Foti Cici braktis delet e varfera shqiptare.

[Faktuesi]

Dikush ne kete teme shkroi se ekzistonte faqe interneti me 67 pika kunder Foti Cicit. Por me keto qe shkruhen ketu dhe pas kerkimeve te tjera kam frike se faqja e internetit: Fatmir Foti Cici 67 arsye per te mos i besuar" do te rritet dhe numri ndoshta do ta kaloje njeqindeshin.
Kam nje pyetje per Nikollen: A ka ai frike nga Fr. Foti per zbulimet teper intime qe po i ben ne internet duke pare se ati nuk heziton te ta mbylle gojen me cdo mjet? Edhe nje pyetje tjeter: Sa te sigurt mund te jemi per keto zbulime sepse ligesia e tyre shkon deri ne kufijte e te pabesueshmes?
Une po e riperterij pak faqen me keto te reja interesante.

[niko korcari]

Të siguroj, Faktues, se jo vetëm do ta kalosh qindëshin, por do të arrish plot 666. Eshtë numri që i përshtatet më mirë fr Fotit.

[niko korcari]

vijon nga numri i kaluar

Pas kthimit nga Korfuzi në Konicë pozita e fr Fotit ishte mjaft e vështirë. Përveç faktit që po bënte pushime të stërzgjatura, pa dashur t'ia dinte për përgatitjet që duhet të bënte për të shkuar në Universitet, përveç mashtrimit të tij klasik dhe fshehjes së qëllimshme të motiveve të burgosjes së tij në Shqipëri, duhej të jepte llogari edhe për grabitjen në Korfuz.

Grabitja e rrobave të meshës nga shtëpia e një prifti nuk ishte thjesht një akt që mund të justifikohej nga nevojat materiale të çastit. Mbi të gjitha ishte një sakrilegj që nuk mund të falej lehtë. Nga ana tjetër strofka e dhelprës hë për hë kishte vetëm një hyrje.

Për hir të së vërtetës duhet thënë se kishte edhe një hyrje tjetër, d.m.th. të shtronte kurrizin në punë e të nxirrte bukën e gojës me djersën e ballit. Por siç e kemi thënë mjaft herë, fatheri nuk ishte për punë. Bile dembelizmi i tij ishte bërë objekt ilariteti tek shokët e vet, aq sa atë shprehjen popullore: "Po të ishte e mirë puna, punonte dhe mbreti" e kishin modifikuar dhe thoshin: "Po të ishte e mirë puna, punonte dhe Miri (Foti)".

Fatheri ishte i detyruar të jepte shpjegime. Shpjegime nuk mund të jepte, ose po të jepte, ishte njësoj sikur të vriste veten (si sfurku). Zgjodhi një rrugë tjetër. Deklaroi publikisht se kishte ndërmend të bëhej murg dhe se së shpejti do të ngrente flamurin e Vorio Epirit në Gjirokastër!

Atë punën e murgjërisë e përpunoi me shumë lezet. Tha se ditën që do t'i përkushtohej përjetësisht Perëndisë, do të ndërronte edhe emrin, siç bëjnë zakonisht murgjit në raste të tilla. Në të njëjtën kohë shpalli publikisht edhe emrin që do të merrte. E merrni dot me mend se ç'emër kishte zgjedhur? E gjeni dot? Jua them unë: SEBASTIANOS!

Për të mbyllur plagët që kishte hapur, përveç mashtrimeve të mësipërme, përdori edhe një marifet tjetër. Nuk dua ta ze në gojë me hollësi, se më vjen shumë rëndë. Ka të bëjë me misterin e Rrëfimit dhe veprimet e tij janë shumë më tepër se sakrilegj, shumë më tepër se përdhosje e jetës shpirtërore dhe kanoneve shpirtërore të Orthodhoksisë.

Fr Foti i lexon këto që po shkruaj unë dhe e kupton shumë mirë se për se e kam fjalën. Në fund të fundit këto që shkruaj, një pjesë e mirë e tyre, kanë dalë nga goja e vetë fr Fotit. Ishin vitet kur hiqej si hero përpara një grupi shokësh të ardhur nga Shqipëria në Athinë ( i kishte dërguar kryepiskopi Anastas) për të vazhduar studimet teologjike.

