Plani për riorganizimin e trupave amerikane në botë

[antares]

Sadr'City eshte me 2 000 000 banore mor mik dhe nuk "pushtohet" me nje batalion jankish (ata jane trima te hedhin bomba p.sh. ne Falluja apo Najaf) sapo te largohen (dhe u larguan per ne epriferi dje) Ushtria e Mehdiur do te rimarre pozitat!
Dikush ketu ne vend te perdore argumente ne shesh te burrave po me kercenon......
ABNK: une te jap keshillen te "sheshosh thepin" more djale se nje gje ta kesh prej meje: para se te kercenosh dike duhet te dish se me ke ke te besh, mos te te ndodje si Mr. Been qe hiqej si i forte pa pare mire dhe pastaj kur pa se me ke kishte te bente i doli perpara nje kampion keci 220 cmm dhe 250 kg.
Fakti qe Gjermania Lindore ishte me keq se Perendimorja nuk tregon asgje po vetem qe Ruset ishin me keq e me budallenj se amerikanet. Une te bej pyetjen si do te ishte p.sh. Gjermania pa ruse e amerikane ne toke te saj? Kesaj pyetjeje mu pergjigj. Une nuk kam thene gjekundi se socializmi eshte me i mire se kapitalizmi more djale. Per mua jane dy ane te nje medaljeje......

[Albo]

Gjeopolitika amerikane ka ndryshuar pak ose aspak ne keto 15 vjetet e fundit qe prej perfundimit te Luftes se Ftohte. Kjo per arsyen e thjeshte se debati me i madh ne rangjet e politik-formuluesve amerikane ishte misioni i ri i politikes se jashtme.

- Ruajtje e sigurise boterore dhe aleateve, prej kujt?

Perpara se te jeni ne gjendje qe te shikoni se sa i rendesishem eshte ky hap i amerikaneve, duhet te kuptoni se cfare kane arritur keto baza ushtarake amerikane ne bote:

Misioni i tyre ka qene:

- Ruajtja e sigurise te bllokut Atlantik, vendeve te NATO nga kercenimi i Bashkimit Sovjetik.
- C'tensionimi i rajoneve te nxehta qe shkaktuan luften e II boterore dhe ate Koreane.
- Burim stabiliteti politik dhe stimul ekonomik per keto vende.
- Shuarja e problemeve rajonale midis aleateve me kohen.

A do te flisnin sot francezet dhe gjermanet me njeri-tjetrin per nje "Evrope te Bashkuar" sikur trupat amerikane te mos ishin dislokuar ne Gjermani, kur mendon se vetem 60 vjet me pare Gjermania kishte pushtuar Francen dhe mbare Evropen?!

A do te ulnin koken Gjermanet, Japonezet dhe Italianet duke hequr dore nga planet e nje supremacie boterore, per tiu shtruar punes dhe ndertimit te sistemeve demokratike? A do te ishin sot keto vende vendet me te zhvilluara ne bote pas SHBA sikur siguria e tyre te mos ishte garantuar nga prania e forcave amerikane?!

Kuptohet, qe keto konstatime nuk i bejne brezat e rinj te gjermaneve, italianeve, francezeve, japonezeve apo koeraneve qe jane lindur e rritur ne kohe paqe dhe prosperiteti. Por i bejne baballaret dhe gjysherit e tyre qe e njohen nga afer luften dhe ate qe rrodhi pas saj.

11 shtatori 2001 ishte dita qe Amerika i shpalli lufte Terrorizmit Nderkombetar, edhe pse terroristet me planet e tyre kishin vite qe i kishin shpallur lufte Amerikes. Amerika u zgjua ne ate mengjes per tu perballur me nje realitet dhe bote tjeter, qe ishte shume ndryshe me ate realitet dhe bote qe amerikanet perceptonin. Nje bote ne paqe dhe prosperitet i la vendin nje bote te pasigurt dhe me ekonomi te renuar. Paqia ne bote qelloi te ishte nje paqe e rreme.

Fale mesimeve te 11 shtatorit, amerikanet dhe administrata amerikane nxorren mesimet e tyre qe i kthyen ne politika. Tashme politik-formuluesit ishin te gjithe ne nje mendje, ata kishin gjetur misionin e politikes se jashtme amerikane nje nje bote post-lufte e ftohte. Misioni i politikes se jashtme amerikane eshte lufta kunder terrorizmit nderkombetar qe eshte nje lufte globale dhe ka per qellim shkuljen me rrenje te terrorizmit te cdo forme ne cdo vend te botes. Vetem ne kete menyre bota do te gjeje sigurine dhe paqen e humbur.

Nje komponent i kesaj platforme eshte edhe ai ushtarak. Fushbeteja eshte zhvendosur tashme nga Evropa Perendimore, ne Lindjen e Mesme qe tashme ka nje prioritet strategjik ne luften kunder terrorizmit. Eshte llogjike qe trupat amerikane te dislokuara ne bazat evropiane duhen terhequr prej andej per tu kthyer ne SHBA ose per tu dislokuar ne nje zone tjeter strategjike me afer amfiteatrit te luftes. Nese lexoni planin fillestar te perpiluar, nje pjese e mire e tyre do te rikthehen ne SHBA dhe nuk do te dislokohen gjetke. Kjo per arsyen se armiku kesaj rradhe nuk eshte nje superfuqi si Bashkimi Sovjetik qe sulmon me tanke dhe arme berthamore, por nje armik i pafytyre qe leviz sa ne nje vend ne tjetrin qe nuk do tia dije fare per jeten e tij apo te viktimave te tij. Shumica e trupave do te ritrajnohen dhe ndahen ne grupe komando te nderhyrjes se shpejte qe do te jene te gatshme te dislokohen sa me shpejt ne ato pjese te botes ku nje kercenim lind.

