Feja e Gjergj Kastriotit - Skënderbeut

[Seminarist]

Vetem se perkthimi i fundit, i korrekutuar, nga Sufflay eshte i tille:



...., ashtu qe ne shohim nen katolikun Gjergj Kastrioti (Skenderbeun), i cili ishte perkohesisht edhe muhamedan, edhe te paret e te cilit, prej greqizmit te paster e deri tek katolicizmi shqiptar, paten kaluar neper nje destilim sllav-ortodoks, dukurine e vecante, qe i derguari i tij ne oborr te mbretit te Aragonit, Stefani, episkop i Krujes, nenshkruan me germa greke nje dokument te rendesishem, te hartuar ne latinisht....



Javes tjeter, andej nga e Merkura ose e Enjtja, une do te sjell insh'allah Zoti yne Jisu Krisht... ... dy burimet, njeri nga "Studime mbi epoken e Skenderbeut"; ndersa tjetri nga "Illyrische Albanische Forschungen; Zwei Urkunden aus Nordalbanien" (dy dokeumenta te Shqiperise veriore)..., i pari nga Kristo Frasheri, ndersa i dyti nga Thaloci edhe Shuflai.

[Seminarist]

Ne vazhde te ketyre fakteve, ne librin Skenderbeu 1468 - 1968, nga Edward Licho, ne pjesen qe permban shenimet e Fan Nolit, mbi "Probleme biografike mbi Skenderbeun", fq 87, Noli, ne lidhje me fene e Skenderbeut na thote se, "Katolik apo ortodoks?
S'ka aspak dyshim se Skenderbeu ishte katolik. Papet shkrojten per Skenderbene me shprehjet me te zjarrta edhe e quajten "Mbrojtes te krishterimit". Shihni letrat e papes Eugjen i Katert (1431 - 1447); Nikolla i peste (1447-1455); Kalist i Trete (1455-1458); Piu i Dyte (1458-1464); Pavli i Dyte (1464-1471). Pyetja ketu eshte ne se ai ishte i Ritit Latin apo i Ritit Bizantin. Duket se ai ka qene i Ritit Bizantin.
Nje dokument venecjan me date 17 Gusht 1424 na tregon se perfaqesonjesi i Gjon Kastriotit, At Dhimitri, i paraqit nje kerkese Senatit ne gjuhen greke, gje qe difton se ai ishte ortodoks oriental edhe jo katolik latin.




vazhdon....

[Seminarist]

Vec kesaj, edhe Peshkop Stefani i Krujes, kur nenshkroi nje traktat ne emer te Skenderbeut me Alfonsin e Peste, mbret i Napolit, me 1451, e shkrojti emrin e tij ne greqishte. Nje vit me pas, At Ilia, prifti i trupave ushtarake napolitane ne Kruje, i drejtoi nje kerkese Oborrit te Napolit qe ti dergonin si ndihmes nje dhiak, sepse nuke munt te gjente ne Kruje nje ndihmes te tille qe te munt te lexonte latinisht. Edhe kjo tregon se Gjon Kastrioti edhe Skenderbeu ishin, qe te dy, katolike te Ritit Bizantin.

[Hyllien]

Harry Hodgkinson - Scanderbeg

Introduction by Dr. David Abulafia Cambridge University(faqe 13) Pra dhe autori dhe ai qe ben preface-n jane dakort me kete gje.
...
Scanderbeg's major legacy was to be as a source of inspiration
to those in subsequent centuries who saw in him an exemplar of the
Christian struggle against the Turks. Paulus Jovius began his eulogy
of the Albanian hero with the remark that no Christian prince or
emperor had ever compared with Scanderbeg in the vehemence
with which he resisted the Turks: Nemo Christiani nominisprincepsaut
imperator Georgio Castrioto vehementius atque Jelicius arma Turcarum
exercuit.22In reality, he belonged to the smallest of the three major
confessional groups in present-day Albania, and his elevation to the
role of a national hero for Muslims, Orthodox and his own
Catholics is a modern phenomenon (not to mention his role as a
hero in the Communist period); but in the search for a national hero
at the time that Albania became an independent nation, he was the
obvious choice, the potent foe of the Ottoman Empire from which,
four and a half centuries later, the Albanians at last extricated
themselves.