Disa prej tyre i mori në qafë, duke i lënë të shkretë e duke i braktisur rrugëve të botës. Disa të tjerë jo vetëm që i la rrugëve, por edhe i largoi nga udha e Perëndisë. Tani që fr Foti është në Vankuver ndoshta edhe Sfurku i shkretë ka mbetur në mes të katër rrugëve. Kam frikë se këtë fat po pëson miku im më i mirë që kisha në Forum, pavarësisht se iku shumë shpejt. Kështu është kjo jetë qeni! Gjërat e mira nuk zgjatin shumë!...

vijon në numrin e ardhshëm

[Agim Bardhi]

Megjithëse ne po paraqesim anët negative të Fotit, duhet të themi edhe ato anë që duket se ai i ka ruajtur të paprekura. Ajo që më çudit është se Foti e mbajti premtimin që do bëhej murg. Pse u bë ai murg? A nuk mund të bëhej ai prift i martuar edhe përsëri ta kishte rason. Apo ai do patjetër që të bëhet një peshkop. Nëse celibati i tij lidhet vetëm me anë karrieriste të tij, a mund të dyshojmë, apo më mirë a ka ndonjë të dhënë mbi korrektësinë e tij morale?
Duket se mbi bërjen e tij murg ekzistojne disa anë të paqarta që duhen zbuluar.

[niko korcari]

Agim!

Siç kam treguar më lart, fr Foti kishte deklaruar në një moment tepër të vështirë të jetës së tij se do të bëhej murg, atëherë kur nuk kishte nga t'ia mbante.

Për hir të së vërtetës duhet të sqaroj se fakti që me të vërtetë u bë murg nuk ka të bëjë me mbajtjen e këtij premtimi, apo me korrektësinë që supozohet se mund të karakterizojë këtë njeri. Në të njëjtën kohë me premtimin e murgjërisë ishte edhe premtimi për t'i shërbyer deri në vdekje çështjes së Vorio Epirit. Tashmë ne të gjithë e dimë se fr Foti ndërron bindjet atdhetare si mbreti gratë.

Në qoftë se fr Foti premtoi se do të bëhej murg në një moment tepër të vështirë të jetës së tij, "përmbushja" e këtij premtimi u krye në kushte akoma më të vështira se ato të premtimit. Ishte koha kur ata që i dhanë bursë për studime pasuniversitare në Greqi e kuptuan lojën e dyfishtë të fatherit të nderuar dhe i dhanë shollët në dorë.

Këtë punën e ndërprerjes së studimeve pasuniversitare në Greqi kisha ndërmend ta përshkruaja një herë tjetër, por meqenëse ra fjala, po e shpjegoj sa më shkurt. Të njëjtat shpjegime i kam dhënë nëpërmjet një e-mail-i edhe vetë fatherit, të cilit i kam treguar gjithashtu edhe mënyrën se si jam informuar me hollësi për problem.

Duke lenë mënjanë një varg ngjarjesh (të cilat do t'i përshkruaj në postime të tjera) ju kujtoj se para se të fillonte viti akademik 1999-2000 fr Foti ishte kthyer nga Anglia në Greqi pas një qëndrimi për më shumë se dy vjet e gjysmë, ku më kot u përpoq të merrte një master, të cilin të tjerët e marrin brenda nëntë muajve. Dështak i vërtetë, apo jo?

Aspirata e tij e zjarrtë për t'u bërë leader fetar i ishte kthyer në makth, në një sëmundje që e brente si krimbi. Nga ana tjetër paaftësia e tij legjendare e detyronte të bënte hapa mbrapa. U përpoq të gjente një zgjidhje. U takua me disa profesorë të Teologjisë në Athinë, të cilëve u kërkoi ta regjistronin si pasuniversitar në një degë të lehtë, pa shumë pretendime (dega teologjia sociale, departamenti i liturgjikës).