Faktori i dyte qe shtyu ne kete plan eshte prishja e rradheve te aleateve ne parapergatitjen para luftes ne Irak. Franca, nje aleate e SHBA prej 50 vjetesh, si asnjehere tjeter ne historine e aleances, vuri veton e saj ne Keshillin e Sigurise ne OKB duke dale kunder interesave amerikane. Gjermania gjithashtu, pavaresisht se nuk ka veto, mbajti anen e Frances duke u kthyer keshtu ne nje burim diskretitimi te SHBA ne Evrope dhe me gjere. Qendrimet e krereve te Frances dhe Gjermanise nuk u bene vetem pengese per luften ne Irak, por u bene shkak edhe per rritjen e ndjenjes anti-amerikane ne vendet e tyre.

Franca dhe Gjermania, te shtyre jo vetem nga lufta ne Irak por edhe nga deshira per te krijuar nje "identitet evropian", e konceptojne oponencen ndaj interesave amerikane si nje mjet per te dale nga hija amerikane dhe per te krijuar nje pol te ri ne gjeopolitiken boterore. Ky pol per ta eshte e ardhmja e Bashkimit Evropian, ku nje Evrope e Bashkuar do te udhehiqet nga interesat franko-gjermane.

Me terheqjen e trupave te saj nga Evropa Perendimore, SHBA i pergjigjet Frances dhe Gjermanise duke u dhene driten jeshile qe te dalin nga sfera e influences amerikane. Me terheqien e trupave amerikane, Franca dhe Gjermania duhet te llogarisin tashme ne buxhetin e Evropes se bashkuar edhe koston e sigurise evropiane. Nuk do te jene avionat dhe bombat amerikane ato qe do te mbajne larg nga kufijte e njeri-tjetrit evropianet; nuk do te jene taksapaguesit amerikane ata qe do te paguajne per ruajtjen e sigurise se kontinentit plak.

Nese amerikanet ne Evropen Perendimore shohin aleate te vjeter qe jane me shume te interesuar per interesat e tyre se sa per interesat e perbashketa te sigurise, ne pjesen e Evropes Qendrore dhe Lindore Amerikanet shohin nje Evrope te re qe vlereson interesat amerikane dhe eshte e gatshme ti mbeshtese ato. Kjo ishte edhe risia pozitive e luftes ne Irak, pasi SHBA mund te jete zhgenjyer nga aleatet e vjeter, por eshte impresionuar jashte mase nga aleatet e rinj si Ukraina, Polonia, Hungaria, Bullgaria, Rumania, Shqiperia etj. Amerikanet kane shpenzuar shume pak kohe dhe kapital ekonomik apo politik ne keto vende dhe ne te njejten kohe, opinioni publik ne keto vende eshte ne shumice pro interesave amerikane. Ky eshte nje shans historik per amerikanet qe te krijojne aleanca te reja ne Evrope qe u garanton atyre nje prezence ushtarake dhe politike ne Evrope. Aleancat e reja ne Evrope nuk kane se si te percillen mire ne France e Gjermani qe e shohin Evropen Qendrore dhe Lindore si zonen e tyre te influences qe duhet te jete jashte kontrollit amerikan.

Une kam bindjen se kjo levizje eshte e menduar mire dhe behet ne kohen e duhur. Ka per te ndihmuar jashte mase planet amerikane per garantimin e sigurise ne vend dhe planet amerikane per te fituar luften kunder terrorizmit.

Albo

[ATMAN]

Gjeopolitika amerikane ka ndryshuar pak ose aspak ne keto 15 vjetet e fundit qe prej perfundimit te Luftes se Ftohte. Kjo per arsyen e thjeshte se debati me i madh ne rangjet e politik-formuluesve amerikane ishte misioni i ri i politikes se jashtme.

mendimi im eshte ky ne lidhje me keto levizje qe po ben pentagoni , them pentagoni sepse njerzit naive gabimisht kujtojne se keto levizje jane te shtepise se bardhe gje qe nuk eshte aspak e vertete, shtepia e bardhe nuk pyetet fare ne ceshtjet ushtarake , presidentet duhet vetem te firmosin nje plan te cilin ekspertet ushtarake ja servirin te gatshem presidentit i cili ne ate moment ndodhet ne krye te qeverise amerikane

