te burgosurit takojne familjaret.
Pas shiut te rende te veres
pluhuri ngjitet mbas xhamave

Sot ne spitalin kanceroz
vdekja lebroze vallezon korridoreve
nje tjeter shpirte spitali gromesine
si e verdha e trishte e mimozave
Ne korridorin e tij si nje zorre qorre
perfliten ndjenjat paralitike te pacienteve
i dhembur ngjeshem mbas murit te ftohte
parakaloje fytyra te grisura, relike
Eshte e enjtja e madhe
e enjtja e prostitutave dhe e ushtareve
e enjtja e atyre qe presin te vdesin
diku ne spitalin e mbushur me dhembje
ne rruget e qytetit kercen turma marroke e hapave
qe troket cmendurisht mbi cmendurine time
e me therret edhe mua ne vallen e madhe
me therret ti bashkohem lukunive

Disa te marre po kryqezojne nje zagar
nga goja nxjerr shkume te bardhe
me shikon ngultazi, loton e dihat
kuit si krishti 2004 vjet me pare.

E sot eshte e enjtja e madhe
pa konvencione, pa kurora dhimbjeje
hena e lagur dhe e rreckosur
qe rreshket e heshtur mbi patina pretendimesh
e qullur nga shiu i rende i veres
i bashkangjitet valles se madhe te rutines.
Mes turmes qe terhiqet nga koha
si nje kapistall i padukshem frike
une te enjten e madhe 400 copash shqyej
te enjten e madhe ngjyros me pritje.
Po ajo nuk duket askund
as sot ska ndermend te vij
i lodhur, i heshtur, neperdhemb emra heronjsh
me duken te huaj, te ftohte ,te trishte.

Sot eshte e enjtja e madhe
Stacioni i trenit lekundet nga zhurma
Tej ca bagazhe te harruara
gazeta, police, fytyra te huaja.
Vallezime diabolike te gjetheve te lodhura
te varura ne dege pashprese kujtimesh
eshte garderoba e dale mode
qe mbulon shpinen e kesaj stine

e veshur me myshk rruga e madhe
vallezoje hapat e pafund kalimtare
sekondat e vena ne rradhe shtyjne njera tjetren
e koha ngjeshet ,shtrihet mbi ngjarjet tullace
asgje e re ne kete hurdh frymesh
vec asaj qe ajo as sot s'do te vij
koken e kam te mbushur me emra heronjsh
me emra prostituash, te panjohurish, ndodhish

Vertiten kujtimet si nje karusel i madh
qe lengon kuitshem mbas cdo rrotullimi
emrat e heronjeve vihen ne rradhe
te tere jane te bukur, te forte, te mencur, ideal
e enjtja e madhe rend drejt kangjellave
koha konservohet ne pritjen e madhe
se sot te burgosurit takojne familjaret
e ne spitalin kanceroz vdekja hedh valle

Ajo po krihet , po hedh dhe parfumin
ate me te shtrenjtin ne historine e tradhetive
"rruges se qumeshtit" nje tjeter yll i shtohet
i pakapshem bulezon drejt largesive
i huaj ne kete proteze mendimesh
qe e vesh pas cdo mastrubimi
dashuria ime banale, pjelle e se perditshmes
deri ne permjerrje viktime e rastesive.

mu ngjesh kjo e enjte surratit
nxitimthi po me derdhet nga syte
prej kohesh kohen e shtyjme konsumimeve
prej kohesh vrasim perendite
terheq vargonjte e mallit
i denuar jam me pritje
si tren i vonuar qe rend drejt stacionit
rend drejt te djeshmes sime


Lundrojme ne ujera te qeta
prej kohesh, kohet shtyjme drejt njomejeve
heronjte vdiqen, e po keshtu edhe qeni i odiseut
fundet jane te trishtueshem
po me te trishtuar, te denuarit me pritje

[nitROSHI]