Por në qoftë se regjistrimi në fakultet ishte një çështje relativisht e thjeshtë, mbijetesa ishte me të vërtetë një problem mjaft i vështirë. Kush do ta mbante me bukë? Kush do t'i paguante shpenzimet? I vetmi që mund t'i garantonte një bursë ishte kryepiskopi Anastas, me të cilin i kishte ndërprerë marrëdhëniet kohë më parë (ashtu e kishin urdhëruar atëherë fundamentalistët e Gazidedes). Gazidedja? Nuk ishte më në pushtet. Të punonte? Larg qoftë! Origjina e tij fisnike (nga fshati Nivicë) nuk ia lejonte një gjë të tillë.

Siç kam thënë, strofka e tij kishte shumë hyrje. Iu kujtua hyrja e parë që kishte hapur në strofkë: Sebatiani. Tashmë ai kishte vite që kishte vdekur dhe
nuk kishte se si t'i nxirrte në shesh të palarat. Fr Foti i kishte marrë masat prej kohësh. Madje kishte shkuar edhe në varrimin e tij në Konicë, për t'u thënë njerëzve të tij se father Foti vazhdon të mbetet vorioepirot i flaktë.

U takua pra me dekanin e Fakultetit të Teologjisë në Athinë, të cilit i deklaroi me lotë në sy se po përndiqej nga Kryepiskopi Anastas për hir të marrëdhënieve që kishte pasur me Sebastianin si dhe për bindjet e tij etnike (vorioepirote). Ky ishte shkaku që nuk mund të merrte bursë nga Shteti Grek.

Fr Foti arriti të vinte në lëvizje një grup profesorësh, të cilët pas pak kohe arritën t'i siguronin një bursë nga Ministria e Jashtme e Greqisë (Drejtoria e Çështjeve Fetare). Në këtë mënyrë ky supermashtrues arriti përsëri të mbijetonte pa u lodhur, pa derdhur asnjë pikë djersë, ashtu siç kishte bërë për vite me radhë, ashtu siç vazhdon të bëjë deri sot.

Duke u hequr si njeri i Sebastianit e si vorioepirot i flaktë arriti të krijonte kushtet e duhura për të jetuar si pasha. Në të njëjtën kohë, nga ana tjetër, vazhdonte të luante kartën e patriotit shqiptaromadh me Aristidh Kolën, ndërsa me Kryepiskopin e Greqisë luajti një kartë tjetër, të cilën nuk po e ze në gojë.

Nuk kishin kaluar veçse pak muaj dhe u vërtetua se ata profesorët e Athinës nuk ishin budallenj, siç mendonte fr Foti. U informuan me hollësi për lojën e dyfishtë të këtij "vorioepiroti të flaktë" dhe e thirrën të jepte shpjegime. Për hir të këtij "koutoponiros" kishin shkelur me të dyja këmbët procedurat e pranimit në studimet pasuniversitare dhe, për më tepër, kishin ndërhyrë në mënyrë krejt të paligjshme e arbitrare për t'i dhënë bursë një mashtruesi.
Fr Foti ka deklaruar se ishte kryepiskopi Anastas ai që i preu bursën në Greqi. O tempora! O mores! Të shumtë janë ata që e kanë besuar, madje edhe njerëzit që dikur i zinin besë, sepse edhe ata i ka mashtruar. Të jesh kundër kryepiskopit Anastas nuk do të thotë të biesh pre e një koutoponiros (shejtan-budalla) e t'i besosh një mashtruesi të rëndomtë.

Unë dua t'ju sqaroj të gjithëve se kryepiskopi Anastas nuk ishte në gjendje t'i priste bursën father Fotit. Kishte në dorë vetëm të mos jepte asnjë letër rekomandimi për vazhdimin e studimeve apo për dhënien e bursës. Këtë gjë e bëri. Fakti që fr Foti e kapërceu këtë pengesë, d.m.th. edhe u regjistrua në studimet pasuniversitare, edhe fitoi bursën (100.000 dhrahmi në muaj + ushqim e fjetje falas), vërteton se njerëzit që e përkrahën fr Fotin ishin shumë më të fuqishëm se kryepiskopi Anastas. Ishin këta të fundit që i ndërprenë edhe bursën (jo studimet) dhe i dhanë shollët në dorë, pasi e kuptuan mirë se me kë kishin të bënin.