-

aleanca e atlantikut nuk ka ruajtur asnje lloj sigurie te besueshme ne europe keto 15 vjetet e fundit , mjafton te shikojme konfliktet qe jane zhvidhuar ne ballkan keto 15 vjet dhe bindesh per nje gje te tille , rasti i bosnjes eshte domethenes ne kete konflik u vrane rreth 300 mije persone dhe pati rreth 2 milion te shperngulur nga vatrat e tyre dhe ajo qe eshte me e hidhura pjesa me e madhe nga keta te shpergulur nuk kane pranuar te kthehen ne vatrat e tyre ne bosnje, kur aleanca e natos nderhyri ne bosnje ishte teper vone sepse kasaphana ishte e kryer



ky hap sic e kam thene edhe me pare behet vetem per qellime ekonomike financiare , sepse konflikti ne afganistan dhe ai ne irak i ka kushtuar shume shtrejte amerikes dhe kjo ushtri amerikane e ndertuar me mercenare , them me mercenare sepse ushtria amerikane eshte ushtri me ushtare qe nenshkruajne nje kontrate 4 vjecare me rroge dhe kjo kontrate mund te rinovohet nese ushtari mercenar deshiron, pra keta ushtare mercenare amerikane qe kane hyre ne lindjen e mesme (irak ,afganistan, dhe ne bazat e tjera ne lindjen e mesme) duhen te qendrojne aty per nje kohe te gjate dhe kjo kohe e gjate ka shume shpenzime per te hequr , pra keto shkurtime qe u bene ne europe dhe azi i duhen pentagonit per ta mbajtur ushtaret e tyre ne lindjen e mesme,mesa dime ne nga lajmet preken rreth 100 familje amerikane nga keto levizje, pra une jam i mendimit qe nuk ka asgje tjeter pervec se te mbrohen interesat amerikane ne lindjen e mesme , ai qe beson te kunderten eshte vetem naiv


lufta e ftohte ka rreth 15 vjet qe ka mbaruar dhe europa dhe rusia jane politikisht aleate me ameriken keshtu ushtaret amerikane ne europe kane reth 15 vjet qe nuk e justifikojne qendrimin e tyre ne europe, tani qe politisht europa rusia dhe amerika jane aleate cfare duan rreth 30 bomba atomike qe amerika mban ne bazen ajrore amerikane te avianos ne italine e veriut, ato bomba duhet te heqi amerika nga europa dhe ti coje ne pentagon


ushtaret amerikane ne europe dhe kudo ne te gjithe boten nuk mund te quhen stimul ekonomik sepse dihet boterisht se ushtria nuk prodhon por vetem konsumon , dhe harxhon
-

francezet gjermanet dhe te gjithe ato shtete qe ishin inisjatore te europes se bashkuar nuk e filluan kete inisjative ne luften e dyte boterore por menjehere mbasi filloi lufta e ftohte ne vitin 1947 dhe kulmi arriti kete vit ku u firmos konstitucioni europian, amerikanet asnjehere nuk e kane pelqyer nje gje te tille sepse tek europa e bashkuar amerika ka pare gjithmone nje rival te forte ekonomik dhe financiar , dhe per nje gje te tille nuk eshte e veshtire te bindesh kur kemi pare qe amerika e ka perdorur prej dekadash me rradhe veshin e madh te pergjimit NSA per arsye krejtesisht ekonomike dhe financiare, duke demtuar ne shume raste ekonomine e europes , dhe bursat europiane



ne luften e pare boterore amerika hyri shume vone ne beteje mesa di une ka hyre ne vitin 1917 dhe nje vit me vone lufta mbaroi keshtu qe amerika nuk ka asnje lloj merite per sa i perket ekuilibreve qe u vendosen mbas luftes se pare , ndersa per sa i perket luftes se dyte boterore amerika ishte e detyruar te hynte sepse sulmi kamikaz qe ju be amerikes nga japonezet e detyruan ameriken te hynte ne lufte , po te ishte per ameriken nuk kishte per te hyre kurre ne lufte
edhe sikur te vriteshin te gjithe europianet me njeri tjetrin


amerika nuk ka nxjerre asnje mesim nga 11 shtatori sepse gjendja ne afganistan eshte e tille qe te len per te deshiruar , na afganistan eshte kultivuar nje siperfaqe po aq e madhe sa eshte kultivuar edhe ne kohen e talebaneve , dhe me perjashtim te kabulit dhe rrethinave perreth ne te gjithe afganistanin kultivohen lirisht bime narkotike , dhe nga kjo pikepamje amerika dhe OKB kane deshtuar me turp ne afganistan, ndersa persa i perket gjendjes ne irak ju e shikoni vete qe vazhdojne te vriten njerez edhe tani qe ne po flasim ne forum , dhe duke pare shkaqet e fillimit te luftes ne irak mendoj se amerika ka deshtuar , arsyet jane disa

amerika nuk e perfilli vullnetin e komunitetit boteror dhe sidomos ate qe sot njihet si parlamenti boteror OKB

e dyta 4 fuqi boterore ishin kundra kesaj lufte , dhe keto ishin rusia, kina, franca , dhe gjermania, pa llogaritur shtete te tjera si india, brazili, etj etj

nje deshtim tjeter ishte se ne irak nuk u gjeten arme te shkaterrimit ne mase qe amerika kembengulte se do ti gjente



mendoj se nuk ka asnje fushe beteje ne lindjen e mesme dhe se amerika kerkon ti zgjasi jeten supremacise ekonomike politike ushtarake dhe financiare ne bote , mendoj se amerika duhet ta drejtoje vemendjen e vet jo tek armiku imagjinar qe e quan terorizem, por te problemet e veta qe i ka me shumice , ne amerike cdo vit vdesin nga semundja e kanserit rreth gjysem milioni njerez, duhet te drejtoje vemendjen tek aksidentet automobilistike qe cdo vit ne amerika ka rreth 2 milion aksidente automobilistike dhe ku shteti harxhon rreth 1 bilion e gjysem dollare, duhet ta drejtoje vemendjen e vet tek semundjet mendore, vetem te semure me skicofreni ne amerika ka rreth 2 milon te tille pa llogaritur semundjet e tjera si depresionet , epilepsite , etj etj
duhet te drejtohet te pornografia, pederastia, pedofilia,lesbizmi,kriminaliteti, dhe shume probleme te tjera sociale, qe amerika i ka me bollek



