Perralle nga e Kaluara!

[Nice_Boy]

Pershndetje.

Me pelqeu shum dhe habimet cdo gje qe shkruan keshtu ti.. Pyes_Lotin. me pelqejn.. dhe je Numer 1 .. te Lumt..

[selina_21]

S`me erdhi mire. Roberta u largua duke veshur fustanin e shkurter, pantollat ndersa syzet e diellit i la mbi rere. U ndie pak e fyer, por une me tundjen e kokes miratova qe te shkonte. Kur ajo u zhduk pertej pllakave, Valentina si e shpenguar foli:

-D..... Shkojme buze pishave, eshte fresket? Mire!- I thashe. ajo u mbeshtet tek une dhe pas pak minutave u gjendem atje. U shtrime. Ajo vendosi koken siper barkut tim. Po toleroja pa vetedije. Kjo vajze, qe vetem para tre oresh po e njihja me ane te Robertes, te cilen e kisha harruar fare ato momente po me cudiste vertet. Ia afrova doren mbi floke dhe luaja me to. Ajo buzeqeshte e kenaqur, por nuk kishte buzqeshjen e Bertes. Jo!

Prane nje bunkeri dy te rinj dolen nudo. E kishin bere ate punen. Valetina vuri duart mbi syte e mi, gjoja mos te shihja.
-D.... , shkojme atje?!- e kishte fjalen per bunkerin. Me terhoqi fort, pa marre ende pergjigje. U futem brenda. Kur dolem, nga bunkeri, o Zot!! Para nesh Roberta!
Me ruajti ne sy. Kurre s`me kishte goditur njeri ne ate menyre. S`kam per ta harruar kurre syte e saj qe mu duken si nje thike me dy presa. Pafajsia e Bertes me shkatarroi fare.

E kuptova qe ne fillim largimin e Bertes nga Valentina qe me sa duket i pelqente epshi me shume se plazhi. Roberta perplasi ne toke 3 shishesht dhe ne mes lotesh ja futi vrapit.
Sa keq me erdhi aq sa nuk e desha veten ne ato caste.
-Roberta!! Roberta!! Berta!! Prit!! - thirra une, por ajo humbi mes njerzve.
U ktheva per tek shtepia e mikut dhe duke hecur medova syte e saj. Mendova kur ishim femije dhe luaja me fustanin e saj te verdhe. Kalova te neserem po asaj rruge nuk e di sesa here, por Berten nuk e pashe. U ktheva nga jugu ne shtepi. Kaluan kohe dhe Roberten nuk e ndava me asnjeher nga mendja. Ndoshta s`kam per ta harruar kurre.
Dikush me tha qe eshte martuar. Ka mundesi. Para 1 muaji shkova perseri ne jug.

Dola edhe nga plazhi. Kur pashe vendin qe ndenjem te tre, mu duk sikur Roberten e pashe atje. Jo shume large. Sa here qe shkruaj Roberta me shfaqet ne vegime.

(Te paska lene kujtesa, o D...)!-me tha Berta atehere kur e kisha harruar qe femi, por qe me pas imazhi i saj zuri vend me shume se cdo gje tjeter. Ne kete rast morali (Me mire vone se kurre) tashme s`hyn me ne pune. Per nje gje jam i sigurte, se dhe ajo s`me ka harruar. Por ce do larg njeri tjeterit, aq larg sa fati yne i perbashket mbeti jetim...

PS:SHume e bukur kjo histori.

[Pyes_Lotin]

Mbase nje dite...mbase nje dite...

[bebushe]

Largesia i bashkon me shum shpirtrat rrusho se di ti

[PATRUNXHELJA]

hi!
klassssssssss dhe e dhimbshme vertet per Roberten ,ndersa per ty me vjen keq dhe pse ke pas faj vete .
Po kot sthone "meshkujt dhe qente jane njesoj"(te me falin per kete thenie) po ja qe e verteta keshtu tregon .
ne fillim nje buzeqeshje qe te rrezon per tok dhe qe do doje ta kishe tenden pastaj vjen dhe njohja aq me teper nje rinjohje dhe ne fund harron se cte ndodhi me pare dhe ja fut vrapit neper bunkjer me lloj lloj te pafytyrash ,
se di pse u katandis bota keshtu po nejse do behet dhe me keq (ishalla mbet me kaq po si problem eshte)
te them te drejten kame qare kur e lexova
bye bye dhe mos veproni me keshtu sa tju jepet rasti perfitoni ne menyre te ndershme nga dashuria e dikujt dhe per me teper respekt ndaj ndjenjave tuaja !