Frederik Rreshpja

[uj me gaz]

Qiej mermeri

Qiej mermeri
pa peshë,
dallëndyshe kundër rrymës
pa mbërritje.

Pleq ripërtypës kujtimesh
pa tym,
aerobi pemësh bri rrugëve
pa erë.

E bardha bëhet e kaltër,
e zeza mbetet pa bojë.
Zaret janë hedhur,
jeta është lojë.

Pikat e shiut, lotë virgjëreshe,
prishen në shtratin e lumit,
avullojnë të mistershme,
si britma pa dënesë.

E bardha ngjyhet me të kuqe,
e zeza ndërron bojë.
Në kurthin e ditës,
jeta është lojë.

[uj me gaz]

Stina e gëzuar

Si frynin erërat e stinës ashtu mbrëmë,
sikur pranvera jepte koncert me tre violinistët
e muajve të saj,
në sheshet e rrugëve dhe periferitë.

Si endeshin të dashurit nën ombrellat gazmore,
dy nga dy.
Dhe shpërndaheshin mes blerimit nën ritmin
e shiut.

Të gjitha këto ndodhën mbrëmë,
kur të prisja ndanë një BAR-i
dhe emrin ta gdhendja në avujt e xhamit.

[uj me gaz]

Djemtë e rrugicës dhe plaku

Ku janë djemtë e rrugicës së vjetër?
Pyesin rrugët dhe lagjet fqinje.
Ku është zhurma e lodrave të verës?
Në pluhur vetëm gjurmët e tyre.

Të bukurit dhe të mirët djemtë,
Të shkathtit, të pandalshmit ku ikën?

Një zë, nga pragu i ngurtë i derës,
Njërëzve u thirri: - Djemtë u rritën!
Lule-vilet vareshin mbi derë
Dhe e ndritnin plakun si fererë.

- Secili djalë braktis murishtën,
Të gjejë të panjohurën e vet,
O njerëz të mirë, pas shumë vitesh
Rrugica do të krenohet me djemtë.

Shpejt erdhi rritja e djemve,
Do të vijnë te na shohin përsëri
Dhe do të sjellin me vete,
Vajzat që kanë marrë me dashuri!

Plaku. Lule vilet mbi derë.
Në zemrat e njerëzve, djemtë.

[uj me gaz]

Simbiozë

Dy gjysma jete nuk bëjnë një jetë,
as pjesëtuar nën kryqin e dhimbjes,
as shumëzuar në iksin e shpresës,
të mbledhura me vetveten e mjerë,
të zbritura nga maja rrokaqiejsh.

Njeriu ngjyron si pylli në vjeshtë,
dy gjysma jete nuk bëjnë një jetë.

[uj me gaz]

Karnavalet

Ditën e karnavaleve të botës
maska gjithëfarësh, nën ritëm prej shiu,
luajnë kuplete me fund gazmor,
kafshë imitojnë, insekte xhunglash,
asimetrikisht bëjnë pirueta,
për të harrur maskat e vërteta.

[uj me gaz]

Lirikë intime

Eja, mbështetemi te pema
në vetminë e saj prej druri,
te stoli të ulemi, eja
në vetminë e tij prej guri.

Nën të njëjtin yll jemi ndeshur
a mund të rrimë pra të ndarë,
si stoli me trungun e heshtur,
mbjellë shumë vite më parë?

Në flakë vetëtime pashë
ovalen dridhëse të buzëve
dhe si një magji poshtë saj,
gjithçka që në jetë më duhej.

Pastaj gjëmimin, unë ndjeva
rininë tënde të përkulej,
në çast u hepova si dega
dhe gjeta gjithçka që më duhej.

[uj me gaz]

Mbi kodrat e mbuluara me bore

Nje re e trishtuar qan me lot,
rene me gjunj ndane nje pishe,
kushedi nga c'dhembje qiellore,
kushedi nga c'dhembje lartesie.

Dhe mbi kodrat e mbuluara me bore
rreth zjarrit te henes ujqit flene,
e mjegullat neper endrrat e tyre
ngjiten mendueshem si dhente.

Nga bronxi i rrufeve ne nje qiell iliade,
nje bote e tere gjemon me terbim,
vec per keto gjethe qe bien nga supet,
vec per nje dimer, vec per nje stine.

[uj me gaz]

Ne rrafshiren e shkrete

Ne rrafshiren e shkrete henore
iken nje tufe me pata drejt kories,
tere hir legjende.

S'i dua diskot e xhamta.
Bile me kete bote asgje nuk me lidh.
Vetem per druret me merr malli shume,
se me cdo dru kam lidhur miqesi.

Dua qe te vdes ne nje dite vjeshte
te vdes atje te shtepia e gjetheve
dhe nje tufe me pata te ikin mbi mua
nje tufe me pata tere hir legjende.

[uj me gaz]

Shi ne plazh

O det, ujra dhe ajri!
Kete kenge po e thur
ne mesditen tende te gjelber, mesuar me pezaulet,
ne mesditen tende te shtrire si peshk, mbi rere.

Bie shi.
Edhe neper fushat e largeta me grure
vajti lajmi i shiut.

Bjer shi, duartrokit
e hidh ylbere mbi dashurine time!

Sa shume shi!
Tani ne plazh lahet vetem rera.
Po ti ruajma kete kenge qe thura nen rete e shiut.
Det,
i dashur!
Do te vij here pas here t'a hedh kete pezaul permbi bote.

[uj me gaz]

Fund

Shqetesohet zogu i pritjes rreth meje.
Muzgu, si avion rri gati
te rrembeje silueten tende.

Ne c'aerodrom do zbresesh tani
qe doli sahara e tere ujrave te botes?