Poezi nga Faik Qyqja
Ka drite hene ne sheshin qytetit sot
Aty ku i vetem terheq hapat mija
mendimi si besim antik me rend ne koke
po me ben shoqeri vetmia
se ka drite hene ne sheshin e qyetit sot
lekundet mbi anen time te ndricuar
kjo re durimi qe me eshte bere ngerc
e verdhe si fytyra e mekatarit te penduar
se ka drite hene ne sheshin e qytetit sot
e mbremja me gjerdane pritje eshte zbukuruar
endem e smund te ndaloj dot
jam nje i ikur i vonuar
dhe pse e di se cka mendoj mund te jete gabim
s'ndaloj se degjuari zhurmen e hapave te mija
se ka drite hene ne sheshin e qyetit sot
dhe mbremjen po e mbyt vetmia
Se ka drite hene ne sheshin e qytetit sot
e une kercej nen ritmin e hapave te mija
eshte bukur te ecesh vetem ne kete bote
eshte bukur kur te ndjek nga pas vec hija
Krijoni Kontakt