Whisper, sipas te dhenave biografike, eshte e drejte ajo qe thua. Por - si gjithmone ka nje te tille - mbesin ende "pothuaj dy ceshtje" per te shqyrtuar akoma:
E para: Ne castin e shkrimit te poezise 1915, "kriza" mund te mos kete qene si ajo e "madhja" e 1921. Pastaj, semundja nuk nis atehere kur arrin "kulmin e saj". Ajo eshte graduale... Nuk di ta them se cfare ka patur Eliot dhe kur... por
kam pershtypjen/intuiten se me ate titull ai i referohet vetes.
E dyta: A s'mund te merremi pak me poezine??? Sic e thashe edhe me siper, nuk po gjej ndonje fjale qe tregon kete semundje te tmerrshme qe po vuan gruaja e poezise (ndoshta eshte Vivien, sepse me 1915 u martuan... ideja e mesiperme se
eshte Sexton bie poshte).
Ajo vetem qesh... ajo duket me e shendetshme se kurre!
Mbetet vetem te jete nje e qeshur histerike!
Krijoni Kontakt