Nazim Hikmet

[Hyllien]

Era

Ylli

dhe uji …

Gjumi

i një ëndrre afrikane

derdhur në valë

Një far që ndrit,

Një natë

e zezë

si anije me vela

Ne shkojmë

dhe vijmë

Në këtë botë të yjeve

ku gjithçka humbet

asgjë pazbuluar s’mbetet.

Ylli

në ujë

Era valët

zmadhohen …

Duke pritur

së largu

disa këngë…

si uji,

si ylli,

si era…


Mbi jetën


Jeta nuk është shaka

Seriozisht duhet marrë

Siç bën ketëri, përshembull,

pa pritur t’i vijë, asgjë nga jashtë

Asgjë tjetër nuk ke ç’të bësh veç të jetosh

Jeta nuk është shaka

Seriozisht duhet marrë

Aq seriozisht, deri në atë pikë

Sa përshembull, i mbështetur në mur, me duar lidhur

ose në një laborator

Në këmishë të bardhë, me syze të mëdha

Ti të vdesësh që njerëzit, të jetojnë,

Njerëz që as fytyrën s’ua ke parë,

Dhe të vdesësh duke e ditur

Se asgjë nuk është më e bukur, se asgjë nuk

është e vërtetë si jeta

Seriozisht duhet marrë

Deri në atë pikë seriozisht

Sa në shtatëdhjetë vjeç, përshembull, ullinj të mbjellësh

Jo që ato t’u mbeten fëmijëve të tu

Por se ti nuk do të mendosh për vdekjen

Megjithëse e ke frikë

Se jeta për ty më shumë rëndon në peshore.



Perkthyer nga ?

[Hyllien]

E dielë



E dielë është sot.

Sot, për herë të parë

ata në diell, të dalë më lanë

dhe unë

në jetën time për herë të parë

qiellin palëvizur e pashë

i habitur që është kaq shumë larg meje.

Kaq blu.

Kaq i pafund.

I ulur për tokë,

plot respekt

me shpinë mbas murit të bardhë mbështetur.

Arsye madhore në këtë moment nuk ka

që në dallgë të hidhem.

Nuk ka luftë në këtë moment.

Nuk ka liri, nuk ka gra.

Tokë, diell dhe unë

Njeri i lumtur jam




Barku i shenjtë



O ti nënë me sytë e kuq

O ti që vret dhe që krijon

O ti që lind nën ura shumë pranë ujit

O ti zëri i shesheve në zjarre

O ti poezia e poezive, muzika e muzikave

O ti motra ime

O ti lavire e mallkuar

O ti njeri i hurit dhe litarit

O ti që je gjithçka

O ti URI

Të betohem me ballin tek këmbët e tua të zbathura

Të betohem

Se do të LUFTOJ

Për të ngopur barkun tënd të shenjtë, tëndin dhe jo timin, tonin, të tijin, të tyrin.





Jam miku yt

Apo armiku yt

Herë-herë të harroj sikur ti kurrë

nuk ke ekzistuar

herë-herë veçse për ty mendoj

[Gunnar]

Era

Ylli

dhe uji …

Gjumi

i një ëndrre afrikane

derdhur në valë

Një far që ndrit,

Një natë

e zezë

si anije me vela

Ne shkojmë

dhe vijmë

Në këtë botë të yjeve

ku gjithçka humbet

asgjë pazbuluar s’mbetet.

Ylli

në ujë

Era valët

zmadhohen …

Duke pritur

së largu

disa këngë…

si uji,

si ylli,

si era…


Mbi jetën


Jeta nuk është shaka

Seriozisht duhet marrë

Siç bën ketëri, përshembull,

pa pritur t’i vijë, asgjë nga jashtë

Asgjë tjetër nuk ke ç’të bësh veç të jetosh

Jeta nuk është shaka

Seriozisht duhet marrë

Aq seriozisht, deri në atë pikë

Sa përshembull, i mbështetur në mur, me duar lidhur

ose në një laborator

Në këmishë të bardhë, me syze të mëdha

Ti të vdesësh që njerëzit, të jetojnë,

Njerëz që as fytyrën s’ua ke parë,

Dhe të vdesësh duke e ditur

Se asgjë nuk është më e bukur, se asgjë nuk

është e vërtetë si jeta

Seriozisht duhet marrë

Deri në atë pikë seriozisht

Sa në shtatëdhjetë vjeç, përshembull, ullinj të mbjellësh

Jo që ato t’u mbeten fëmijëve të tu

Por se ti nuk do të mendosh për vdekjen

Megjithëse e ke frikë

Se jeta për ty më shumë rëndon në peshore.



Perkthyer nga ?