10 mushkonja me kendojne nje ninulle.
Kerkojne te me pergjumin, e pastaj te me ekzekutojne.
Jane ziliqare dhe te pabesa.
Eshte edhe fqinji im qe jeton perballe. Mjafton nje zhurem e vogel qe ai te nxehet dhe te me trokase ne dere, per tu ankuar si zakonisht. Me sperkat me peshtym kur flet.
Duke me kthyer shpinen, me shan neper dhembe.
Eshte edhe tekniku i ashensorit, qe sben gje tjeter, por sajon defekte gjoja te rastesishme sa here qe une kam ndonje mobilje a ndonje te dashur topalle per te marre ne shtepi.
Vjen edhe Santipi. Gruaja qe vishte me te zeza, e qe merret me tredhej e macokeve.
Duart i ka gjithmone te cjerra.
Thone qe ne kohen e monizmit u deshtonte grave femijet, ndersa sot, tredh macoket e rraces.
Te gjithe bashke behemi 14.
Deshmimtaret e Johovait po perqen te na bindin se zoti ka nje plan per ne.
SAntipi po rrjep koren e duarve te gjakosura, tekniku i ashensorit kerruan hunden, komshiu im me shikon gjithe nerva sikur do te me grushtoj ne fytyre sapo te them te paren fjale.
Mushkonjat vazhdojne te me pergjumin.
Jane nje kor simpatik, edhe pse pickojne hidhur e me marrin gjak pas cdo kenge qe interpretojne.
Pastaj te kenaqura ferkojne barkun.
To bi o no to bi, this is dhe kescen, thote komshiu im.
Nga momenti ne moment mund te me shpalle lufte.
Po cdreqin ka me mua, them dhe vazhdoj ta injoroj.
Tekniku qesh tinezisht mbas meje, ndersa Santipi me shikon nga ko-qet.
A e di Santipi qe une nuk jam macok.
Deshmimtaret e Jehovait me ftojne te bejme nje lutje.
Mbyll syte.
Sdi cte them.
Por ne nje moment gjej forca.
Zoti i madh qe je ne qiell.
Une te falenderoj per kete dite te bukur qe ti mundesove per ne, e ku ne mund te ndajme dashurine dhe besimin tone.
Ne emer te jezu krishtit birit tend te vetem, te cilin ti e flijove ne kryq per hir te dashurise tende, une te lutem o zot, qe te na falesh mekatet, dhe te na ndihmosh ne momente dobesie.
Ne ato momente po besoja se zoti me verte po me degjonte.
Kishte rene heshtja.
Te gjithe kishin perkulur kokat e askush nuk me shikonte as ne sy.
As tekniku, as santipi, e as komshiu im. 10 mushkonjat me qendronin mbi koke.
O zot i madh qe je ne qiell, vazhdova lutjen.
Te kerkoj qe ta vrasesh fqinjin tim me nje infrakt per te gjithe ****-carjet qe me ka shkaktuar, ta lesh sakat teknikun e ashensorit qe me mundon e me ka shnderruar ne nje sizif, dhe te besh qe santipi te vdesi nga nje infeksion i keq ne pi.cken e saj, hakmarrje kjo per gjithe macoket e tredhur.
O zot i madh te lutem futi nga nje shkop ne **** deshmimtareve te jehovait, qe te kuptojne se sa e dhimbshme eshte te degjosh denglat e tyre.
Ketu fytyra mu pervesh nga buzeqeshja.
Me pelqeu gjetja.
Tani 10 mushkonjat ishin kapur per dore e si nje aureole me hidhnin valle rreth kokes, ndersa kendonin nje himn qe po me pergjumte.
E doja kete pergjumje, edhe pse e dija qe pas saj do te me kerruhej gjithe trupi.
Amen, thashe, e po keshtu thane edhe te tjeret qe me shikon qetesisht.

[nitROSHI]

Patetike dhe me ere


Lumejte regjen ne dete.
Ne syte e mij te bakerrt, lotet jane binjake
heshtja mendimin me gdhend
me gjeste telenovelash veten vras

Cingerinje metalikisht
nervat e sistemit tone djellor
rrufet po te duan le ta grisin qiellin e brishte
zoti le te na godasin me meteor

se ne galaksine e trishtimit tim
jam vete mbreti e vete prostituta
jam vete vdekja qe regetin ne mendimet e trishta
vete jeta qe kercen mbi nallanet e drunjta

jam foshnja qe urinon ciltersi
e zeza ne syrin qe ska me lot
jam dhimbja qe kam vendosur te pij
jam malli qe dot s'shtegeton