Personi me siper eshte i bazuar gati teresisht ne studimet e Ducellier ... cudi !

Ja cfare na thote Aristidh Kola

" Nderkohe qe te gjithe europianet shkruanin per Skenderbene, kronistet ose e injoronin krejtesisht ose e permendin diku dhe me nje ftohtesi te madhe ( Halkokondili, Francis, Kritovulos). Shkaku nuk eshte vdekja e tij e palavdishme, sic tghote Paparigopulo, as fakti se ishte shqiptar dhe jo grek.

Nuk eshte as lavdia dhe as kombesia kriteri i ketyre kronisteve. Eshte DALLIMI I BESIMIT FETAR te Skenderbeut, qe nuk eshte i krishtere ortodoks, POR KATOLIK apo per te qene me sakte, ishte "unit". Unitet ishin per bashkimin e dy kishave. Por keto gjera dhe hollesi gjate asaj periudhe kishin rendesi e jashtezakonshme dhe sulltanet i shfrytezuan me shume djallezi. "


Tani Aristidhi thote Katolik e me pas e nxjerr unit, pra tradita eshte katolike dhe jo orthodhokse. Uniatizmi i tije eshte per hater qe ti bashkonte shqiptaret ne mesjete, megjithate ketu kemi ngelur akoma me oren e viteve 600 kur krishterimi fillonte e polarizoheshe per qellime politike. Skenderbeu deshte bashkim, dhe prandaj martoi dhe nje orthodhokse qe ti bashkonte te gjithe.

[DeuS]

Gjergj Kastrioti kishte vetem nje fe - Arberine (Shqiperine)!
Nuk luftoi kundra myslimanit, por kundra turkut qe pushtoi trojet tona, kombin tone, familjen tone ore bylmezat e dajes. Eshte heroi yne kombetar vetem per faktin se bashkoi te gjithe ne nje dhe luftuan vetem per nje qellim, nje komb te lire! ...dhe jo nje fe apo ikonat e kishes! Nuk luftoi kudra orthodoksit vllai yne kosovar, por luftoi kundra serbit qe te morri token, nderin, qe te vrau baben e te q.. nenen.

Lerini fete o njerez te verbuar e brainwashed, por fokusohuni tek ajo Skederbeu luftoi dhe te dhuroi. Te cohej nga varri heroi yne nuk di c'do bente kur te shikonte ne c'faze eshte shnderruar ky komb. Nuk kemi komb or njerez dhe zihemi per fete. Jemi me te mbaruarit e te copetuarit ne Europe. Jemi bishti i kavallit dhe s'dime se c'bejme me veten.

Ja c'ndodh kur nuk kupton qe feja yne e vetme duhet te jete kombi.
Ja si jemi percare ne myslimane, katolike, ateiste dhe ca orthodokse.
Ja trojet tona i gezon Serbia, Maqedoni e Greqia.
Ja mjere Shqiperia per bijte qe po rrit!

[LONDON-TIRONC]

Mbasi ngriti flamurin kuq e zi mbi kështjellën e Krujës dhe shpalli luftën e shenjtë kundër invaduesve mysliman, Skënderbeu shtini në dorë pikat e forta të principatës së Kastriotve ku Sulltani kishte vendosë garnizone ushtarake të përhershme. Randësin ma të madhe në mes të tyne e kishte Stefigradi, në kufinin linduer të Shqipnisë, që shërbente si nji kullë vëshgimi për të diktue afrimin e ordhive anmike, të cilat aviteshin gjithnji nga ai drejtim. Të gjith Turqët dhe Shqiptarët që ishin kthye muhamedanë u ftuen të pranojnë fen Kristjane. Ata që refuzuen Skënderbeu urdhnoi që të griheshin pa mëshirë. Kjo ishte e para gjakderdhje që i dha shkëndijë luftës 25 vjeçare që Skënderbeu bani kundër dy Sulltanve osmanlli.......