Pas kësaj aventure fr Foti shkoi në Amerikë, ku kontaktoi me z. Protopapa e tj. e tj. Ishte krejt i pashpresë. Mësimdhënia e famshme e Ohio-s ishte një truk i fatherit për t'u hequr si i ditur (qeshni, o pula!). Sigurisht që edhe në këtë rast nuk siguronte dot bukën e gojës. Donte përsëri një bursë dhe një temë për të vazhduar studimet. Kërkonte në internet të dhëna për të bërë temë mbi fjalët "psiki" dhe "pneuma", sikur këto fjalë të ishin thënë për herë të parë.

Në Amerikë e pa veten krejt të pashpresë. E vetmja rrugëzgjidhje për të siguruar jetesën pa punuar ishte hirotonisja. Përndryshe do të vdiste urie. Kjo është arsyeja që u hirotonis. Pra, u hirotinis jo për të mbajtur fjalën e dhënë, por për të mbajtur veten me bukë!

[niko korcari]

Harrova të jap përgjigje për anën morale të fr Fotit. Që të jem i sinqertë, nuk kam ndonjë të dhënë që mund ta fajësojë atë, prandaj edhe nuk mund të flas kot. Me sa duket, qenka e shkruar që ky father të mos i ngjajë në asnjë pikë Fan Nolit, i cili, siç dihet, ishte mjaft qeflli përsa i përket seksit të bukur.

[Agim Bardhi]

Ky qënka akoma një rast ku njeriu duke lexuar jetën komplekse të këtij njeriu të thotë: “Ky është kulmi”. Të bëhesh prift edhe për më tepër murg vetëm për të mbushur zorrën do të thotë të shpiesh ujë në mullirin e atyre që thonë se priftërinjtë janë parazitë. Megjithatë celibati i Fotit mund të shmangej sepse ai mund të hirotonisej edhe i martuar. Ndoshta arsyet e të bërit të tij priftmurg mund të shkojnë edhe më tej. Ndoshta fatherit nuk i mjafton vetëm buka e përditëshme. Të paktën gëzohem realisht si ortodoks për këtë prift që nuk përflitet për moszbatim të etikës morale.
Por meqënëse njihet kaq hollësisht për këtë njeri mendoj se duhet të kthehemi përsëri atje ku e lamë për të mos i humbur fillin historisë. Historia e këtij prifti të ngjan me përrallat e Sheherezades që për 1001 netë e intrigonte sulltanin duke i treguar mbi xhinde dhe qindra hajdutë.
Le të kthehemi tek momenti i zënies së tij mat dhe përdorjes së premtimit të murgjërisë. Si arriti më pas që të merrte bursë për studime teologjike doktori i kafshëve?

[niko korcari]

Për të gjithë ata që dëshirojnë t'i përkushtohen përgjithmonë me trup e me shpirt Zotit Jisu Krisht, duke mohuar vetveten dhe të gjitha aspektet e jetës mondane, celibati është rruga më e përshtatshme. Eshtë shprehje supreme e flijimit të dëshirimeve personale (mëkatare dhe jomëkatare) për hir të të tjerëve. Ai që në emër të Krishtit mohon vetveten (zgjedh rrugën e celibatit) për t'u shërbyer të tjerëve është me të vërtetë i hyjpëlqyeshëm.

Për fat të keq kemi edhe një kategori tjetër "celibësh", të cilët zgjedhin këtë rrugë jo aq për t'iu përkushtuar Perëndisë dhe popullit të tij, sesa për t'iu shmangur përgjegjësisë për të krijuar një familje. Familja kërkon punë, djersë, kërkon orë të tëra përkushtimi. Kush do t'i bënte këto të gjitha! Fr Foti? Ky dembel Stambolli do t'i bënte të gjitha këto? Pas gjithë atyre fakteve që kemi sjellë këtu për dembelizmin e tij, ju duket fr Foti njeriu i përshtatshëm për të marrë mbi vete përgjegjësinë e krijimit të një familjeje?