Jam prijesi i fisit te zhdukur
ne legjendat qe gjyshi me s'kujton
jam shqiponja qe veshtrimin ka humbur
e shprese thinjur fluturimin vazhdon

jam perplasja e dallges ne breg
e lisi i djegur nga rrufeja
jam i vdekuri qe endet kujtimeve
mali i gdhendur nga rrekeja

Jam dashuria e nje te verberi
per lulet qe kurre smundi te shohe
jam therrmija me e pavleree universit
casti me sublim ne bote

jam ngerdheshja ne buzet e mpira prej inatit
urrejtje e veshur me roze
jam thinja ne koken e nenes time
mjelme e zeze bloze

Jam njeriu qe kthehet agimeve
me mjegullen e hedhur mbi shpine
jam cast i kapur rob
fiksuar ne nje fotografi

Jam shtellunge tymi e cigares se tim eti
rrudh ne ballin e tij
jam skezora, reomatizma, ulcra e kohes
diarreja e fisit tim

Lumenjte regjen ne det
ne syte e bakerrt lotet kristale
jam binjak i vetes sime
e armik i betuar i saj.

[macia_blu]

(u kenaqa)!
falenderoj cdo gje qe ben frymezimin tend.
Ndersa ty te perqaf!

[shpirti_i_bukur]

falenderoi cdo gje qe ben frymezimin tend. Cfar mund te kuptohet nga kjo qe thua ti. Dhe ketu shpreh d..............., ik ne msn fol atje. Keto komente behen vetem privat ,maceeeeeeeeee..............

[macia_blu]

he shpirt i bukur, se per ty me ka folur bukur AI,(dhe besoj ne bukurine qe thote ai bukur) plus qe dua te besoj se je si thua ne nik ,
Po ti mos u bej xheloze, se jo cdo e thene eshte d.....
"D" mund te jete 'dashuri" por ama "d" mund te jete edhe "duc".

Pervec te tjerash , nuk mora vesh, prej kujt u bere xheloze , prej dashurise time per "AI", apo prej "ASAJ" qe falenderoj une , dhe qe ben frymezimin e "ATIJ"?
...Ndjej nje lloji dashurie te terthorte edhe per ty, keshtu qe mos me urdhero me kaq nerva here tjeter. (se te dashkam ne menyre te terthorte, nuk do te thote qe jam shoqja jote , te me urdherosh, apo qe te me tregosh "msn"ne. Jo per gje, po une kisha msn, para se te vije ti , me kete "maceeeeeeeeeee" kam akoma, )Ok?
(nderkohe po te perqaf edhe ty, por duke falenderuar ate qe ben frymezimin e poezive qe i lexova per se dyti).
(!!!)

[shpirti_i_bukur]

Kam lexuar poezit e tua , me bejne te besoi se shkruan bukur. te gjitha ato poezi jane te insipiruara, nga nje imazh i juaj i papershkruar. Ato i mban shum thell ne zbrastiren e unit shpirteror, qe explodojne e bejne kerdi ne bukurin e poezivet te tua . Me pelqejn poezia e juaj . Mos u be me nerva. Ciao

[nitROSHI]

KJO PJESE ESHTE SHKRUAR NGA NIMF, POR NE PAMUNDESINE E SAJ PER TA POSTUAR PO E POSTOJ UNE ME KERKESEN E AUTORES.