Marre nga nje artikull te bazuar ne shkrime te Nolit edhe Thanas Gegajt.

[Seminarist]

Historiani J. Radonic na jep dokumentet origjinale mesjetare ne lidhje me Kastriotet, i bazuar, natyrisht, ne albanologet me te mire, te permendur tashme. Ja se cfare thote ai:

"O istoriji porodici Kastriotica i njenim vezama sa srpskim i arbanskim dinastama ima vrlo interesantnih podataka u delu mladjena savremenika i rodjaka Skanderbegova Jovana Musakija u delu "breve memoria de li discedenti de nostra casa Musachi" (Charles Hopf, Chroniques Greco-Romanes inedites ou peu connues, Berlin 1873)


"Per historine e familjes se Kastrioteve, edhe lidhjeve te tyre me dinasti serbe edhe arbane ka te dhena mjaft interesante ne vepren e te riut bashkekohor edhe kushuririt te Skenderbeut, Jovan Muzakes, ne vepren "breve memoria de li discedenti de nostra casa Musachi" (Charles Hopf, Chroniques Greco-Romanes inedites ou peu connues, Berlin 1873).

Kjo pjese eshte tashme e botuar ne forum!



Mirepo, ajo qe nuk eshte botuar eshte deshmia e te birit te Jovan Muzakes, Konstandinit, qe sipas Radonicit, thote:


"Sin Jovana Musakija, Konstantin, kazhe za Skenderbega (I biri i Jovan Muzakes thote per Skenderbeun): "Huomo valente e per natura Serviano, le virtu del quale furno tante ch'era estimato non solum dall' Albanesi, ma anco da ogn' altra natione"




"Zwei Ukrunden aus nord Albanien" fq 136


Erst spaeter werden hier die Kastriota erwaehnt. Bei Spandugino und Musachi sind Sagen von einem serbischen Ursprung derselben zu lesen...



...Die erste Spur der Familie der Kastriota erscheint am Hofe der slavischen Dynasten von Valona, die 1350-1417 erwaehnt werden (vgl Jirecek im Spomenik der koeniglichen serbischen Akademie Bd. 11, S. 11 f). Im Valona residierte zuerst der Schwager des Zaren Stephan Dushan, der Despot Johannes Komnenos Asen, ein bruder des bulgarischen Zaren Johannes Alexander und der serbischen Zarin Helena, Stephan Dushans Gattin, dann ein Verwandter oder gar Sohn Alexander.




"Vetem me vone permenden Kastriotet ketu. Nga Spanduxhino edhe Muzaka lexohen te thena te nje origjine serbe te ketyre...



...Gjurmet e para te familjes se Kastrioteve i hasim ne oborr te dinastise sllave te Vlores, qe permenden ne 1350-1417 ((vgl Jirecek im Spomenik der koeniglichen serbischen Akademie Bd. 11, S. 11 f). Ne Vlore rezidonte fillimisht kunati i Car Stefan Dushanit, Dhespoti Johan Komnenos Asen, vellai i Carit bullgar Joan Aleksander edhe princesesh serbe Helena, te shoqes se Stefan Dushanit, me pas nje i aferm ose madje bir i Aleksandrit.





(fq 142) Dass die unten abgedrueckte Urkunde des Iwan Kastriota slawisch, oder genauer gesagt serbisch geschrieben ist, bildet in Albanien kein Ausnahme. Bekannt sind slawische Urkunden des Herren von Valona, der Dukadjin, des Georg Kastriota, geschrieben von seinem "djak" oder "kanziljer" Ninac Vukosalic, ja ein schreiben der Ragusaner an Keiser Sigismund von 1434 (vgl Archiv 17, 568 und 19, 606) sagt ausdruecklich, dass die albanischen Fuersten nur "sclavonos cancellarios" haben.