franca gjermania rusia dhe te gjithe ato shtete qe ishin kunder pushtimit te irakut nuk donin te hynin ne lufte sepse sadam hyseni ishte nje kale i ngordhur dhe nuk perbente rrezik nderkombetar per asnje shtet , pervec interesave amerikane




persa i perket identitetit europian ia eshte nje realitet i vertete dhe amerika asnjeher nuk e ka dashur nje realitet te tille ky realitet u be mese i qarte kur keto 25 shtete firmosen konstitucionin europian duke e bere per here te pare ne histori kete kontinent me te sigurt se kurre me nje kushtetute



une kam bindjen e patundur se kjo levizje eshte teper e vonuar dhe ka si qellim vetem zgjatjen e jetes se dominimit amerikan ne ato zona te reja ku amerika nuk ka pasur asnjehere dominim politik dhe ushtarak dhe ekomomik

[Fringo]

E-mail Author
Author Archive
Send to a Friend
Print Version





August 20, 2004, 9:23 a.m.
Welcome Back, Europe
Reentering history’s arena.



The scheduled partial U.S. troop withdrawals from Europe were long overdue; some of us had become shrill and hoarse in calling for them over the past few years. It was not just that there was no longer any conventional enemy on Old Europe's borders, or that the new hot points are further to the east, or even that in terms of a cost-benefit analysis it made no sense stationing traditional army divisions roughly where Patton and Hodges ended up 60 years ago.


The real significance, inasmuch as many airbases and depots will stay, is symbolic and psycho-sociological. Unwittingly, we had created an unhealthy passive-aggressiveness in Europe that clinicians might identify as a classic symptom of dependency. Europe — now larger and more populous than the United States — has reduced defense investment to subsidize a variety of social expenditures found nowhere in the world. So insular had its utopians become under the aegis of NATO's subsidized protection that it was increasingly convinced that the ubiquitous United States was the world's rogue nation, the last impediment to a 35-hour work week, cradle-to-grave subsidies, and wind power the world over.

A once-muscular and hallowed NATO has become a Potemkin alliance. The more jetting grandees praised the "historic role of the Trans-Atlantic partnership," the more its logic dictated that it would deploy only where there were no enemies of the West — parading and maneuvering where there were never dangers, bickering and recriminating about going where there always were.

Europe, as the perpetual adolescent, took potshots at its doting parent, always with the assumption that Dad would still hand over the keys, ignore the cheap sass, and "be there for me" if the car ended up in the ditch.

Expect more partisan hysteria here at home in response to President Bush's courageous announcement, which in fact had been under consideration for years, precisely because there is no legitimate criticism to be offered. The careful strategy of slow withdrawal fits in well with Mr. Kerry's notion of a new, restructured military. The notion of bringing troops home from anywhere is what the new Michael Moore Democrats always wish for when they label America as hegemonic, imperialistic, and meddlesome. Politicos appreciate that only Republicans would have enough foreign policy fides — in the manner that Nixon went to China, but Carter looked deranged when talking about pulling out all Americans from Korea — to pull off long-needed reform.

Thus because the move was both measured and sound, and yet could not be claimed by the neo-Democratic establishment, it will be seen as especially grating. Wesley Clark — who once had no problem with appearing on stage with Michael Moore for a cheap endorsement, even as the latter called Clark's commander-in-chief a "traitor" and is on record as praising the fascist killers of Americans as "Minutemen" — was wheeled out to utter a few banalities about "politics." But after a few deer-in-the-headlights appearances, he wisely withdrew, his heart really not in the script presented.

Thus in the manner we have seen about Afghanistan, the Patriot Act, the isolation of Yasser Arafat, and Iraq, expect Kerry and company to triangulate, ankle-bite about "unilateral decision-making," "needlessly provocative measures" and "insensitivity to historical allies" — and, of course, in the end not dare to demand we put divisions back into Germany. Such is the new foreign policy of grumbling: "Cowboy Bush wrongly did it, but it's done, and in my infinite sobriety I'll let it be."

The real significance of Bush's decision will be felt inside Europe itself. Our gradual departure will bring slow reckoning to the nations of Europe, not just in places like Poland, worried about 10 percent of old Germany inside its borders, but also and especially in the west among nations like Denmark and Holland. Their no-nonsense leaders have ignored the mob's cheap antics and treasured the idea that real Americans in uniform were always nearby, whose sanctity meant their own security, and whose imperilment guaranteed that a $600 billion military would immediately rush to stand side-by-side on their ramparts. So their concerns — as bilateral partners — must be addressed.

Anyone old enough to have known the Wehrmacht in the past and the intra-European hounding that goes on in the present does not believe that we are at the end of history — at least not until the nature of man changes and national character is revealed as a mere construct. Germany is united again, but an economic colossus stalled, as its politicians silently gnash about "unfairness" in the EU, and as German Euros go east and south to subsidize "others." Germany, in fact, is in flux, a period of shake-out not seen since the late 1920s, in which the reaction to a failed socialist-pacifist agenda will one day either bring pro-American reform or unpredictable fury, in any direction.