Me duket nga Alban Tartari, gazetar ne TVSH (deri para ca muajsh te pakten) . me thene te drejten edhe une kam kerkuar te gjej ndonje permbledhje me poezi te Hikmet ne shqip por deri tani nuk kam gjetur.
si ai parafolsi edhe une jam munduar te perktheje ndonjeren vete por shume veshtire.
gjithsesi mund te postoj ndonjeren keto dite.

[Gunnar]

PARA TEJE DUA TE VDES

Une
para teje dua te vdes.
Apo kujton se ai qe vjen mbrapa
do ta gjeje ate qe iken?
Une se besoj.
Me mire
te me djegesh,
te me futesh ne nje vazo
dhe mbi oxhak te dhomes tende ta vendosesh.
Vazoja te jete prej qelqi
e tejdukshme,
te jete prej xhami te bardhe
qe brenda saj te mund te me shohesh mua
Besoj se e kupton sakrificen time:
hoqa dore se qenuri toke
hoqa dore se qeni lule
vetem per te qendruar prane teje.
Dhe behem pluhur
prane teje jetoj.
Me pas, kur te vdesesh edhe ti
ne vazon time do te vish.
Dhe aty bashke do te jetojme
hiri yt ne hirin tim
deri sa nje nuse harrakate
apo nipi plangprishes
qe aty te na heqin…
Por
ne
deri atehere
do te perzihemi aq shume me njeri tjetrin,
sa dhe ne plehrat ku do na hedhin
grimcat tona
prane njera tjetres do te bien.
Se bashku do te kridhemi ne toke.
Dhe nese nje dite nga lageshtia
ne kete cope toke
nje lule e eger do te mbije,
ne maje te saj dy lule do celin patjeter:
njera
ti
dhe njera
une.
Une jam me optimist
Une akoma nje femije kam per te lindur
Jete mbart brenda meje.
Gjaku me zien.
Shume, ama shume do te jetoj
Por me ty sebashku.
Por dhe vdekja mua s’me frikson.
Vetem se shume e merziteshme po me duket
menyra e varrimit tone.
Megjithese deri kur te vdes une
Them se kjo do te ndryshoje.
A ka ndonje mundesi te dalesh nga burgu ne ditet e sotme?
Nga brenda nje ze:
ndoshta - me thote

po kontribuoj edhe une ne kete kend me perkthimin e nje prej poezive te Hikmet qe me pelqen shume. Shpirti dhe idealizmi i ketij njeriu eshte me te vertete per tu patur zili. nuk e di po zor se has njerez te tille ne ditet e sotme. me shume mundesi kane qene kushtet dhe zhvillimet politike dhe kulturore te asaj periudhe qe ka nxjerre njerez te tille. Nderime poetit dhe bashkekohesve te tij Latine.


P.S.meqenese jam amator besoj se mund te kete edhe mosperputhje me origjinalin keshtu qe po postoj edhe origjinalin ne turqisht ne menyre qe ndonje prej anetareve te forumit (mesa kam vene re numri i turqishtfolesve ne forum s'eshte i vogel) te kontribuonte per nje perkthim sa me te mire.

[Hyllien]

...meqenese jam amator besoj se mund te kete edhe mosperputhje me origjinalin keshtu qe po postoj edhe origjinalin ne turqisht ne menyre qe ndonje prej anetareve te forumit (mesa kam vene re numri i turqishtfolesve ne forum s'eshte i vogel) te kontribuonte per nje perkthim sa me te mire.

Kaq ishte vrulli yt Gunnar? Presim poezite e tjera
Edhe ne mos ndihmofte njeri me perkthime (mbase me vone do te te ndihmoje ndokush), ke mbeshtetjen e plote shpirterore te forumisteve.
Titulli i origjinalit do te mjaftonte dhe eshte i domosdoshem sepse ndonjehere nuk gjenden keto poezite pa titullin ne origjinal.
Pershendetje!

[Gunnar]

Kaq ishte vrulli yt Gunnar? Presim poezite e tjera
Edhe ne mos ndihmofte njeri me perkthime (mbase me vone do te te ndihmoje ndokush), ke mbeshtetjen e plote shpirterore te forumisteve.
Titulli i origjinalit do te mjaftonte dhe eshte i domosdoshem sepse ndonjehere nuk gjenden keto poezite pa titullin ne origjinal.
Pershendetje!

pershendetje

njehere e provova kete sport po mu duk paksa i veshtire. pastaj edhe shume kohe nuk kam patur ne te vertete. gjithsesi sinqerisht shpresoj qe edhe ndonje tjeter te kontribuoje ne kete cep te forumit.