Qe dokumenti i shtypur me poshte i Ivan Kastriotit eshte i shkruajtur ne sllavisht, ose e thene me sakte ne serbisht, nuk ben ndonje perjashtim per Albanine. Te njohura jane dokumentet sllave te Zoterise se Vlores, Dukagjinit, Georg Kastriotit, te shkruar prej "dhjakut" te tij, ose "kanciljerit" Ninac Vukosalic, aq sa ne nje shkrese te raguzaneve drejtuar perandorit Zigizmund ne 1434, thuhet shprehimisht se "princat albane" kane vetem "sclavonos cancellarios"





(fq 138, 139)Waehrend die Kampfe gegen Balsha bemuehten sich die Venezianer eifrig den Iwan als Bundesgenossen zu gewinnen.......



......Als aber nach dem Tode des Balsha 1421 Despot Stephan Lazarevic von Serbien im Gebiet von Skutari einrueckte, um als Erbe der Balsici die Venezianer zu bekaempfen, setzte sich Iwan mit den Serben ins Einvernehemen und sendete sienen Sohn zum Despoten....



Pergjate luftes me Balshajt, venedikasit perpiqeshin fuqishem qe te fitonin aleancen me Ivanin (Kastriotin)....


....Por, kur, pas vdekjes se Balshes ne 1421, Dhespoti Stefan Lazarevici, prej Serbie, iu kthye zones se Shkodres qe te luftonte si trashegimtar i Balshajve venedikasit, Ivani u lidh ne marreveshje me serbet edhe dergoi te birin tek dhespoti....




(Ky pasazhi i fundit eshte per Kadarene)....



mejtoini per vete faktet. Une do te vij per se shpejti me te tjera...

[Qafir Arnaut]

Eshte interesant se edhe Adelina Ismajli ka mendimin e saj mbi Skinerin. Degjojeni kengen e me thoni reagimin tuaj mbi nderveprimin e murgjve Gregoriane me sirenat Islamike


http://muzika.albasoul.com/play.php?...39911&id=1919&

[Hyllien]

vazhdojme...

Nga George Castrioti Scanderbeg
(1405-1468) Bishop Fan Stylian Noli Ph.D. 1947

faqe 7
"Christianity was preached in Albania by Roman missionaries. Almost all the ecclesiastical terms in Albanian are derived from Latin. As part of the Illyricum, Albania belonged to the Roman see until Leo I, the Isaurian, detached it from Rome in 734 and gave it to the Patriarchate of Constantinople. In the meantime, the Bulgarians and the Serbians drove a wedge through Macedonia to Salonica and prevented the Greek Pariarchate from ever getting a firm hold on Albania. The crusades undid almost entirely all the gains the Byzantine Patriarchs had made, which consisted of three Greek Orthodox wedges: one from Janina to Valona in the SOuth,a second one from Ochrida(ku u dogjen te gjitha dokumentat) to Croya, and a third one from Ochrida to Scutari and Antivari. But these wedges were rather weak and were slowly driven back or altogether supressed. In the fifteenth century Albania was preponderantly Roman Catholic, with eighteen episcopal sees, some of which have an uninterrupted history from the dawn of Christendom down to our days. Religion gave to the Albanians the unity they lacked as a State. Religion served as a link connecting them with the west."



Ketu direkt del se nuk paska qene minorance feja katolike por feja numer nje ne Iliri.

faqe 11

"Scanderbeg's Albania was predominantly Roman Catholic. Consequently the entire Roman Catholic world, which at that time embraced all of Europe with the exception of Russia and the Balkan Peninsula, was deeply interested in Scanderbeg's struggle against the Turks.
...

Voigt and Fallmerayertell us that the Popes helped Scanderbeg only with apostolic benedictions and panegyric exhortations. This is both unfair and misleading. There is documentary evidence to prove that Pope Nicholas V(1447-1453), Calixtus III (1453-9), Pius II (1458-1464), and Paul II (1464-1473) helped Scanderbeg with hard cash amounting to thousands of golden ducats from the papal treasury."