In lieu of the Maginot Line and troops in the Ardennes, postmodern France will boast in multilateral tones more and more about its vaunted force de frappe — that is, how lucky the EU is to have the Gallic atomic deterrent at its disposal. Such is the braggadocio that will reveal secret apprehensions that next time America really will not come in for round three, that nuclear deterrence without conventional power has its practical and tactical limitations, and that in times of real crisis any EU country could match France's arsenal in weeks. For most Europeans the idea that the French nuclear deterrent will soon be all that stands between them and a rogue Iran is a frightening thought indeed.

To the south, in the Mediterranean, history's shoals are everywhere, submerged and unseen as long as American warships dutifully sailed to and fro and ignored the cheap slurs. Turkey and Greece will soon enough "discuss" everything from Cyprus to overflights in the Aegean without U.S. generals on both sides calling for calm, but perhaps lightly remonstrating southern Europe about "inordinate fear" of the old Ottoman Islam. Spanish socialists can work out, on their own, Gibraltar, ties with their Islamic friends across the water, and the angst when a few of their Mediterranean rocks are gratuitously occupied. And so on.

So Europe is gradually going to reenter history's arena. Yet this time, what is different from 1914 and 1939 is that the United States is not weak, isolationist, naive, and inexperienced in European affairs. No, it is enormously powerful, fully engaged elsewhere, and knows the European one-eyed Jack only too well. For better or for worse, don't count on American jets to take out another Milosevic in the near future.

Yet if there soon arises what the Germans call schadenfreude as we watch them implement continental utopia without retrograde American troops, there is a sense of sadness about it all as well. The Danish, the Dutch, the Italians, and the Eastern Europeans, each according to their station, are engaged in Iraq. They are good and reliable friends, and haven't forgotten the white crosses that dot the European continental landscape. And as smaller nations they sense incipient bullying within the EU, both over their loyal relationships with America and heavy-handed trade politics with France and Germany. Smaller nations may see themselves first as independent Europeans, but privately they realize that it is only so the last two centuries because of the Anglo-Americans in the shadows who, from Wellington to Patton, at the eleventh hour always proved to be about the only ones who fought well for someone else's freedom.

So it is also with some trepidation that we are seeing the inevitable end of the old, and the beginning of a new, transatlantic world, as troops on the ground at last reflect the reality of the past 20 years. And as we begin to leave Europe, as NATO mutters and shuffles in its embarrassing dotage, as cracks in an authoritarian and unworkable EU begin to widen, ever so slowly we here in the United States shall start to witness all over Europe both a new sensibleness — and a new furor.

Gut-check time is approaching. In places like Brussels, Berlin, and Oslo, in the next half-century citizens will slowly decide who wishes and does not wish to be an ally of the United States of America. Some will prefer opportunistic neutrality and thus go the Swedish and Swiss route. Others in their folly may ape French and Spanish bellicosity, and think isolating the U.S., selling weapons to the Middle East, or going on maneuvers with the Chinese might work. Still more may prefer to remain staunch friends like the Poles and Italians, realizing that, for all the leftist slurs about unilateralism, never in the history of civilization has such a powerful country as the United States sought advice and cooperation from weaker friends about the wisdom, efficacy, and consequences of using its vast military.

But this is no parlor game any more. Islamic fascism, scary former Soviet republics, rogue Middle Eastern nuclear states, an ever more proud and muscular China thirsty for oil — these and more specters are all out there and waiting, waiting, waiting...

Welcome back to the world, Europe.

[Albo]

mendimi im eshte ky ne lidhje me keto levizje qe po ben pentagoni , them pentagoni sepse njerzit naive gabimisht kujtojne se keto levizje jane te shtepise se bardhe gje qe nuk eshte aspak e vertete, shtepia e bardhe nuk pyetet fare ne ceshtjet ushtarake , presidentet duhet vetem te firmosin nje plan te cilin ekspertet ushtarake ja servirin te gatshem presidentit i cili ne ate moment ndodhet ne krye te qeverise amerikane

Pentagoni nuk merr asnje inisiative pa aprovimin dhe firmen e presidentit dhe plani nuk vihet ne veprim pa u votuar me pare ne kongresin amerikan. Mesove dicka te re se si funksionon sistemi amerikan.

aleanca e atlantikut nuk ka ruajtur asnje lloj sigurie te besueshme ne europe keto 15 vjetet e fundit , mjafton te shikojme konfliktet qe jane zhvidhuar ne ballkan keto 15 vjet dhe bindesh per nje gje te tille , rasti i bosnjes eshte domethenes ne kete konflik u vrane rreth 300 mije persone dhe pati rreth 2 milion te shperngulur nga vatrat e tyre dhe ajo qe eshte me e hidhura pjesa me e madhe nga keta te shpergulur nuk kane pranuar te kthehen ne vatrat e tyre ne bosnje, kur aleanca e natos nderhyri ne bosnje ishte teper vone sepse kasaphana ishte e kryer

Nato perbehet nga SHBA dhe nje sere shtetesh evropiane. Lufta ne Bosnje nuk tregoi inefikasitetin e NATO, pasi NATO i kish te gjitha mundesite per te nderhyre dhe parandaluar konfliktin. Konflikti ne Bosnje dhe ish-Jugosllavine deshmoi mungesen e vullnetit te Evropianeve per te nderhyre edhe kur genocidi shperthen ne zemer te Evropes. SHBA nderhyri ne 1995, 3 vjet pasi konflikti kishte filluar, pasi nuk mund te toleronte genocid ne Evrope, sic e toleruan vete evropianet per 3 vjet.

