Frederik Rreshpja

[uj me gaz]

Kopshti

Eshte kopshti ku kenga ime ka nje statuje.
Luanet e thyer te feminise
pine uje te pusi i vjeter,
mbi zjarret e trendafilave ngroh duart Saadiu.

Shpesh nga mitet dalin satiret
dhe hapin dyert e mbyllura te hijeve;
Veshtron shtigjet e nates jasemini
dhe drita e bardhe i rrjedh nga gishterinjte.

Narcisi ncjerr supet nga gonxhet,
i pikelluar nga magjia e vet.
Hena dhe zanat fshihen
dhe veshtrojne pas gjethesh.

Eshte kopshti ku kam nje statuje
bere prej ngjyrash e gjethesh;
Ndiej ne balle dritat e pranveres
qe, nga bari, syte e mi gdhend.

[uj me gaz]

Oret e vona

Si shtete te vogla kozmosi, tere sherre,
hartat e reve grinden ne pellg.
Statujat e legjendave zbresin nga druret
qe vdesin ne muzg.

Po une kujt t'i falem,
kur nuk besoj ne asnje mbremje?

Besoj qe zogj me nuk ka;
Ka shume gjera qe vdesin ne muzg.
Asnjehere nuk kam sosur ku dua,
kur nata i rrezon urat nje nga nje.

As trendafilat nuk u bene sivjet.

Me duket se per kujen qe ngrihet dhe per mbremjen
me duhet mua te pergjigjem.

Kjo ndofta vjen se te deshta kaq shume,
ne ato kohera kur mbremjet nuk kishin lindur akoma.

[uj me gaz]

Lulekuqet

A jane plage ato mes grurit?
A ndonje dhembje e pakuptueshme e planetit,
qe del herepashere mes ares me grure?

Se vjen nje kohe,
kur edhe lulet behen plage ne ajer.

[uj me gaz]

Shkembi

Qiriu i henes ne duart e ererave,
pikon mbi pellgje magji;
Rane kembanat ne fshat qemenate,
rane ne te zi.

Vjen gjaksi, ketu mpreh thiken e shkurter
dhe qyqja thur kengen e vdekjes.
Atje e kane kasollen mjegullat;
Eh, c'trishtim, o Zot!

Erdh nga pylli me pisha nje korb,
epik si ne nje ballade.
Ik, ik mallkim i zi!
Nje kale i vdekur vrapon neper shpat.

Jo, s'eshte vrasesi qe mpreh thiken e shkurter,
po eshte dhembja ime per ty.
Eh, c'rane kembanat ne fshat qemenate;
Ik, ik mallkim i zi...

[uj me gaz]

Kali

U plak kali i bardhe, i lodhur qemoti,
tere vdekje u rrezua ne fushen me shi.
Renkoi ne heshtje dhe vec nje pike loti
sec rrodhi me dhembje mbi dheun e zi.

Jo, me nuk do te dale madheshtor ne korije,
i bukur, krenar, me krifen stuhi,
me hap elegant. Ne balle c'i kish hije,
nje henez argjendi e lare me flori.

Ah, ndofta se mbrami kujtoi me mall
ate hene argjendi, korijen e gezuar.
Si shpirti i gezuar i kalit te bardhe
rrufeja vetoi, shkrepetiu dhe u shua...

[uj me gaz]

Fenikasit

Fenikasit arriten ne nje port te panjohur
dhe mesuan se perendite qene nderruar.

Ky vend quhej Evrope, per nder te motres se Kadmit,
mbret i enkelejve, ilireve hyjnore.

Pastaj iken tutje dhe u bene shpirtra ne qiell.
Vetem anijet u kthyen ne mirazhe. Si dhe me perpara,
zotat nuk i pranonin shpirtrat e anijeve.

[uj me gaz]

Homeri ne te gjithe kohet

I binte lires neper redaksite e keshtjellave,
ati i fisit te lashte te poeteve,
me gjoksin e shkallmuar nga talenti.
Eh! Sa keq te behesh gjeni per nje gote vere.

Homeri kishte dramen e syve,
por kendonte dramat e botes.
Kendo o muze iliaden e dhunes,
iliaden e tiraneve akeas!

Kendo, o muze, tek dyert e gazetave!
Sa keq te behesh gjeni per nje gote vere!
Ndodh qe edhe pa dramen e syve
nganjehere gjenite jane te verber.

[uj me gaz]

Shtegetar

Hene s'ka, yje s'ka.
Ecen vetmia me bijte e saj.

Asnjeri s'me pret te porta, vetem trishtimi
dhe trendafilat tere ankth.
Nata dremit te ajri i dritares,
ku jane gdhendur syte e mi ne moment pikellimi.

Hene s'ka, yje s'ka.
Ecen vetmia me bijte e saj.

[uj me gaz]

Iso

Endrra e kaut te zi vertitej mbi duna,
nen qiellin e Ixhazit te trishtuar.
Koka e trimit ne dhembet e eres,
shpata ne duart e shiut.

Shkerbete e reres, tutje Ures se Qabese,
hengren syte e nizamit te ri.
Dhe e Bukura ne Ballkanin me bore,
ndjeu ne buze puthjen e shkretetires.

Nje nate te fjetur, nje puthje ne sy...
Iso per kontinentet: oi; oi!

[uj me gaz]

Ai qe u kthye nga lufta

U kthye nga lufta, te varret u ul.
Vellezerit qene vrare egersisht.
I qete, i trishtuar ne heshtje u lut,
me dhembje njesoj per te gjithe.