(ketu ne fund citohet si reference Cugnoni, Farlati, Marinesco, Canensius, Gegaj, Bertolotti, Petrovich)

vazhdojme me poshte po me kete paragraf se ka nje tjeter reference direkte ...

"Moreover it is safe to assume that the sums of money they gave him were in each case higher than those of any other single state. To their donations should be added the unds raised by the legates of the Popes for Scanderbeg's crusade both in Albania and abroad, especially in Dalmatia. The reasons for this unfailing support were obvious: Albania was the last roman Catholic bridgehead in the Balkans and the Popes were doing averything in their power to keep it and enlarge it."

(reference : 30. In 1467 Scanderbeg recieved in cash 1500 ducats from Ferdinand of Naples, 3400 from Venice, and 9250 from Pope Paul II. See Trinchera, Codice Aragonese, p.90 app., 40, Ljubic Vol. X...)

------------------
Natura Serviana dhe pergjigja direkte e Nolit per ty Seminarist.

"The story of Spandugino is not less controversia. He characterizes Scanderbeg as 'per natura Serviano" according to Sansovino's reading. Spadugino's manuscript, published by Hopf, was written in 1535, that is to say sixt-seven years after Scanderbeg's death, which means that is far from being a testimony of a contemporary. No indication is given OF THE SOURCE from which Spadugino obtained this information."

I njejti citim, Hopf... nga e gjete Kostantin Muzaken ti ? Dhe nuk eshte Radonici qe e thonka ate qe ke shkruajtur ti, po qenka disa qindra vjet me pare rremuja. Radonici thjeshte paska hedhur nje teori qe qenka e Kostantin Muzakes, por dokumenti i publikuar qe kemi qenka 70 vjet pas vdekjes dhe nuk eshte konteporane. Dhe ja ku doli qe kjo rremuje nuk paska asnje dokumentacion te besueshem, vec nje citim, jo nga Muzakajt, rreth 70 vjet pas vdekjes se Skenderbeut.

==========================================

Per me teper ne faqen 14 Noli thote qe Raguza qenka katolicizuar nga priftat Shqiptar, pra komplet dalmacia ? Te jete valle i qenuri Katolik i Kroateve, veper e Shqiptareve ? (Noli, dhe Villari, p.247, gjithashtu dhe nje tjeter i preferuar ... "Man trifft heir (in Ragusa) auch Midglieder der Drivastiner Patrizierfamilen Summa, Palombo, Lepore und SPan an" Sufflay, Kirchenzustande, Forschungen, Vol 1, pp. 265-267).
Pra flet per ngritjen e jashtzakonshme ne rrang shoqeror teShqiptareve ne Raguze, dhe gjithashtu nje "permbytje" te priftave Shqiptar, qe nga citimet e siperme dalin Katolik te gjithe.

Do sjell dhe nje citim tjeter permbledhes me nje sere citimesh kur te kem kohe ...


Parrulla, duam paret tona, dmth feja e te pareve... sikur u komplikua pak ...

[Hyllien]

Ja dhe nje tjeter reference i keti manuskripti qe e nxirrka Serb e na qenkerkish Muzaka autor. Ja ku e ke autorin.

Author: Spandugino, Theodoro.

Title: I Commentari di Theodoro Spandugino Cantauscio Gentilhuomo Constinopolitano, dell Oriigne de Principi Turchi, & d'Costumi de quella Natione.

Description: Lodovico Domenichi, trans. Printer's device on t.p., decorated initials. Florence: Lorenzo Torrentino, 1551. First Italian Edition. 8vo. 155 x 100mm. [16],202,[1]pp. Old limp vellum rebacked in vellum, title in ms. on spine; foxing, light dampstain to corner of some leaves, ties gone; several leaves misbound. Spandugino's work is an important account of the history and customs of the Turks by a descendant of the Cantacuzino family, which traces its origins to the Byzantine emperors. An important work it has been translated into several languages including a recent one in English by Donald Nichol in 1997.