ushtaret amerikane ne europe dhe kudo ne te gjithe boten nuk mund te quhen stimul ekonomik sepse dihet boterisht se ushtria nuk prodhon por vetem konsumon , dhe harxhon

Shpenzimet e ushtareve amerikane ne Evrope, qe nga qiraja vjetore per truallin e deri tek furnizimi me ushqime, ne buxhetet e vendeve evropiane renditen si "subvencionimet vjetore amerikane". Lexo shtypin lokal gjerman qe te mesosh se cilat do te jene pasojat per ekonomite lokale dhe kombetare per keto levizje.

francezet gjermanet dhe te gjithe ato shtete qe ishin inisjatore te europes se bashkuar nuk e filluan kete inisjative ne luften e dyte boterore por menjehere mbasi filloi lufta e ftohte ne vitin 1947 dhe kulmi arriti kete vit ku u firmos konstitucioni europian, amerikanet asnjehere nuk e kane pelqyer nje gje te tille sepse tek europa e bashkuar amerika ka pare gjithmone nje rival te forte ekonomik dhe financiar , dhe per nje gje te tille nuk eshte e veshtire te bindesh kur kemi pare qe amerika e ka perdorur prej dekadash me rradhe veshin e madh te pergjimit NSA per arsye krejtesisht ekonomike dhe financiare, duke demtuar ne shume raste ekonomine e europes , dhe bursat europiane

E di sa shekuj lufte kane bere evropianet per te dale me kufijte e sotem? 600 vjet lufte. E di se ku shperthyen dy luftra boterore dhe cilat ishin shkaqet e luftes? Ne Evrope dhe shkaqet ishin deshira e disa popujve evropiane per te sunduar e ndare boten. E di perse trupat amerikane u dislokuan ne Gjermani? Qe gjermanet te varrosin ndjenjat e supremacise dhe te ulin koken e punojne, ashtu edhe sic kane punuar per 60 vjet. Nese SHBA nuk do te kish nje prezence ushtarake ne Evrope, evropianet nuk do te ishin duke folur per nje Evrope te Bashkuar sot, por do ishin duke bere ate qe bejne me mire, luftojne njeri-tjetrin.

Evropa e Bashkuar eshte ne linje me interesat kombetare amerikane pasi unifikon dhe konsolidon tregun evropian qe lehteson jashte mase depertimin e kapitalit amerikan ne Evrope nepermjet tregtise dhe investimeve. Henry Kissenger ka bere ne vitet 70 nje pyetje retorike ne postin e sekretarit te shtetit per administraten Nickson: Ke duhet te marr ne telefon kur dua te diskutoj nje problem me Evropen?! Uniteti politik evropian eshte gjithashtu ne interes te amerikaneve pasi Evropa dhe Amerika do te flasin me nje ze.


Albo

[ATMAN]

[QUOTE=Albo]Pentagoni nuk merr asnje inisiative pa aprovimin dhe firmen e presidentit dhe plani nuk vihet ne veprim pa u votuar me pare ne kongresin amerikan. Mesove dicka te re se si funksionon sistemi amerikan.

albo

sa per dijeni presidentet vetem firmosin ne shtepine e bardhe sepse te gjithe punen e bejne ekspertet ushtarake ne pentagon, flas per ceshtjet ushtarake, kjo dihet boterisht

sa per sistemin amerikan une desha te tregoja dicka se si funksionon, por ti i fshive postimet e mija ne ate temen tjeter ku une desha te tregoja se si funksionon sistemi amerikan dhe ai kapitalist ne gjithe boten





eshte e vertete qe nato perbehet edhe nga shtete europiane por gjithmone amerika ka pasur qendrim komandues ne nato dhe kjo eshte e ditur ne te gjithe boten, te besosh te kunderten eshte naivitet



e perseris se ushtria amerikane eshte nje ushtri mercenare , dhe nje ushtri mercenare nuk mund te jete kurre nje stimul ekonomik , ushtria vetem kerkon buxhet dhe ky buxhet paguhet nga taksat e amerikaneve te thjeshte , dhe nga mekanizma te tjera qe une nuk kam ndermend ti tregoj ketu

nuk kam pse te lexoj shtypin gjerman se me del dhe me tepron shtypi italian
dhe interneti


ashtu sic ka pasur europa luftrat e veta po ashtu edhe amerika ka pasur luftrat e veta luften e pare amerika e pati me indianet qe i gjeti aty ne amerike dhe ata jane ne te vertete padronet e ligjshem te amerikes, luften e dyte amerika e pati me anglezet qe ishte lufte per pavarsi, lufta e trete ishte brenda ne amerike qe ishte lufta civile per bashkimin e amerikes, dhe pastaj lufta e pare dhe lufta e dyte boterore, lufta e vietnamit , dhe luftra te tjera me karakter rajonal

per sa i perket asaj qe thua ti se europa ka pasur shume luftra kjo eshte plotesisht e vertete por nuk duhet harruar se europa ka nje histori te vjeter si kontinent dhe historikisht dihet se ishte europa qe e krijoi ameriken, emigrantet e pare qe shkuan ne amerike ishin europiane



evropa e bashkuar asnjehere nuk ka qene ne interes te amerikes sepse tregu i perbashket europian i ka nxjerre jashte loje prodhimet amerikane ne europe, mjafton te shikosh betejen e ashper qe shkon perpara prej vitesh midis europes dhe amerikes per punen e industrise se celikut

sa per ate historine e henry kissenger po te them se je akoma me nostalgjine e viteve te luftes se ftohte , lufta e ftohte ka 15 vjet qe ka mbaruar

albo

une vazhdoj te lexoj me rrespekt te vecante te gjithe shkrimet e tua ne forum por mendoj se amerika pervec vlerave ka edhe antivlera .....................

