Më prit

[marinI]

pas pragut më prit
mos u largo shumë
ditëve me diell
netëve pa gjumë

sytë ngulur rrugës
zemrën fort ndër duar
prit se ç'të thotë era
me këmishë mbuluar

në tu mpinë gjunjët
e sytë tu rënduan
merr një molle në bahçe
e dil në përrua

kur të freskosh ballin
veshin afro ujit
dëgjo ç'të thotë bora
zbritur rrëzë malit

e në era s'flet
e bora është shkrirë
mos më prit pa fjetur
mos më qaj pa gdhirë

unë po vi ngadalë
rruga është e gjatë
kali më është lodhur
malli më ka marrë

zogjve u lashë fjalë
larg të fluturojnë
mbi kokë të të ulen
këngë të cicërojnë

pas pragut më prit
ditëve pa gjumë
netëve me hënë
kur të kthehem unë

[syembla]

Shume e bukur poezia. bravo...

[Henri]

Me pelqeu shume. Tingellon si lozonjare, si feshferime ere, dhe eshte e dhimbshme dhe e qarte njekohesisht.

[macia_blu]

me kenaqe....
bore ne te shkrire,
dashuri ne te ardhur
malle i perseritur fillimisht
...vertete poezi e bukur.
prap urime ....
(edhe per poezine qe nuk po shenoj, e kam fjalen per ate "hajdutçe").


ke ardhur qe me dt, 16 dhe une te kam pare vetem sot.
me kete rast vec urimeve po te them edhe mirese'erdhe.
macia blu.