Me keqardhje them se personazhi i meposhtem nuk do doja te zinte vend neper keto flete por gjerat kam konstatuar ndonjehere marrin per kot pa u ndal te na shpjegojne qellimin. Ne pamje te pare mu duk i c’thurur edhe kam pershtypjen kete e kishte per nder. Cuditerisht kishte gjetur mbeshtetje nga lloj lloj tipash. Disa e adhuronin, disa e dashuronin siperfaqesisht, shumica ishin te c’thurur si ai, te destinuar te ngeleshin te tille. Se si arrita ti mbushja mendjen vetes per pak kohe qe ai kerkonte normalitet te une nuk e mbaj mend por kjo zgjati derisa pastaj vura re se cdo dite e me shume po lajthitesha. Shifja tereandej buburreca, buburreca te vegjel fare, qe fillimisht nuk mund te me benin asgje. I harron, ben sikur nuk i shef, bile qesh me vogelsine e tyre. Vecse, eshte e verteta me e poshter qe hijet e tyre te ngjiten ne koke, edhe naten, naten ti shtremberojne enderrat, ti mbushin me ankthe-hije, hije qe te ndjekin pas edhe diten. Derisa vjen nje dite, hap syte dhe shikon qe papritur je shendrruar edhe vet nje buburrec, nga ata te parendesishmit. Pak a shume si buburreci klasik i Kafkes fillova te mesoja si te ecja si e tille, si te pozoja si e tille, si te flisja si e tille, si te ngopesha me dashuri buburrecash. Sepse fundja, vetem kjo dashuri ishte e sukseshme. Keshtu u cmenda une, nga frika mos nuk doja mjaftueshem. Ndersa ai, me paturpesine me te madhe, me akuzonte per tradheti.

[nitROSHI]

Sot do te vrasin ate.
Te gjithe flasin per kete, te gjithe e dine.
Kane dale ne dritaret e shtepive, e kafenete jane mbushur plote per te pare eksekutimin e tij ne qender te qytetit. Askush se di arsyen e verte pse kane vendosuar ta ekzekutojne, por te gjithe thone se eshte ceshtje nderi.
Tek ne burrat i vrasin si demat.
Ne qender te qytetit ua shpojne gjoksin me thike, e pastaj i vendosin nje karafil te kuq ne fytyre.
Zakon i cuditshem, i lashte sa smbahet mend.
Edhe ai e di qe sot do ta vrasin.
Me siguri eshte ne dhomen e tij, duke u zbukuruar.
Dikush tha se pane Ligorin, berberin e qytezes, te ngjitej ne shtepine e tij, e kjo eshte mese e sigurte qe tani ai po qethet, a ndoshta rruhet qe te duket bukur ne syte tane.
Ja nje njeri qe di ta respektoje vdekjen.
Ai do te dale nga shtepia me nje karafil te bardhe ne gjoks, do te eci me hapin e tij te qete drejt qenders e koken do ta mbaje larte, duke pare kedo ne sy me nje veshtrim krenar.
Edhe ata do ta respektojne.
Do ti afrohen ngadale. Zakonisht ata jane tre, po mund te jene edhe pese.
Gjithmone numri i tyre eshte tek.
Do ta fusin mes tyre dhe ai do te mbylle syte, duke pritur qe thikat tia shpojne trupin.
Fytyren s'kane per tia prekur.
Ahhhhh sa madheshtore.
Nje burre qe di te vdes.
E ku ka me bukur.
Pastaj do te vijen vojticat, grate qe lajne te vdekurit e i qajne ata me pagese. Do ta marrin trupin e tij, do ta pastrojne, e pasi ta parfumosin e veshin me teshat qe ai vete i ka zgjedhur para se te vdese, do ta cojne ne kishe.
Ne meshe do te jene edhe ata, te cilet edhe mund te qajne me trishtim per humbjen e nje trimi, qe fati e solli te ishte armiku i tyre.
Cfare njerzish.
Dine ta respektojne deri ne fund hasmin, edhe pse ai mund tu kete bere shume mizori.
Perfundimisht kjo eshte madheshtore.
Ja te gjitha keto po mendoja tek pija nje kafe ne pritje te ekzekutimit te tij.
Isha ulur si gjithe te tjeret, e askush nuk fliste, askush nuk thoshte asnje fjale. Te gjithe tymosnim, heshtnim, e prisnim te shikonim sheshin te pergjakej.
Prisnim te shikonim ecjen e tij te fundit drejt qendres ku ai kishte kaluar qindra here.
Ai do te vinte nga rruga, do te qendronte atje ne mes, e pastaj ...... gjithcka do te ndothte aty.
Tek ne burrat i vrasin si demat.
I godasin me thike ne gjoks e u vene ne fytyre nje karafil te kuq.
Zakon i cuditshem, i lashte sa smbahet mend.
Tek ne demat heshtin, ripertypen, e shikojne si vdesin burrat.

[bajko]

nitrosh na shkrine bre...

suksese...

me prit

si lum i terbuar do te vij
a si moll hedoni do te mbij
me prit