[StormAngel]

Analistët thonë se SHBA do të tërheqin një numër të madh trupash nga jashtë vendit, përfshi edhe trupat nga Koreja e Jugut

Plani i Bushit për tërheqjen e 70 mijë trupave


Zëri i Amerikës

Plani i presidentit Bush për tërheqjen e deri 70 mijë trupave nga bazat amerikane jashtë vendit, ka disa pika specifike, veçanërisht për Azinë. Disa ekspertë mendojnë se Shtetet e Bashkuara duhet të mos e prekin pjesën më të madhe të forcave amerikane në Azi. Megjithëse zyrtarë të Pentagonit kanë thënë se plani për riorganizimin e trupave përfshin tërheqjen e rreth 30 mijë ushtarëve nga Gjermania, ata nuk janë shprehur lidhur me trupat amerikane në Azi. Presidenti Bush tha se “plani parashikon që, gjatë dekadës së ardhshme, 60 mijë deri në 70 mijë trupa amerikane të kthehen në Shtetet e Bashkuara, nga bazat jashtë vendit.” “Ky veprim, - tha ai, - do të ndihmonte në manovrimin më mirë të lëvizjes së trupave amerikane dhe do të pakësonte koston e tyre”. Ai nuk dha hollësi lidhur me planin dhe zyrtarët në
Washington, u thanë gazetarëve se shumica e hollësive do të saktësohen në vitet e ardhshme, në bisedimet me aleatët e Shteteve të Bashkuara. Nuk është e qartë nëse shifra e 70 mijë vetëve përfshin 12 mijë ushtarët për të cilët Pentagoni tha, muajin e kaluar, se do të tërhiqeshin nga Koreja e Jugut gjatë dy vjetëve të ardhshëm. Disa analistë thonë se ka disa mënyra për tërheqjen e një numri të madh trupash nga Azia, pa dobësuar përkushtimin e Shteteve të Bashkuara në rajon. Përveç kësaj, ata thonë se, në Departamentin e Mbrojtjes, aktualisht është folur për lëvizjen e trupave në Azi. Ekspertja për Çështjet e Sigurisë në Azi, Sheila Smith, e Qendrës East-West të Hawait, thotë se “përveç trupave të këmbësorisë në Korenë e Jugut, një bazë tjetër aziatike, ku ka trupa tokësore amerikane, është njësia e Tretë e Forcës së Shpejtë të Marinës, në ishullin japonez të Okinavës, ku ka më tepër se 15 mijë marinsa. "Nëse do të tërhiqeshin të gjitha trupat e njësisë së Tretë të Forcës së Shpejtë të Marinës, atje do të vendoseshin më tepër trupa japoneze. Por nuk shoh që kjo të ndodhë në të ardhmen e afërt, apo më vonë." - thotë ekspertja.
Hideshi Takesada, profesor në Institutin japonez të Studimeve për Mbrojtjen, thotë se shpreson se, nëse një numër i madh trupash do të tërhiqeshin nga Azia, ato të jenë nga Koreja e Jugut. Kjo për faktin se qeveria aktuale e Seulit e sheh Korenë e Veriut dhe armët e saj të shkatërrimit në masë, si një kërcënim më të vogël nga sa e konsiderojnë atë Shtetet e Bashkuara dhe Japonia.
Zoti Takesada thotë se Washingtoni dhe Tokio kanë diskutuar për transferimin e disa qindra trupave në Japoni. Ndërsa Lee Dong Bok, ekspert në Qendrën e Studimeve Strategjike Ndërkombëtare të Seulit, thotë se “vendimi i Shteteve të Bashkuara për pakësimin e forcave në Korenë e Jugut, nuk do të thotë pakësim i aftësisë së këtij vendi për t’u mbrojtur nga një sulm i mundshëm nga Koreja e Veriut. “Të dy Koretë, Veriu Komunist dhe Jugu Kapitalist”, - thotë eksperti, - ndahen nga një kufi i armatosur rëndë dhe, teknikisht, vazhdojnë të jenë në gjendje lufte me njëri-tjerin, përderisa nuk kanë nënshkruar asnjëherë një traktat paqeje, për t’i dhënë fund luftës së Koresë të vitit 1953.
“Kjo do të krijojë shumë komplikacione. Kjo është diçka që do të ndikojë edhe tek shumë çështje të tjera, për shembull, tek lloji i planeve të luftës që ne kemi, më konkretisht, tek plani i operacioneve”, - thotë zoti Lee.
Eksperti Lee megjithatë, thotë se shpreson se, në përgjithësi, nuk do të ketë një pakësim të konsiderueshëm të forcave amerikane në rajonin e Paqësorit. Ai thekson se, megjithëse numri i trupave tokësore në Korenë e Jugut do të pakësohet, Uashingtoni është zotuar ta rrisë praninë e forcës ajrore dhe marinsave në Azinë Verilindore, dhe se këto njësi mund të ndihmojnë në mbrojtjen e Koresë së Jugut.

