Frederik Rreshpja

[andreas]

Ndofta tjeter here por duhet te kesh shume fat qe ta gjesh Fredin .Une i kerkova me kujdes e kembengulje te gjitha librarite e kryeqytetit dhe po te kesh parasysh faktin se me shumicen e personave qe merren me qarkullimin,shperndarjen dhe shitjen e librave ,te pakten ne kryeqytet,jene te njohur dhe miq te respektueshem te mij,ndjehem me shume fat qe rastesia me ndihmoi edhe kete rast....Megjithate nuk me mbetet vec te te uroj fat qofte ky edhe i rastesise si i imi...

[uj me gaz]

Nate

Flene fluturimet mbi drure
flene rrufete ne thellesi te reve;
Fusha ul supin te era.

Gjithkush e ka nje dhembje ku te mbeshtese kryet.
Gjithkush e ka nje mall qe vizatohet si vinjete
mbi gjumin e botes.

Por vjen ti dhe me zgjon te supi
cdo nate me rrembim.
Ah, s'e dija qe gishtat e kujtimit
mund te shnderroheshin keshtu, ne thike...

[uj me gaz]

Vetmi

I

Nga doli kjo vetmi keshtu? Me perpara nuk ishte.
Tani ngre mure
dhe mbi ta pikon loti i henes.

S'kam per t'i pare me druret qe behen shpirtera.
As pulebardhat qe vdesin ne horizont.
As xhadene e pikelluar ku baresin vrasesit e vdekur.
As liqenin, as eren e zeze dhe te heshtur te muzgut.
Kudo vetmija ka ngritur muret e saj.

Nga doli kjo vetmi keshtu? Me perpara nuk ishte.
S'kam per t'a pare me kete qytet me kalldremet e vjetra,
ngrene nga patkonjte e legjendave.
As keshtjellen e ngritur mbi syte e nje gruaje.
As minarete e holla si klithma.
As te gjallet dhe as te vdekurit.

[andreas]

NDJESE
Me mbeti pa vizatuar ajo fjale
Ndoshta shkallet e kesaj nate, deri te hena
Do t'i ngjisnim dore per dore

Tani te hena shkoj i vetem

Askush s'do te na shohi me doreperdore!
Dhe vetem per nje fjale te pathene....

[andreas]

eshte marre nga vellimi VETMI e Frederik Rreshpjes 2004

[uj me gaz]

Vetmi

II

Del e me pret ne nje shkalle te nates.
Del e me pret nen nje shelg lotues.

[uj me gaz]

Ky shi sonte...

Qerrja e shiut mbjell pellgje neper nate
dhe iken pyjeve me vertik.
Qerrtari i zi neper kodra
i bie vjeshtes me kamzhik.

Tere veres portretet tona vareshin neper gjeth.
Edhe zeri im varej.
Tani, bromuri i argjendit te diellit
tretet i zbardhur ne shi.

Lekundet qerrja e pikelluar e shiut
tek lumi me brigjet e zhveshura
dhe rrodhen tek varreza e detit
gjethet qe harroi vjeshta.

Qerrtari i zi neper kodra
perze vjeshten pa meshire.
Po vjen Perandoria e Ftohte e Dimrit:
Oh! Sa do te ngrijme, zemra ime!

[Marya]

„…Gjithë ç’kam pasur e kam humbur. Nuk ankohem nga fati im…Nëse rri me njerëz, këtë e bëj vetëm për edukatë…Kohën e kaloj në dhomën time, i vetmuar…“.

[uj me gaz]

Shqiponja

Nje avion iken diku dhe zogu suprem
veshtron me perbuzje shpirtin prej duralumini
qe renkon, nga nje dhembje metalike.

Qetesohu, avion i lashte i rapsodive!
Eshte ndarja njerezore qe ulerin qiejve
ndjekur nga kavaleria e shirave.

[uj me gaz]

Troja ende s'kishte lindur

Tamburxhiu i binte tupanit mes fshatrave te djegura.
Askush nuk e degjoi.
Njerezit shkuan ne varreza
te pyesnin te vdekurit e tyre.

Mirepo edhe varrezat i kishin djegur.
Dhe te vdekurit silleshin ne ajer.

Atehere dogjen fshatrat e huaja, po varret nuk i ngane.
Ne fakt kjo ishte lufta e pare boterore,
pas saj erdhen luftera te tjera zjarrvenese.

Asokohe Homeri kendonte vetem per fshatra te djegura.
Troja ende nuk kishte lindur.

Me vone njerezit mesuan te vrisnin njeri-tjetrin.
Dhe kete pune te ndyre
ua lane ne dore gjykatave dhe gjeneraleve.