[niko korcari]

vijon nga numri i kaluar

Fr Foti është prezantuar përpara publikut shqiptar si një patriot i kulluar e si një atdhedashës i pashoq. Para disa viteve klithmat histerike nacionalshoviniste ishin në modë dhe fr Foti i shfrytëzoi ato me marifetin që ai e njihte mjaft mirë (koutoponiros). Sot një pjesë e madhe e shqiptarëve janë integruar në mentalitetin kristiano-evropian dhe për fat të mirë prirjet e tyre nuk anojnë më nga instiktet shtazarake të epokës së gurit.

Nacionalshovinizmi është ushqimi i përditshëm i asaj tufe morracakësh të droguar, të cilët disponojnë mjetet financiare për të mbajtur me bukë të gjithë ata dembelhane që tregohen të gatshëm t'u japin dozën e nevojshme për të jetuar në një virtual reality. Kuptohet që dirigjentët e kësaj bote të gënjeshtërt (për veten e tyre janë mëse realistë) qëndrojnë në hije dhe fërkojnë duart nga kënaqësia.

Për të mbushur plëncin e tij me bukë fr Foti u ofroi këtyre qarqeve variantin e tij të virtual reality. Sipas këtij varianti fr Foti do të mbante në dorë një tepsi gjigande plot me pilaf, mbi të cilin do të uleshin këmbëkryq Bin Laden dhe Gazidedja. Ai vetë do t'u shërbente me peqe e lepe. Do t'ua fuste ai vetë pilafin në gojë dhe pastaj do t'u fshinte edhe buzët. Tepsia gjigande me pilaf do të mbështetej mbi shpinat e kërrusura nga pesha të orthodhoksëve të terrorizuar, ndërsa rreth e përqark joorthodhoksë do të thërrisnin ole alla mexicana.

Para se të kalojmë në hollësitë e lidhjes së këtij njeriu me terrorizmin ndërkombëtar, lidhje të cilat u përpoq t'i mbulonte me mantelin e "shqiptarizmës", le të sjellim në dritë disa dokumente, të cilat vërtetojnë se ky supermashtrues deklaroi qysh në fillim se ishte një vorioepirot i thekur.

Kam thënë se fr Foti pohoi me gojën e tij qysh në sekondën e parë që shkeli në tokë greke se ishte me origjinë vorioepirote, pa e detyruar kush, por me bindje të plotë e me vullnet të lirë. Këtë gjë e dëshmon një vërtetim që ka lëshuar rajoni i policisë së Konicës në datën 04 tetor 1991, që i referohet informacionit që ka marrë nga rajoni i policisë së Filatit, ku Foti Cici figuron me origjinë vorioepirote. Ky vërtetim është firmosur nga komandanti i rajonit Vasilios Hristou.

Vini re: Në Filat nuk është paraqitur me emin Fatmir, por Foti. E kam përmendur këtë më lart. Emrin Fatmir e rinxori në skenë për të lajkatuar fundamentalisto-nacionalshovinistët e diasporës pas vitit 1995.

Më poshtë po jap edhe në origjinal një dokument tjetër, të cilin edhe po e përkthej, duke marrë shembull nga një dokument që ka servirur një farë Shëndëllie (ku mund të jetë vallë në këto momente? Vazhdon të jetë ende në Hënë?).

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ιωάννου Γενναδίου -14 (115 21)

Αριθ. πρωτ. 1844 Αθήνησι τη, 12-6-91

Προς
Την Γραμματείαν της
Θεολογικής Σχολής του
Πανεπιστημίου Αθηνών
Ενταύθα

Δια του παρόντος γνωρίζομεν υμίν, ότι ο κ. Φώτιος Τσίτσης, Ορθόδοξος Χριστιανός εξ Αλβανίας (Β. Ηπείρου), τυγχάνει υπότροφος της Εκκλησίας της Ελλάδος δια το ακαδημαϊκόν έτος 1991-1992
Όθεν παρακαλούμεν, όπως εθαρεστηθήτε και εγγράψητε αυτόν εις το θεολογικόν Τμήμα της υμετέρας Σχολής.