[StormAngel]

SHBA: Mirëpresim angazhimin e Shqipërisë për trupa të tjerë në Irak


N.Perndoj

TIRANE - Kryeministri Fatos Nano zhvilloi dje një takim me Kryetarin e Komisionit të Marrëdhënieve me Jashtë të Senatit Amerikan, Senatorin Richard G. Lugar. Pas takimit të zhvilluar, senatori amerikan Richard G.Lugar deklaroi se “marrëdhëniet mes Shqipërisë dhe SHBA janë të shkëlqyera dhe të forta.”
“I përcolla Kryeministrit mirënjohjen tonë të thellë për ushtarët trima shqiptarë që shërbejnë së bashku me ne në Irak. Shërbimi i këtyre ushtarëve, është vlerësuar dhe përshëndetur nga Komanda e trupave tona dhe nga mbarë bota, gjithashtu. Gjithashtu ne shprehëm falenderimet për angazhimin e Shqipërisë për të dërguar edhe më tepër trupa në Irak, për të ndihmuar popullin e Irakut dhe për të arritur angazhimin e tij në liri. I shpreha Kryeministrit të Shqipërisë vlerësimin për bashkëpunimin mes dy vendeve tona, për të punuar së bashku në luftën kundër terrorizmit. Ne e kuptojmë angazhimin e Shqipërisë për të siguruar lirinë për qytetarët e saj, siç e shprehu edhe Kryeministri, për të patur procedura të rregullta zgjedhjesh. Gjithashtu ne e përshëndesim angazhimin dhe përkushtimin ndaj vlerave të cilat janë pjesë e NATO-s. SHBA-të e mbështesin Shqipërinë në ndërmarrjen e saj, jo vetëm për modernizimin e Forcave të Armatosura, por edhe në përpjekjet për anëtarësim në NATO”, - tha dje senatori Lugari.
Nga ana e tij, kryeministri Fatos Nano deklaroi se, gjatë takimit të zhvilluar, ai e kishte siguruar senatorin Lugar se “Shqipëria do të vazhdojë t’i përgjigjet të gjitha angazhimeve të marra në solidaritetin Atlantik, në partneritetin me SHBA-të, me prezencën dhe konsolidimin e saj dhe të komandove shqiptare në Irak, Afganistan dhe në iniciativa të tjera.”
Kryeministri Fatos Nano siguroi gjithashtu se “qeveria është tërësisht e angazhuar për të kapur standartet demokratike në zgjedhjet e ardhshme parlamentare.”

[AsgjëSikurDielli]

Albo:

Pentagoni nuk merr asnje inisiative pa aprovimin dhe firmen e presidentit dhe plani nuk vihet ne veprim pa u votuar me pare ne kongresin amerikan. Mesove dicka te re se si funksionon sistemi amerikan.

Kur t'i mesosh tjeret, mos i meso gabim. Kongresi Amerikan nuk voton kur i nderrohet pozita ushtareve amerikane anembane globit. Kongresi voton kur duhet pare per t'i ushqyer e paguar ata ushtare. Kryetari Amerikan e ka lirine/te drejten qe te coje e terheqe trupa sado dhe ngado kur te do. Pyetja eshte se a do te kete pare ti ushqeje ata dhe t'ju paguaj rrogat. Ketu hyn Kongresi ne loje, jo aty ku the ti.

[Albo]

Albo:
Kur t'i mesosh tjeret, mos i meso gabim. Kongresi Amerikan nuk voton kur i nderrohet pozita ushtareve amerikane anembane globit. Kongresi voton kur duhet pare per t'i ushqyer e paguar ata ushtare. Kryetari Amerikan e ka lirine/te drejten qe te coje e terheqe trupa sado dhe ngado kur te do. Pyetja eshte se a do te kete pare ti ushqeje ata dhe t'ju paguaj rrogat. Ketu hyn Kongresi ne loje, jo aty ku the ti.

Pra sipas teje, kongresi ka vetem zyren e apropimit te fondeve dhe asgje me shume? E ke gabim. Kongresi voton ne bllok ligjin, vetem pasi kalon me pare ne komitetin e Forcave te Armatosura dhe Mbrojtjes ne kongres, i cili e kalon ate nen per nen dhe ben edhe ndryshime kur e sheh te arsyeshme. Ate draft pastaj e kalon ne seance plenare per diskutim dhe votim. Nese ka paqartesi apo pyetje, kongresmentet e atij komiteti mbajne edhe seanca pyetje=pergjigje me kreret e pentagonit.

Apropimi i fondeve behet nga nje zyre e vecante ne kongres dhe eshte hapi i trete:

1. Komitetin e Forcave te Armatosura dhe Mbrojtjes
2. Seance plenare e gjithe kongresit qe kalon ne votim.
3. Kalon ne senat per diskutim dhe aprovim.

Pasi mbyllet procesi politik, ligji shkruhet ne fletoren zyrtare dhe behet apropimi i fondeve nga zyra e vecante qe merret me kete pune ne kongres. Si shembull, referoju 86 miliard dollareve qe iu akorduan Irakut.

Albo