P.S. titulli origjinal i poezise qe kam postuar eshte "Senden once olmek istiyorum"

[Hyllien]

Letër Gruas
Shqiperoi Alban Tartari


E vetmja ime!
Në të fundit letrën tënde:
"Më dhemb koka,
zemrën e kam rrëmujë"
më thua.
"Sikur të të varin,
sikur të të humb",
thua,
"s'jetoj dot"!

Jeton, gruaja ime e dashur,
si një tym i zi do ndahet
kujtimi im në erë,
jeton, flokëkuqja e zemrës sime,
e shumta një vit zgjat dhimbja e vdekjes
në shekullin e njëzetë.

Vdekja.
Një i vdekur varur në litar,
kjo vdekje, s'di pse
shpirtit tim s`i shkon për mbarë.

Por ji e sigurt e dashur
Nëse dora e zezë si një merimangë tërë qime
e një arixhiu të mjerë
do më hedhë litarin e përfundimit,
Do shohin me kot se s'do ta gjejnë,
frikën në sytë e kaltër të Nazimit.

Unë,
Në errësiren e purpurt të vjeshtës,
shokët dhe ty do vështroj,
dhe vetëm një dhimbje-këngë të mbetur gjysmë,
dheut do ti çoj.

Gruaja ime!
Zemërmira!
Florilyera!
Bleta ime me sy ngjyrë mjalti:
Përse të shkrova ty,
se kërkojnë të më varin?

Gjyqi është veç hapi i parë,
Dhe si bostan kokën menjëherë
s'ta marrin.

Eja, leri këto,
kjo është veç një e largët mundësi,
Po pate para më blij një palë brekë
fanellate e mi sill.
Se më zuri prapë këmbën
shijatiku, i flamosuri.
Dhe mos harro:
Veç gjëra të mira duhet të mendojë
gruaja e një të burgosuri!

(11.11.1933 Bursa, në burg)

[geakronos]

Ah sa e bukur eshte kjo! Ah!

[Prototype]

Vertete e bukur .. dhe prekese

[BlackEagle]

Po vendos ketu disa poezi te Nazim Hikmet, nje poet Truk, jo famë pak.



********


Jam une qe trokas te ju dere ne dere
Dhe dyert e shtepive jua çel nje per nje
Jam çupez e vdekur, e padukshme ne ajer,
S'kam ardhur t'ju tremb, t'ju le ne prag pa zë.

Dhjete vjet me pare me kishit mes jush,
Po Hiroshima nje vdekje te lige me dha.
Dhe mbeta femije, shtate vjeç sa ç'kam qenë;
Femijet e vdekur nuk hedhin me shtat.

Së pari m'u ndezen floket e gjatë,
Pastaj zjarri m'u ngjit nga duart ne sy,
Prej trupit më mbet veç nje grusht hi i nxehtë
Që era e shperndau ne qiellin e zi.

Degjni, asgje s'kerkoj prej jush sot,
Askush prej jush s'me jep me dot nje dhele
Çupa qe u dogj si nje cope gazete
S'shijon me dot prej jush nje karamele.

Trokas dere me dere, me degjoni, pra,
Dhe ne nderin tuaj beni be te gjithe
Se kurre s'do kete vdekje, po karamele te embla
Do gatuhen ne bote per ti gezuar femijet.



Plaku ne breg te detit.

Majat kate-kate vën sërë,
Gjer buze deti zbret pishnaja poshtë,
Shtrire ne kurriz, permbi rëre,
Rri ne breg nje plak kockefortë.

Kete dite gushti me diellin qe djeg,
Nga larg lypin ndihme anijet ne menxyrë;
Freski te kaltereme sjell era ne breg,
Nje ledhatim plakut i rrika mbi fytyrë.

Duart kishte mbledhur permbi bark,
Si dy gafore te lodhura e keokeforta,
Fitorja ka lekuren e trashe
Te nje udhetimi me te zorshem se koha.

Qepallat mbushur kripe e rrudha
Me njera-tjetren rrine mbyllur butë,
Ne erresire shkendijash te praruara
Degjon buçitje deti plak'i urtë.

Deti dhe peshqit dhembegjatë,
Ngrehinat e ndajnatës qe po gdhin,
Rrjetat para shtepise se peshkatareve
Dhe lutje larg shkembinjte ne lulezim.

Vallë, maja e pishnajes feshferin
Atje lart, shume me lart, neper re?
E di ai se rrotull te vjen mendja
Kur majat qe nga poshte rri e sheh?

Majat kate-kate vëne sërë
Gjer buze detit zbret pishnaja poshtë
Shtrire ne kurriz, permbi rere
Rri ne breg nje plak kockefortë.