Εντολή και εξουσιοδοτήσει της Ιερας Συνόδου
Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΩΝ

ΑΡΧΙΜ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗΣ


Përkthim

REPUBLIKA GREKE
SINODI I SHENJTE
I KISHES GREKE
(Rruga Ioanou Genadiou - 14 (115 21)

Nr prot. 1844 Athinë 12-6-91

Sekretarisë së
Fakultetit Teologjik të
Universitetit të Athinës


Ju bëjmë të ditur se Fotios Cicis, i krishterë orthodhoks nga Shqipëria (V. Epiri) është bursist i Kishës së Greqisë për vitin akademik 1991-1992.
Prandaj ju kutemi, që të keni mirësinë ta regjistroni atë në degën teologjike të Fakultetit tuaj.

Me urdhërin dhe autorizimin e Sinodit të Shenjtë

Kryesekretari
Arkimandrit Damaskinos Karpatakis

(no coment) -----siç thotë edhe Shëndëllia



vijon në numrin e ardhshëm

[Agim Bardhi]

Nuk e di si do të reagojë tani Sfurku, sepse para do kohësh na solli dhjetëra dokumente mbi aktivitetin patriotik te Reverend, Father, Teologut, Muzikantit Zëbilbil, Supermashtruesit, Terminatorit, Doktorit të Kafshëve dhe për pak Kandidat i Shkencave, po se mbaroi dot se s’kishte këllqe, (të më falni nëse kam harruar ndonjë titull) të të mirënjohurit Fatmir Foti Cicit.

Ky zëdhënës idealist dhe ndoshta edhe fondamentalist që linte kokën për Cicin, e kishte hapur thesin duke vënë në internet disa dokumente pa vlerë të dalë nga ndonjë dosje e kalbur nga lagështira në syrtarin e Fatherit.

Foti Cici deri tani është akuzuar për:
1-Paaftësi të theksuar intelektuale dhe pamjaftueshmëri karakteri duke u ndjerë inferior me simptoma patologjike.

2-Mashtrues dhe Supermashtrues duke gënjyer që nga emri e deri tek origjina e tij etnike Sebastianin, Kristodhulin, Anastasin, Serafimin, Liolinët, e Sotirin e Vankuverit, të gjithë hierarkë të lartë të Kishës Ortodokse.

3-Vjedhje me qëllim hakmarrje të pasurisë së tjetrit.

4-Vrasje e mbetur në tentativë me armë të ftohtë të një bashkëfshatari nga Nivica dënuar me vendim gjyqi nr. dhe dt. e paraqitur më lart.

5-Bashkëpunim me Shërbimin Informativ Shtetëror për t'ua futur armiqve të tij personalë.

6-Bashkëpunim me rrjetin terrorist të Fondamentalistëve Islamikë me anë të kontaktit Gazidede.

Me këto akuza, e këshilloj miqësisht Fatherin që të mos kthehet më në Shqipëri, pasi përveç rrezikut se do ta zënë njerëzit me domate mund të hajë edhe burgun dhe s’kemi ndërmend ta shpallim martir të besimit. Se do të të iki mundimi kot or qyq.

Foti student u regjistrua me bursë nga Kisha Greke, mendoj me ndonjë rekomandim të Sebastianit. Por si i pati rezultatet e studimit ky njeri? A kishte oreks për të studiuar dhe cilat ishin rezultatet e para apo të dipomës? Gjithashtu është me interes të dimë diçka më të hollësishme për jetën e tij studentore. Me se merrej ai në kohën e lirë? A kishte miq? A ishte tip i shoqërueshëm? A ka studiuar vërtet muzikë apo edhe kjo është gënjeshtër? Do të jetë me interes zbulimi i këtyre aspekteve të jetës superkomplekse të këtij njeriu që sa vjen e bëhet më interesante...